Δρ. Ερόλ Κειμάκ: « Η Διζωνική δεν συμβιβάζεται με αρχές δημοκρατίας και ανθρώπινα δικαιώματα»

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ, Διζωνική Vs Δημοκρατία, Δρ. Ερόλ Κειμάκ, Η Διζωνική δεν συμβιβάζεται με αρχές δημοκρατίας και ανθρώπινα δικαιώματα

30/10/2022

γράφει η Φανούλα Αργυρού*

«Ο κατευναστής είναι αυτός που τρέφει έναν κροκόδειλο – ελπίζοντας ότι θα τον φάει τελευταίο»   WinstonChurchill

 

Το βράδυ της Δευτέρας  17 Οκτωβρίου 2022 στο πρόγραμμα του Γιάννη Καρεκλά, με τους 4 υποψήφιους για την προεδρία της ΚΔ  Νίκο Χριστοδουλίδη, Ανδρέα Μαυρογιάννη, Γιώργο Κολοκασίδη και Κωνσταντίνο Χριστοφίδη λέχθηκαν πολλές ανακρίβειες.

Δηλώσεις Ανδρέα Μαυρογιάννη

 «…Ο μόνος τρόπος που μπορεί να λυθεί το κυπριακό πρόβλημα κατά τρόπο που να επανενώνει την πατρίδα μας και τους ανθρώπους κατά τρόπο που να αποχωρούν τα στρατεύματα να καταργούνται οι εγγυήσεις είναι η ΔΔΟ με πολιτική ισότητα που θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων που θα διασφαλίζει τις τρείς βασικές ελευθερίες διακίνησης εγκατάστασης ιδιοκτησίας,  τις 4 ελευθερίες της ΕΕ για την ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων αγαθών υπηρεσιών και κεφαλαίων… θεωρώ μάλιστα ότι αυτός ο ιστορικός συμβιβασμός που προτάθηκε από την πλευρά μας το 1977 ως το εργαλείο  να επανενώσουμε το τόπο μας και δεν εξελίχθηκε μόνο με καλά αλλά εξελίχθηκε και κάποιες δυσκολίες όμως σήμερα με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και τα νέα δεδομένα η ΔΔΟ με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε λύση του Κυπριακού είναι ο μόνος τρόπος επανένωσης της πατρίδας μας…»

1. Το 1977 δεν επιτεύχθηκε κανένας ιστορικός συμβιβασμός Ψέμα και άκρατη παραπληροφόρηση του λαού εδώ και δεκαετίες. Το αποδείξαμε επανειλημμένα και τεκμηριωμένα, ότι οι 4 κατευθυντήριες γραμμές δεν ήσαν «συμφωνία» αλλά οδηγίες για τους διαπραγματευτές για επανέναρξη του διαλόγου που κρατήθηκαν στα πρακτικά της συνάντησης.  Δίχως καμία νομική ή άλλη ισχύ. Δίχως υπογραφές ή δεσμεύσεις.  Το ότι ο Μακάριος δέχθηκε παρασκηνιακά και δίχως καμία γνώση ή εντολή του λαού  τη βρετανο-τουρκική ΔΔΟ δεν ήταν «συμβιβασμός» αλλά συνθηκολόγηση εις βάρος του λαού και εξαπάτησή του. Που προωθούσαν οι Βρετανοί συνένοχοι στο έγκλημα όπως απαιτούσαν οι Τούρκοι, για γεωγραφική ομοσπονδία , πριν ξεκινήσει η δεύτερη εισβολή!. Την ζήτησε ο Ρ. Ντενκτάς  όχι μόνο στη Γενεύη ΙΙ το 1974 αλλά από τις 16 Ιανουαρίου 1964 (σχέδιο Δρ. Νιχάτ Ερίμ) στη σύσκεψη που κάλεσε η εγγυήτρια Βρετανία στο Λονδίνο μετά το τουρκικό πραξικόπημα για διάλυση της ΚΔ. Η εξαπάτηση αυτή δίχως λαϊκή εντολή συμπληρώθηκε με την παράδοση του «διζωνικού» χάρτη που έδωσε ο Τ. Παπαδόπουλος στους Τούρκους στη Βιέννη τον Απρίλιο του 1977.   Την ετοιμασία και υποβολή του οποίου υποστήριξε σθεναρά ο  Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, συμφώνησαν  Εζεκίας Παπαιωάννου/Τάσος Παπαδόπουλος, διαφώνησαν Σπύρος Κυπριανού/Βάσος Λυσσαρίδης. (Και ο χάρτης ήταν έτοιμος πριν την επίσκεψη Κλάρκ Κλίφφορτ στην Κύπρο!). 

Καταδίκη των 7 από τα 9 ανώτατα στελέχη της ΔΕΗ

 

(μεταξύ αυτών ο Μ.Παναγιωτακης πρωην διοικητής ΔΕΗ)

για την κατολίσθηση στο Ορυχείο Αμυνταίου

Το 3ο  Πλημμελειοδικειο Φλωρινας επέβαλε χθες στα 7 από τα 9 ανώτατα στελεχοι της ΔΕΗ (για την κατολίσθηση στο Ορυχείο Αμυνταίου) την ποινή φυλάκισης 8 μηνων Το δικαστήριο δεν δέχτηκε τον ισχυρισμό οτι τα νερό ηταν αιτια της κατολίσθησης άλλα ..η.κακοδιαχειριση (βλεπε την εκθεση https://www.synigoros.gr/resources/docs/20190215-porisma.pdf).

Υ.Γ.Άκρα του τάφου σιωπή στα ΜΜΕ της περιοχής…
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά…

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο για την πιθανή(από τώρα α-πίθανη) περιπέτεια του Νίκου Στεφανή:

Δικαστική περιπέτεια του Νίκου Στεφανή

 

Του Γιάννη Σχίζα

Την 15 Δεκεμβριου πρόκειται να εκδικασθεί εξ αναβολής η μήνυση που υπέβαλε η ΔΕΗ Α.Ε κατά του συνταξιούχου μηχανικού Νίκου Στεφανή για «ψευδή καταμήνυση και δυσφήμηση ανώνυμης εταιρείας». Το σκεπτικό της μήνυσης αναφέρεται στη μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσε ο Στεφανής στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου μετά τη μεγάλη κατολίσθηση που σημειώθηκε στις 10.6.2017 στο ορυχείο Αμυνταίου και συντάραξε την τοπική κοινωνία. Η κατάρρευση κατέστρεψε πανάκριβα μηχανήματα της επιχείρησης και έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές των κατοίκων του οικισμού Ανάργυροι, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Η ΔΕΗ Α.Ε ζητεί να καταδικασθεί ο Νίκος Στεφανής, ο οποίος εργάστηκε επί 25ετία ως μηχανικός στα ορυχεία λιγνίτη της ΔΕΗ, με βάση το άρθρο 229, 1 Π.Κ. περί ψευδούς καταμήνυσης, αλλά και στο 364 Π.Κ. περί δυσφήμησης Ανώνυμης Εταιρείας : Αδιαφορώντας για το γεγονός ότι τους προβληματισμούς του Νίκου Στεφανή συμμερίζονταν πολλοί επιστήμονες , αποτέλεσαν δε αντικείμενο έρευνας του Συνηγόρου του Πολίτη (βλ. σχετικά στον ιστότοπο του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, https://tinyurl.com/yxqfzda6).

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο καθηγητής του ΕΜΠ Μιχάλης Καββαθάς, υπεύθυνος της ΔΕΗ για την παρακολούθηση του φαινομένου, «

είχε επισκεφθεί το ορυχείο μία ημέρα πριν συμβεί το μοιραίο και ενημέρωσε τους ιθύνοντες της ΔΕΗ ότι η κατολίσθηση βρίσκεται προ των πυλών. Υπέδειξε μάλιστα συγκεκριμένο μέρος τοποθέτησης των εκσκαφέων για την προστασία τους, οι οποίοι όμως καταπλακώθηκαν από τεράστιες μάζες αδρανών υλικών, μαζί με τους ιμάντες, τους ταινιοδρόμους του ορυχείου και φυσικά το κοίτασμα των 28 εκατ. τόνων» (εφ. «Καθημερινή», 13.6.2017).

Δεν φτάνει μόνο να ξορκίζουμε το φασισμό…

 

ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΑΜΕΛΛΟΥ

 

Η πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την κοινωνία σπρώχνει αναγκαστικά σε νέους προβληματισμούς και αναζητήσεις∙ και θα ήταν παράλογο να μην συνέβαινε. Η παγκόσμια επικράτηση του συστήματος της, κακώς νοούμενης, ελεύθερης οικονομίας,  η επικράτηση του συστήματος οικονομικής και κοινωνικής λειτουργίας του νεοφιλελεύθερου συστήματος διακυβέρνησης, έχει οδηγήσει σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Οι αναζητήσεις αφορούν στο ζητούμενο: αυτό δηλαδή που θα βοηθήσει να αλλάξουν οι θεωρούμενες σήμερα “σταθερές” στη συσπείρωση και να δυναμώσουν τα μέτωπα αντίδρασης.

 

Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι οι δυνάμεις που αντιτίθενται, αδυνατούν να αποκτήσουν το ιδεολογικό εκείνο υπόβαθρο, που θα οδηγήσει σε αλλαγές. Το βασικό ερώτημα είναι τι αλλαγές και γιατί. Δυνάμεις που κυβέρνησαν με υποσχέσεις και προσδοκίες για σοβαρές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, απέτυχαν, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει ο φασισμός και να αναδεικνύονται σε κυβερνητικά, κόμματα ακροδεξιά του φασιστικού χώρου, όπως στην Ουγγαρία, στην Πολωνία και πρόσφατα στην Ιταλία. Οι αριστερές δυνάμεις αδυνατούν ή δυσκολεύονται να υποστηρίξουν μια αξιόπιστη πρόταση με όραμα και στρατηγική.

 

Γι’ αυτό θεωρώ ότι η, σύμφωνα με την Μαρξιστική αντίληψη, αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία έχει ξεπεραστεί. Στην παραγωγή του «κοινωνικού προϊόντος» σήμερα έρχονται να προστεθούν πολλοί παράγοντες και μεταβλητές, που καθορίζουν την αξία του. Οι συνθήκες παραγωγής με την παγκοσμιοποίηση, με τον υπερκαταναλωτισμό και τις σπατάλες, τον τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης, με τον τρόπο ζωής γενικά, μας υποχρεώνουν στην αλλαγή του τρόπου σκέψης. Με λίγα λόγια η φιλοσοφική αντίληψη για την “αντίθεση” πρέπει να αναθεωρηθεί και να προσαρμοστεί. Θα έλεγα λοιπόν, η κύρια αντίθεση της κοινωνίας είναι ανάμεσα στην αρχή της ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ και στην σημερινή πραγματικότητα της ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ. Η μαρξιστική προσέγγιση στη βασική αντίθεση έδωσε πολλά στο παρελθόν, αλλά τώρα οδήγησε και οδηγεί στη μακρόχρονη στείρα αναποτελεσματική αντιπαράθεση και στην πλήρη υποχώρηση.

 

Henri Lefebvre : Η εισβολή του Μάη

 

Κ υ κ λ ο φ ο ρ ε ί  α π ό  τ ι ς  ε κ δ ό σ ε ι ς  Ε κ τ ό ς  Γ ρ α μ μ ή ς

 

 

Μετάφραση: Δημήτρης Γκινοσάτης

Επιμέλεια: Τάσος Μπέτζελος

Επίμετρο: Γιάννης Φλυτζάνης

 

Σελίδες: 216 | ISBN: 978-618-84605-3-9 | Σχήμα: 14x20,7 cm | Τιμή: 15,90 €

ΣΥΜΒΑΝΤΑ

 

 

Το συμβάν ματαιώνει τις προβλέψεις. Στον βαθμό που είναι ιστορικό, κάνει άνω κάτω τους υπολογισμούς. Μπορεί ακόμα και να ανατρέψει τις στρατηγικές που λάμβαναν υπόψη τη δυνατότητά του. Καθώς έχει συγκυριακό χαρακτήρα, το συμβάν κλονίζει τις δομές που το κατέστησαν δυνατό. Οι προβλέψεις και οι υποθέσεις –οι οποίες βασίζονται αναπόφευκτα σε αναλύσεις και διαπιστώσεις μερικού χαρακτήρα– αδυνατούν να αρθούν στο επίπεδο του ολικού χαρακτήρα τού επερχόμενου. Καθώς το συμβάν τις αναστατώνει, επανενώνει ό,τι ήταν διάσπαρτο: τις γνώσεις, τα αποτελέσματα. Η κίνηση γεννιέται εκεί που ήταν λιγότερο αναμενόμενη. Μεταβάλλοντας πλήρως την κατάσταση, τη φέρνει στην επιφάνεια, κρυμμένη καθώς ήταν κάτω από τις λεπτομέρειες των γεγονότων και των εκτιμήσεων. Τότε και με αυτόν τον τρόπο ανακύπτει το στοιχειώδες, και πρώτα απ’ όλα το γνωστό, το αναγνωρίσιμο. Πάνω σε αυτή τη βάση ορθώνονται τα νέα στοιχεία της κοινωνικής ζωής, στιγμιαία ορατά μέσα σε μια φεγγοβόλα διαφάνεια.

 

Η Εισβολή του Μάη δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για τον Μάη. Είναι κυρίως ένα βιβλίο του ίδιου του Μάη. Αφενός γιατί γράφεται σχεδόν παράλληλα με τα γεγονότα που σφράγισαν την έκρηξη της γαλλικής νεολαίας προκειμένου να αποτελέσει όχι μόνο θεωρητική αλλά και πολιτική παρέμβαση· αφετέρου γιατί στις σελίδες του αποτυπώνονται και ενίοτε εξετάζονται με κριτική ματιά οι ιδέες, οι σκέψεις, οι ανησυχίες, τα κίνητρα, ακόμα και οι αντιφάσεις ή οι διχογνωμίες των εξεγερμένων φοιτητριών και φοιτητών της εποχής. Ασφαλώς, για τον Ανρί Λεφέβρ, έναν από τους σημαντικότερους μαρξιστές φιλοσόφους του 20ού αιώνα, μια τέτοια ανάλυση συνιστά ταυτόχρονα και διερεύνηση των αιτιών που οδήγησαν στο συμβάν του Μάη, γιατί μόνο τότε μπορεί η θεωρία να συνδεθεί γόνιμα με την πρακτική και να της δώσει νέα ώθηση και πνοή. Άλλωστε, το μέλημα που σε μεγάλο βαθμό διαπνέει το βιβλίο αυτό αφορά το κατά πόσο θα μπορούσε το συμβάν του Μάη να συνεχιστεί αλλού και αλλιώς, ενταγμένο σε μια ακολουθία πρακτικών που αποσκοπούν στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Και αυτό ακριβώς το μέλημα ωθεί τον συγγραφέα όχι απλώς να διερευνά τα αίτια του Μάη, θεωρώντας μεταξύ αυτών καθοριστικής σημασίας τη νέα αστεακή πραγματικότητα της μεταπολεμικής εποχής, αλλά και να προβαίνει σε έναν κριτικό στοχασμό με αντικείμενο τον ίδιο τον μαρξισμό και τη δυνατότητά του να αναλύει το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων και συγχρόνως να παίρνει μέρος στον μετασχηματισμό τους.

 

***

Οι γερμανικές οφειλές και οι ντουφεκιές στον αέρα

 

Της Μαρκέλλας Καβαλιεράτου

 

Ο τρόπος με τον οποίον ο Κ. Μητσοτάκης έθεσε το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα κατά την κοινή συνέντευξη τύπου (27-10-22) με τον Καγκελάριο Όλαφ Σολτς, καταδεικνύει ότι ούτε θέλει ούτε μπορεί να συγκρουστεί με το Βερολίνο προκειμένου να υπερασπιστεί ύψιστα εθνικά συμφέροντα.

Αναφερόμαστε στις ελληνικές απαιτήσεις από το κατοχικό δάνειο, τις επανορθώσεις για υλικές καταστροφές, τις αποζημιώσεις των θυμάτων και την επιστροφή κλαπέντων αρχαιολογικών θησαυρών. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, σε έκθεσή του που κατατέθηκε στη Βουλή το 2015, υπολόγισε τις συνολικές γερμανικές οφειλές σε 278,7 δις. ευρώ. Στο ποσόν αυτό πρέπει να προστεθούν και οι τόκοι από τότε μέχρι σήμερα. Πρόκειται για περισσότερα από 310 δις. ή περίπου το 80% του σημερινού δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Υπάρχουν βέβαια και άλλες εκτιμήσεις που ανεβάζουν το συνολικό ποσό σε υψηλότερα επίπεδα.

Χαρακτηριστικά ο Κ. Μητσοτάκης κατά τη συνέντευξη τύπου είπε: «…Δε θα κρύψω ότι για την Αθήνα παραμένει ανοιχτό το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων. Ειδικά του κατοχικού δανείου. Η ρύθμισή του θα ήταν αμοιβαία επωφελής. Σε μια συγκυρία, μάλιστα, που η ελληνογερμανική σύμπλευση απέναντι στις προκλήσεις των καιρών είναι ακλόνητη». Αργότερα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου πρόσθεσε: «Ειδικά το ζήτημα του κατοχικού δανείου έχει ιδιαιτερότητες».

Είναι προκλητικό ότι από τις συνολικές γερμανικές οφειλές ο κ. Μητσοτάκης εστίασε στο κατοχικό δάνειο το οποίο αποτελεί το σχετικά μικρότερο ποσό (10,3 δις) και πρόσθεσε ότι αυτό έχει και ιδιαιτερότητες. Ακόμα και καλοπροαίρετοι να ήταν οι Γερμανοί η συζήτηση, μετά την προτροπή του κ. Μητσοτάκη, θα περιοριζόταν στο κατοχικό δάνειο και λόγω «ιδιαιτεροτήτων» η διαπραγμάτευση θα οδηγείτο μάλλον σε αδιέξοδο! Το υπόλοιπο και συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των οφειλών, για ακόμα μια φορά, παραπέμφθηκε στις «ελληνικές καλένδες».

Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι ο Καγκελάριος Σολτς δεν αναφέρθηκε καθόλου στο θέμα των γερμανικών οφειλών

Πολιτική ορθότητα και Ισλάμ

 Του Κώστα Μαυρίδη

Ως "πολιτική ορθότητα» περιγράφεται η αποφυγή εκφράσεων ή ενεργειών που περιθωριοποιούν και προσβάλλουν ομάδες ανθρώπων οι οποίοι μειονεκτούν κοινωνικά ή υπόκεινται σε δυσμενείς διακρίσεις. Όντως, χάρις στην πολιτική ορθότητα αποκαταστάθηκαν αρκετές κοινωνικές αδικίες κι άλλαξαν αντιλήψεις. Όμως, τελευταίως διαπιστώνεται μια εκτροπή, κατ’ απαίτηση οργανωμένων ομάδων πίεσης, που απειλεί την ελευθερία έκφρασης και κριτικής, σε βαθμό αλλοίωσης των θεμελιακών αξιών των ελεύθερων κοινωνιών μας. Ο Ουμπέρτο Έκο, κορυφαίος στοχαστής και παράδειγμα αδογμάτιστης σκέψης, θεωρεί ότι η «πολιτική ορθότητα» εξελίσσεται σε νέας μορφής καταναγκασμό και φονταμενταλισμό, που αλλοιώνει τις αξίες του πολιτισμικού ευρωπαϊκού οικοδομήματος.  

Ο ξεσηκωμός στο Ιράν συνεχίζεται από τις 13 Σεπτεμβρίου όταν η Mahsa Amini (κουρδικό όνομα Zina, που απαγορεύει το καθεστώς), 22 χρονών, συλλαμβάνεται από την «αστυνομία ηθών» και ξυλοκοπείται, με αποτέλεσμα τον θάνατό της, απλά επειδή η μαντίλα/χιτζάπ δεν κάλυπτε πλήρως τα μαλλιά της. Ο θάνατος της Amini/Zina πυροδότησε μαζικές εξεγέρσεις σε ολόκληρη τη χώρα, με τις γυναίκες να κόβουν δημοσίως τα μαλλιά τους, να καίνε τις μαντίλες τους και να φωνάζουν συνθήματα για ελευθερία, με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες συλλήψεις. Η οργή τους είναι κραυγή ενάντια στην καθεστωτική καταπίεση, που υποτάσσει τα κορίτσια και τις γυναίκες στον σκοταδισμό. Αυτός ο ξεσηκωμός όμως έφερε στο προσκήνιο και την «συμφιλίωση» που εξελίσσεται εντός ΕΕ με τον ισλαμοφασισμό, υπό τον μανδύα της θρησκευτικής ελευθερίας. Ως ΕΕ και Ευρωκοινοβούλιο είχαμε συντριπτικό ψήφισμα καταδίκης του ισλαμικού καθεστώτος και στήριξης του αγώνα των γυναικών για ελευθερία κι απαλλαγή από το χιτζάπ κι ό,τι αυτό συμβολίζει. Από την άλλη, στο όνομα μιας ακραίας   «πολιτικής ορθότητας», η ίδια ΕΕ είχε πρόσφατα χρηματοδοτήσει εκστρατεία εντός ΕΕ με σύνθημα «η ελευθερία βρίσκεται στη μαντίλα»!

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022: ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΘΗΚΕ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ ΤΟΥ 1940, ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ.

 

 

 

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

«ΤΟ ΟΧΙ ΤΗΣ 28^ης ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 1940 ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ»  ήταν κύριε  πρόεδρε δήλωσή σας  στα Μέσα Ενημέρωσης μετά την παρέλαση.

Κύριε Πρόεδρε αν συνέβαινε κάτι τέτοιο:

·         Θα έπρεπε ταυτόχρονα να είχατε εξαγγείλει και την επανατοποθέτηση του Κυπριακού, για αγώνα καθαρά αντικατοχικό με στόχο την  απελευθέρωση του τόπου μας,

·         Θα έπρεπε δημόσια να καταγγείλετε και να διακόψετε τις παράνομες Βρετανικής έμπνευσης Δικοινοτικές συνομιλίες για νομιμοποίηση της Τουρκικής κατοχής με λύση ΔΔΟ, πολιτική η οποία καθόλου δεν συνάδει με το πνεύμα του ΟΧΙ του Σαράντα.

Δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο. Παραμένετε πιστός στη Βρετανοτουρκική παρακαταθήκη για διχοτόμηση της Κύπρου με λύση ΔΔΟ.  Άρα η δήλωσή σας δεν έχει κανένα αντίκρισμα.

Ξεχάστε την απευθείας ηλεκτρική σύνδεση με Αυστρία - Γερμανία!

 

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Η μετατροπή της χώρας σε ενεργειακή αποικία οδηγεί σε κοινωνική και οικολογική καταστροφή!

 

Δέκα χρόνια μετά από την εξαγγελία του τότε υπουργού Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης (ΠΕΚΑ) Γεωργίου Παπακωνσταντίνου με υφυπουργό το Γιάννη Μανιάτη, η ελληνική κυβέρνηση αναβιώνει το αξέχαστο πρόγραμμα «Ήλιος», με το οποίου Yποτίθεται ότι η χώρα θα αποπλήρωνε το χρέος, πουλώντας στη Γερμανία -στατιστικά ή πραγματικά- ηλεκτρική ενέργεια από φωτοβολταϊκούς σταθμούς,των οποίων η ισχύς θα αυξάνονταν σταδιακά έως το 2050.

 

Έτσι,ο σημερινός υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας ανακοίνωσε,στο συνέδριο Renewable  &  Storage Forumκαι όχι στην κοινωνία, ότι απηύθυνε πρόταση στους ομολόγους του της Αυστρίας και της Γερμανίας για την απευθείας εξαγωγή πράσινης(!) ηλεκτρικής ενέργειας από την Ελλάδα προς τις δύο χώρες με καλώδιο ισχύος έως 9 GW.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες του ιστότοπουenergypress.gr,ο ΑΔΜΗΕ έχει ετοιμάσει σχέδια δύο εναλλακτικών οδεύσεων καλωδίου 3 GW, που σε επόμενη φάση μπορεί να αναβαθμιστεί στα 9 GW,το οποίο ξεκινώντας από την Ελλάδα θα φτάνει στην Αλβανία. Στη συνέχεια, είτε θα ακολουθεί χερσαία  διαδρομή μέσω Μαυροβουνίου, Κροατίας και Σλοβενίας για να καταλήξει στην Αυστρία και τη Νότια Γερμανία, είτεθα ακολουθεί υποθαλάσσια διαδρομή από τα παράλια της Αλβανίας μέχρι τη Σλοβενία και στη συνέχεια χερσαία προς Αυστρία και Νότια Γερμανία. Σημειώνεται, μάλιστα, ότι έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την προετοιμασία του φακέλου έτσι ώστε το έργο να υποβληθεί ως έργο κοινού ενδιαφέροντος της ΕΕ (PCI)[1].

 

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

https://esdoge.gr/

 

Αθήνα 26 Οκτωβρίου 2022

 

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΘΕΣΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟ ΟΛΑΦ ΣΟΛΤΣ

 

«Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα,

 μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα». (Κωστής Παλαμάς).

 

Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μία ημέρα – τομή στη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας: συνιστά την έναρξη του ανυποχώρητου Αγώνα της Πατρίδας και του Λαού μας ενάντια στον φασισμό. Η απόρριψη του ιταμού τελεσιγράφου του Μουσολίνι και το ΟΧΙ συμβολίζει τη χαλύβδινη και ομόθυμη απόφαση του Ελληνικού Λαού να αποκρούσει την απροκάλυπτη επίθεση της φασιστικής Ιταλίας εναντίον της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας και να αντιταχθεί με όλες του τις δυνάμεις και με κάθε τίμημα στην υποδούλωση της Πατρίδας μας αλλά και στη βαρβαρότητα της «νέας τάξης πραγμάτων», που επιχειρούσε να οικοδομήσει ο φασιστικός Άξονας στην Ευρώπη κι ολόκληρη την Υφήλιο.

 

Με μία πρωτόγνωρη ομοψυχία ο Ελληνικός Λαός βροντοφώναξε δύο φορές το μεγάλο του ΟΧΙ σε δύο σιδερόφρακτες αυτοκρατορίες, τη φασιστική Ιταλία και τη ναζιστική Γερμανία. Δεν ταλαντεύτηκε και δε συμβιβάστηκε ούτε στιγμή με την ιδέα της υποταγής και της δουλείας. Ο νικηφόρος αγώνας της Ελλάδας κατά της φασιστικής Ιταλίας, σε μία εποχή  απόλυτης κυριαρχίας του Άξονα και, στη συνέχεια, η ηρωική αντίσταση εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας, η μάχη των Οχυρών, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης, το σπάνιου ηρωισμού κατόρθωμα των Λάκη Σάντα και Μανώλη Γλέζου και συνολικά το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης κατά των δυνάμεων της τριπλής κατοχής και των ντόπιων συνεργατών τους, δικαίως αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους τους Λαούς του κόσμου που αγωνίζονται για Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία και Δημοκρατία.

 

Διακόσια χρόνια γέννας, το παιδί και τα απόνερα

 

 

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

 

Η οπτική θέασης των πραγμάτων και η σχέση της με την αλήθεια ήταν και παραμένει σημαίνουσα και σημαντική για την στρέβλωση ή για την ορθή κατανόηση της πραγματικότητας και της σχέσης μας με αυτήν. Όταν η φιλοσοφία καταλήγει σε στρατευμένη  ταξική ιδεολογία είναι επόμενο η στρέβλωση της πραγματικότητας να οδηγεί σε παρανοήσεις και παρενέργειες που μαζί με τα απόνερα πετάμε και το παιδί.  Αυτή η συνθήκη ισχύει για όλους μας ακόμη και για τον Στέλιο Ράμφο που χρόνια τώρα μας κατηχεί με τον ιδεαλισμό του Πλάτωνα και με την νέο-ορθοδοξία του που παραμένει μετέωρη στον χωροχρόνο και γι’ αυτό απολογητική.

*

Ο Ράμφος ολοκληρώνει και με το καινούργιο βιβλίο του, ‘Διακόσια χρόνια γέννα 1821-2021’^[1]   όπως το παρουσιάζει στην τελευταία συνέντευξή του με τίτλο ‘Διακόσια χρόνια εκκρεμότητας’^[2]  ένα δικό του  σύμπαν  με  ακαθόριστο κέντρο και θολή πηγή φωτός τον μεταφυσικό πλατωνισμό και το δόγμα της  ‘χριστιανικής ορθοδοξίας’. Ο πλατωνισμός με την ‘θεωρία των ιδεών’ και με τα ‘περί αθάνατης ψυχής’ γυρίζει την πλάτη του στην Φύση  και στην ανθρώπινη κοινωνία και αφού απο-ιστορικοποιεί και από-κοινωνικοποιεί τον άνθρωπο, ψάχνει να βρει το νόημα αυτής της λεηλατημένης  ύπαρξής  με κριτήριο την ‘ηθική’, λες και τόσο ο άνθρωπος όσο και η ‘ηθική’  του είναι υπεριστορικές υπάρξεις και κατηγορίες. Σε αυτό το ραμφικό  σύμπαν η Ελλάδα παρουσιάζεται ως  ένας  φωτεινός κομήτης που εμφανίστηκε τάχα απροειδοποίητα στην αρχαιότητα και  στη συνέχεια εξαφανίστηκε για να μεταμορφωθεί σε Βυζάντιο, στο ανατολικό μισοσκότεινο της Pax Romana,   για να επανεμφανιστεί ξαφνικά από το πουθενά στη μορφή της σύγχρονης Ελλάδας, υποτίθεται υπό συνθήκες  απόλυτου κενού, απροσδιοριστίας και προφανώς ‘θείας πρόνοιας’, δηλαδή εκτός πραγματικού φυσικού, ιστορικού και κοινωνικού συστήματος  δυνάμεων που δρουν στον χωροχρόνο και διαμορφώνουν  εθνοθανάτους και εθνογενέσεις, δηλαδή την ιστορία της Ευρώπης και γενικά της ανθρωπότητας.

Παραίτηση καθηγητή ΕΠΑΛ

 Τις συνθήκες υπό τις οποίες οδηγήθηκε σε παραίτηση περιγράφει σε ανοιχτή επιστολή του αναπληρωτής καθηγητής σε ΕΠΑΛ.

Ο καθηγητής, ο οποίος αποφεύγει να κατανομάσει περιοχή και σχολείο, στην επιστολή του στο alfavita.gr, κάνει λόγο για «απόλυτη» και «αρνητική» «κυριαρχία» μαθητών, αλλά και εξωσχολικών, ενώ, καταλύτης για την απόφασή του ήταν η δήλωση εκ μέρους μαθητών: «Εδώ μάθημα δε κάνεις. Δεν κάνει κανείς. Θα μας βάλεις όλους ένα 12 όπως όλοι και άντε..».

Αναφέρει επίσης, ότι έστειλε την επιστολή του στη δευτεροβάθμια της περιοχής, στον εισαγγελέα και στο υπουργείο Παιδείας.

Αναλυτικά η επιστολή του καθηγητή:

«Είμαι αναπληρωτής εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας. Παραιτήθηκα χθες από τα καθήκοντα μου μη ανεχόμενος το διαρκή εκφοβισμό μου από μαθητές του ΕΠΑΛ στο οποίο υπηρετούσα. Σας επισυνάπτω τη παραίτηση μου σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει, όπου εξηγώ τα πάντα αναλυτικά και αναφέρομαι διεξοδικά στις χρόνιες παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος, στο κενό γράμμα της αξιολόγησης, στη στρέβλωση της έννοιας της συμπερίληψης κ.α. Έχω αποκρύψει το όνομα του σχολείου και της δευτεροβάθμιας που υπηρετώ διότι θεωρώ πως δε θα βοηθούσε σε τίποτα ο διασυρμός ενός σχολείου. Άλλωστε αυτά συμβαίνουν γενικότερα σε διάφορα ΕΠΑΛ της χώρας. Έτσι κι αλλιώς η παρούσα επιστολή έχει αποσταλεί εκτός από τη δευτεροβάθμια όπου άνηκα και στον εισαγγελέα της περιοχής και στο υπουργείο παιδείας.

Ονομάζομαι …………… είμαι αναπληρωτής εκπαιδευτικός ΠΕ 04.04 και ανέλαβα καθήκοντα για τη σχολική χρονιά 2022-23 στις 6/10/22 στην  Δευτεροβάθμια ………………. Συγκεκριμένα μου ανατέθηκαν καθήκοντα στα Γυμνάσιο – Λύκειο ……….. και
στο ΕΠΑΛ ………………

Επείγομαι να παραθέσω καταρχήν τα όσα θλιβερά και σοκαριστικά λαμβάνουν χώρα καθημερινά στο 1ο ΕΠΑΛ ………….. αλλά και να εξηγήσω πλήρως και εμπεριστατωμένα τους λόγους που με οδήγησαν σε μια τόσο σοβαρή και επιζήμια για μένα απόφαση όπως αυτή της παραίτησης μου.

Σχετικά με το συγκεκριμένο ΕΠΑΛ η κατάσταση είναι γνωστή σε όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό, τη δευτεροβάθμια διεύθυνση και τη τοπική κοινωνία, κρίνω όμως πως μάλλον δεν έχει αξιολογηθεί σωστά η σοβαρότητα της, ενδεχομένως λόγω της χρόνια
επικρατούσης κατάστασης στα ΕΠΑΛ και τα σχολεία της χώρας γενικότερα.

Τη Δευτέρα 10/10/22 πήγα στο ΕΠΑΛ …………. για το 1ο μου μάθημα. Από τη πρώτη στιγμή δε χρειάζεται ιδιαίτερη παρατηρητικότητα ή εμπειρία για να καταλάβει κάποιος πως η κυριαρχία των μαθητών είναι απόλυτη και αρνητική. Είναι φανερό από τη περικυκλωμένη με επιδεικτικά καπνίζοντες μαθητές αίθουσα καθηγητών. Το κάπνισμα είναι ελεύθερο σε
όλο το προαύλιο χώρο ενώ κάποιοι καπνίζουν και μέσα στις τάξεις.

Η μεγάλη κρίση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ξεκίνησε: οι πολυεθνικές ή οι λαοί; (του Τάκη Φωτόπουλου)

 

• View Larger Image
  

Ανάλυση στα Γεγονότα

Μια σειρά από γεγονότα τις τελευταίες εβδομάδες έκανε φανερό το γεγονός ότι η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση έχει εισέλθει σε μια τελική κρίση, η οποία θα κρίνει το ίδιο το μέλλον της. Ένα μέλλον που δεν θα κριθεί, όπως άλλωστε πάντοτε στην Ιστορία, από «οικολογικές κρίσεις και άλλα παραμύθια» (που καλλιεργεί η ίδια η Υπερεθνική Ελίτ), αλλά από τους ίδιους παράγοντες που έκριναν την Ιστορία του ανθρώπινου γένους από τότε που οργανώθηκε σε κοινωνίες, οι οποίες, κατά κανόνα, εξασφάλιζαν τη διαιώνιση των προνομίων (κάθε είδους) των ολίγων, έναντι της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολλών. Οι τιμητικές και σπάνιες ιστορικές εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα, με την Αθηναϊκή δημοκρατία, παρά τα προβληματικά στοιχεία της (αφού περιελάμβανε μόνο τους άρρενες Αθηναίους πολίτες) να είναι ίσως το σημαντικότερο.

Τα προνόμια αυτά των ολίγων στη σημερινή καπιταλιστική κοινωνία και ιδιαίτερα στη σημερινή φάση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης είναι βασικά οικονομικά, ανεξάρτητα αν οι κοινωνίες αυτές αυτοαποκαλούνται κομμουνιστικές (π.χ. Κίνα). Στον βαθμό δηλαδή που μια κοινωνία σαν την κινεζική είναι πλήρως ενσωματωμένη στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με ανοικτές και βασικά ελεύθερες αγορές στο ξένο κεφάλαιο, είναι ανεκτή από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε — δηλαδή τις ελίτ που κυβερνούν τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι οποίες ουσιαστικά διαφεντεύουν το παγκόσμιο εμπόριο και επενδύσεις–την κινητήρια δύναμη της σημερινής Νέας Διεθνούς Τάξης), από αυτή τη στιγμή, θεωρείται ενσωματωμένη στη ΝΔΤ. Γι’ αυτό άλλωστε και η μόνη βασική πολιτική διαφορά που χωρίζει το “κομμουνιστικό” καθεστώς της Κίνας από την Υπερεθνική Ελίτ αφορά την τύχη της Ταϊβάν. Ένα σαφώς πολιτικό δηλαδή θέμα.

Ποιος όμως είναι ο σκοπός της ολομέτωπης επίθεσης κατά της Ρωσίας του Πούτιν –η οποία ούτε καν αυτοαποκαλείται κομμουνιστική ή σοσιαλιστική; Μίας επίθεσης η οποία μάλιστα είναι εντονότερη ακόμη και από την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ρωσίας την δεκαετία του 1960, η οποία βέβαια ηγείτο ενός παγκόσμιου σοσιαλιστικού κινήματος;

Η Ρώσικη πρεσβεία δεν κλήθηκε για πρώτη φορά στους εορτασμούς ναυμαχίας-Ναυαρίνου!!!

 

Από

 Τρύφωνας Κωστόπουλος

 -

Ναυμαχία του Ναυαρίνου 20.10.1827

Συνθήκη της Ανδριανούπολης 1829. Η Ρωσία υποχρεώνει τους Οθωμανούς να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία της Ελλάδας

….Οργή από τη Ρωσική Πρεσβεία: «Για πρώτη φορά η Ελλάδα δεν μας καλεί στην επέτειο του Ναυαρίνου»…..«Έδειξαν ένα καλό παράδειγμα του τι είναι “παραχάραξη της ιστορίας”»…

Οργισμένη φαίνεται πως είναι η ρωσική διπλωματία από το γεγονός ότι η ρωσική πρεσβεία δεν προσκλήθηκε στους εορτασμούς της 195ης επετείου της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου.

Η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα, απαντώντας σε ανάρτηση του ρωσικού ΥΠΕΞ που τιμούσε τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, σχολιάζει ότι «για πρώτη φορά οι εκπρόσωποι της Ρωσικής Πρεσβείας δεν προσκλήθηκαν στους εορτασμούς της 195ης επετείου της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου».

«Τίθεται συχνά το ερώτημα: τι είναι “η παραχάραξη της ιστορίας”; Μας έδειξαν σήμερα ένα καλό παράδειγμα», καταλήγει η ανάρτηση της ρωσικής πρεσβείας.

Από την πλευρά του το ρωσικό ΥΠΕΞ στην ανάρτησή του σημειώνει: «Σαν σήμερα, το 1827 συμμαχικές δυνάμεις από τη Ρωσία, τη Βρετανία και τη Γαλλία αποφασιστικά νίκησαν τις Οθωμανικές δυνάμεις στην επική ναυμαχία του Ναυαρίνου στο Ιόνιο Πέλαγος. Η νίκη οδήγησε την Ελλάδα στο να λάβει τελικά την ανεξαρτησία της».

#Από koutipandoras.

Ολόκληρη η συνέντευξη Σουροβίκιν-«Θα “συντρίψω” τους Ουκρανούς αν επιτεθούν στην Χερσώνα»

 

Από

 iskra

 

Τη συνέντευξη έκρυψαν τα δυτικά ΜΜΕ

Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Ρώσου αρχιστράτηγου στον πόλεμο της Ουκρανίας Σεργκέι Σουροβίκιν λέγονται και περιγράφονται καταστάσεις που κανείς δεν θα ήθελε να δει: «Θα ενεργήσουμε έγκαιρα, χωρίς να αποκλείουμε τις πιο δύσκολες αποφάσεις. Αν ο εχθρός κάνει χρήση απαγορευμένων όπλων στην Χερσώνα η απάντηση θα είναι σκληρή».

Υπενθυμίζουμε ότι η Χερσώνα όπως και οι άλλες περιοχές στις οποίες διεξήχθησαν τα δημοψηφίσματα καλύπτονται πλέον από το πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας.

«Η κατάσταση στην περιοχή της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης μπορεί να περιγραφεί ως τεταμένη». Ο εχθρός δεν αφήνει περιθώρια και προσπαθεί να επιτεθεί στις θέσεις των ρωσικών στρατευμάτων. Πρώτα απ ‘όλα, αυτό αφορά τις περιοχές Kupyansky, Krasnolimansky και Nikolaev-Kryvyi Rih.

Ο εχθρός (κυβέρνηση Ουκρανίας) είναι ένα εγκληματικό καθεστώς που ωθεί τους πολίτες στο θάνατο.

Οι Ουκρανοί και εμείς είμαστε ένας λαός και θέλουμε ένα πράγμα: η Ουκρανία να είναι ανεξάρτητη από τη Δύση και το ΝΑΤΟ, ένα κράτος φιλικό προς τη Ρωσία.

Το ουκρανικό καθεστώς επιδιώκει να σπάσει τις άμυνές μας.

Για να γίνει αυτό, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας ανασύρουν όλες τις διαθέσιμες εφεδρείες στην πρώτη γραμμή. Βασικά, πρόκειται για δυνάμεις εδαφικής άμυνας που δεν έχουν ολοκληρώσει ένα πλήρες πρόγραμμα εκπαίδευσης.

Στην πραγματικότητα, η ουκρανική ηγεσία τους καταδικάζει σε καταστροφή και θάνατο.

Κατά κανόνα, τέτοιες μονάδες έχουν χαμηλό ηθικό.

Για να αποτρέψουν τη διαφυγή από την πρώτη γραμμή, οι ουκρανικές αρχές χρησιμοποιούν αποσπάσματα εθνικιστών που πυροβολούν όποιον προσπαθεί να φύγει από το πεδίο της μάχης.

Κάθε μέρα, οι απώλειες του εχθρού κυμαίνονται από 600 έως 1000 νεκρούς και τραυματίες.

Έχουμε διαφορετική στρατηγική.

Πούτιν σε Σουροβίκιν-Θάψε Ουκρανούς στην Χερσώνα αν χτυπηθεί το φράγμα Kakhovskaya

 

Από

 iskra

 -

20/10/2022

Σαφέστατες εντολές από τον Β.Πούτιν έχει λάβει ο Ρώσος Αρχιστράτηγος και διοικητής των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία, Σεργκέι Σουροβίκιν, να θαφτούν οι Ουκρανοί αν τολμήσουν και ανατινάξουν το φράγμα του υδροηλεκτρικού σταθμού Kakhovka στην Χερσώνα κάτι που θα προκαλέσει ανυπολόγιστη καταστροφή.

Για το λόγο αυτό ο Β.Πούτιν τόσο με τον στρατιωτικό νόμο όσο και με την εκκένωση “έλυσε τα χέρια” του Σ.Σουροβίκιν καθώς Ρωσία και Ουκρανία οδεύουν σε μια αποφασιστικής σημασίας περίοδο για την πορεία του πολέμου.

Ο Σ.Σουροβίκιν μπορεί να χρησιμοποιήσει πλέον ότι θέλει όπως το θέλει. Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο γεγονός πως η Χερσώνα αναμένεται να ισοπεδωθεί.

Σύμφωνα με τους Ρώσους:

1. Η Δύση πιέζει τον Ζελένσκι να πάρει την Χερσώνα με οποιοδήποτε κόστος πριν από τις αμερικανικές εκλογές. Αν δεν το καταφέρει, θέλουν τουλάχιστον να έχει “πατήσει” στην πόλη.

2. Οι Ουκρανοί πρέπει να καταλάβουν την Χερσώνα ώστε να μην γίνει ρωσική στρατιωτική βάση για μια νέα επιθετική εκστρατεία. Στόχος είναι να προστατευτεί η περιοχή Νικολάεφ-Οδησσός και να μην αποκτήσει η Ρωσία πρόσβαση στα σύνορα με Υπερδνειστερία/Μολδαβία

3.Για τον Ζελένσκι, η μάχη αυτή εξακολουθεί να είναι θέμα ζωής και θανάτου. Οι Ουκρανοί δεν θα του συγχωρήσουν την απώλεια της Οδησσού και του Νικολάεφ. Ως εκ τούτου, τεράστιες δυνάμεις είναι πλέον συγκεντρωμένες στο νότιο μέτωπο.

Aνάγκη εθνικής ομοψυχίας

 Νίκος Δένδιας :

«Στο πλαίσιο των τακτικών ενημερώσεων, που διενεργώ κατ’ εντολή του Πρωθυπουργού, με τους εκπροσώπους των κοινοβουλευτικών κομμάτων, είχα σήμερα μία σειρά από πολύ ενδιαφέρουσες συναντήσεις.

»Κατόπιν συνεννόησης, βεβαίως, μαζί του, τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο, θα τον συναντήσω την επόμενη Δευτέρα.

»Σε αυτές τις συναντήσεις, αναφέρομαι πάντα στην ανάγκη εθνικής ομοψυχίας για τα θέματα που αφορούν την εξωτερική μας πολιτική.

»Μάλιστα σήμερα, περισσότερο από ποτέ, εξαιτίας της έντασης που υφίσταται, η συναίνεση αυτή είναι απαραίτητη. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι πρωτοφανείς.

»Ενημέρωσα τους συνομιλητές μου για τις επαφές που είχα στο Κάιρο, στο Λονδίνο, στη Βαλέτα, και για το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ χθες στο Λουξεμβούργο. Συναντήθηκα με τους ομολόγους μου, τους ενημέρωσα, όπως ενημέρωσα και το Συμβούλιο, για το πρόσφατο «μνημόνιο» μεταξύ της κυβέρνησης της Τρίπολης και της Τουρκίας.

»Κρίνω ότι είναι απολύτως θετικό ότι, πέρα από τις δηλώσεις που έγιναν, υπήρξε σαφής κατανόηση των ελληνικών θέσεων. Των ελληνικών θέσεων που βασίζονται σε μια στέρεη βάση, τη Διεθνή νομιμότητα, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

»

ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ

 Tου Περικλή Νεάρχου

Τον προσεχή Φεβρουάριο, θα διεξαχθουν οι Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο.Διαφαίνεται η ελπίδα επιστροφης στο αυτονόητο σ' ενα εσωτερικό μέτωπο , που εχει πλήρως αποπροσανατολισθει και εχει φτάσει σε ακραια ορια ενδοτισμου και υποχωρητικότητας για να επιτύχει , υποτίθεται , " λύση " του Κυπριακου.

Η αρχή μιας επικίνδυνης στρατηγικης εκτροπης εγινε την επαύριο της απορρίψεως του Σχεδίου Αναν και της εντάξεως της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οταν δηλαδή η Κύπρος κατόρθωσε να επιτύχει μια στρατηγική νίκη , που ενίσχυε την απειλούμενη διεθνή της υπόσταση και εθετε εκ των πραγμάτων μια νέα βάση , το Ευρωπαϊκό κεκτημένο , για τη λύση του Κυπριακου , η Κυπριακή ηγεσία , αντί να επωφεληθει απο τη νέα αυτή προοπτική , παλινδρόμησε στη χρεωκοπημένη στρατηγική , που ειχε οδηγήσει στο Σχέδιο Ανάν. Στην επανάληψη δηλαδή των ατέρμονων διακοινοτικων συνομιλιων ,πάνω στην ιδια βάση ,που ειχε απορρίψει ο Κυπριακός λαός με το δημοψήφισμα του 2004 και η οποία ειχε οδηγήσει την Ελληνική πλευρά σε απαράδεκτες υποχωρήσεις.

Αυτό , προφανως , που θα επρεπε να ειχε γίνει ηταν η ανυποχώρητη εμμονή της Ελληνικης πλευρας στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο , σε ο,τι αφορα τη λεγόμενη εσωτερική πτυχή , τις σχέσεις δηλαδή μεταξύ των δυο κοινοτήτων και τον ασυμβίβαστο αντικατοχικό αγώνα , σε ο,τι αφορα τη διεθνή πτυχή , με σύνθημα την αποχώρηση των Τουρκικων στρατευμάτων κατοχης.

Φταίει ο ΟΗΕ, φταίνε κι οι Ευρωπαίοι, φταίει κι ο Χατζηπετρής… εκτός απ’ τους ηγέτες μας

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Άβουλοι, ανεπαρκείς, μοιραίοι και τραγικοί, εκτός πραγματικότητας και πανάσχετοι με τα γεωπολιτικά συμφέροντα και τις δραματικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας και στον κόσμο, οι ηγέτες μας ζουν στο ροζ συννεφάκι της τουρκοδιζωνικής, επειδή δεν ξέρουν, δεν θέλουν, τρέμουν ν’ αντισταθούν στον τουρκικό συσφιγκτήρα βόα. Τρέμουν να αναμέλψουν τη λέξη απελευθέρωση και να την εννοούν

Το 1990 κυκλοφόρησε σε στίχους του Λουκιανού Κηλαηδόνη ένα τραγούδι, το οποίο μέχρι σήμερα τραγουδιέται με επιτυχία ή γίνεται αναφορά σε αυτό εξαιτίας των στίχων του. Με τίτλο: «Φταίει ο χοντρός», ο Κηλαηδόνης αποτύπωσε την ανευθυνότητα, την ανεπάρκεια, την ευθυνοφοβία και την τσαπατσουλιά κυβερνώντων: «Τι θα πει δεν φταίμε εμείς/ τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι/ τι θα πει πως φταίνε αυτοί/ τι θα πει ρε σεις τι θα πει;/ Θα πει πως φταίμε κι εμείς,/ φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι./ Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,/ φταίει κι ο Χατζηπετρής».

Θυμηθήκαμε το τραγουδάκι του Κηλαηδόνη και τον Χατζηπετρή με αφορμή δύο ομιλίες και δηλώσεις του Προέδρου της Κύπρου, Ν. Αναστασιάδη. Μετά από δεκαετή θητεία στο ύπατο αξίωμα και πολυετή ενασχόληση με την πολιτική, αίφνης ανακάλυψε γιατί δεν επιλύεται το Κυπριακό, γιατί δεν εφαρμόζεται το Διεθνές Δίκαιο, γιατί παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί δεν τιμωρούνται οι θύτες.