Του Γιώργου Τσιρίδη (Από τους “δρόμους φιλίας”)
Με βάση τις εκτιμήσεις του
Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που ανέλυσε τα επίσημα στοιχεία και τις προβλέψεις
των ευρωπαϊκών θεσμικών οργανισμών, του Ευρωγκρούπ δηλαδή, οι χώρες της Ευρώπης
θα χρειαστούν (ή χρειάστηκαν) ορισμένα χρόνια για να επιστρέψουν στα προ της
κρίσης επίπεδα. Δεν μιλάμε για την απώλεια των ευκαιριών ανάπτυξης όλα αυτά τα
χρόνια, μιλάμε μόνο για την αποκατάσταση των επιπέδων που είχαν πριν αρχίσει
για την κάθε μια η κρίση. Η καλύτερη προ κρίσης χρονιά ήταν το 2007 για την Ιρλανδία
και την Ελλάδα και το 2008 για Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Κύπρο. Για τις
χώρες αυτές πήρα τα στοιχεία από σημερινό άρθρο του Π. Παναγιώτου στο TVXS.
Ας δούμε τις χώρες αυτές και την
ημερομηνία επανόδου για την κάθε μια:
Γερμανία χρειάστηκε 3 χρόνια
για επάνοδο, έτος επιστροφής 2011
Ιρλανδία θα χρειαστεί 8 χρόνια
για επάνοδο, έτος επιστροφής 2015
Ισπανία θα
χρειαστεί 9 χρόνια για επάνοδο, έτος επιστροφής 2017
Πορτογαλία θα χρειαστεί 12 χρόνια
με έτος επιστροφής το 2020
Κύπρος θα χρειαστεί 13 χρόνια
για επάνοδο, έτος επιστροφής 2021
Ελλάδα θα χρειαστεί 19 χρόνια
για επάνοδο, έτος επιστροφής 2026
Αυτά προβλέπουν επισήμως στο Ευρωγκρούπ. Αν όλα πάνε καλά…
Έχετε κουράγιο να περιμένετε ως
το 2026 για να αποκτήσετε αυτά που είχατε το 2026; Και … προσέξτε … όταν μιλάμε
για επάνοδο του ΑΕΠ, αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουν όλοι οι Έλληνες το ίδιο
μερίδιο σε αυτό το ΑΕΠ, έστω αυτό το μερίδιο που είχαν. Γιατί τα σπίτια που
χάνονται δεν θα επιστρέψουν, οι νεκροί λόγω μνημονίου δεν θα ξαναζωντανέψουν,
οι απώλειες δεν θα αναπληρωθούν. Και, ακόμα χειρότερα … όταν οι άλλοι θα
μπαίνουν στο δικό τους 2026 εμείς θα φτάνουμε καταϊδρωμένοι στο 2007!
Αυτό το μέλλον προδιαγράφουν με
τις επίσημες προβλέψεις τους οι Μέρκελ-Σόϊμπλε για την Ελλάδα την οποία με τον
τρόπο αυτό θα καταφέρουν να συντρίψουν !!! όπως ακριβώς αποφάσισαν το 2011 όταν
το είπαν ξεκάθαρα στον Τίμοθυ Γκάϊτνερ. Ήταν θέμα “ηθικό” για την προτεσταντική
τους ηθική να τιμωρηθεί σκληρά η Ελλάδα. και το έκαναν με ακρίβεια χειρούργου
στηριγμένοι στους ντόπιους λακέδες τους, τους χειροπόδαρα δεμένους από τους
πάτρωνές τους.
Η Αργεντινή παράδειγμα προς μίμηση!
Επειδή όμως έχει πολύ ενδιαφέρον
δανείζομαι και ένα ακόμη στοιχείο από το άρθρο του Π. Παναγιώτου. Είναι η
αντίστοιχη πορεία της Αργεντινής.
Η Αργεντινή βρέθηκε στην δύσκολη
θέση το 1998 και από τότε άρχισε να χάνει το ΑΕΠ της, λόγω της εφαρμογής μιας
οικονομικής πολιτικής αντίστοιχης με την δική μας. Κανείς δεν ξέρει πότε θα
έληγε το δικό της μαρτύριο. Όμως αποφάσισε να σταματήσει τις πληρωμές στους δανειστές
της και να κηρύξει χρεοκοπία. Αυτό έγινε το 2002. Από τότε άρχισε η άνοδος και
έφτασε στα επίπεδα του 1998 (στο ξεκίνημα της δικής της κρίσης) μέσα σε 3 τρία
μόλις χρόνια! Το 2005 είχε ξεπεράσει την κρίση!
Προς γνώση και συμμόρφωση!
Εξ άλλου ο ίδιος ο Τίμοθυ
Γκάϊτνερ το είπε (κάπως έμμεσα) στο βιβλίο του. Όταν άκουσε τους Ευρωπαίους να
λένε πως θα ξεπατώσουν την άτακτη χώρα, είδε ότι η μόνη λύση ήταν να ξεφύγει η
Ελλάδα από τα χέρια τους. Είχε μάλιστα αρκετά όπλα για να το κάνει άφοβα καθώς
η δική της αναχώρηση από το Ευρώ θα κατέστρεφε ολόκληρο το οικοδόμημα.
Να ξεκαθαρίσουμε και κάτι. Όταν
λέμε “Ευρωπαίοι” εννοούμε την Μέρκελ και τον Σόιμπλε καθώς όλοι οι άλλοι
εκείνες τις μέρες του φόβου απλά κουνούσαν το κεφάλι καταφατικά σε ό,τι έλεγαν
οι Γερμανοί. Και πιο καταφατικά από όλους ο δικός μας σοσιαλιστής ΓΑΠ, πρόεδρος
της “σοσιαλιστικής διεθνούς”, τρομάρα του!
Δεν λέω ότι έπρεπε να πουλήσουμε
τσαμπουκά. Όταν όμως εκείνοι έπιασαν την βέργα να μας δείρουν, θα έπρεπε να
πούμε το δικό μας όχι.
Κι αν δεν το είπαμε τότε που
έπρεπε, κάποτε πρέπει να δείξουμε κι εμείς ότι υπάρχουμε. Ότι είμαστε μια χώρα
με ανθρώπους που μπορούν να κρατούν την αξιοπρέπειά τους και να αντιστέκονται
και όχι ανθρωπάκια που τρέμουν και λένε ναι σε όλα με τίμημα που θα πληρώσει η
χώρα πολύ βαριά. Δεν είναι μόνο το ΑΕΠ που θα ξαναφτάσει στα επίπεδα του ’07
μετά από 19 χρόνια, είναι οι βαθιές χαρακιές που έχουν τραυματίσει σοβαρά την
λειψή έστω και αντιπροσωπευτική δημοκρατία της μεταπολίτευσης. Είναι ο φασισμός
(ο καθημερινός, όχι αυτός ο εμφανής της Χρυσής Αυγής) που σήκωσε κεφάλι και δεν
θα υποχωρήσει παρά μετά από δεκαετίες. Είναι οι χαμένες γενιές. Είναι πολύ
μεγαλύτερο το τίμημα από αυτό που καταγράφουν οι στατιστικές!
Επιτέλους, καιρός να κοιτάξουμε
λίγο πιο ψηλά. Φέρουμε ένα όνομα (των Ελλήνων) που δεν μπορούμε να το
κακομεταχειριζόμαστε επ’ άπειρον! Μας το δάνεισαν τα αγάλματα, οι κολώνες, οι
θεοί και οι ήρωες που έζησαν εδώ, σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, για να
πορευτούμε με κάποια εφόδια στον σύγχρονο κόσμο.
Ας το κάνουμε αξιοπρεπώς. Δεν μας το εμπιστεύτηκαν αυτό το όνομα
για να το εξευτελίζουμε.
