ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΛΑΒΩΣΑΜΕΝ

Δεν έχω και δεν πρόκειται να αποκτήσω πισίνα . Δεν έχω καμιά συναισθηματική σχέση με αυτούς που έχουν ή σκοπεύουν να αποκτήσουν πισίνες. Ένα από τα ελάχιστα θετικά στοιχεία που με συνέδεαν με τις πισίνες σχετιζόταν με αυτήν του Σκρουτζ Μακ Ντακ, του Γουώλτ Ντίσνεϋ, που ήταν έμπλεη χρυσών νομισμάτων για να κάνει βουτιές ο άνθρωπος και να χαίρεται το βιός του …. Οι πισίνες δίπλα στη θάλασσα και μάλιστα σε περιοχές με ελκυστικές παραλίες, μου φαίνονται προϊόν διαστροφής και χλιδής - χώρια την σπατάλη νερού που προκαλούν.

Όμως από την άλλη πλευρά το κυνηγητό μιας μεγαλομεσαίας διαστροφής ως υποκατάστατο μιας θετικής οικονομικής πρότασης - για τη παραγωγή νέων υλικών μέσων και υπηρεσιών - μου φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη διαστροφή. Οι πλούσιοι δεν είναι για να τους λυπάσαι, σίγουρα. Αντίθετα είναι άξια λύπησης η κυβέρνηση που επί μήνες ολόκληρους ξεφουρνίζει αποκλειστικά και μόνο ιδέες για τις τσέπες που πρέπει να ανοιχτούν και να ψαχτούν για να εξευρεθούν πόροι, χωρίς να λέει τίποτε το σημαντικό για νέες παραγωγικές διαδρομές, για υποκατάσταση κάποιων περιττών εισαγωγών, για κάποια προϊόντα που διαθέτουν συγκριτικά πλεονεκτήματα στην ευρωπαϊκή αγορά και μπορούν να παραχθούν από την εγχώρια οικονομία….Έμμεσα το λέει κι ο Χρυσοχοϊδης, αλλά το κάνει κομψά και διπλωματικά εκεί που θα έπρεπε να το φωνάζει στη διαπασών :

«Αναγκαία συνθήκη …. για να έχουμε ξανά ανάπτυξη είναι να δώσουμε νικηφόρα μάχη ενάντια στην παγίδα του ‘δημοσιονομικού εγκλωβισμού’, που θέλει τα περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα να αποτελούν το κυρίαρχο μείγμα οικονομικής πολιτικής» (Καθημερινή 21.11.2010) …..

Η κυβέρνηση κάνει σαφάρι, ενώ η πανίδα μειώνεται ή εξαφανίζεται….. Τελευταίο εφεύρημά της είναι η έκτακτη εισφορά σε 48.000 παράνομες πισίνες, και η επιβάρυνσή τους με100-200 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο… Διαβάζω στον τύπο της 28.11.2010 :

«Έκτακτη εισφορά σε 48.000 φορολογούμενους που έχουν κατασκευάσει πισίνα αλλά δεν την έχουν δηλώσει στην εφορία σκοπεύει να επιβάλει η κυβέρνηση. Οι εισπράξεις από το νέο φόρο υπολογίζεται ότι μπορούν να φτάσουν τα 250 εκατ. ευρώ, επιτρέποντας έτσι στην κυβέρνηση να καλύψει τυχόν αστοχίες που θα έχει στα έσοδα το πρώτο τρίμηνο του 2011».

250 εκατομμύρια λοιπόν! Μεγάλο κατόρθωμα !

Ο τύπος λέει ότι το σαφάρι για τις αδήλωτες πισίνες ξεκίνησε όταν οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία του Google Earth... Στη συνέχεια ήλθε το «πεζικό», οι ράμπο του ΣΔΟΕ, που επιβεβαίωσαν κάποιες καταγγελίες διαπιστώνοντας μάλιστα ότι ορισμένοι ιδιοκτήτες, προκειμένου να καλύψουν από το «μάτι» του δορυφόρου τις παράνομες πισίνες , είχαν ακολουθήσει την στρατιωτική τακτική απόκρυψης με καραβόπανα παραλλαγής….

Μπράβο λοιπόν, και σ’ ανώτερα. Αλλά να δούμε τι θα γίνει όταν το εισπρακτικό σαφάρι επεκταθεί στους μικρομεσαίους κατόχους διαφόρων διευκολύνσεων που όπως πάμε θα κριθούν κι αυτές κάποτε ως φορολογητέες – όπως της μπανιέρας, των οικιακών ζώων, των γλαστρών με φυτά πολυτελείας κλπ. Εδώ δεν θα φτουρήσει το Google Earth, αλλά όλο και κάτι θα βρεθεί στο μέλλον…

ΑΡΧΕΛΩΝ, ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ …ΣΤΙΣ ΧΕΛΩΝΕΣ !!

Αν είσαι εκ πεποιθήσεως «Δε-θελω- ντης» Τζιμη-πανουσικός, τότε κάτσε στο σπίτι σου και συνέχισε να κλαίς τη μοίρα σου καθ’ εκάστην από ώρας 05.00 προ μεσημβρίας έως 05.00 μετά τα μεσάνυχτα …Αν όχι, τότε μπορείς να γίνεις «ε! – θέλω! –ντής» διατηρώντας το χιούμορ σου και παραμένοντας ενεργός, έστω και άνεργος ή υποαπασχολούμενος….

Στις σημερινές συνθήκες ο εθελοντισμός δεν μπορεί μεν να «τσοντάρει» τις δόσεις του Μνημονίου, όμως μπορεί να κάνει πολλά άλλα : Και το κυριότερο είναι ότι μπορεί να δώσει μια ψυχολογική αντιπαροχή σε αυτόν που γενικώς δίνει . Ότι μπορεί να θεραπεύσει ή να αμβλύνει εκείνη της παραλυτική αίσθηση της αχρησίας που νοιώθουν όσοι εκτοπίζονται από το μέλλον, όσοι δεν μπορούν να έχουν ή να κάνουν σχέδια, λόγω δυσπραγίας και αβεβαιότητας…

Ο Εθελοντισμός θα μπορούσε να αποβεί ένας μείζων τρόπος παραγωγής υπηρεσιών παράλληλα με τον υπαρκτό καπιταλισμό, αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα για να το θίξουμε επισκιάζοντας τη δράση ενός κοινωνικού σωματείου…..

Ας έλθουμε λοιπόν σε αυτό το τελευταίο : Σύμφωνα με ανακοίνωση, 16.500 εργασιο-ημέρες προσέφεραν φέτος 450 εθελοντές απ’ όλο τον κόσμο, στις προσπάθειες του Συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας Caretta caretta .

Την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου , Διεθνή Ημέρα Εθελοντισμού, οι εθελοντές του ΑΡΧΕΛΩΝ καλούν όλο τον κόσμο στο Κέντρο Διάσωσης για να δείξουν μέσα από ξεναγήσεις και ταινίες τη δουλειά που κάνουν για τη σωτηρία των απειλούμενων χελωνών.

Το Κέντρο Διάσωσης Θαλασσίων Χελωνών (τηλ. 210-5231342,
Θεώνη Καρκούλια http://www.archelon.gr/ ) βρίσκεται στην 3η μαρίνα της Γλυφάδας (στάση Τραμ: «Παλαιό Δημαρχείο») και θα είναι ανοιχτό από τις 11:00 μέχρι τις 17:00 με ελεύθερη είσοδο για όλους. Από τις 12:00 μέχρι τις 14:00 της 5.12.2010 θα προβληθεί σειρά ντοκυμαντέρ για την προστασία των θαλασσίων χελωνών - ενάντια στους «εθελοντές» ή επαγγελματίες καταστροφείς τους…..

Ο φετινός εορτασμός σηματοδοτεί την δέκατη επέτειο του Παγκόσμιου Έτους Εθελοντισμού 2001 των Ηνωμένων Εθνών αλλά και το ξεκίνημα του Ευρωπαϊκού Έτους Εθελοντισμού 2011.
Άντε και του χρόνου, να γιορτάσουμε πρωτίστως με περισσότερους εθελοντές και αν γίνεται , και με περισσότερες χελώνες…


,

ΕKΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Γ.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Ο κόσμος δεν είναι ασπρόμαυρος, όμως εγώ λατρεύω την ασπρόμαυρη φωτογραφία γιατί έχει τη δυνατότητα να παρακάμπτει το επουσιώδες και να συγκεντρώνεται στα καίρια στοιχεία της πραγματικότητας : Γιατί η αφαιρετικότητά της ωθεί τη φαντασία μας να αναπλάσει με τα δικά της κριτήρια τη ζωή και τα πρόσωπα . Γιατί έχει κάτι από το πνεύμα του Καβάφη , που μας μιλάει για τη «θάλασσα του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού» και δια μέσου αυτής της απλής δήλωσης διεγείρει ποικίλες και εξατομικευμένες φαντασιώσεις, για τις πρωϊνές θάλασσες που κουβαλάμε όλοι μέσα μας…

Λατρεύω την ασπρόμαυρη φωτογραφία γιατί είναι ένας εξαίσιος συντηρητής του πνεύματος δύο αιώνων και απεχθάνομαι τις όποιες προσπάθειες «εκχρωματισμού» ή εξημέρωσης του ασπρόμαυρου υλικού, φωτογραφικού ή κινηματογραφικού. Αγάπησα τις στοχαστικές φωτογραφίες της Νέλλης και του Μπουασονά , έτυχε να συναντήσω στις αρχές της δεκαετίας του 70 τον Κωνσταντίνο Μάνο – «διασώστη» της παραδοσιακής ελλαδικής γραφικότητας στην ύπαιθρο, λίγο πριν αυτή αλωθεί από το πνεύμα της άρπα κόλλα αστικοποίησης…Ακόμη με αφορμή το περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ έτυχε να γνωρίσω και να εκτιμήσω την (ασπρόμαυρη) φωτοδημιουργία του Τίμου Τσουκαλά.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων , δεν ήταν δυνατό παρά να χειροκροτήσω τη πρωτοβουλία ενός άρτι δημιουργηθέντος καλλιτεχνικού χώρου – του «Εύμαρου» - για την έκθεση των ασπρόμαυρων φωτογραφιών του Γιώργου Αναστασιάδη, με την επιμέλεια της Έλλης-Άννα Περιστεράκη και της Αιμιλίας Σωτήρχου.


Ο Γιώργος Αναστασιάδης έχει λάβει μέρος σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Μουσείο Φωτογραφίας, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Biennale 2006 στο Άμστερνταμ) και έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς Φωτογραφίας. Λέει ο ίδιος για τη δουλειά του :

«Το βλέμμα του φωτογράφου περιδιαβαίνει ένα κόσμο που εξελίσσεται γρήγορα και αλλάζει δραματικά. Οι μορφές των ανθρώπων δεσπόζουν ως σύμβολα που αφήνουν τα ίχνη τους στο δυνατό φως ή στο απόλυτο σκοτάδι… Ο φωτογράφος παίρνει την εικόνα του και την κάνει δικό του σύμβολο. Οξύνει τις γραμμές του, τους τόνους του και αιχμαλωτίζει το στίγμα του. Έτσι το περνά από την καθημερινότητά του στο δικό του σύμπαν, ως αιώνιο σύμβολο παρουσίας και συναισθημάτων… Ο συμβολισμός του βλέμματος, των χεριών, του προσώπου, της αφής, του χρόνου, του πόνου, της θλίψης, της χαράς, περιγράφονται και καταγράφονται στην εικόνα και στο χάδι του φωτογράφου… Είναι ένα παιχνίδι που το συναίσθημα του ενός γίνεται αίσθηση του άλλου… Το κρυφό αντικείμενο του πόθου και των δύο γίνεται σημείο αναφοράς. Ένα βήμα παραπάνω φορτίζει το συναίσθημα και ωθεί στο επόμενο βήμα…»

Εγκαίνια της Έκθεσης: Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010 και ώρα 19:30.
Διάρκεια έως 23/12 /2010Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα -Παρασκευή 12:00 –14:00 και 18:00 –21:00. Σάββατο 11:00 –15:00
ΕΥΜΑΡΟΣ ,Φωκίδος 26, Αμπελόκηποι, 115 26 Αθήνα Τηλ./tel.: 0030 210 6207824 E-mail: evmarosart@gmail.com

ΕΛΕΟΣ, ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ !

Επί τέλους, να και μια ιδέα για ένα ΜΕΤΩΠΟ ! Δηλαδή όχι για ΚΟΜΜΑ, από αυτά που κρίνει ως "ιδρύσιμα" ο πάσα ένας πικραμένος που κρίνει εαυτόν κατάλληλο να ηγηθεί μιας νέας πολιτικής κίνησης : Αλλά για μια πρωτοβουλία συγκρότησης ΜΕΤΩΠΟΥ για τη σωτηρία του λαού και την αναγέννηση της χώρας - ονόματι “ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ” - που θέτει ως πρώτο καθήκον την πλατειά πληροφόρηση και την αποκάλυψη της αλήθειας.
Η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ οργανώνει ελεύθερο βήμα πληροφόρησης και διαλόγου , κάθε Δευτέρα ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα προβολών της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, Τοσίτσα 11, Εξάρχεια.
Εκεί θα αναπτύσσονται ομιλίες και συζητήσεις για το Μνημόνιο, τη Δανειακή Σύμβαση, την νέα κατοχή και την απειλή σε βάρος του λαού και της πατρίδας. Θα προσκαλούνται και θα λαμβάνουν μέρος διανοητές, επιστήμονες, νομικοί, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, ακτιβιστές, συνδικαλιστές κ.α.
Το πρόγραμμα για τις επόμενες εβδομάδες έχει ως εξής:

ΔΕΥΤΕΡΑ, 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010
“ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ”
Εισηγητής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ, πανεπιστημιακός

ΔΕΥΤΕΡΑ, 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010
"ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ:ΚΑΤΑΦΩΡΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ" Εισηγητής: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ, συνταγματολόγος

ΔΕΥΤΕΡΑ, 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010
“ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ:ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ: η περίπτωση της ΔΕΗ”
Εισηγητές: ΜΑΡΙΑ ΣΟΥΑΝΗ, συνδικαλίστρια, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΩΡΓΗΣ, τεχνικός

Τηλέφωνα Eπικοινωνίας:
2106457744, 2109604439, 6973312445, 6974324459

ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ …

Ο ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΥΜΗΤΤΟY(οδός Α.Λεντάκη και Αμισσού, πλατεία Υμηττού, τηλ. 6984106117 )και ο Σύλλογος Φίλων Γελοιογραφίας διοργανώνουν Διεθνή Έκθεση Γελοιογραφίας με θέμα: «Παγκόσμια οικονομική κρίση». Στόχευση των διοργανωτών «είναι ο διάλογος ερασιτεχνών και επαγγελματιών γελοιογράφων για ένα πανανθρώπινο συστημικό πρόβλημα» – δηλαδή την κρίση που μας «στεγνώνει» από το γέλιο, λέω εγώ…..
Βεβαίως η παρουσία γέλιου δεν σημαίνει ευημερία και ποιότητα ζωής, γιατί και τα δύο αυτά καθορίζονται από πολλούς παράγοντες. Το γέλιο ως ενσάρκωση του κωμικού πνεύματος μπορεί να είναι άγονο και άνευ κοινωνικής σημασίας, όμως επίσης μπορεί να συνδέεται με την πολιτική σάτιρα και να ακονίζει την κριτική μας διάθεση.Υποθέτω ότι σε αυτή την κατηγορία υπάγεται και το «εξαρχιογενές» σύνθημα ΕΝΑ ΓΕΛΙΟ ΘΑ ΣΑΣ ΘΑΨΕΙ, υπό την έννοια ότι αναθέτει την καταστροφή της εξουσίας και της εκμετάλλευσης στη χαρά…Και επειδή αυτό το τελευταίο ακούγεται υπερβολικό, εγώ προσωπικά περιορίζομαι στην πιο μετριοπαθή διεκδίκηση , δηλαδή στην χρήση του κωμικού στοιχείου στην πολιτική κριτική : Μη αντέχοντας τα πικρόξυνα και βλοσυρά πρόσωπα κάποιων ακτιβιστών ή πολιτικών ατόμων, που δηλώνουν ότι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο…

Οι διοργανωτές της έκθεσης υπόσχονται λιτότητα (αν μπορούσαν ας μην υπόσχονταν !) και πνεύμα διαφορετικό από τις λογικές φιέστας…. Οι ίδιοι θα διευκολύνουν εκπαιδευτικές επισκέψεις σχολείων και θα φιλοξενήσουν Bazaar κόμικ από την Λέσχη Φίλων Κόμικ.
Στη Διεθνή Έκθεση θα συμμετέχουν 123 Έλληνες και ξένοι Γελοιογράφοι (από 36 χώρες) με περισσότερα από 300 έργα, ενώ επίσης θα διατίθεται ψηφιακός Κατάλογος της Έκθεσης (CD)
Τα εγκαίνια θα γίνουν το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου και ώρα 7.30 μ.μ. Η Έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και 18 Δεκεμβρίου, θα λειτουργεί καθημερινά από τις 7 ως τις 9:30 μ.μ., ενώ στο Φουαγιέ του Ομίλου θα υπάρχει – σύμφωνα με την υπόσχεση των οργανωτών - τζάκι, μπουφεδάκι, κρασί, μουσική και καλή παρέα.

Πληροφορίες: Γιάννης Κάλτσας και στο http://filoproodos.blogspot.com/
Χορηγοί:
Αφοί Ροντογιάννη ΕΠΕ Εισαγωγή & Εμπορία Δομικών Υλικών και Επισκευή Δομημένων Χώρων
«Το Μυστικό» Καλλιτεχνικό Μεζεδοπωλείο
Χορηγοί Επικοινωνίας:
ΕΡΑ ΣΠΟΡ, ΝΕΤ 105,8, 902 Αριστερά στα fm, 902 ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, Επικοινωνία 94FM, Kiss fm 92,9, Mind radio, Radio On Air gr., otenet, forfree, Ως3, Eventnow.gr, Athens Voice, Μετρόπολις στο Μετρό, Νίκη, e-magazino.gr

ΣΥΝΟΡΩΝ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Στον ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο» ακούω να γίνεται μια συζήτηση για το κατά πόσο η κρίση θα προκαλέσει εθνική εσωστρέφεια, ή αντίθετα θα γίνει πρόξενος μιας στροφής για διεθνείς σχέσεις νέου τύπου. Βρίσκω τη συζήτηση μάλλον περιττή, δεδομένου ότι η κρίση ούτως ή άλλως μας ανακαλεί στους εαυτούς μας – δηλαδή στην εθνική συλλογικότητά μας και στα λάθη ή τις παραλείψεις που διαπράξαμε – και ταυτόχρονα βάζει προβλήματα για τις νέου τύπου σχέσεις που πρέπει να αναπτύξουμε με τον «περίγυρό» μας, δηλαδή με τις άλλες, εθνικές και πολυεθνικές συλλογικότητες….

Βρίσκω πως η ενδοσκόπηση και αναψηλάφηση της δυναμικής αυτής της χώρας – η αναφορά στην ικανότητά μας να παράγουμε τομάτες, λάδι, πολιτιστικό τουρισμό, συστήματα ενεργειακής εξοικονόμησης, ζώα ελευθέρας βοσκής και ο,τιδήποτε άλλο – μπορεί να βαίνει παράλληλα με μια επανεξέταση των συμμαχιών και των διεθνών πλαισίων της οικονομικής και πολιτιστικής μας ζωής….

Αντιπαρερχόμενος λοιπόν κι εγώ – όπως αρκετοί συναγωνιστές - την έννοια της μεταμοντέρνας Ψωροκώσταινας, που αδυνατεί να είναι κάτι περισσότερο από τουριστομάγαζο και που ψελλίζει έντρομη μπροστά στο γερμανικό πιασοκολάριουμ «Σοσιαλανήκομεν εις την Δύσιν», πιστεύω στην πιθανότητα εκπλήρωσης ενός γνωμικού που διατύπωσε ο Λε Κορμπυζιέ : το καλό έρχεται μετά τον παροξυσμό του κακού….Δηλαδή στην πιθανότητα ανάδυσης ενός αντικομφορμιστικού λόγου, που θα αναδείξει τη γύμνια του κατ΄επίφαση διεθνισμού, των προγραμματοφάγων και των υποτελών της Νέας Τάξης.

Ο τίτλος αυτού του κειμένου, παραπέμπει στο « Μωρίας Εγκώμιον» του Έρασμου (1466-1536), που σατύριζε τον εκφυλισμό μιας διεφθαρμένης εποχής και ειρωνευόταν τα πάντα, από τους δεσμούς μεταξύ λογίων μέχρι την ίδια τη λειτουργία της ειρωνείας…Όμως εδώ θέμα είναι η ανάδειξη ενός βιβλίου και μιας άποψης , που έχει στενότερη αλλά εξαιρετικά επίκαιρη στόχευση, μέσα στις συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης πλύσης εγκεφάλων. Είναι το βιβλίο ενός συντρόφου του Τσε Γκουεβάρα, που μια φορά κι έναν καιρό εγκατέλειψε τη θαλπωρή της χώρας και της τάξης του για να συμβάλλει στην κοινωνική απελευθέρωση. Που υποστηρίζει ότι «κοινό σημείο ανάμεσα στον εγκληματία, τον προφήτη και τον ψευτοδιανοούμενο», είναι η κατάργηση των συνόρων…..
Να τι γράφει γι αυτόν στα ΝΕΑ (8.11.2010) ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4603078
--

ΜΑΡΙΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ : ΛΕΠΡΟΚΟΜΕΙΟ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ

Όπως φαίνεται σε στατιστική του 1850, που συνέταξε κατ’ εντολή της κυβέρνησης ο ιατροφιλόσοφος Ιωσήφ Δεκιγάλλας, το Λεπροκομείο είναι το μόνο κοινωφελές Ίδρυμα της νήσου……..



Η επίθεση του Νεοφιλελευθερισμού εναντίον του κράτους-πρόνοιας απειλεί με «ολική επαναφορά» του καθεστώτος του 19ου αιώνα, όταν η πρόνοια και η περίθαλψη ήταν ασκήσεις για τη σωτηρία των ψυχών παρά προϊόν δημόσιας πολιτικής…Τώρα που η ιστορία της Σπιναλόγκα επανέρχεται στο προσκήνιο, η παράλληλη ιστορία του Λεπροκομείου της Σαντορίνης , γραμμένη από την ΜΣ, ιατρό και Προέδρο της Ένωσης Ιατρών Κατά των πυρηνικών, παρουσιάζει αντίστοιχο ενδιαφέρον. ΓΣΧ

Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου : Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης


Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης είναι το μοναδικό στον κόσμο υπόσκαφο Λεπροκομείο και λειτούργησε μέχρι το 1930 σε υπόσκαφα χτίσματα στην Καλντέρα κάτω από το ξωκλήσι του Αη Γιάννη του Ελεήμονα.*
Η ιδιαιτερότητα των καταλυμάτων δεν πήγαζε από προκατάληψη κατά των ασθενών, αφού η αρχιτεκτονική του νησιού στηρίζεται στα υπόσκαφα κτίσματα και επειδή την ίδια εποχή η κοινωνική κατάσταση ήταν φεουδαρχικής δομής, δηλαδή όλοι οι άκληροι αγρότες ζούσαν σε υπόσκαφα με μόνο εισόδημα ό,τι η φιλανθρωπία του αφεντικού προσέφερε.
Τα λεπροκομεία ιδρύθηκαν στην Ευρώπη από το 12ο αιώνα και πήραν στη μεν Δύση τη μορφή απάνθρωπων γκέτο, στο δε Βυζάντιο λειτούργησαν μεν σαν χώροι απομόνωσης αλλά παρείχαν στοιχειώδη περίθαλψη πχ Βασιλειάδα. Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης ιδρύθηκαν πριν από τον 18ο αιώνα κατά τα Βυζαντινά πρότυπα, διότι αφ’ ενός μεν τα αρχεία της καθολικής παροικίας του νησιού δεν αναφέρουν κάτι σχετικό κατα την περίοδο της Φραγκοκρατίας και αφ’ ετέρου διότι όπως φαίνεται από τα έγγραφα της Σταυροπηγιακής Μονής του Προφήτου Ηλιού και από προφορικές μαρτυρίες η σχέση της Μονής με το Λεπροκομείο θυμίζει την οργάνωση άλλων τέτοιων Βυζαντινών λεπροκομείων πχ της Μονής Ιβήρων. Από έγγραφα της Μονής Προφήτη Ηλία φαίνεται ότι το Λεπροκομείο λειτουργούσε σαν ίδρυμα που «παρείχε διατροφή και λοιπήν οικονομία προς τους εν αυτώ λεπρούς».
Από το 1840 αμέσως μετά την Απελευθέρωση σώζεται έγγραφο, όπου ο πρώτος Διοικητής Θήρας Ν. Α. Τσαμαδός συγχαίρει τη Μονή για «το φιλάνθρωπον υπέρ του Λεπροκομείου ζήλον της». Από τον ίδιο χρόνο φαίνεται σε έγγραφα ότι η Μονή κατέβαλε στο Ελληνικό Δημόσιο κατ’ έτος 300 δρχ από το 1840 για τα έξοδα λειτουργίας του Λεπροκομείου.
Από την εποχή της Τουρκοκρατίας ήδη υπάρχουν έγγραφα που αποδεικνύουν ότι κάθε δήμος ψήφιζε ιδιαίτερο κονδύλι για το Λεπροκομείο, ενώ από το Ληξιαρχείο βλέπουμε ότι πολλοί πλούσιοι στις διαθήκες τους κληροδοτούσαν ποσά για τη λειτουργία του. Σημαντικό παράδειγμα ο έμπορος Ιωάννης Αλεξάκης, ο οποίος όχι μόνο κληροδότησε, αλλά και όπως φαίνεται από τα έντυπα της εποχής «αυτός διηύθυνε, αυτός κατά το πλείστον συνετήρει και κατά τα περισσότερα έτη συνετήρει εξ ιδίων και παρείχεν πάντα όλα τα δυνατά μέσα εις τους δύσμοιρους τροφίμους.»
Όπως φαίνεται σε στατιστική του 1850, που συνέταξε κατ’ εντολή της κυβέρνησης ο ιατροφιλόσοφος Ιωσήφ Δεκιγάλλας, το Λεπροκομείο είναι το μόνο κοινωφελές Ίδρυμα της νήσου. (ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ)

ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ

Το ερώτημα που βάζει η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ σε μια σειρά από αρχιτέκτονες http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=12128&subid=2&pubid=40774952
, μέσω της δημοσιογράφου Ελίνας Μπέη, είναι χιλιοδιατυπωμένο και χιλιοαπαντημένο, όμως διατηρεί στο ακέραιο την αξία του από τη στιγμή που τα προβλήματα, «απαντημένα» ή μη , εξακολουθούν να υπάρχουν :

Μπορεί η Αθήνα να μετατραπεί σε μια όμορφη και, κυρίως, φιλόξενη για τους κατοίκους της πόλη; Υπάρχουν περιθώρια αναστροφής στην άναρχη οικοδόμηση της Ελλάδας;


Η δική μου γενική παρατήρηση όσον αφορά τις απαντήσεις των αρχιτεκτόνων, (Τάσος Ζέππος, Βασίλης Μπασκόζος & Δαρεία Τσαγκαράκη, Μπάμπης Ιωάννου, Θεοφάνης Μπομπότης, Ρένα Σακελλαρίδου , Κώστας Μωραΐτης, Δημήτρης & Λιάνα Ποτηροπούλου ) αφορά πρώτα απ’ όλα την παραγνώριση του στοιχείου του χρόνου : Οι αρχιτέκτονές μας ασχολούνται με τον αστικό χώρο, όχι όμως και με τον χρόνο, δηλαδή με τον «χρονισμό» των επεμβάσεων και επομένως με τη σκιαγράφηση αλλαγών στην τρέχουσα, την μεσοπρόθεσμη και την μακροπρόθεσμη περίοδο. Αυτή η κατηγοριοποίηση με βάση το χρονισμό, μας επιτρέπει να βλέπουμε τις δυνατότητες για άμεσες αλλαγές και ταυτόχρονα να «αγναντεύουμε» και να προλειαίνουμε το έδαφος για όσες απαιτούν χρόνια…..

Τι μπορεί να γίνει άμεσα, τι μπορεί να επιτευχθεί σε μια μεσοπρόθεσμη περίοδο και τι σε μια μακροπρόθεσμη, οπότε παύουν να ισχύουν ορισμένα χωροταξικά ,κυκλοφοριακά και κοινωνικά δεδομένα;


· Έχοντας κάνει - ο υποφαινόμενος - τη τελευταία 25ετία αρκετά «ένσημα» στην υπόθεση της πολεοδομίας των τριών διαστάσεων, στην υποστήριξη της υπόγειας και υπέργειας δόμησης με στόχο την απελευθέρωση επιφανειακού χώρου και την άμβλυνση των πιέσεων εναντίον της περιαστικής φύσης, και μάλιστα έχοντας μια πρόσφατη αναφορά σε αυτό το θέμα στο διαδικτυακό κανάλι http://www.gratv.gr/ σε συζήτηση με τον Αλέξη Βανδώρο, ήταν επόμενο να προσέξω την απάντηση που έδωσαν στο ΕΘΝΟΣ οι Βασίλης Μπασκόζος & Δαρεία Τσαγκαράκη. Την καταθέτω ολόκληρη :

«Πιστεύουμε ότι η κατάσταση Αθήνα δεν είναι τραγική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να γίνει Βερολίνο. Εάν θέλουμε να διορθώσουμε αυτήν την πόλη, είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε κοινωνική συνείδηση, όραμα και καλαισθησία. Θα προτείναμε τη δημιουργία όσο το δυνατόν περισσότερων υπόγειων σταθμών αυτοκινήτων, κάτω από δημόσιους χώρους. Μια σκέψη είναι να κατασκευαστούν από ιδιώτες με το σύστημα της αυτοχρηματοδότησης, κρατώντας την εκμετάλλευση για ορισμένο χρόνο. Και πρέπει, επιτέλους, τα κοινωφελή δίκτυα να γίνουν υπόγεια και να αυξηθούν οι ποδηλατόδρομοι και οι πεζόδρομοι. Θα προτείναμε να επιτραπεί επιλεκτικά η ψηλή δόμηση με παράλληλη παραχώρηση των ακάλυπτων σε κοινή χρήση. Φανταστείτε όλους αυτούς τους κατακερματισμένους άχρηστους ακάλυπτους χώρους, ενωμένους με πεζόδρομους και πράσινο. Επίσης, αλλαγή στον γενικό οικοδομικό κανονισμό, ώστε να λαμβάνεται υπόψη μόνον ο όγκος του κτιρίου, το μόνο στοιχείο δόμησης που επηρεάζει το περιβάλλον. Η λεγόμενη πράσινη αρχιτεκτονική έχει πολλούς τρόπους εφαρμογής».

Συμφωνώ γενικά με τους δυο αρχιτέκτονες, αν και πιστεύω ότι πιο πολύ κι από τον άγκο του κτιρίου, το (μικρο)περιβάλλον της πόλης επηρεάζεται από τις κτιριακές αποστάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζουν το βάθος του αστικού τοπίου : Το κατά πόσο αυτό θα μας παρέχει αέρα και ήλιο, το κατά πόσο θα μας πνίγει ή θα μας δίνει ανάσες «ανοικτότητας»…...

Επαναλαμβάνοντας κάποια πράγματα που έγραφα εδώ κι εκεί, και ιδιαίτερα σε ένα κείμενο στην ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ («Από τους πεζοδρόμους στην πεζόπολη», Οκτώβρης 1999, τεύχος 16 ) θα έλεγα λοιπόν :
Τα υπόγεια γκαράζ με στόχο την εκτόπιση των σταθμευόντων αυτοκινήτων από την επιφάνεια, τα υψηλότερα κτίρια με χαμηλότερο ποσοστό κάλυψης, οι ράμπες για τη διακίνηση πεζών μεταξύ κτιρίων, τα διώροφα (!) πεζοδρόμια, οι ανισόπεδες διαβάσεις πεζών, ακόμη και η «μηχανική υποστήριξη των πεζών» με κυλιόμενους ιμάντες ή κυλιόμενες σκάλες σε προβληματικές περιοχές του χώρου (συμβαίνει στο Λουξεμβούργο και στην Ιταλική πόλη Περούτζια…), όλα αυτά μπορούν να δημιουργήσουν ένα «βιότοπο» για τον πιο σημαντικό χρήστη της πόλης, δηλαδή τον πεζό….Αυτόν που εγγυάται την ασφάλεια του αστικού χώρου καλύτερα και από την Αστυνομία, αυτόν που συνδιαλέγεται με την αισθητική της πόλης περισσότερο από οποιονδήποτε «τεχνικό» και αρχιτέκτονα…...

ΥΓ.

Η φωτογραφία ενός υπέργειου γκαράζ στη Νέα Υόρκη, είναι της Νέτας Γαζίλα

ΑΓΩΝΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ 27-28.11.2010….

Θα ξεκινήσω από τη….Τρίτη ,30.11.2010 (!), οπότε έχει προσδιορισθεί μια ακόμη δίκη της Μαργαρίτας Καραβασίλη, πρώην Επικεφαλής των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και νυν Ειδικής Γραμματέως του ΥΠΕΚΑ. Η πρωτόδικη δίκη της, που έγινε το 2008 σε 9 ημερήσιες συνεδριάσεις (!) ύστερα από μήνυση του διαδόχου της στο ΥΠΕΧΩΔΕ Γιάννη Δερμιτζάκη, είχε σαν θέμα τους ισχυρισμούς της Καραβασίλη για την απουσία ουσιαστικών ελέγχων της ρύπανσης του Ασωπού ποταμού από την ηγεσία της εποχής Σουφλιά….Ανεξάρτητα από τις διαφορές που έχουν – όσοι έχουν – με την πορεία της Καραβασίλη, το σίγουρο είναι ότι η παρέμβασή της στο συγκεκριμένο θέμα στη συγκεκριμένη περίοδο, στήριξε το δημόσιο συμφέρον και τα αιτήματα για ποιότητα ζωής. Είναι και παραείναι ένα θέμα επίκαιρο, δοθέντων των αποκαλύψεων για τις ύποπτες πατάτες και τα ύποπτα καρότα της λεκάνης απορροής Ασωπού….Η δίκη διεξάγεται στο Γ Τριμελές Εφετείο, ώρα 09.00, αίθουσα Δ80 Γ στο κτίριο του Αρείου Πάγου, Λεωφ. Αλεξάνδρας…..

Η ΕΔΑΣΑ και η ΑΝΙΜΑ συνεχίζουν για δεύτερο σαββατοκύριακο τη φύτευση δένδρων σε μια καμένη περιοχή της Πάρνηθας. Ραντεβού στις 09.30 το πρωί, στην θέση Αγία Τριάδα Πάρνηθας, Σάββατο και Κυριακή. Όποιος δεν διαθέτει μεταφορικό μέσο μπορεί να πάει μέσω του τελεφερίκ του Καζίνου, και να βαδίσει ως την Αγ. Τριάδα – μια απόσταση περίπου 1,5 χιλιομέτρων…..

To ECOCITY και η Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων οργανώνουν εσπερίδα για το φαινόμενο της ΘΕΡΜΙΚΗΣ ΝΗΣΙΔΑΣ, ΤΗ Δευτέρα 29.11.2010, ώρα 19.00, στο συνεδριακό κέντρο «Γ. Κοντογιώργης», που βρίσκεται στην Λεωφ. Ιωνίας 200 και Ιακωβάτων 61, στον ηλεκτρικό σταθμό Κάτω Πατησίων.

Συνάντηση εργασίας με θέμα την χαοτική εξάπλωση των βιομηχανικών αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Αθήνα, το Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010, στις 5 το απόγευμα στην αίθουσα Συνεδριάσεων του Τ.Ε.Ε., Νίκης 4 - Σύνταγμα. Συμμετέχει στη συνάντηση το Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου, ο Σύλλογος της Καρυστίας ΣΠΠΕΝΚ, το Μουσείο Φαλτάϊτς, η Ομοσπονδία Βατικιώτικων Συλλόγων Λακώνων Αττικής, σπηλαιολογικές ομάδες από την Πελοπόννησο, αγωνιστές από την Κρήτη και πολλοί άλλοι. ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ, αν θέλουμε μια χώρα έστω φτωχή αλλά πάντως «να βλέπεται» …. ……

ΠΕΝΙΑ ΠΟΡΝΟ ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΤΑΙ

Σε ένα πρωϊνό κανάλι παρακολουθώ την απόπειρα μιας δυστυχούς ψυχολόγου να πει την άποψή της σε κάποιο ζευγάρι τηλεπαρουσιαστών – που δε λένε να το βουλώσουν ... Εν πάση περιπτώσει, κάποια στιγμή τους ξεφεύγει και «σκοράρει» : Στην παρούσα συγκυρία, «οι 4 στους 5 Έλληνες πάσχουν από κάποια εισαγωγική ή προχωρημένη μορφή κατάθλιψης», λέει η ψυχολόγος….

Δεν ξέρω από πού άντλησε αυτή τη πληροφορία, αλλά το σίγουρο είναι ότι και το δικό μου, προσωπικό γκάλοπ, καταλήγει σε ανάλογα ποσοστά. Η θλίψη είναι πρωτογενής, λόγω των στερήσεων και των ματαιώσεων προσδοκιών που είχαν αναπτυχθεί μια ολόκληρη ζωή : Είναι όμως και δευτερογενής, καθώς εμφανίζεται «εξ αντανακλάσεως», σε ευαίσθητους κυρίως ανθρώπους , που βλέπουν τη βύθιση μεγάλου μέρους της κοινωνίας στον αγώνα της επιβίωσης και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής….

Ποιος θυμάται τη Τζέην Φόντα σε εκείνο το τρομερό φιλμ, «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν» - που είχε σαν θέμα έναν χορευτικό μαραθώνιο αγώνα μεταξύ ανέργων, στις συνθήκες της κρίσης του 1929 ; Το φιλμ έλεγε πολλά για τα τρομερά και φρικτά που υφίστανται οι άνθρωποι σε τέτοιες συνθήκες.
Παρ’ όλα αυτά , κάποια που «υφίστανται» κάποιοι έχουν μια ιδιαιτερότητα, που μας κάνει και λίγο να χαμογελάμε … Ένα από αυτά είναι και η αυξημένη προσφορά εργασίας στην βιομηχανία πορνό, σύμφωνα με έρευνα της espressonews ….

«Η οικονομική κρίση και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας γέμισαν τα συρτάρια των εταιρειών παραγωγής πορνό ταινιών με χιλιάδες βιογραφικά ανδρών και γυναικών που ψάχνουν απεγνωσμένα τρόπο να αυξήσουν τα έσοδά τους…. εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι κι αρκετές γυναίκες είναι διατεθειμένες να προσφέρουν τις «υπηρεσίες» τους. Σχεδόν 3.000 αιτήσεις έχουν συμπληρωθεί από ενδιαφερόμενους και ενδιαφερόμενες κάθε ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου σε εταιρεία παραγωγής ροζ DVD. Η γκάμα των εν δυνάμει πορνοστάρ περιλαμβάνει από φοιτήτριες και φοιτητές μέχρι μεσήλικες που έχασαν πρόσφατα τη δουλειά τους …. «Έχω μεγάλα προσόντα. Ειδικότητά μου είναι η καλή δουλειά. Σας στέλνω και τη φωτογραφία για να καταλάβετε», αναφέρεται σε ένα από τα βιογραφικά που έχει δεχτεί τον τελευταίο καιρό στην ιστοσελίδα της εταιρείας του ο παραγωγός πορνό Δημήτρης Σειρηνάκης.Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μια 60χρονης, η οποία έστειλε την αίτησή της μέσω e-mail στην ιστοσελίδα της Sirina. «Είμαι 60 χρόνων με εμπειρία και πρόσφατα άνεργη. Ενδιαφέρομαι άμεσα για δουλειά και για λεφτά», αναφέρει.
…..Η «Espresso» επικοινώνησε με δύο εταιρείες παραγωγής αισθησιακών ταινιών προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες για το φαινόμενο που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες. «Καθημερινά δεχόμαστε πλήθος βιογραφικών, αλλά και μηνυμάτων στην ιστοσελίδα μας από ενδιαφερομένους που ψάχνουν άμεσα δουλειά. Ο αριθμός είναι τεράστιος σε σχέση με παλιότερα…..«Προφανώς, η οικονομική κρίση και η έξαρση της ανεργίας έχει οδηγήσει τον κόσμο προς τη βιομηχανία του πορνό. Πιο παλιά λαμβάναμε βιογραφικό από Έλληνα πολύ σπάνια. Πρόσφατα, όμως, τα πράγματα άλλαξαν: έλαβα μήνυμα από μια πενηντάχρονη, μάνα δύο παιδιών, που θέλει επειγόντως δουλειά για να βγάλει χρήματα!»….

Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζει και το βιογραφικό σημείωμα μιας φοιτήτριας από την επαρχία. «Δεν έχω εμπειρία, αλλά μαθαίνω εύκολα» αναφέρει χαρακτηριστικά…..

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 2010

Εδώ ο κόσμος μας καίγεται, εδώ το 90% των συζητήσεων και αναλύσεων σε ιδιωτικές παρέες και στα μίντια περιστρέφονται γύρω από το χρονικό μιας προαναγγελθείσας χρεωκοπίας, υπάρχει κι ένα βιβλίο που ασχολείται με τον ευρύτερο κόσμο….Είναι αυτό που μας απασχόλησε προ ημερών στο Πάρκο Τρίτση (ανάρτηση της 21.11.2010), είναι το προϊόν ενός Ινστιτούτου (Worldwatsch) που παρά την παλαίωσή του δείχνει ικανό να παράγει φρέσκες ιδέες.

Παραθέτω τον ακριβή τίτλο του βιβλίου : «2010. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Ο πολιτισμός μας σε μετάβαση. Από τον καταναλωτισμό στην αειφορία».Αυτή η τελευταία πρόταση φαίνεται άσχετη με την ελληνική πραγματικότητα: Υποθέτω ότι θα πήγαινε πιο πολύ κάτι όπως «Από τον καταναλωτισμό στην λιγούρα» ή «Περασμένα καταναλωτικά μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις»….Εν πάση περιπτώσει υπάρχει ο στόχος της αειφορίας, η δε αειφορία μπορεί να επιτευχθεί με πολύ λιγότερα υλικά και ενεργειακά μέσα – εάν και εφόσον αξιοποιηθεί το οικολογικό Know how. Σπεύδω πάντως να προειδοποιήσω τους αιθεροβάμονες που θα επιχειρούσαν να πείσουν κυβέρνηση και κοινή γνώμη για τη δυνατότητα των Ελλήνων να απολαύσουν καλύτερο επίπεδο ζωής έστω και με το μισό ΑΕΠ, ότι με αυτό το σενάριο δεν βγαίνουν οι δόσεις του δανείου και δεν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις της τρόϊκας…

Και τώρα μερικές από τις καινοτόμες προσεγγίσεις του βιβλίου, που το κάνουν να είναι κάτι περισσότερο από ρεπορτάζ στοιχείων και αριθμών για ολόκληρο τον πλανήτη :

- «Η άνοδος και η πτώση των καταναλωτικών πολιτισμών», γραμμένη από τον συντονιστή της έκδοσης Erik Assadourian, με μια μικρή αναφορά στην Sago grubs - που είναι σκωληκοειδής προνύμφη κολεοπτέρων και βρίσκεται μέσα στην αμυλώδη ουσία ορισμένων φοινικόδενδρων, αποτελώντας μεζέ για τους γευσιγνώστες της Νέας Γουϊνέας….
- «Ο ρόλος των θρησκειών στη διαμόρφωση κοσμοθεωριών», όπως και το «Τελετουργίες και ταμπού ως οικολογικοί θεματοφύλακες», γραμμένα από τον Gary Gardner
- Η «περιβαλλοντικά βιώσιμη τεκνοποιία», του Robert Engelman, η οποία τεκνοποιία θα μπορούσε να αλλάξει στάσεις ζωής και να τροποποιήσει γνωστό καψουροειδή στίχο – «μείνε μαζί μου έγγυος – είμαι οικολογικά φερέγγυος»….
- «Οι ηλικιωμένοι : ένας πολιτιστικός πόρος για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης», γραμμένο από την Judi Aubel, που εκθειάζει τον «σεβασμό στη σοφία των ηλικιωμένων» , δηλαδή αυτής της προβληματικής ομάδας παρόχων πληροφοριών – λέω εγώ - που έχουν γίνει από ενοχλητικοί έως περιττοί μετά την κυριαρχία του διαδικτύου…
- «Ο ρόλος της προσχολικής αγωγής στο μετασχηματισμό των πολιτισμών προς την κατεύθυνση της βιωσιμότητας» , των Ingrid Pramling Samuelson και Yoshie Kaga , με αναλυτικές οδηγίες για οικολογίζοντες babysitters….
- «Το ‘ λιγότερο’ είναι ‘περισσότερο’ », των Cecile Andrews και Wanda Urbanska,που ασχολούνται και με το Κίνημα της (προφανώς εθελοντικής) αποανάπτυξης – την σαφώς διακριτή από την καταναγκαστική αποανάπτυξη που εμείς τρώμε, κατακεφαλήν ή κατακέφαλα, κατά πως έλεγε ο μακαρίτης Άγγελος Ελεφάντης……

Τόμπιν, «Οικολόγοι Πράσινοι», και κουβέντα να γίνεται…

Κάθε άτομο με σώας τας φρένας ολικώς ή μερικώς, πρέπει να αισθάνεται ναυτία μπροστά στην επίμονη «λογιστική» των ηγετικών ευρωπαϊκών τάξεων, της εγχώριας πολιτικής ηγεσίας, των αναλυτών που εμπλέκονται σε αυτή τη συζήτηση : Τα Χ εκατομμύρια που μπορούν να αντληθούν από τις Ψ τσέπες για να υπηρετήσουν τους Ω οικονομικούς στόχους, έχουν αναχθεί σε μεγάλη σοφία, οι δε συνδυασμοί των «μ» εσόδων ανά «ν» πηγές πάνε κι έρχονται , τη στιγμή που το πρώτιστο και απλούστατο καθήκον για την αντιμετώπιση της κρίσης, έγκειται στην ενίσχυση της κατανάλωσης και δια μέσου αυτής στην ανάκαμψη της αγοράς και της παραγωγής…

Ένα λοιπόν το κρατούμενο - η παραπλανητική δράση αυτής της λογιστικής : Το ότι μας εκτρέπει σε ένα διαρκές «ψάξιμο»,ενώ η προτεραιότητα στη συγκεκριμένη κατάσταση βρίσκεται στην υποστήριξη εκείνων των πολιτικών δράσεων στη δημόσια σφαίρα, που θα αναχαιτίσουν την κρίση και θα προσφέρουν άμεση ανακούφιση στα μεγάλα θύματά της….

Στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η υπόθεση της φορολόγησης των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών ανάγεται στην εποχή του Κέϋνς, είχε έλθει στο προσκήνιο στη δεκαετία του 70 από τον (μετέπειτα Λόρδο)Τόμπιν με θέμα τις διεθνείς μετακινήσεις κεφαλαίων και στη συνέχεια παραλήφθηκε – αρχές του αιώνα μας - από την ATTAC, για να μετασχηματισθεί σε ένα από τα αιτήματα του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ. Σε αυτά τα πλαίσια η ιδέα του «Φόρου Τόμπιν» δεν ήταν απλά και μόνο «εισπρακτική» και αναδιανεμητική υπέρ των φτωχών, αλλά επί πλέον ενισχυτική της θέσμισης δημόσιων-υπερεθνικών οργάνων, που θα περιόριζαν τις αποσταθεροποιητικές ροές του κεφαλαίου δια μέσου των συνόρων και που θα δημιουργούσαν ένα θετικό προηγούμενο και για άλλους ελέγχους της διεθνούς αγοράς….

Για τον ένα πάντως ή άλλο λόγο, η υπόθεση της φορολόγησης των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών έφθασε ως τις ημέρες μας. Το 2009 υποστηρίχθηκε από τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών στη συνάντηση των G20, χωρίς ουσιαστική απήχηση. Τον Ιούνιο του 2010 τέθηκε στο παγκόσμιο Συνέδριο της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ως συμπλήρωμα της πρότασης του ίδιου και άλλων διεθνών παραγόντων, για την επιβολή ελέγχων στους «διεθνείς φορολογικούς παραδείσους». Η υπόθεση της φορολόγησης των διεθνών χρηματοπιστωτικών συναλλαγών έβαζε το πρόβλημα μιας διεθνούς αντι-νεοφιλελεύθερης συναίνεσης ,που όμως γινόταν όλο και πιο ανέφικτη, μέσα σε συνθήκες κανιβαλικού αμόκ των αφεντικών του διεθνούς συστήματος…

Το φαγητό είχε ζεσταθεί, κρυώσει, ξαναζεσταθεί και ξανακρυώσει . Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους «Οικολόγους Πράσινους» να το ξανασερβίρουν και μάλιστα ως παραγμένο στην κουζίνα τους, χωρίς αναφορά στα κινήματα που αγωνίστηκαν για την προώθηση του «Φόρου Τόμπιν» στην ατζέντα της διεθνούς συζήτησης. Πάτησαν σε αλλότριο έργο για να προκαλέσουν εντυπώσεις, όμως αυτό δεν ήταν το χειρότερο : Το χειρότερο ήταν ότι υιοθέτησαν τη συλλογιστική των επεμβάσεων του κατεστημένου, προτάσσοντας την σωτηρία των τραπεζών και προτείνοντας την ενίσχυση των επενδύσεων – κοντολογίς την έξοδο από την κρίση μέσω ενός νέου διεθνούς κύκλου επενδύσεων και κερδοφορίας. Ενός κύκλου που είναι προβληματικός μέσα σε συνθήκες στραγκαλισμού των λαϊκών εισοδημάτων, που έχει ήδη υψώσει ως σημαία την καταβύθιση του ατομικού και κοινωνικού μισθού, την υποβάθμιση του κράτους πρόνοιας και την κινεζοποίηση της οικονομίας........

YΓ

Η φωτογραφία είναι από τη δράση του συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ

ΚΕΡΑΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ !

Αντιπαθώ την γριφώδη και ακαταλαβίστικη ποίηση, που σε υποχρεώνει σε ερμηνευτικές σπαζοκεφαλιές, που ανακατεύει πράγματα μη ανακατεύσιμα και ασύμβατα μεταξύ τους . Που παράγει σοβαροφανείς αχταρμάδες και τροφοδοτεί τους κουλτουριάρηδες τόσο, ώστε εμείς να καταντάμε «κουλτουροπαθείς» και να οικτίρουμε εαυτούς – έ ρε τι τραβάμε εμείς οι άνθρωποι της τέχνης….
Στη μίζερη κατάσταση που ζούμε, με ενοχλούν ιδιαίτερα οι μικρές έως ανύπαρκτες αισθητικές αντιστάσεις αυτών που έχουν καλλιτεχνικά κριτήρια. Που δεν είναι απλοί «διακοσμητές» και «φιλόλογοι» αλλά παράγοντες της καλλιτεχνικής και εικαστικής δημιουργίας :
Εδώ υπάρχουν τρομεροί βανδαλισμοί στο αστικό τοπίο, εδώ ανέμελα και ανεγκέφαλα ανοίγονται δρόμοι μέσα σε παρθένα δάση, εδώ κάποιες καλωδιώσεις εννοούν να μας πετάνε κατάμουτρα την τεχνοκρατική υφή του κόσμου που συχνά-πυκνά θέλουμε να ξεχνάμε, εδώ κάποιοι παραμορφώνουν τις κατασκευές τους με χρώματα παράταιρα και μεγέθη φαραωνικά, εδώ μια ταβέρνα στα Καλύβια της Αττικής αυτοπροσδιορίζεται ως «παραδοσιακή» με πηχιαίους τίτλους και μέγεθος συνεργείου αυτοκινήτων – και όμως αυτοί που κατεξοχήν θα μπορούσαν να μιλήσουν για τις δυσμορφίες και δυσπλασίες, απουσιάζουν…
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Υπάρχουν λόγιοι «γειωμένοι»,ενταγμένοι στην περιβαλλοντική ευαισθησία , παραγωγοί διαμαρτυρίας. Ένας από αυτούς είναι και ο ποιητής Γιάννης Στρούμπας, που γράφει στο περιοδικό ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ (Δεκέμβριος 2010) τρία ποιήματα για τις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας ! Τα ποιήματά του δεν έχουν «μιλιταντισμό» αλλά εκφράζουν μια γνήσια και πρωτογενή απόρριψη της δυσμορφίας που δημιουργείται στο χώρο.

ΖΟΥΜΤι προσβολή !
Οι κεραίες της κινητής τηλεφωνίας
Σουβλίζουνε τη γραφική μου αισθητική.
Δεν το ανέχομαι
Ζουμάρω.
Ζουμάρω
Ζουμάρω.
Τέλεια.
Εκπέσανε από την κορνίζα.
Έκπτωτες οι Ύψιστες.

Φίλε, μην ψάχνεσαι ,το δικό μου βαράει.
Σου γυάλισε, έ κερατά !Έχει και εΜεΜές και βιντεοκλήση
Και φωτογραφική μ’ οκτώ μεγκαπίξελ
Και σήμα καμπάνα, να
απ’ τις κεραίες αντικρύ.
ΚΚΤΑπό ΚουΚουΕ κάτι έχω ακουστά
Από ΚουΚουΣΕ το ίδιο
Μέχρι και από ΚουΚουΚου.
Μα από ΚουΚουΤου;
Ποιος Κομμουνισμός να ενεδρεύει εδώ;

Κεραίες Κινητής Τηλεφωνίας.
Εδώ να δεις υψίστη διαφώτιση
Εδώ να την ακούσεις

ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ,ΤΟ ΠΑΡΚΟ,Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του Ινστιτούτου Worldwatsch «ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» ήταν πάντοτε μια διαδικασία απολογισμών, συζητήσεων, αναφορών σε βάθος και σε πλάτος. Ήταν μια τακτική έκδοση- θεσμός στην ελληνική «περιβαλλοντική κοινότητα» , έχοντας σαν αφετηρία το 1984 με επικεφαλής τον Lester Brown, που στη συνέχεια «εκτοπίσθηκε» και αντικαταστάθηκε από νεώτερους…Το ετήσιο αυτό «ρεπορτάζ», που αποτελείτο από μια σειρά δοκίμια, πρωτοεκδόθηκε στα ελληνικά από τη «Νέα Οικολογία» και το Ινστιτούτο ΔΙΠΕ, υπό την γενική επιμέλεια του Μιχάλη Μοδινού, στη συνέχεια έπεσε στα νύχια…..ε, συγγνώμη, ήθελα να πω στα χέρια - της «Ευωνύμου Βιβλιοθήκης» , της «Οικοτοπίας», του Γιάννη Σακιώτη, ενώ αυτή τη χρονιά υλοποιήθηκε με τη συμβολή της «Καθημερινής», της «Eurobank» και της ΑΜΚΕ «Για την κοινωνία και το περιβάλλον». Το 2007 ο υποφαινόμενος είχε προλογίσει την «Κατάσταση του κόσμου» που ήταν αφιερωμένη στο αστικό περιβάλλον, ενώ το ίδιο έργο πραγματοποίησε το 2010 ο Σπύρος Κουβέλης, υφυπουργός Εξωτερικών.
Σήμερα, 21.11.2010, το βιβλίο παρουσιάστηκε στο ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ , με την παρουσία του Σπύρου Κουβέλη, του Κυριάκου Μητσοτάκη, του Αλέξη Παπαχελά, γόνου τινός της οικογένειας Παπανδρέου – αγνοώ το όνομά του – του Σάκη Κουρουζίδη, του Γιάννη Σακιώτη, του Μιχάλη Μοδινού, της Μάρως Ευαγγελίδου, του Σταύρου Μηλιώνη , του Σπύρου Σγούρου και άλλων πολλών ασχολούμενων με τα οικολογικά, ενώ ταυτόχρονα γίνονταν τα εγκαίνια ενός οικολογικού βιβλιοπωλείου, του πρώτου νομίζω στην χώρα μας.
Στον περίβολο του χώρου της εκδήλωσης είχαν παραταχθεί οι καταληψίες ενός τμήματος του Πάρκου –που ακούνε στο όνομα ΑΓΡΟΣ - με ένα αναρτημένο πανώ και με προκήρυξη που διένειμαν σε όλους τους εισερχόμενους. Αντιγράφω μέρος της προκήρυξης :

«Φιέστες εγκαινίων σαν την σημερινή, έρχονται να νομιμοποιήσουν κοινωνικά την εκμετάλλευση της φύσης με περιβαλλοντικά περιτυλίγματα ευαισθησίας και να μας πείσουν ότι ο ρυπογόνος αυτός πολιτισμός της εκμετάλλευσης και της καταστροφής, ζωής και περιβάλλοντος, βελτιώνεται και εξανθρωπίζεται με διορθωτικές κινήσεις»

Ως εδώ τα πράγματα ήταν νορμάλ, οι άνθρωποι αυτοί έκαναν χρήση του δικαιώματος της «ΙΣΗΓΟΡΙΑΣ», κοπανώντας εμάς τους συμβιβασμένους αφενός και αφετέρου εκπέμποντας τις γνωστές αναρχοπαπάρες – που κάνουνε μπαμ από χιλιόμετρα ως μη προερχόμενες από άτομα με οικολογικές ευαισθησίες, αλλά από «χρήστες» παντός θέματος και πάσας αντίθεσης για την υποτιθέμενη «ανατροπή του καπιταλισμού»….
Όμως οι λεγάμενοι δεν αρκέσθηκαν στην εκφώνηση και διακίνηση των ιδεών τους, αλλά κάποια στιγμή προωθήθηκαν ως την είσοδο της αίθουσας , τη στιγμή που είχε το λόγο ο Eric Assadourian, συντονιστής της αμερικανικής έκδοσης, φερμένος ειδικά για την εκδήλωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί στάθηκαν απειλητικά και βάλθηκαν να φωνάζουν ρυθμικά συνθήματα επί παντός του επιστητού, δημιουργώντας πρόβλημα στη διεξαγωγή της εκδήλωσης και προκαλώντας τη δυσφορία πολλών γονιών που είχαν βγάλει τα παιδιά τους στον ήλιο, μια τόσο υπέροχη ημέρα…

Θυμήθηκα τότε κι εγώ μια παλιά περίπτωση, όταν κάποιοι είχαμε ζητήσει να μιλήσουμε όχι στη συνέλευση του ΟΗΕ ή στο ελληνικό υπουργικό συμβούλιο, αλλά στο …..Δημοτικό Συμβούλιο της Ηλιούπολης, για την υπόθεση του Υμηττού….. Καθίσαμε λοιπόν και περιμέναμε 4 ολόκληρες ώρες, από τις 8 μέχρι τα μεσάνυχτα, οπότε τέλειωσαν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης και μας είπαν «έχετε το λόγο για 5 λεπτά»! Λαμβανομένης υπόψη της σημασίας του θέματος και της συζήτησης που είχε προηγηθεί στις τοπικές κοινωνίες, βρήκαμε το πεντάλεπτο που μας παραχώρησαν ως χοντρή παραβίαση της αρχής της ΙΣΗΓΟΡΙΑΣ…Παρ’ όλα αυτά δεν φωνάξαμε, δεν προσβάλλαμε κανένα, αλλά προσπαθήσαμε, και τελικά πετύχαμε, να διευρύνουμε το χρόνο της ομιλίας μας…

Θέλω να πω με τα παραπάνω ότι η ιδιότητα του κατατρεχόμενου και εκμεταλλευόμενου δεν νομιμοποιεί οποιαδήποτε συμπεριφορά, δεν δικαιολογεί οποιοδήποτε ατόπημα εναντίον της πολιτικής των «άλλων». Αυτοί που επαγγέλλονται την αλλαγή του κόσμου αλλά αδυνατούν να καταλάβουν τη σημασία της διατήρησης κάποιων δημοκρατικών αρχών, ας το πάρουν απόφαση : Όντως αλλάζουν τον κόσμο, αλλά τον αλλάζουν προς το χειρότερο….

ΘΕΜΑ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ…

Την Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010 έγινε στη Βουλή των Κοινοτήτων στο Westminster του Λονδίνου συζήτηση για το ΚΥΠΡΙΑΚΟ στην οποία παρευρέθηκαν ο Βρετανός Υφυπουργός Ευρώπης David Lidington και ο Ύπ. Αρμοστής της Κύπρου στο Λονδίνο κ. Αλέξανδρος Ζήνων. Όλοι όσοι μίλησαν, Εργατικοί και Συντηρητικοί, κατηγόρησαν αναφανδόν την Τουρκία για την συνεχιζόμενη κατοχή, τον εποικισμό, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, την άρνηση της να δώσει στοιχεία για τους αγνοούμενους, ενώ επίσης απαίτησαν την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και εποίκων, την επιστροφή όλων των νομίμων ιδιοκτητών περιουσιών. Ακόμη επέκριναν έντονα τον πρώην Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Εργατικό βουλευτή Τζάκ Στρο για το άρθρο του στους Τάιμς του Λονδίνου, όπου υποστήριξε τη λύση της διχοτόμησης.

Jim Sheridan , Εργατικός Βουλευτής:

……. Η υπομονή των Κυπρίων για 36 χρόνια πρέπει να αναγνωριστεί και να μην θεωρηθεί ως αδυναμία να ξανααποκτήσουν τη νήσο τους… Η Τουρκία αρνείται πεισματικά να αποσύρει τα στρατεύματά της παρόλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Μάλιστα η Τουρκία δήλωσε ότι αν έχει να διαλέξει μεταξύ της ΕΕ και της Κύπρου θα επιλέξει την Κύπρο. Αντί να υλοποιήσει τα όσα συμφώνησε με τις κατευθυντήριες γραμμές Μακαρίου-Ντενκτάς και Κυπριανού Ντενκτάς στις 15 Νοεμβρίου 1983 προχώρησαν σε αποσχιστικές ενέργειες με μια παράνομη μονομερή ανακήρυξη που καταδικάστηκε από το ψήφισμα 541 του 1983 και το 550 του 1984. Η αδιαλλαξία των Τούρκων συνεχίζεται και φέτος στην επέτειο της τουρκικής εισβολής στις 20 Ιουλίου, ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων κ. Έρογλου συνεχίζει την ίδια αποσχιστική πολιτική, όταν μίλησε για δύο λαούς, δύο κράτη, δύο ξεχωριστές δημοκρατίες και ότι μετά το 1974 υπήρξε νέα γεωγραφία … ……. Έχω δει από πρώτο χέρι ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι καθόλου απομονωμένοι, είπε. Πέραν των 60,000 Τουρκοκυπρίων έχουν διαβατήρια και ταυτότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας επομένως και της Ε.Ε., ταξιδεύουν όπου θέλουν ελεύθερα και απολαμβάνουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη και κοινωνικές παροχές και πέραν των 10,000 περνούν την διαχωριστική γραμμή και δουλεύουν καθημερινά στην Κυπριακή Δημοκρατία, και είναι ελεύθεροι να εμπορεύονται τα προϊόντα τους στην Κυπριακή Δημοκρατία και μέσω των αναγνωρισμένων λιμανιών και αεροδρομίων της Δημοκρατίας αλλά είναι οι αρχές των Τουρκοκυπρίων που δεν τους το επιτρέπουν…. Είναι ατυχές που η Τουρκία επιβραβεύθηκε με θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχοντας υπόψη τις δραστηριότητές της… … Η εισβολή άφησε 200,000 πρόσφυγες, άστεγους… και μετέφερε 180,000 έποικους για να επιβάλει την δική της ιδεολογία … έκτισαν 160 σχολεία στα κατεχόμενα και 181 τεμένη… Ο στόχος της Τουρκίας και όλων εκείνων που προωθούν την τουρκική ένταξη είναι η νομιμοποίηση της παράνομης εισβολής…

* Το κείμενο βασίζεται σε ρεπορτάζ της Φανούλας Αργυρού, που είναι ερευνήτρια-δημοσιογράφος και στγγραφέας των βιβλίων “Από την Ένωση στην Κατοχή” και “Top Secret: Η βρετανική κηδεμόνευση του Κυπριακού” (εκδόσεις Γερμανός, 2004). Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τη συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων. http://www.parliamentlive.tv/Main/Player.aspx?meetingId=6910&st=11:00:30

TO MEΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΙΘΑΝΑ ΜΑΚΡΥ

Διάλεξα αυτό τον στίχο του Μαγιακόφσκυ για να πω με άλλα λόγια, ότι «ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται». Ότι ακόμη και μια περιοχή όπως αυτή της Πλατείας Θεάτρου στην Αθήνα, προς το παρόν συγκρίσιμη με τη μεσαιωνική πόλη που περιέγραφε ο Βίκτωρ Ουγκώ στην «Παναγία των Παρισίων» ή με τις πολεοδομικές καταστάσεις που απασχολούσαν τον ΄Ενγκελς στην «Κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία» («τα χειρότερα σπίτια στην πιο σιχαμένη περιοχή της πόλης», έλεγε για τις κακές συνοικίες του Λονδίνου του πρώτου μισού του 19ου αιώνα…), ότι λοιπόν ακόμη και μια τέτοια περιοχή μπορεί να ανθίσει κάποτε και να αποκτήσει έναν άλλο εαυτό.
Σημειώνω μια σχετική πρόταση για την «Aνάπλαση Πλατείας Θεάτρου-οδού Μενάνδρου »
, που υποβλήθηκε από τους Φωτεινή Γεωργακοπούλου-Στέλιο Μινωτάκη, αρχιτέκτονες, και τον Κωνσταντίνο Βορδοναράκη, 3D designer και που δημοσιεύθηκε συνοπτικά στο περιοδικό Konteiner . Με εντυπωσιάζουν πολλά από την πρόταση - που δεν χωρούν σε ένα μικρό σημείωμα όπως αυτό – αλλά πιο πολύ με εντυπωσιάζει η ιδέα της υπέργειας σύνδεσης δυο κτιρίων της περιοχής. Την έχω δει στο Παρίσι, την έχω δει να εφαρμόζεται στους Petronas Towers της Μαλαισίας. Η ρύθμιση αυτή εξοικονομεί χώρο και ενέργεια – ενοποιεί χώρους αγορών, μεταφέρει κινήσεις από το επίπεδο του δρόμου και προσδίδει άνεση στον χώρο της επιφάνειας, κάνει την πόλη πιο πλουραλιστική και το τοπίο της πιο σύνθετο και ελκυστικό. Είναι μια ρύθμιση που γενικά εντάσσεται στο οπλοστάσιο της «πολεοδομίας των τριών διαστάσεων», της παραγωγής νέου χώρου στον αστικό ιστό, της άμβλυνσης των πιέσεων σε κρίσιμες «περιοχές» όπως είναι τα πεζοδρόμια και οι (κατ’ ευφημισμόν) πεζόδρομοι….

ΑΓΩΓΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ

Τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί το φαινόμενο των αγωγών που διεκδικούν υπέρογκα ποσά και ασκούνται εναντίον διαφόρων φυσικών προσώπων για λόγους κυρίως σχετιζόμενους με τα αδικήματα της εξύβρισης και της δυσφήμισης, απλής ή συκοφαντικής. Στην ανάρτηση της 22.11.2009 υπό τον τίτλο «Δολοφονικές αγωγές αποζημίωσης» είχα αναφερθεί στις αγωγές Βγενόπουλου εναντίον Τσίπρα, Μητσοτάκη εναντίον Λαλιώτη και αντιστρόφως, του προέδρου της Ιταλικής Γερουσίας εναντίον του συγγραφέα Αντόνιο Ταμπούκι, αλλά και σε αγωγές που στρέφονταν εναντίον προσώπων «μικρότερου πολιτικού αναστήματος» - όπως ο Λάκης Λαζόπουλος. Είχα και εξακολουθώ να έχω τη γνώμη ότι αυτές οι αγωγές, εκτός του ότι διεκδικούν την επιβολή μιας δυσανάλογης και εξωφρενικής κύρωσης εναντίον του εναγόμενου μέρους, οδηγούν σε μια άτυπη «παράκαμψη» της υπάρχουσας Ποινικής Δικαιοδοσίας. Ουσιαστικά επαναφέρουν το Νομικό σύστημα στο καθεστώς που ίσχυε προ της εγκαθίδρυσης του Κράτους Δικαίου, με τις εξοντωτικές και υπέρμετρες ποινές της Φεουδαρχικής «Δικαιοσύνης» – δεδομένου ότι η επιβολή μιας αποζημίωσης έστω και μισού εκατομμυρίου ευρώ ισοδυναμεί με την «κατάσχεση» μιας καλής-μεσαίας περιουσίας…..

Καταλαβαίνω ότι η εξύβριση ή δυσφήμιση ενός προσώπου είναι μια σημαντική προσβολή έννομου αγαθού, όμως γι αυτό ακριβώς το λόγο υπάρχουν οι φυλακές και ο ποινικός σωφρονισμός…Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί η άσκηση δημόσιου ελέγχου επί της δραστηριότητας μιας βιομηχανίας, συνιστά παράβαση του νόμου. Δεν καταλαβαίνω γιατί ένας ισχυρισμός που αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα (ρύπανση μιας περιοχής, παραβίαση νόμιμων αποστάσεων «ασφαλείας» από τη θάλασσα, επιβολή διοικητικών προστίμων χωρίς καταβολή και χωρίς συμμόρφωση) , που είναι επαληθεύσιμος ή διαψεύσιμος και που μπορεί να κρίνεται από την κοινωνία των πολιτών, από την τοπική αυτοδιοίκηση ή από το «Κεντρικό Κράτος»,μπορεί να οδηγεί στη Δικαιοσύνη και να κρίνεται χωρίς δημόσιο αντίλογο από τη πλευρά των θιγομένων…..

Γι αυτό πραγματικά δηλώνω κατάπληξη όταν μαθαίνω ότι η Creta Farm ήγειρε αγωγή ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ εναντίον του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ» και εναντίον των κκΤσιμπίδη ( Δ/ντής του Ινστιτούτου) και Λιοδάκη ( επικεφαλής του εργαστηρίου Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ), απαντώντας στις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν για τον εντοπισμό και το μέγεθος της περιβαλλοντικής ρύπανσης στην περιοχή Λατζιμά του Ρεθύμνου, δίπλα στις χοιροτροφικές μονάδες της συγκεκριμένης βιομηχανίας αλλαντικών. Από την άλλη πλευρά οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι " πλήθος καταδικαστικών αποφάσεων για πολεοδομικές και υγειονομικές παραβάσεις εις βάρος της Creta Farm μένουν ανεφάρμοστες και τα πρόστιμα που έχουν επιδικαστεί στη βιομηχανία είτε δεν εισπράττονται είτε διαγράφονται".

Λέει το «ΑΧΙΠΕΛΑΓΟΣ»** σε ανακοίνωσή του :

«Ειδικά τον τελευταίο χρόνο - και ιδίως μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας που πραγματοποίησαν από κοινού το Αρχιπέλαγος με το εργαστήριο Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του ΕΜΠ στην περιοχή Λατζιμά - η αλλαντοβιομηχανία Creta Farm έχει επιδοθεί με διαδοχικές καταγγελίες και αγωγές σε ένα ανελέητο κυνήγι όλων όσων ανέδειξαν το πρόβλημα.
Το «πέπλο» αυτής της ιδιότυπης επιχειρηματικής τρομοκρατίας, που επί χρόνια κεντούσε μεθοδικά η Creta Farm, απλώνεται σήμερα πάνω από τους πολιτιστικούς & περιβαλλοντικούς συλλόγους της περιοχής, το Αρχιπέλαγος, τον καθηγητή εργαστηρίου Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του ΕΜΠ κ. Λιοδάκη, ακόμα και δημοσιογράφους που τολμούν να αγγίξουν το ζήτημα. Στην περίπτωση δε του καθηγητή του ΕΜΠ κ. Λιοδάκη, η Creta Farm επιχειρεί να σταματήσει τη συνέχιση της έρευνας αξιώνοντας από το ΕΜΠ την πειθαρχική του δίωξη για λόγους άσχετους με την υπόθεση (π.χ. για δήθεν ελλιπή άσκηση των ακαδημαϊκών του καθηκόντων!), γεγονός που συνιστά σαφή παραβίαση βασικών αρχών του πανεπιστημιακού ασύλου (ελευθερία της έρευνας & της διδασκαλίας).

Θυμίζουμε ότι το φθινόπωρο του 2009 και έπειτα από αιτιάσεις κατοίκων, φορέων, πολιτών και του Παρατηρητηρίου του Αρχιπελάγους Ρεθύμνου για εκτεταμένη ρύπανση στην περιοχή Λατζιμά, μέλη της θαλάσσιας ερευνητικής ομάδας του Αρχιπελάγους πραγματοποίησαν ενδελεχή έρευνα στην περιοχή .
Κατά την έρευνα που έγινε υπό αντικειμενικά δύσκολες συνθήκες, μέσω παρατήρησης στην παράκτια ζώνη και κατάδυσης σε απόκρημνα σημεία, εντοπίστηκε υπερχείλιση και εξαγωγή ακαθαρσιών μέσα από τα ασβεστολιθικά πετρώματα των βράχων, οι οποίες κατέληγαν στη θάλασσα. Παράλληλα, η αποπνικτική δυσοσμία στην περιοχή από τα λύματα των χοιροτροφικών μονάδων ενίσχυε ακόμα περισσότερο τις αρχικές υποψίες για την πηγή της ρύπανσης.
Οι δειγματοληψίες και αναλύσεις δειγμάτων νερού από πηγάδια και γεωτρήσεις, στο εργαστήριο Ανόργανης & Αναλυτικής Χημείας του ΕΜΠ, καθώς και οι μικροβιολογικές αναλύσεις σε δείγματα θαλασσινού νερού στο εργαστήριο του Αρχιπελάγους εμφάνισαν τιμές άνω των επιτρεπτών ορίων και φωτογράφισαν ευκρινώς την πηγή του προβλήματος.
Είναι δεδομένο, πως όσο δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, η Creta Farm θα συνεχίσει να στρέφεται κατά πάντων με διάφορους τρόπους και απειλές, μέχρις ότου καταπνίξει οποιαδήποτε αντίδραση, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες σε πλήρη δυσαρμονία με τη φύση και τον άνθρωπο…… το Αρχιπέλαγος θα συνεχίσει τις έρευνες σχετικά με το θέμα μέχρι την τελική του λύση κρατώντας ενήμερη την τοπική κοινωνία του Ρεθύμνου και την ευρύτερη κοινή γνώμη. Παράλληλα, αναμένουμε από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς να πράξουν αυτό που ορίζουν οι νόμοι και επιτάσσει η κοινή λογική.

Δηλώνουμε ότι, παράλληλα με την ενάσκηση όλων των νομίμων δικαιωμάτων μας, είμαστε αποφασισμένοι να θέσουμε σε λειτουργία το διεθνές δίκτυο επικοινωνίας του Αρχιπελάγους, ώστε να ενημερωθεί σχετικώς η ευρωπαϊκή και η διεθνής κοινή γνώμη».

*Θαλάσσια Ερευνητική Βάση ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ
Τ.Θ 229, 83 102, Όρμος Μαραθοκάμπου, Σάμος
Τηλ: 22730 37533, 22730 31862
Χερσαία Ερευνητική Βάση
Τ.Θ 1, 83 301,Ράχες - Ικαρία
Τηλ: 22750 41070, 22757 70638
Φαξ: 22750 41070
Γραφείο Διεκπεραίωσης
Μ. Βόδα 89, 10440 Αθήνα,
τηλ 210 8253024

info@archipelago.gr
www.archipelago.gr

ΝΕΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Σε μια ανάρτηση που έκανα στις 2.11.2010 υπό τον τίτλο «Στο πλευρό του Αλέξη Μητρόπουλου», υποστήριζα ότι «η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει αυτό που της αναλογεί στην αντιμετώπιση της διεθνούς φτώχειας και της προσφυγιάς – αλλά τίποτε περισσότερο» . . Με άλλα λόγια υποστήριζα ότι η Ελλάδα είναι υπεύθυνη και για τα δύο φαινόμενα – φτώχεια και προσφυγιά – μόνο που η ευθύνη της δεν είναι απεριόριστη και δεν μπορεί να σημαίνει την διανομή των ιματίων της σε ολόκληρο τον πλανήτη….Ο κόσμος συγκατοικείται από την ευτυχία και την δυστυχία, από την αφθονία και τη στέρηση, όμως η κατάργηση της δυστυχίας και της στέρησης προϋποθέτει μια τακτική πιο «ήπια» και μακρόπνοη, σε σχέση με την άμεση και ισοπεδωτική εξίσωση των πάντων….

Φαίνεται ότι η κυβέρνηση πήρε στα σοβαρά τις απόψεις μου(!!!!) και έδειξε έτοιμη να αντιμετωπίσει το ένα από τα δύο μεγάλα ζητήματα – δηλαδή τη διεθνή προσφυγιά…Χωρίς να αναγνωρίσει την ευθύνη της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές πρακτικές της Νέας Τάξης και στην επακόλουθη «παραγωγή» προσφύγων, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην άποψη ότι το προσφυγικό ρεύμα υπερβαίνει τη «φέρουσα ικανότητα» της χώρας….

Δήλωσε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής :

«Γυρίζουμε σελίδα στον τρόπο χορήγησης ασύλου και πλέον η Ελλάδα δεν θα χορηγεί άσυλο σε λευκό χαρτί. Το μήνυμά μας προς όλο τον κόσμο και στις χώρες προέλευσης των μεταναστών είναι σαφές και καθαρό: η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Και στα θέματα ασύλου και παράνομης μετανάστευσης θα έχει απόλυτο σεβασμό και στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και στις συνθήκες αντιμετώπισης των παράνομων μεταναστών».

Κατά την ανακοίνωση του Αθηναϊκού Πρακτορείου,

«ο νέος νόμος παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο, ενώ δημοσιεύτηκε και σχετικό προεδρικό διάταγμα, με στόχο, όπως είπε ο Χ. Παπουτσής, να μπει τέρμα στην περίοδο των μαζικών νομιμοποιήσεων παράνομων μεταναστών, έτσι ώστε να επικρατήσει τάξη και νοικοκύρεμα σε όλες τις πόλεις της χώρας και ιδιαίτερα στην Αθήνα…»

Συμφωνώ αρκετά έως πολύ με τον Χ.Παπουτσή, αν και αυτό το «παράνομοι μετανάστες» με προβληματίζει. Με προβληματίζει με την έννοια ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε μετανάστευση με τις συνηθισμένες διαδικασίες υποδοχής, όπως αυτές που πέρασαν οι Έλληνες υποψήφιοι μετανάστες στη Γερμανία, στην αμερικανική ήπειρο, στην Αυστραλία. Στην Ελλάδα η μετανάστευση ήταν άτυπη, εν πολλοίς αυτόκλητη, εξαιρετικά ωφέλιμη για την συρρίκνωση του γενικού επιπέδου των μισθών, εξαιρετικά ωφέλιμη για την μαύρη εργοδοσία. Στην Ελλάδα η μετανάστευση ήταν στην ουσία διείσδυση, ενώ από την πλευρά της εργοδοσίας ήταν λαθρεμπόριο εργατικής δύναμης…

Η «μετανάστευση» ήταν μέχρις ενός σημείου ωφέλιμη για τη λειτουργία του «εφεδρικού στρατού εργασίας», που έλεγε ο αείμνηστος Κάρολος - μόνο που οι σύγχρονοι κατά δήλωσίν τους Μαρξιστές κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν κάτι τέτοια, ενώ ούτε καν θυμούνται τις βολές του Καρόλου εναντίον των αστών «φιλανθρώπων» για τον αποπροσανατολισμό των κολασμένων από τα πολιτικά τους καθήκοντα… Η «μετανάστευση» ήταν ωφέλιμη, αλλά το overdose (υπερχορήγηση) της μετανάστευσης αποδείχθηκε δηλητηριώδες, κατά το γνωμικό «η δόση κάνει το δηλητήριο»…

Σήμερα η Βουλή συζητάει για την εγκληματικότητα, και η εγκληματικότητα είναι βασική (αρνητική) συνιστώσα της εγχώριας ποιότητας ζωής . Μόνο που αυτό δύσκολα μπορούν να το καταλάβουν οι Αγιάννηδες του Τρίτου Κόσμου, όταν σπάζουν βιτρίνες για ένα καρβέλι ψωμί…

Προχθές βρέθηκα στην οδό Αγησιλάου, παράλληλη της οδού Πειραιώς, όχι μακρύτερα από 500 μέτρα από την Ομόνοια . Στο πεζοδρόμιο, σε δύο κολώνες, υπήρχαν δύο χειρόγραφες ανακοινώσεις : η μία έλεγε «ΠΡΟΣΟΧΗ, ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ», και η άλλη «ΠΡΟΣΟΧΗ,ΕΔΩ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΗΣΤΕΙΕΣ» .....

Δεν θέλω να υπεραμυνθώ της «παλιάς καλής εποχής» και να αμολήσω τις γνωστές εξιδανικεύσεις ένεκα νοσταλγίας, αλλά αυτές οι επιγραφές μου έφεραν στο νου τα ξεκλείδωτα σπίτια της δεκαετίας του 50 και του 60, τις ορθάνοικτες αυλές και τα αστυνομικά έργα που βλέπαμε θεωρώντας ότι διαδραματίζονται σε άλλο πλανήτη… Αν αυτό που βιώνουμε δεν είναι πτώση και παρακμή, τότε εγώ είμαι Κινέζος…..

Γ.ΠΑΝΟΥΣΗ, ΣΤΙΧΟΙ ΣΤΗΝ «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ»

Αφ-αιρετικά

Στην Ιστορία όταν αντιστρέφονται οι ρόλοι δράστη- θύματος αλλά τα «μέσα» μένουν τα ίδια, έχουμε διαφορετικά (και περισσότερο δημοκρατικά)αποτελέσματα;

Απορία αφελούς…

Όταν οι λύκοι είναι γύρω σου

Δεν πρέπει να βγάζεις

Τον φονιά από μέσα σου΄;

Γ.Πετρόπουλος, Η σκέψη

Στην Ελλάδα μόνο το Κακό έχει στυλ; Το Καλό μοιάζει (ή μήπως είναι;) παλαιοκαιρισμένο, μπαλωμένο και έντρομο;

Πάλι ψάχνουμε για μεσάζοντες προκειμένου να λύσουμε τα προβλήματά μας. Μόνοι μας γιατί δεν μπορούμε; Έχουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους άγνωστους; Προτιμούμε νάμαστε ελεύθεροι από όλους ή απελεύθεροι από ορισμένους;

Δημοσιογράφοι – Πολιτικοί- Διανοούμενοι

Διανοούμενοι –Δημοσιογράφοι- Πολιτικοί

Πολιτικοί- Διανοούμενοι-Δημοσιογράφοι

Διαφορετικοί συνδυασμοί του ίδιου ανούσιου παιχνιδιού εντυπώσεων(ούτε καν διαπιστώσεων)

YΓ.

Επιλογή από το περιοδικό της Κοζάνης "Η Παρέμβαση", τεύχος 153, καλοκαίρι του 2010. Η φωτογραφία πάντως είναι από κάποιο περασμένο Φθινοπώρο, δια χειρός Βαρβάρας Βλαβιανού

ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ,ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΤΟΥΡΟΥ

Ο ΕΔΑΣΑ και η ΑΝΙΜΑ έχουν υιοθετήσει συγκεκριμένη έκταση στις καμένες περιοχές της Πάρνηθας προκειμένου να αναδασωθεί στη μνήμη του πρώην Δασάρχη Πάρνηθας, Γιώργου Ντούρου. Ο Γιώργος Ντούρος ήταν ένας πραγματικός λάτρης του βουνού, πρωτοπόρος στην αντιμετώπιση ενεργειών που υποβάθμιζαν την Πάρνηθα και αρωγός των πολιτών που επιθυμούσαν την προστασία του βουνού.

Η συγκεκριμένη αναδάσωση θα πραγματοποιηθεί παράλληλα με αυτήν που πραγματοποιεί ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας. Οι εργασίες θα γίνουν ως εξής:

Σάββατο και Κυριακή, 20-21/11/2010, μεταφορά υλικών και εγκατάσταση περίφραξης προκειμένου να αποτρέψουμε την καταστροφή των φυτευθέντων δέντρων από φυτοφάγα ζώα π.χ. ελάφια. Η περίφραξη θα απομακρυνθεί όταν μεγαλώσουν τα δέντρα και δεν θα υφίσταται κίνδυνος.

Σάββατο και Κυριακή, 27-28/11/2010, μεταφορά δενδρυλλίων και φύτευση τους. Στην περιοχή έχουν ήδη ανοιχτεί λάκκοι με ειδικό μηχάνημα.

Το ραντεβού και για τις 4 μέρες είναι στις 09.30 το πρωί στην θέση Αγία Τριάδα Πάρνηθας. Η μεταφορά στο σημείο αναδάσωσης θα γίνει μαζικά, με τα λιγότερα δυνατά μέσα. Πρέπει να είμαστε ντυμένοι καλά και με ρούχα για χειρωνακτική εργασία. Η αναδάσωση θα διαρκέσει περίπου ως τις 14.30, ανάλογα με την εξέλιξη των εργασιών.

Σε περίπτωση βροχόπτωσης οι εργασίες θα αναβάλλονται και θα μετατίθενται στο επόμενο Σαββατοκύριακο.

Δήλωση συμμετοχής στο email maria.ganoti@gmail.com