ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΟΥΝ

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 18.11.14
Ζούμε μέσα σε συνθήκες κρίσης, έξαρσης των διεθνών ανταγωνισμών, πολεμικών συγκρούσεων που κάνουν πολλούς να μιλάνε για  παγκόσμιο πόλεμο ante portas….Kι όμως, μέσα σε αυτό το ρευστό σκηνικό, που υπονομεύει τις πιο μακρόπνοες  τεχνολογικές συλλήψεις,  ενδημούν  λαμπρές  πρακτικές  στην προσέγγιση του διαστήματος και στην αξιοποίηση του εναέριου  χώρου. Απόδειξη η διαστημική συσκευή Philae που προσεδαφίστηκε στην επιφάνεια ενός ανώνυμου αλλά αριθμημένου  κομήτη, του 67Ρ …..Απόδειξη το διαστημικό όχημα Cassini, που προσεδαφίστηκε εφέτος στον Τιτάνα, δορυφόρο του Κρόνου, έπειτα από  διαδρομή 10 ετών και   εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Τώρα πλέον  η συντριβή του τουριστικού διαστημοπλοίου Virgin Galactic spaceship 2  σε μια έρημο της Καλιφόρνιας, φαίνεται ανίκανη  να αναχαιτίσει ένα  κύμα πλουτοκρατικού σνομπισμού, που ενδιαφέρεται για επισκέψεις και πρωτιές στον υπερουράνιο χώρο.  Χαρακτηριστική είναι  η εμμονή  του Ρίτσαρντ Μπάνσον, επικεφαλής της  Virgin Galactic, στην προώθηση  του προγράμματος των διαστημικών ταξιδιών, παρά την  απώλεια : "Το διάστημα είναι δύσκολο, αλλά αξίζει τον κόπο", δηλώνει  ο Βρετανός  επιχειρηματίας…

Το 2026 θα φτάσουμε στα επίπεδα του 2007 - αν όλα πάνε καλά!

Του Γιώργου Τσιρίδη (Από τους “δρόμους φιλίας”)

Με βάση τις εκτιμήσεις του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που ανέλυσε τα επίσημα στοιχεία και τις προβλέψεις των ευρωπαϊκών θεσμικών οργανισμών, του Ευρωγκρούπ δηλαδή, οι χώρες της Ευρώπης θα χρειαστούν (ή χρειάστηκαν) ορισμένα χρόνια για να επιστρέψουν στα προ της κρίσης επίπεδα. Δεν μιλάμε για την απώλεια των ευκαιριών ανάπτυξης όλα αυτά τα χρόνια, μιλάμε μόνο για την αποκατάσταση των επιπέδων που είχαν πριν αρχίσει για την κάθε μια η κρίση. Η καλύτερη προ κρίσης χρονιά ήταν το 2007 για την Ιρλανδία και την Ελλάδα και το 2008 για Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Κύπρο. Για τις χώρες αυτές πήρα τα στοιχεία από σημερινό άρθρο του Π. Παναγιώτου στο TVXS.

Ας δούμε τις χώρες αυτές και την ημερομηνία επανόδου για την κάθε μια:

Γερμανία  χρειάστηκε 3 χρόνια για επάνοδο,  έτος επιστροφής 2011

Ιρλανδία  θα χρειαστεί 8 χρόνια για επάνοδο, έτος επιστροφής 2015

Ισπανία   θα χρειαστεί 9 χρόνια για επάνοδο, έτος επιστροφής 2017

Πορτογαλία θα χρειαστεί 12 χρόνια με έτος επιστροφής το 2020

Κύπρος  θα χρειαστεί 13 χρόνια για επάνοδο, έτος επιστροφής 2021

Ελλάδα  θα χρειαστεί 19 χρόνια για επάνοδο, έτος επιστροφής 2026

Αυτά προβλέπουν επισήμως στο Ευρωγκρούπ. Αν όλα πάνε καλά…

Έχετε κουράγιο να περιμένετε ως το 2026 για να αποκτήσετε αυτά που είχατε το 2026; Και … προσέξτε … όταν μιλάμε για επάνοδο του ΑΕΠ, αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουν όλοι οι Έλληνες το ίδιο μερίδιο σε αυτό το ΑΕΠ, έστω αυτό το μερίδιο που είχαν. Γιατί τα σπίτια που χάνονται δεν θα επιστρέψουν, οι νεκροί λόγω μνημονίου δεν θα ξαναζωντανέψουν, οι απώλειες δεν θα αναπληρωθούν. Και, ακόμα χειρότερα … όταν οι άλλοι θα μπαίνουν στο δικό τους 2026 εμείς θα φτάνουμε καταϊδρωμένοι στο 2007!

Eυτελισμός του Εθελοντισμού από το Κρατικό Θέατρο Βόρειας Ελλάδας

Ανακοίνωση των Επιτροπών  Ελέγχου Κυβερνητικού Έργου (ΕΕΚΕ)  Πολιτισμού και Εργασίας

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ένας ιστορικός θεσμός πανελλαδικής πολιτιστικής εμβέλειας, αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα, τα οποία, παρά την αύξηση των εισιτηρίων, απειλούν ακόμη και τη βιωσιμότητά του. Η ευθύνη για την κατάσταση αυτή βαρύνει, κατά κύριο λόγο, όλες ανεξαιρέτως τις μνημονιακές κυβερνήσεις, δεδομένου ότι μείωσαν την κρατική επιχορήγηση κατά 40% τα τελευταία 4 χρόνια και, επιπλέον, επέτρεψαν τη συσσώρευση υπέρογκων χρεών στο ΚΘΒΕ, όπως πχ. με τη μη εξόφληση των χρεών της Όπερας Θεσσαλονίκης. Είναι λοιπόν, αντιληπτό ότι η διοίκηση του Θεάτρου, καλούμενη να καλύψει οφειλές συνολικού ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ, προσπαθεί να εξοικονομήσει πόρους με κάθε δυνατό τρόπο, ούτως ώστε να αποφύγει τη λειτουργική κατάρρευση του Οργανισμού.

Στην προσπάθεια, όμως, να επιβιώσει πρέπει να τίθενται όρια ως προς τα μέσα που επιστρατεύει. Δε μπορεί να γίνει σε καμία περίπτωση ανεκτή η υιοθέτηση της πρακτικής που πρόσφατα εξήγγειλε, με περισσό θράσος, ο Υπουργός Παιδείας για τη σταδιακή υποκατάσταση των εργαζόμενων εκπαιδευτικών από εθελοντές, στους οποίους υπόσχεται το φιλοδώρημα των μορίων σε μελλοντική προκήρυξη. Για το λόγο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει στηρίξει επανειλημμένα το θεσμό του ΚΘΒΕ εντός και εκτός Κοινοβουλίου, είναι κάθετα αντίθετος στην απόφαση της Διεύθυνσης του ΚΘΒΕ να απευθύνει πρόσκληση ενδιαφέροντος για παροχή δωρεάν εργασίας, προκειμένου να καλύψει τις λειτουργικές του ανάγκες. Θεωρούμε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία απαράδεκτη: δεν είναι δυνατόν δημόσιος οργανισμός αντί να προσφέρει εργασία να ζητεί άμισθη εθελοντική προσφορά, συνοδευόμενη μάλιστα από εξευτελιστικούς όρους (πχ. ο εθελοντής υποχρεούται, αν του ζητηθεί από το ΚΘΒΕ, κατά τη διάρκεια της απασχόλησής του να αποδεχθεί την «ένδυση χορηγικού διαφημιστικού αξεσουάρ»,

Ατύχημα ΔΕΗ στην Πτομελαϊδα: Άγνοια κινδύνου

Της Ιλεάνας Σακκά*

.......Στη ΔΕΗ, και όχι μόνον, δεν γίνονται προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, οι υπάρχοντες εργαζόμενοι βρίσκονται λίγο πριν τη σύνταξη και καλούνται να δουλεύουν υπερωριακά και η έλλειψη προσωπικού καλύπτεται με οκτάμηνες συμβάσεις ανεκπαίδευτου προσωπικού, γι' αυτό και τα συχνά εργατικά ατυχήματα και οι αστοχίες........

         

Δεν είναι η πρώτη φορά που τέτοιας έκτασης ατύχημα συμβαίνει στις μονάδες της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

Το 2002 πήραν φωτιά μετασχηματιστές της ΔΕΗ και εκλύθηκε στην ατμόσφαιρα τεράστια ποσότητα PCBs (κλοφέν) με ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία των εργαζομένων, των πυροσβεστών, της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.

Με αλλεπάλληλες ερωτήσεις (στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου) του τότε βουλευτή του ΣΥΝ αείμνηστου Γ. Αμπατζόγλου υποχρεώθηκαν ο τότε υπουργός Ανάπτυξης και η Διοίκηση της ΔΕΗ να προχωρήσουν στη δημιουργία υπηρεσίας Πρόληψης και Προστασίας των εργαζομένων με την απασχόληση ιατρών εργασίας για την παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων.

Για τους πυροσβέστες δεν είχε εφαρμογή η νομοθεσία για την υγεία και ασφάλεια και μόνο το 2003 με σχετική διάταξη στον Ν. 3144, επεκτάθηκε και στους ένστολους και τα σώματα ασφαλείας, αφού είχε διαπιστωθεί ότι το υπουργείο Εργασίας είχε αφαιρέσει από τον σχετικό νόμο αυτή τη ρύθμιση.

H ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΥ

 Της Αστερόπης Λαζαρίδου 

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Η έννοια του ναρκισσισμού μας είναι απολύτως χρήσιμη, γιατί ο εθνικισμός είναι ένα είδος «πολιτικού ναρκισσισμού», δηλαδή μιας αρρωστημένης προσκόλλησης στην εθνική ταυτότητα και μιας αποθέωσής της, που παρακάμπτει κάθε κριτικό ή αυτοκριτικό πνεύμα . Ο ναρκισσισμός είναι  υπερβολικός  αυτοερωτισμός  που ξεπερνάει το «μέτρο» -  δηλαδή την αυτοεκτίμηση που έχουν ανάγκη όλοι οι άνθρωποι και οι συλλογικότητες.  Έχω επιφυλάξεις σχετικά   με τον προσδιορισμό του ναρκισσιστικού χαρακτήρα από την  ψυχολόγο ψυχοθεραπεύτρια Νάντια Τσιλιάκου που υποστηρίζει : «Τα άτομα των οποίων η δομή της προσωπικότητας τους τούς επιβάλλει να αντλούν επιβεβαίωση από παράγοντες έξω από τον εαυτό τους ονομάζονται από τους ειδικούς ναρκισσιστικά» . Γιατί νομίζω ότι ο  νάρκισσος έχει πρώτα ο ίδιος  επιβεβαιώσει τον εαυτό του, για να αναζητήσει στη συνέχεια την επικύρωση των άλλων. Όμως το άρθρο  της ΑΖ είναι ενδιαφέρον, γιατί μας εξωθεί σε γενικότερες σκέψεις…

ΑΣΤΕΡΟΠΗ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ  

Η ιστορία του Νάρκισσου, με τις διάφορες εκδοχές της, είναι μία από τις δημοφιλέστερες της μυθολογίας. Ο νέος από τη Βοιωτία, θαμπωμένος από την ομορφιά του που καθρεφτίζεται στο νερό, πεθαίνει από μαρασμό εξαιτίας του ανικανοποίητου έρωτα προς τον ίδιο του τον εαυτό. Ο ναρκισσισμός, η εμμονική αυταρέσκεια που μπορεί να καταλήξει σε πάθηση, δεν είναι κάτι καινούργιο. Υπάρχει από τότε που ο άνθρωπος πρωτοσυνάντησε το είδωλό του. Σήμερα, όμως, που ο καθένας ανεβάζει δεκάδες είδωλά του χάρη στην κατάρα και ευλογία των social media, ο ναρκισσισμός, εκτός από υπαρκτός, είναι και ψηφιακός. Οι διαταραχές που προκαλούνται από τη μανία της εξαντλητικής αυτοφωτογράφισης και της online υπερέκθεσης απασχολεί όλο και πιο συχνά τα ψυχιατρικά συνέδρια, με τους ειδικούς να επιμένουν ότι η υπέρμετρη προσήλωση στο «εγώ και ο εαυτός μου», εκτός από γραφική, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη.

Εγώ, εγώ, εγώ

Η λέξη «selfie», όπως ορίζεται η σύγχρονη αυτοπροσωπογραφία που βγάζει κάποιος με το κινητό του και κατόπιν την ανεβάζει στο Facebook και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιλέχθηκε ως «Λέξη της χρονιάς» για το 2013 από το Βρετανικό Λεξικό της Οξφόρδης. Παράλληλα, οι νέοι κανονισμοί του περίφημου επιτραπέζιου παιχνιδιού Scrabble τη δέχονται πλέον ως σωστή και οι παίκτες κερδίζουν πόντους όταν τη σχηματίζουν. Μία λέξη ισοδυναμεί πλέον με χίλιες εικόνες. Πόσα αντίγραφα του εαυτού σου μπορείς να βγάλεις ώσπου να τον ερωτευθείς παράφορα ή να μην αντέχεις άλλο να τον βλέπεις; Η απόσταση από το ένα στάδιο στο άλλο δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε.

ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ !

                                                    

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2014, με αφορμή μια απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που διέβλεπε «πρόβλημα» στη διαγωνιστική διαδικασία για την παραχώρηση  του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού, σημείωνα   : «…. ο υπερτοπικός προγραμματισμός  με στόχο την υπερτοπική κάρπωση των μεγάλων ελεύθερων χώρων από τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, δεν είναι η τελευταία λέξη αλλά η  απόλυτη προτεραιότητα των  ριζοσπαστικών πολιτικών δυνάμεων».

http://oikologein.blogspot.gr/2014/09/blog-post_12.html

Με αυτή την  σαφέστατη επιφύλαξη,   και έχοντας κάνει πάνω από  μια δεκαετία απολύτως σαφή τη συνηγορία μου με τον δημόσιο, ήπιο, πολυλειτουργικό και χρηστικό για όλους τους Αθηναίους χαρακτήρα του Ελληνικού, συνυπογράφω την ανακοίνωση  που εξέδωσε η Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο  στο Ελληνικό :

«Υπογράφτηκε αιφνιδιαστικά και απολύτως παράνομα, την Παρασκευή 14/11  η σύμβαση εκποίησης του «φιλέτου» του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού  και της παραλίας του Αγίου Κοσμάστη Lamda Development του Ομίλου Λάτση, ενώ εκκρεμεί ακόμη η διαδικασία ελέγχου της σχετικής σύμβασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Όπως είναι γνωστό, ύστερα από μια  μακρόχρονη διαδικασία, το διαβόητο ΤΑΙΠΕΔ ως εντολοδόχος της Κυβέρνησης, αποφάσισε  την παραχώρηση  για 99 χρόνια  των 6204 στρεμμάτων του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και των 3.5 χιλιομέτρων της παραλίας του Αγίου Κοσμά στον μοναδικό «διαγωνιζόμενο», την εταιρεία  Lamda Development του Ομίλου Λάτση.

Το Ζ’ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κατά το έλεγχο της Σύμβασης μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και Ομίλου Λάτση,  με την Πράξη 197/2014, είχε επισημάνει πληθώρα ουσιαστικών (και όχι τυπικών ή τεχνικών ) παραβιάσεων της ισχύουσας νομιμότητας, οι οποίες δεν προωθούσαν αλλά έβλαπταν το δημόσιο συμφέρον.  Ωστόσο, ύστερα από αίτηση αναίρεσης αυτής της απόφασης από το ΤΑΙΠΕΔ, οι εντιμότατοι κύριοι δικαστές του ΣΤ’ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απεφάνθησαν ότι όλα «βαίνουν καλώς”, χωρίς να δίνουν στη δημοσιότητα την αιτιολόγηση της απόφασής τους…

Έτσι, πριν ακολουθηθεί η προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία, ανακοινώθηκε ότι υπογράφηκε η Σύμβαση εκποίησης του φιλέτου του Ελληνικού στη Lamda Developmentτου Ομίλου Λάτση, η οποία συνεργάζεται με την εταιρεία “Hellinikon Global I S.A” που, σημειωτέον, έχει ως έδρα τον φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου…

Ερευνητική και παραγωγική υποβάθμιση της Δυτικής Ελλάδας

Ερωτά ο Δημήτρης Δεσύλλας * τον Περιφερειάρχη Δυτικής  Ελλάδας, με κύρια αφετηρία την τοποθέτηση  80 επί συνόλου 100 ερευνητών   στην Αθήνα !!!!!

          «Με πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.) των Υπουργών Γ. Καρασμάνη και Κ. Μητσοτάκη:

-1.      Καταργείται το Ινστιτούτο Οπωροκηπευτικών και Αμπέλου Πύργου, την ώρα που προωθείται πρόγραμμα αναμπέλωσης 3.000 στρεμμάτων αμπελώνων στην Αχαΐα, ύψους 5.000.000 ευρώ και ενώ υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης της αμπελοκαλλιέργειας και των οπωροκηπευτικών στην Ηλεία και σε όλη τη Δυτική Ελλάδα.

-2.      Υποβαθμίζεται το Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών Πάτρας (στο οποίο τώρα υπηρετεί μόλις ένας Ερευνητής) και μετατρέπεται σε τμήμα του Ινστιτούτου Βιομηχανικών και Κτηνοτροφικών Φυτών Λάρισας!

-3.      Προσλαμβάνονται εκατό (100) Ερευνητές στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ για όλη τη χώρα. Απ΄ αυτούς τοποθετούνται μόλις ένας (1) στην Πάτρα, ένας (1) στην Καλαμάτα, συνολικά τέσσερις (4) σε όλη τη Δυτική Ελλάδα (Πελοπόννησο, Ιόνια Νησιά, Ήπειρο), υπερδιπλάσιοι, δηλαδή εννέα (9) στα Γιαννιτσά (στο χωριό του Υπουργού Γ. Καρασμάνη), ενώ το 80% τοποθετείται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη! Πρόκειται για θρίαμβο του ανορθολογισμού, της αναξιοκρατίας, της άθλιας ρουσφετολογίας και του παραλογισμού.

          Πρόκειται, κυρίως, για προκλητική ερευνητική - παραγωγική υποβάθμιση και απαξίωση της Δυτικής Ελλάδας. Περιοχής, που απασχολεί το 20% του πληθυσμού της στον αγροτικό τομέα. Που έχει ποικιλία δυναμικών καλλιεργειών (λάδι, ελιές, εσπεριδοειδή, σταφίδα, αμπέλια, κηπευτικά, θερμοκήπια κ.ά.), τους περισσότερους υδάτινους πόρους, μεγάλες δυνατότητες σύνδεσης εφαρμοσμένης έρευνας - παραγωγής και αγροτικής ανάπτυξης, σε όφελος των φτωχομεσαίων αγροτών, του λαού και του τόπου.

          Εκ μέρους της «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ» και με βάση το άρθρο 16, παράγρ. 1 του Κανονισμού Λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου,

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Περιφερειάρχης :

          - Τι πρόκειται να πράξει, για την ακύρωση - ανατροπή της προκλητικής αυτής κυβερνητικής απόφασης;

*Περιφερειακός Σύμβουλος της

«ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ - ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ

ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ»

--

ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΕ Ο ΡΑΜΑ ΤΗ ΣΕΡΒΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ* 
Ωραία την έφερε στην εθελόδουλη σερβική πολιτική ηγεσία ο σοσιαλιστής

 πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα! Τους ξεφτίλισε και τους διέσυρε διεθνώς 

μέσα στο Βελιγράδι! Ο Αλβανός ηγέτης κατάλαβε ότι ο Σέρβος πρωθυπουργός 

Αλεξάνταρ Βούτσιτς είναι άτομο μηδαμινού πολιτικού βάρους και κάνει ό,τι απαιτούν

 οι Γερμανοί, από τη στιγμή που παρά την πρόκληση με τη σημαία της 

«Μεγάλης Αλβανίας» στον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας - Αλβανίας μέσα στο στάδιο

 της Παρτιζάν στο Βελιγράδι, δεν ματαίωσε το ταξίδι του Εντι Ράμα στη σερβική 

πρωτεύουσα, αλλά απλώς το ανέβαλε για είκοσι μέρες. Δεν είχε άλλωστε κλείσει ούτε 

μια εβδομάδα από την πολιτικοποδοσφαιρική πρόκληση, και αυτή η... πολιτική

 ιδιοφυΐα, ο Σέρβος πρωθυπουργός Βούτσιτς, έκανε σε δηλώσεις του την πρόβλεψη 

ότι η επίσκεψη Ράμα «θα είναι καλή και εποικοδομητική» προσθέτοντας πως 

«τα σερβικά συμφέροντα προστατεύονται από την αναβολή (σ.σ. για λίγες μέρες) 

της επίσκεψης του Εντι Ράμα»!!! Σε όλα μέσα έπεσε! Μιλάμε για τέτοιας υποστάθμης

 δουλόφρονα πολιτικό, ο οποίος

 είπε συνειδητά ψέματα ακόμη και για το αν ο Αλβανός πρωθυπουργός θα 

επισκεφθεί

 το Πρέσεβο, περιοχή στα νότια της Σερβίας όπου ζουν πολλοί Αλβανοί. Μια περιοχή

 όπου έχει υπάρξει πολλές φορές σερβοαλβανική εθνικιστική ένταση και έχουν λάβει

 χώρα αλλεπάλληλες βίαιες συγκρούσεις μεταξύ Σέρβων και Αλβανών. Η εφημερίδα

 «Πολίτικα» του Βελιγραδίου είχε γράψει προ εικοσαημέρου ότι ο Ράμα σχεδιάζει 

επίσκεψη στο Πρέσεβο, ενώ και ο Αλβανός πρεσβευτής στο Βελιγράδι είχε δηλώσει

 ότι ο Ράμα θα ήθελε να επισκεφθεί το Πρέσεβο. 

Ο Βούτσιτς διέψευσε την είδηση, ισχυριζόμενος ότι η αλβανική αντιπροσωπεία δεν

 έχει ζητήσει κάτι τέτοιο. Φυσικά, ο Εντι Ράμα επισκέφθηκε βεβαίως και το Πρέσεβο.

Ρέκβιεμ για τους «πτωχιούχους»

 Του ΝΙΚΟΥ ΡΑΠΤΗ,  εκπαιδευτικού*

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Μου αρέσουν οι νεολογισμοί που παράγονται από τη «σύντηξη» (και γ@μώ τη πυρηνική φυσική!)δυο λέξεων : Όπως π.χ αυτών που χρησιμοποιεί ως υλικό ο Ράπτης- [ Πτωχός +πτυχιούχος (+ επιταχυντής οικονομικής εξαθλίωσης) = Πτωχιούχος…]Ας αφήσει λοιπόν  τις μετριοφροσύνες και ας δηλώνει εφεξής  ευθέως, ανεξαρτήτως τυχόν προτεραιοτήτων στην παραγωγή του όρου : «Πτωχιούχος(Ράπτης 2014)» κατά πως κάνει κάθε σοβαρός πανεπιστημιακός…Με την ευκαιρία, θα πω ότι διατηρώ  το κοπυράϊτ του όρου «Τεμπούλης» - που προέρχεται από τη σύντηξη των λέξεων «Τεμπέλης + Μπούλης» :  Έτσι προσφωνούσα κάποτε τον γυιό μου, όταν βαριόταν να κάνει κάτι ….

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΑΠΤΗ

Έπειτα από μερικές σχετικές συζητήσεις, ο όρος ξεπήδησε στο μυαλό μου σαν αποκάλυψη: «πτωχιούχος». Χρειάστηκε να τον γκουγκλάρω για να διαπιστώσω πως ερχόμουν τουλάχιστο δεύτερος. Κάποιος -κάποιοι- τον είχαν ήδη χρησιμοποιήσει. Ας δώσω τουλάχιστο τον ορισμό: πτωχιούχος είναι όποιος αποφοίτησε από ΑΕΙ μετά την κρίση και σήμερα είναι μεταξύ 25 και 30-something. Χοντρικά, οι πτυχιούχοι που γεννήθηκαν τη δεκαετία του '80.

Είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν στην ακμή της ελληνικής φούσκας. Ολα και όλοι γύρω τους τα διαβεβαίωναν πως η κατανάλωση, η ευημερία, τα σινιέ ρούχα, τα γκάτζετ, τα εξοχικά, τα αυτοκίνητα και τα ξενύχτια ήταν δεδομένα όσο η βαρύτητα. Πως οι μισοσπουδές τους ήταν υπεραρκετές για να τη βολέψουν σε έναν κόσμο όπου «μόνο τα ρολόγια και τα κορόιδα δουλεύουν». Τα 700 ευρώ το μήνα ήταν ο εφιάλτης τους. Οι γονείς και οι δάσκαλοί τους τα έστρεψαν πιο αποφασιστικά στην καταστροφή: επιείκεια, κολακεία, υπερπροστασία. Και την κρίσιμη στιγμή, αδιέξοδες επιλογές: να κρατήσεις το μαγαζί· το γραφείο.

Ρίσκο από ρίσκο διαφέρει

Παλιά ήταν «ο γύρος του θανάτου» σε ένα τεράστιο βαρέλι,  που το επάνω  μέρος του είχε διασκευασθεί σε θεωρείο  για να βλέπει ο κόσμος την επιταχυνόμενη κυκλική κίνηση ενός μοτοσυκλετιστή , που  έφτανε στο σημείο να περιστρέφεται   παράλληλα με το έδαφος αψηφώντας   το νόμο της  βαρύτητας . Προ ετών  ένας αλεξιπτωτιστής πήδηξε από 40 χιλιόμετρα και έφτασε επιτυχώς στο έδαφος. Σε μια αμερικανική πόλη κάποιος ακροβάτης  πέρασε πατώντας σε ένα σχοινί από ουρανοξύστη σε ουρανοξύστη, χωρίς   δίκτυ ασφαλείας. Πέρυσι  ένας   Ούγγρος πιλότος  διέσχισε με το αεροπλάνο του  τον ισθμό της Κορίνθου, πετυχαίνοντας ένα αξεπέραστο ρεκόρ εγγύτητας με το θάνατο : Η παραμικρή επαφή των πτερύγων του αεροσκάφους με τα τοιχώματα του ισθμού σήμαινε συντριβή.

Το παιχνίδι με τον κίνδυνο έχει μεγάλη ιστορία, με γνωστούς  πρωταθλητές. Το μόνο που αγνοούμε συνήθως είναι οι χαμένοι , που φωτίζονται τόσο λίγο όσο και οι ηττημένοι  των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων . Αλλά και αυτός ο κανόνας δεν ισχύει πάντα : Πρόσφατα ένα 13χρονο παιδί συγκλόνισε με το θάνατό του τη  Θεσσαλονίκη , ενώ έκανε –λέει -  «παρκούρ» πηδώντας από τη μια πολυκατοικία στην άλλη…

Καταρχήν δεν αισθάνομαι αθλητικά ανενημέρωτος   που έμαθα  μόλις πρόσφατα το όνομα αυτής της δολοφονικής μ@λ@κί@ς  : Του- κατά -πως –λέγεται- αθλήματος που διαθέτει  μια «Athens Parkour Academy»,  της οποίας ο επικεφαλής υποστηρίζει ότι το πραγματικό παρκούρ είναι άσχετο με εκείνο   που επέφερε το θάνατο του παιδιού…...

Κατά δεύτερο λόγο δεν αισθάνομαι υποστηρικτής μιας κοινωνίας της βεβαιότητας, όπου όλες οι ενέργειες  των ατόμων έχουν  προβλέψιμη και αιτιοκρατική κατάληξη. Η διακινδύνευση είναι ενσωματωμένη στη ζωή και πρέπει να αναλαμβάνεται από κοινωνίες και άτομα, όμως  αυτός ο κανόνας έχει τα όριά του.

Mικροομολογιούχοι versus μεγαλοαπατεώνων

Η θρασεία έως μαφιόζικη αρπαγή των αποταμιεύσεων των μικροομολογιούχων έχει ήδη προκαλέσει τους προβληματισμούς του  ΣΥΡΙΖΑ και έχει οδηγήσει στην εκπόνηση ενός εναλλακτικού σχεδίου «αποζημιώσεων». Πάντως  μέχρι εκείνη τη φάση που όλοι ευχόμαστε  να έλθει μια ώρα αρχύτερα, καλό θα είναι να μην θυμόμαστε τους καταληστευμένους ομολογιούχους μόνο όταν αυτοκτονούν…

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/05/17.html

Να είμαστε λοιπόν όλοι όσοι μπορούμε στη συγκέντρωσή τους έξω από τη Βουλή, σήμερα, στις 18.00. Είτε  έχουμε είτε δεν έχουμε  ομόλογα, να ομολογήσουμε πίστη σε ένα δημόσιο τομέα  που ό,τι κι αν υπηρετεί τουλάχιστον σέβεται το λόγο του -  και δεν επιδίδεται σε λωποδυσίες...

«Διασπορά ψευδών μετεωρολογικών ειδήσεων»

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 12.11.14

Οι  Αθηναίοι ακόμη περιμένουν εκείνη την περίφημη καταιγίδα, που  προβλεπόταν ότι θα σάρωνε τις ανατολικές περιοχές της χώρας και ειδικά την Αττική  το σαββατοκύριακο  7-9 Νοεμβρίου….Τελικά αυτό που ήλθε ήταν ένα βροχερό σκηνικό, καθόλου ασυνήθιστο για την εποχή και καθόλου επικίνδυνο.

Στατιστικά, μια καταιγίδα τόσο κοντινή με αυτήν   που έπνιξε κάποιες περιοχές του λεκανοπεδίου στις  24 Οκτωβρίου, είναι πολύ  σπάνια. Το κλίμα μας είναι  γενικά «ευ-κρατο», δηλαδή «καλά κρατεί», έχοντας  ευστάθεια άνω του μέσου  όρου, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπόκειται σε μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας, υγρασίας, ανέμων και καταπτώσεων. Εξ άλλου  κάθε μετεωρολογική πρόβλεψη, και μάλιστα όσο περισσότερο περιορίζει τα χωρικά και χρονικά «μεγέθη» της αναφοράς  της,  έχει έντονα  πιθανοκρατικό χαρακτήρα  και υπόκειται  στον κίνδυνο της διάψευσης.

Στις 7-9 Νοεμβρίου  εκτεθήκαμε   σε διάφορα κινδυνολογικά μηνύματα και ερεθίσματα από το επίσημο κράτος, τα μίντια και  τους αυτοδιοικητικούς φορείς. Με αφετηρία αυτή την εξέλιξη, μερικοί έτειναν   να ανακαλέσουν στη μνήμη τους την ιστορία με τον τσοπάνο και  τους  ψευδείς συναγερμούς   που προκαλούσε, με αποτέλεσμα να μην εισακουσθεί άμα τη εμφανίσει του original  λύκου : Όμως από την άλλη πλευρά θα μπορούσε να ειπωθεί ότι όπως τα μετεωρολογικά επεισόδια ενέχουν την πιθανότητα της ματαίωσης, έτσι και οι μετεωρολογικοί συναγερμοί ενέχουν την πιθανότητα της αχρησίας.

Η “ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ” καταδικάζει to βιβλίο του Σταύρου Λυγερού

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ :Το Σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια» εκφράζει την έντονη αγανάκτησή του απέναντι στη στάση του Σταύρου Λυγερού, αγωνιστή  του αντικατοχικού αγώνα επί δεκαετίες, που διαφοροποιήθηκε πρόσφατα όσον αφορά την επίλυση του κυπριακού προβλήματος…

Με τον Λυγερό έχω βρεθεί συνομιλητής   σε μερικές  εκδηλώσεις, από δε το βήμα αυτού του ιστότοπου έχω  καταγγείλει τον πρόσφατο κατατρεγμό του από συγκροτήματα του τύπου, πρωτίστως από την «Καθημερινή». Όμως παρά την εκτίμηση που τρέφω για το πρόσωπό του διαφωνώ κάθετα και οριζόντια με τη λύση που προτείνει στο τελευταίο βιβλίο του.  Ως   υποστηρικτής της άποψης «Η μη-λύση είναι η καλύτερη λύση»  

  http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/07/1972014-40.html

νομίζω  ότι  σε αντίθεση με τον ενδοτισμό και τις παραχωρήσεις στην τουρκική πλευρά,  μόνο η μακροπρόθεσμη, οικονομική , πολιτική και αμυντική ανάπτυξη/θωράκιση του υπάρχοντος, ελληνοκυπριακού κράτους, μπορεί να δημιουργήσει τους όρους για την επανάκαμψη των Τουρκοκυπρίων στις αρχές του ευρωπαϊκού και διεθνούς Δικαίου και την αποκόλλησή τους από τον τουρκικό επεκτατισμό. Αυτά τα δυο στοιχεία μπορούν να οδηγήσουν στην επανένωση του νησιού -  με δημοκρατικούς όρους και αξιοπρέπεια όλων των μερών.

Προφανώς, η άποψη του Λυγερού δεν έχει σχέση με  ένα τέτοιο σενάριο,  που προϋποθέτει υπομονή και κυρίως απαγκίστρωση από το άγχος της παγίωσης των τετελεσμένων στη Κύπρο, ελλείψει  άμεσης λύσης…

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΔΟΥΛΩΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ

Πισώπλατη μαχαιριά στον αντικατοχικό αγώνα του Κυπριακού Λαού αποτελούν οι προτάσεις του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού δια του βιβλίου του « Κυπριακό: η αιρετική λύση». Η πρόταση (και ιδιαίτερα απο εκεί που προέρχεται) για διχοτόμηση της Κύπρου και  τη δημιουργία δύο Κρατών και ένταξη τους ισότιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελεί πισώπλατη μαχαιριά η οποία φθάνει μέχρι το κόκκαλο. 

ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ  και καταγγέλλουμε τέτοιες πρωτοβουλίες και απαντούμε ότι ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν θα ακολουθήσει τοn δρόμο της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας που εισηγείται ο Σταύρος Λυγερός. Αγανακτούμε και οργιζόμαστε επίσης  να ακούμε αδελφούς Έλληνες που θεωρούσαμε (και θέλουμε να συνεχίσουμε να θεωρούμε) συναγωνιστές στον αντικατοχικό μας αγώνα, να αγκαλιάζουν το βιβλίο και να του προσφέρουν «προστασία». 

ΥΠΑ – ΞΕΙΠΑ

ΥΠΑ είναι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, ΞΕΙΠΑ είναι η  πρακτική της ακύρωσης παλαιότερων και πρόσφατων υποσχέσεων κυβερνητικών μεγαλοπαραγόντων  για την αντικατάσταση του φθίνοντος προσωπικού – που υποχώρησε από τις 653 κατειλημμένες θέσεις  Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας του  2009  στις 561 του Αυγούστου 2014. Την ίδια περίοδο η αεροπορική κίνηση σκαρφάλωσε από τις 637 χιλ. του 2009 στις 660 χιλ. του τρέχοντος έτους, δημιουργώντας όχι μια απλή «ποσοτική» αύξηση του φόρτου εργασίας των υπαλλήλων αλλά και μια ποιοτική επιβάρυνση, λόγω  αντιμετώπισης νέων οργανωτικών προβλημάτων.

Ένας αγώνας μπάσκετ μπορεί να χαθεί από μισό καλάθι, ένα ποτήρι νερό μπορεί να ξεχειλίσει από μια σταγόνα, ένα σενάριο επάρκειας της διαχείρισης  εναέριου και αεροδρομιακού χώρου μπορεί να αμαυρωθεί  από ένα μόνο περιστατικό. Η κυβέρνηση ρισκάρει ασυστόλως μια τέτοια κατάσταση, ενώ παράλληλα υπηρετεί το εισπρακτικό της αμόκ υπεξαιρώντας πόρους που ανήκουν σε άλλες πηγές και υπηρετούν άλλες – και όχι κυβερνητικές  ή  μνημονιακές – χρήσεις. Η ιδιοποίηση των τελών διαδρομής  των αεροσκαφών  από τους  «φυσικούς δικαιούχους» - που ήταν ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων εποπτείας του χώρου και οι αμοιβές ειδικών υπηρεσιών – δημιουργεί μια γενικότερη δυσπιστία για τη κυβερνητική πολιτική, τόσο στις εσωτερικές όσο και στις εξωτερικές της όψεις ….

Επακόλουθο αυτού του κλίματος,  που απειλεί έναν φορέα στρατηγικής σημασίας για τις μεταφορές και τον τουρισμό στη χώρα, ήταν η Ερώτηση 7 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Ουζουνίδου Ευγενία, Μητρόπουλος Αλέξης, Στρατούλης Δημήτριος, Θεοπεφτάτου Αφροδίτη, Πετράκος Αθανάσιος, Διαμαντόπουλος Ευάγγελος, Φωτίου Θεανώ) προς το  Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, καθώς και το Υπουργείο Οικονομικών. Ιδιαίτερο σημείο της ερώτησης των 7 είναι η μακράς διάρκειας διαδικασία πρόκρισης νέων ελεγκτών και προσωπικού-  λόγω των ιδιαιτεροτήτων των κλάδων – που δείχνει την επικείμενη όξυνση του προβλήματος…

ΟΛΗ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ 7: 

Ο Ράμφος στη σκηνή, του Τ.Θεοδωρόπουλου

ΟΙΚΟΝΙΚΙ : Ουδέποτε  ασχολήθηκα  με τις πολιτικές μεταλλαγές και πολύ περισσότερο με τις ύστερες  απόψεις του κυρίου Ράμφου, πλην κάποτε που είχε γράψει σχετικά με τον Γιωτόπουλο ένα κανονικό "τίποτε" στην «Καθημερινή» (ολοσέλιδο παρακαλώ !), με αφορμή τη σύλληψή του τελευταίου για συμμετοχή στην 17 Νοέμβρη. Πρόσφατα όμως μου δόθηκε το ερέθισμα να ασχοληθώ μαζί του, όχι με  αφορμή την   σκηνική παρουσία του στο  «Ποτάμι» του  Σταύρου Θεοδωράκη ,αλλά με αφορμή  ένα προγενέστερο άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ( «Μια διαχρονική επικαιρότητα»)

http://oikologein.blogspot.gr/2014/10/m.html

Έγραψα λοιπόν  στην παραπάνω ανάρτηση:

«Βρίσκω πολύ ρηχό το λόγο του (φερόμενου ως) φιλόσοφου κ. Ράμφου : Κάποιοι αναλυτές αφιερώνουν πολύτιμο χρόνο και σπουδή για να προσδιορίσουν τα πεδία και τα επίδικα των κοινωνικών συγκρούσεων, ενώ αυτός ξεμπερδεύει με μια απλοϊκή και ισοπεδωτική γενικότητα καφενοβιακού τύπου : «Οι διαιρέσεις και οι φαγωμάρες είναι διαχρονική επικαιρότητα της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής»… Όσον αφορά  την «κρίσι» (Γ΄κλίση εν ζωή, σε απλουστευμένη μορφή) , ο Ράμφος υποστηρίζει ότι «κρίσι είμαστε πρώτα εμείς και μετά όλα τα άλλα. Θα την ξεπεράσουμε όταν αναλάβουμε τις ευθύνες μας , αντί να τις φορτώνουμε σε άλλους»…Προφανώς, η εμβέλεια  του κ. Ράμφου δεν του επέτρεψε να δει, πέρα από τις δικές μας ευθύνες, και  τα φαινόμενα της διεθνούς νεο-αποικιοκρατίας, του ιμπεριαλισμού, του γερμανικού μεγαλοϊδεατισμού και  της καταδυνάστευσης των χωρών του ευρωπαϊκού νότου από τους «μεγάλους αδελφούς»

Μερικές ημέρες αργότερα  ο κ. Ράμφος αποφάσισε να διαβεί τον Ρουβίκωνα της πολιτικής και να συστρατευθεί με τον έτερο (φερόμενο επίσης  ως)φιλόσοφο, κ. Γιώργο Γραμματικάκη.

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/10/blog-post_7.html

Αυτή τη συστράτευση στηρίζει ο συγγραφέας  Τάκης Θεοδωρόπουλος, στο παρακάτω  άρθρο  του, όπου θα ήταν προτιμότερο να υπερασπίζεται τον Ράμφο παρά να ασκεί κριτική στους διανοούμενους της άλλης όχθης – Ζίζεκ και Μπαντιού. Γιατί  η τακτική της «επίθεσης που είναι η καλύτερη άμυνα» ταιριάζει στο γήπεδο της μπανάλ πολιτικής και όχι στο γήπεδο των καλλιεργημένων αντιπάλων με αρχές  πολιτικού πολιτισμού…

Πάντως υπογραμμίζω  μια σοβαρή  άποψη του Θεοδωρόπουλου, που κάποτε ελπίζω να την πάρουν χαμπάρι και οι δικοί μας :

«ο Ράμφος … Μιλάει για να υπερασπιστεί τις απόψεις του. Είναι καθαρόαιμος διανοητής και την αξιοπιστία του την αντλεί από την ίδια του τη σκέψη. Να είστε βέβαιοι πως αν ήταν καθηγητής πανεπιστημίου ο Ράμφος, θα τον αντιμετώπιζαν με σεβασμό και δέος, καθότι η ωραία μας επαρχία τα σύνδρομά της δεν τα ξεπερνάει με τίποτε»

ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ  Τάκη Θεοδωρόπουλου,  πηγή Καθημερινή

Υποθέτω ότι ανάμεσα σε αυτούς που βρήκαν τη συνομιλία του Στέλιου Ράμφου με τον Σταύρο Θεοδωράκη ελαφριά και μάλλον απογοητευτική βρίσκονται και όσοι θεωρούν ότι ο Σλάβοϊ Ζίζεκ και ο Μπαντιού είναι οι μεγάλοι διανοούμενοι της εποχής μας. Και είναι η αλήθεια ότι ο Ράμφος δεν έχει να προτείνει άμεσες επαναστατικές λύσεις στα προβλήματά μας, ούτε, από όσο ξέρω, είναι θαυμαστής του Ροβεσπιέρου όπως ο Ζίζεκ – ο Ροβεσπιέρος όντως μας δίδαξε τον αμεσότερο τρόπο παρέμβασης στην Ιστορία, που ακούει στο όνομα γκιγιοτίνα. Ο Ράμφος επίσης δεν μοιράζεται τη μεγαλοφυή ανάγνωση του Πλάτωνα από τον Μπαντιού ο οποίος αναγνωρίζει στην Πολιτεία ένα πρότυπο έργο σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια εξαιρούνται (;) του μειωμένου ΕΝΦΙΑ

Έχω κάποιες επιφυλάξεις  για το είδος του τουρισμού που βασίζεται στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά αισθάνομαι θλίψη και αγανάκτηση μπροστά στη  λεηλασία των ανθρώπων που απόθεσαν τους κόπους μιας ζωής  σε κάποια οικήματα για να μπορούν να έχουν ένα μετριότατο εισόδημα τους καλοκαιρινούς μήνες… Τη λεηλασία που παραβιάζει εξόφθαλμα τους όρους ανταγωνισμού – εις βάρος των μικρών, υπέρ των μεγάλων…

Και βρίσκω απολύτως δικαιολογημένη την ερώτηση των βουλευτών  Νίκου Συρμαλένιου και Μιχάλη Κριτσωτάκη, προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Τουρισμού:

«Σε απόγνωση έχουν περιέλθει χιλιάδες ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων δωματίων και διαμερισμάτων, λόγω της πληρωμής της τρίτης κατά σειράν δόσης του ΕΝΦΙΑ, χωρίς την έκπτωση την οποία νομίμως δικαιούνται ως τουριστικά καταλύματα και η οποία ισχύει για τα ξενοδοχεία. Η άνιση αυτή φορολογική μεταχείριση επιχειρήσεων του ιδίου κλάδου συνεχίζεται, παρά το γεγονός ότι η υπουργός Τουρισμού στις 11 Σεπτεμβρίου κατέληξε σε συμφωνία με το υπουργείο Οικονομικών, ώστε τα ενοικιαζόμενα να αντιμετωπίζονται όπως τα ξενοδοχεία, περιορίζοντας τις επιβαρύνσεις.

To Pony «κόλλησε» στη γραφειοκρατία

ΠΡΟΛΟΓΟΣ  ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ :H είδηση είναι ότι το πόνυ κόλλησε στη γραφειοκρατία….Όποιος θέλει το πιστεύει, εγώ όχι : Δεδομένου ότι ο  λούμπεν καπιταλισμός επιτίθεται υπογείως και ισογείως σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες,  που αναπτύσσονται στην περιφέρεια.

Εν τάξει, δεν είμαστε τίποτε σπουδαίοι,  δεν είμαστε όμως τόσο μ@λ@κες ώστε να μην καταλαβαίνουμε ότι οι ιμάντες μεταβίβασης των εντολών του  Δ Ράϊχ   θάβουν  τους πιθανούς ανταγωνιστές του, με τον γνωστό μουλωχτό  τρόπο. Δείτε το παρακάτω για να καταλάβετε καλύτερα

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/10/blog-post.html

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ KSIPNISTERE:

Η NΑΜCO με τις δυνατότητες που διαθέτει σήμερα στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να παράγει ανάμεσα στα 6.000 και 8.000 αυτοκίνητα.Η κατασκευάστρια εταιρεία του περίφημου Pony θα δημιουργούσε 2.800 νέες
θέσεις εργασίας όμως η ελληνική γραφειοκρατία όμως στέκεται εμπόδιο.
NAMCO: μια ελληνική εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων
H εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων NAMCO δεν είναι άγνωστη. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στο εξωτερικό. Πρόκειται για μια εταιρεία από τη Ν. Ραιδεστό Θεσσαλονίκης, ψυχή της οποίας είναι ο Πέτρος Κοντογούρης.
Θα ήταν σε θέση να ξεκινήσουν αμέσως με την παραγωγή και να δημιουργήσουν 2.800 νέες θέσεις εργασίας. Η ελληνική γραφειοκρατία όμως στέκεται εμπόδιο
Ο 80χρονος Πέτρος Κοντογούρης είναι ένας οραματιστής. Πιστεύει στις ικανότητες των Ελλήνων, παρόλα αυτά η γραφειοκρατία τον απελπίζει:
«Κάνω έκκληση στη Γερμανία και στη μεγάλη φιλία που έχουν δείξει μέχρι τώρα (οι Γερμανοί) για την πατρίδα μας, να στηρίξουν την ελληνική βιομηχανία και βιοτεχνία στο θέμα των εξαγωγών.

Tο υπερΣύνταγμα του απόλυτου νεοφιλελευθερισμού

Του Αλέξη Π. Μητρόπουλου*

α. Συμφωνία ερήμην των λαών

Η Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. (Transatlantic Trade and Investment Partnership - ΤΤΙΡ) προωθείται από την Ευρωπαϊκή Τεχνοδομή «εν κρυπτώ και παραβύστω», ερήμην δηλαδή των ευρωπαϊκών λαών, αλλά και των εκλεγμένων οργάνων της Ε.Ε., όπως το Ευρωκοινοβούλιο. Απασχόλησε για πρώτη φορά την ελληνική Βουλή μετά από επίκαιρη επερώτηση που κατέθεσε η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και συζητήθηκε στις 3.11.2014.

Πρόκειται περί του νέου υπερΣυντάγματος του νέου φονταμενταλισμού που ευαγγελίζεται ο ακραίος, απόλυτος και εξτρεμιστικός νεοφιλελευθερισμός, μετά την απόρριψη της Εμπορικής Συμφωνίας κατά της Παραποίησης (Anti-Counterfeiting Trade Agreement - ΑCΤΑ) και το ναυάγιο της Πολυμερούς Συμφωνίας για τις Επενδύσεις (ΠΣΕ).

Με αυτή τη συμφωνία (εάν τελικά συναφθεί) το κεφάλαιο παίρνει την ολοκληρωτική εκδίκησή του από τους λαούς μετά την κατάρρευση «του αντίπαλου δέους», δηλαδή του υπαρκτού σοσιαλισμού, αλλά και της μακράς Σοσιαλδημοκρατικής Συναίνεσης. Μέχρι τότε η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία της ατομικής ιδιοκτησίας και του Κοινωνικού Κράτους είχε καταστεί ένας συμβατός τρόπος ζωής, στον οποίο είχαν αμβλυνθεί οι ταξικές συγκρούσεις και είχε επιβραδυνθεί η διαδικασία της άγριας κεφαλαιακής συσσώρευσης...

β. Επιθετικό σχέδιο των πολυεθνικών εταιρειών

Η Συμφωνία αυτή αποτελεί το πιο αναιδές, προκλητικό και επιθετικό σχέδιο συμφωνίας που επινοήθηκε ποτέ από τους εκπροσώπους των πολυεθνικών εταιρειών. Είναι μια απροκάλυπτη επίδειξη ισχύος και απορεί κανείς πώς η Ευρωπαϊκή Τεχνοδομή τόσο ωμά, προκλητικά και ανενδοίαστα την προωθεί όχι μόνο ερήμην των ευρωπαϊκών λαών, αλλά ακόμη και αυτών των συστημικών μέσων ενημέρωσης.

Όλοι μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η εκλεκτικιστική - νεολειτουργική αντίληψη των τεχνοκρατών της Ε.Ε. απεχθάνεται μετά βδελυγμίας την έκφραση των λαών με δημοψηφίσματα για τη διαδικασία έγκρισης των διαφόρων τροποποιήσεων των θεμελιωδών Συνθηκών που καταρτίζει.

Όλοι λάβαμε πείρα της εκστρατείας κατασυκοφάντησης της λαϊκής ετυμηγορίας στις χώρες, που οι πολίτες, κατόπιν δημόσιας συζήτησης, αποφάσισαν να απορρίψουν τα Σύμφωνα που προωθούν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Όλοι γνωρίζουμε για το ποια πλευρά ευνοούν οι θεμελιώδεις ευρωπαϊκές ρυθμίσεις στην ατέρμονη διαδικασία της ταξικής πάλης, τουλάχιστον από την εποχή του Άμστερνταμ και του Μάαστριχτ.¹

Tα καύσιμα και η καψούρα της ύφεσης

Σύμφωνα με μελέτη της Infobank Hellastat, η εγχώρια κατανάλωση καυσίμων υποχώρησε  από το 2009  έως τo 2013  κατά 41,6% !  Η  ύφεση είναι καραμπινάτη, όμως από τη σκοπιά μιας άλλης λογικής     η υποχώρηση   θα μπορούσε να σημαίνει  προέλαση :  Θα μπορούσε να συνδέεται «συστημικά» με τη μείωση της ανορθολογικής κινητικότητας,  με τη βελτίωση της άνεσης και ασφάλειας των κυκλοφοριακών αγωγών, με την προσφυγή στα μέσα  μαζικής μεταφοράς. Θα μπορούσε να είναι «σιαμαία» με μια χωροταξική πολιτική εγγύτητας των χρήσεων,  θα μπορούσε να συνδυάζεται με  μια νέου τύπου διαχείριση του αστικού χώρου με στόχο την  επανασυμφιλίωση του πολίτη με την πόλη – προσδίδοντας   σε αυτή τη τελευταία  τουριστική  έλξη και περιορίζοντας  τις αποδράσεις από τα όριά της..  Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι πριν μερικά χρόνια βιώναμε τις συνθήκες ενός καταναλωτισμού μετακινήσεων, όπου κάποιοι Αθηναίοι  μπορούσαν  να πηγαίνουν  ως το περίπτερο για τσιγάρα με το ΙΧ  ή να προτείνουν    «καφέ στη Λαμία». Όπου οι  έφοδοι προς την εξοχή έπαιρναν τις διαστάσεις  αυτοκινητοπομπών πολλών  χιλιομέτρων .

Περί «μονομερών ενεργειών» στο Μνημόνιο και το Χρέος

    του Γιάννη Τόλιου

Τελευταία από δυνάμεις του κατεστημένου, γίνεται προσπάθεια να φέρουν σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ προβάλλοντας το δίλημμα: «μονομερείς ενέργειες» ή «διαπραγματεύσεις» στην κατάργηση του Μνημονίου και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του Χρέους. Στόχος να ενοχοποιηθεί κάθε προσπάθεια άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου πλαισίου της ευρωζώνης και υποταγής τελικά στους όρους των πιστωτών.

Τι λένε οι επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Τόσο στις συνεδριακές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στην πρόσφατη ευρω-εκλογική διακήρυξη, τονίζεται ρητά ότι στόχος του είναι: «η ακύρωση του Μνημονίου και της πολιτικής λογικής που τα επιβάλλει, καθώς η αντιμετώπιση του χρέους… Χωρίς διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του αποκλείεται να ανασάνει η χώρα….. Η διαδικασία αναδιαπραγμάτευσης θα ξεκινήσει άμεσα και θα απαιτηθεί η ακύρωση των επαχθών όρων και συμβάσεων. Για την επίτευξη των στόχων θα αξιοποιηθούν στην περίπτωση εκβιασμών, όλα τα όπλα: η διακοπή πληρωμών, η καταγγελία και πρόκληση ζημιάς στη χώρα με στόχο τη διάσωση του ευρώ και των ιδιωτικών τραπεζών, ….κά. Εμείς θέλουμε να σώσουμε τη χώρα μέσα στο ευρώ και όχι με πρόσχημα τη σωτηρία του ευρώ να οδηγήσουμε τη χώρα στην καταστροφή. Όπως συμπυκνώνει το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ», απόλυτη προτεραιότητα για το ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που ανέλαβαν άλλοι υποθηκεύοντας τη χώρα…»

«Μαξιμαλισμοί» και βιωσιμότητα χρέους;

Το παραπάνω πλαίσιο, ανεξάρτητα από επί μέρους επιφυλάξεις ή ερωτήματα που μπορεί κάποιος να έχει, χαράσσει το γενικότερο πλαίσιο του στρατηγικού στόχου και της τακτικής επίτευξης του. Η ακύρωση της λιτότητας (Μνημόνιο), η διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους και εξόφληση υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης, καθώς ο δημόσιος-κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών, αποτελούν θεμελιώδεις προϋποθέσεις για προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης και προοδευτικής έξοδο από την κρίση με ανοικτό τον ορίζοντα της σοσιαλιστικής προοπτικής. Δεν πρόκειται για «μαξιμαλισμό» αλλά «αναγκαία και ικανή συνθήκη» να βγει η οικονομία και κοινωνία από την κρίση με κυβέρνηση της Αριστεράς. Η βιωσιμότητα (εξοφλησιμότητα) του χρέους είναι αντικειμενική ανάγκη και όχι «φαντασίωση» αριστερών «μαξιμαλιστών». Αντίθετα η υποτίμηση ή αποδοχή μικρής ελάφρυνσης (επιμήκυνση, οριακή μείωση επιτοκίων ή «πάγωμα», κά), παρά τα όποια θετικά, δεν επιλύει το πρόβλημα της βιώσιμης εξόδου από την κρίση σε προοδευτική κατεύθυνση. Πρακτικά, στο υποθετικό σενάριο της αύξησης του ΑΕΠ 3% (ή 5,4 δις €), ο επιμερισμός για στοιχειώδη ανακούφιση του λαού, στήριξη ανάπτυξης, εξυπηρέτηση χρέους, δεν μπορεί να ξεπερνά τα 1,8-2 δις € κατά περίπτωση. Δηλαδή οι δαπάνες για τοκοχρεολύσια από το «πραγματικό πλεόνασμα», δεν μπορούν να υπερβαίνουν 1,5-2 δις το χρόνο. (Αν γινόταν δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών ίσως να διατίθετο κάτι περισσότερο).! Ωστόσο το 2014 τα τοκοχρεολύσια ανέρχονται σε 31 δις, το 2015 σε 22 δις, το 2016 σε 13,5 δις και συνεχίζουν στο ίδια περίπου ύψος ως το 2020, ενώ μετά κάνουν άλμα σε 28 δις 2021, σε 33 δις 2022, σε 29 δις 2023, διατηρούμενα στα 16-17 δις το χρόνο ως το 2030. Από εδώ πηγάζει η ανάγκη διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους για να αποφύγουμε «διαχρονική λιτότητα» και όχι λόγω αριστερών «μαξιμαλισμών», όπως ισχυρίζονται ορισμένοι.!

ΑΙΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΘΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Ποιος εξουσιοδοτεί τους δικαστές να αποφαίνονται σε ζητήματα  πολιτικής σημασίας, υποκαθιστώντας τις δημοκρατικά εκλεγμένες αρχές; Προφανώς, οι  παράγοντες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που τον Μάρτιο του 2013 έβαλαν χέρι στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα με τον πλέον πραξικοπηματικό τρόπο. Αυτοί που εδώ και λίγο καιρό μηχανεύονται το ΤΤΙΡ, την «Διατλαντική Συμφωνία» που ακυρώνει τα δικαιώματα των κρατών προς όφελος των εταιρικών συμφερόντων. Φταίμε όμως κι εμείς γι αυτή την εξέλιξη : Γιατί με τις λεγκαλιστικές μας αυταπάτες νομίζουμε ότι θα ανατρέψουμε το σύμπαν με αποφάσεις πρωτοδικείων και εφετείων.

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΚΡΑ  

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18392:cypros-troika&catid=96:2010-06-04-22-41-29&Itemid=290  

Η απόφαση-πραξικόπημα του Ανωτάτου Κυπριακού Δικαστηρίου στις 31/10 που έκρινε με πολιτικά τροϊκανά κριτήρια ως αντισυνταγματικά και τα τέσσερα νομοθετήματα (!), που ψήφισε η Βουλή για τις εκποιήσεις ακινήτων, τα οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέπεμψε, συμμορφούμενος με τις τροϊκανέςυποδείξεις, άνοιξε το δρόμο για τη χορήγηση από το σημερινό Eurogroup (6/11) της 6ης τροϊκανής δόσης για την Κύπρο.  

Υπενθυμίζεται ότι με απόφασή τους οι δανειστές είχαν «παγώσει» κάθε συζήτηση για αξιολόγηση του κυπριακού προγράμματος από τις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε συνολικά έξι νομοθετήματα σχετικά με το θέμα των πλειστηριασμών ενυπόθηκων ακινήτων.

Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρξει συζήτηση και για την καταβολή προς την Κύπρο της επόμενης δόση ύψους €436 εκατ. (€350 εκατ. από ΕΕ και ΕΚΤ και €86 εκατ. από το ΔΝΤ).

Μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών, Χάρης Γεωργιάδης, είχε προειδοποιήσει ότι μπορεί προς το παρόν τα οικονομικά του κράτους να αντέχουν για κάποιους μήνες, ωστόσο, «χωρίς την επόμενη δόση θα έχουμε πρόβλημα».

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ EUROGROUP

Το Eurogroup έκρινε αργά το βράδυ της Πέμπτης (6/11) ότι οι προαπαιτούμενες δράσεις σε σχέση με τον περί εκποιήσεων (πλειστηριασμών) νόμο έχουν εκπληρωθεί και ότι η πέμπτη αξιολόγηση του κυπριακού μνημονιακού προγράμματος ολοκληρώθηκε επιτυχώς και έλαβε πολιτική απόφαση να δρομολογήσει την εκταμίευση της έκτης δόσης, ύψους 350 εκατομμυρίων ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (επιπλέον 86 εκατομμύρια αναμένεται να εγκριθούν από το ΔΝΤ).

Πάντως οι διεθνείς δανειστές προειδοποίησαν τη Λευκωσία ότι σε περίπτωση κατά την οποία σημειωθούν ανατροπές, δια των οποίων να ακυρώνεται ο περί εκποιήσεων νόμος, με απόφαση της Βουλής ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, η διαδικασία εκταμίευσης της επόμενης δόσης, θα σταματήσει !

Hμερίδα "Χρέος και τράπεζες"

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

ΜΕΡΟΣ Α’

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ  ΕΡΓΑΣΙΕΣ-  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ, 13:00-16:00

·         Η ασθένεια των ελληνικών τραπεζών και ο ρόλος του Δημοσίου

Duncan Lindo – RMF/Leeds University

·         Το μη βιώσιμο ελληνικό χρέος και η σημασία της διαγραφής του

Daniel Munevar – RMF/CADTM

·         Για ανάπτυξη που δεν θα διογκώνει το χρέος: Ποιοι τομείς της οικονομίας πρέπει να τονωθούν;

Θόδωρος Μαριόλης – Πάντειο Πανεπιστήμιο

·         Η κατάσταση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος

Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών, ΜΑΧΩΜΕ

·         Τρόποι διαγραφής του ελληνικού χρέους

Βατικιώτης Λεωνίδας – Οικονομολόγος, δημοσιογράφος

ΜΕΡΟΣ Β’

ΚΡΙΣΗ, ΧΡΕΟΣ – ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ 17:00 – 20.00

Ομιλητές:

·         Παναγιώτης Λαφαζάνης – κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ

·         Πέτρος Παπακωνσταντίνου – δημοσιογράφος, συγγραφέας

·         Aντώνης Νταβανέλλος - Μέλος Π.Γ. ΣΥΡΙΖΑ

·         Σεραφείμ Σεφεριάδης – Πάντειο Πανεπιστήμιο

·         Κώστας Λαπαβίτσας –Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (SOAS)

  ********************************************