ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΟΥΝ

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 18.11.14
Ζούμε μέσα σε συνθήκες κρίσης, έξαρσης των διεθνών ανταγωνισμών, πολεμικών συγκρούσεων που κάνουν πολλούς να μιλάνε για  παγκόσμιο πόλεμο ante portas….Kι όμως, μέσα σε αυτό το ρευστό σκηνικό, που υπονομεύει τις πιο μακρόπνοες  τεχνολογικές συλλήψεις,  ενδημούν  λαμπρές  πρακτικές  στην προσέγγιση του διαστήματος και στην αξιοποίηση του εναέριου  χώρου. Απόδειξη η διαστημική συσκευή Philae που προσεδαφίστηκε στην επιφάνεια ενός ανώνυμου αλλά αριθμημένου  κομήτη, του 67Ρ …..Απόδειξη το διαστημικό όχημα Cassini, που προσεδαφίστηκε εφέτος στον Τιτάνα, δορυφόρο του Κρόνου, έπειτα από  διαδρομή 10 ετών και   εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Τώρα πλέον  η συντριβή του τουριστικού διαστημοπλοίου Virgin Galactic spaceship 2  σε μια έρημο της Καλιφόρνιας, φαίνεται ανίκανη  να αναχαιτίσει ένα  κύμα πλουτοκρατικού σνομπισμού, που ενδιαφέρεται για επισκέψεις και πρωτιές στον υπερουράνιο χώρο.  Χαρακτηριστική είναι  η εμμονή  του Ρίτσαρντ Μπάνσον, επικεφαλής της  Virgin Galactic, στην προώθηση  του προγράμματος των διαστημικών ταξιδιών, παρά την  απώλεια : "Το διάστημα είναι δύσκολο, αλλά αξίζει τον κόπο", δηλώνει  ο Βρετανός  επιχειρηματίας…

Ανάλογες εξελίξεις παρατηρούνται στον εναέριο χώρο, σε μια πορεία  αναζήτησης καινοτομιών που υπόσχονται στους «κοινούς θνητούς» μείωση του κόστους   του αεροπορικού ταξιδιού.  Για πρώτη φορά τον Μάϊο του 2013 πραγματοποιήθηκε  στο Ηνωμένο Βασίλειο πτήση δεκαεξαθέσιου πολιτικού αεροσκάφους, το οποίο χειριζόταν πιλότος από το έδαφος με τηλεχειριστήριο !  Αυτό το επεισόδιο στην πορεία του ανταγωνισμού της ζωντανής εργασίας με την «αντικειμενοποιημένη »    σε συστήματα οργάνωσης – για να χρησιμοποιήσω ένα μαρξικό σκεπτικό  -  δεν οδηγεί φυσικά στην εκτόπιση του πιλότου από το αεροπλάνο, όμως τον μετατρέπει σε «εφεδρεία»  στη διάρκεια μιας πτήσης…

Κοντά σε όλα αυτά έρχεται  στο εγγύς μέλλον το «διαφανές αεροπλάνο», που καταργεί τα παράθυρα  και την άμεση παρατήρηση του εναέριου χώρου από τους επιβάτες  , για να προωθήσει ένα όχημα πιο αεροδυναμικό, πιο ελαφρύ και οικονομικό στην κατανάλωση καυσίμων,  πιο «εικαστικό» από την άποψη ότι  οι επιβάτες μπορούν  να βλέπουν τον  αεροπορικό περίγυρο  από κάμερες….

Ζούμε μια διεθνή φρενίτιδα επινοήσεων, όμως στην Ελλάδα  η μνημονιακή λαίλαπα επιμένει να παραγκωνίζει βάναυσα  ακόμη και τις δυνατότητες  συντήρησης  των αεροδρομιακών και αεροπορικών συστημάτων, πολύ δε περισσότερο τους νεωτερισμούς  που θα μπορούσαν να εισπραχθούν  από τη κοινωνία.  Ο Έλεγχος της εναέριας κυκλοφορίας  «ξεμένει» σε  λιγότερα άτομα ενώ η κυκλοφορία αυξάνεται και πληθύνεται, αρκετά  αεροδρόμια παραχωρούνται  σε ιδιώτες με  στόχο την απομύζηση κερδών αλλά με πιθανότατη συνέπεια την επιβάρυνση του κόστους  των τουριστικών υπηρεσιών. Έξωθεν πόροι από την είσπραξη τελών διαδρομής «εκτρέπονται» σε άγνωστες κατευθύνσεις ενώ το ελληνικό δημόσιο παρουσιάζεται ως «κερατάς και δαρμένος»  :   δαρμένο από την άποψη της βλακώδους νεοφιλελεύθερης  επίθεσης κατά των συλλογικών θεσμών ,  κερατωμένο από την άποψη των υπέργειων ή υπόγειων  παραχωρήσεων  στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Σε αυτή την αφήγηση περί «καλών»  και «κακών» δεν λείπουν και οι «άσχετοι» - ως απόηχος  γνωστού φιλμ του Σέρτζιο Λεόνε – που είναι   υποστηρικτές  των «χημικών ψεκασμών» με τη χρησιμοποίηση  αεροπλάνων ….Το φαινόμενο   δεν επιδέχεται καμιά  παρερμηνεία και δεν είναι τίποτε περισσότερο από προϊόν  «συνάντησης» των καυσαερίων των αεροσκαφών με την εξαιρετικά ψυχρή  ατμόσφαιρα στα διάφορα επίπεδα πτήσης : Η δε   εμμονή στην εικασιολογία  των   ψεκασμών για άγνωστους ή επίσης  εικαζόμενους λόγους, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια αφελή συνωμοσιολογία..

Όχι πως δεν υπάρχουν συνωμοσίες και  πλεκτάνες στην ιστορία, όμως αυτές αναφέρονται στις μικρές κλίμακες. Στις μεγάλες κλίμακες τα παιχνίδια της κυριαρχίας είναι σαφή και ορατά σε αυτούς που θέλουν να βλέπουν…