του Σπύρου Στάλια
Οικονομολόγου ΜΑ, Ph.D
Στη Νίνα
Ποιά
είναι τα τρία μεγάλα μαθήματα που πήραμε
από την Αργεντινή όλα τα Κράτη του Κόσμου
και όλοι οι Λαοί της Γης στις αρχές του 21ου αιώνα;
Το πρώτο μάθημα είναι ότι ένα έθνος, με
τεράστιο εξωτερικό χρέος, μπορεί να πτωχεύσει, αλλά παρά πολύ γρήγορα μπορεί να επανέλθει στην
ανάπτυξη, βασισμένο στο νόμισμα
του, στην πολιτική της πλήρους
απασχόλησης και στην κοινωνική πολιτική,
μακριά από τα προγράμματα της σκληρής
λιτότητας του ΔΝΤ που εξυπηρετούν μια μικρή μερίδα του πληθυσμού, τραπεζίτες, τους πολιτικούς τους και όσους
συναγελάζονται μαζί τους.
Το
δεύτερο μάθημα που πήραμε ήταν ότι καθώς
η Αργεντινή υιοθέτησε τις παραπάνω πολιτικές, και άρχισε η ανάπτυξη να τρέχει
με υψηλούς ρυθμούς, οι ξένες επενδύσεις ήσαν οι πρώτες που έκαναν την εμφάνιση
τους στη χώρα. Με άλλα λόγια, παρά την σκληρή ρητορική
προς την Αργεντινή, ότι άμα εγκαταλείψεις το πρόγραμμα του ΔΝΤ δεν θα έχεις
ελπίδα να ζήσεις -την προειδοποιούσαν ‘θα σε πεθάνουμε’- όχι μόνο έζησε, όχι
μόνο αναπτύχτηκε, όχι μόνο προσέφερε ως αποζημίωση το 33% αυτού που χρεώσταγε
ευθύς εξ αρχής και χωρίς δεύτερη κουβέντα, αλλά τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια άρχισαν να εισρέουν στη
χώρα αμέσως.