Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 2010

Εδώ ο κόσμος μας καίγεται, εδώ το 90% των συζητήσεων και αναλύσεων σε ιδιωτικές παρέες και στα μίντια περιστρέφονται γύρω από το χρονικό μιας προαναγγελθείσας χρεωκοπίας, υπάρχει κι ένα βιβλίο που ασχολείται με τον ευρύτερο κόσμο….Είναι αυτό που μας απασχόλησε προ ημερών στο Πάρκο Τρίτση (ανάρτηση της 21.11.2010), είναι το προϊόν ενός Ινστιτούτου (Worldwatsch) που παρά την παλαίωσή του δείχνει ικανό να παράγει φρέσκες ιδέες.

Παραθέτω τον ακριβή τίτλο του βιβλίου : «2010. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Ο πολιτισμός μας σε μετάβαση. Από τον καταναλωτισμό στην αειφορία».Αυτή η τελευταία πρόταση φαίνεται άσχετη με την ελληνική πραγματικότητα: Υποθέτω ότι θα πήγαινε πιο πολύ κάτι όπως «Από τον καταναλωτισμό στην λιγούρα» ή «Περασμένα καταναλωτικά μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις»….Εν πάση περιπτώσει υπάρχει ο στόχος της αειφορίας, η δε αειφορία μπορεί να επιτευχθεί με πολύ λιγότερα υλικά και ενεργειακά μέσα – εάν και εφόσον αξιοποιηθεί το οικολογικό Know how. Σπεύδω πάντως να προειδοποιήσω τους αιθεροβάμονες που θα επιχειρούσαν να πείσουν κυβέρνηση και κοινή γνώμη για τη δυνατότητα των Ελλήνων να απολαύσουν καλύτερο επίπεδο ζωής έστω και με το μισό ΑΕΠ, ότι με αυτό το σενάριο δεν βγαίνουν οι δόσεις του δανείου και δεν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις της τρόϊκας…

Και τώρα μερικές από τις καινοτόμες προσεγγίσεις του βιβλίου, που το κάνουν να είναι κάτι περισσότερο από ρεπορτάζ στοιχείων και αριθμών για ολόκληρο τον πλανήτη :

- «Η άνοδος και η πτώση των καταναλωτικών πολιτισμών», γραμμένη από τον συντονιστή της έκδοσης Erik Assadourian, με μια μικρή αναφορά στην Sago grubs - που είναι σκωληκοειδής προνύμφη κολεοπτέρων και βρίσκεται μέσα στην αμυλώδη ουσία ορισμένων φοινικόδενδρων, αποτελώντας μεζέ για τους γευσιγνώστες της Νέας Γουϊνέας….
- «Ο ρόλος των θρησκειών στη διαμόρφωση κοσμοθεωριών», όπως και το «Τελετουργίες και ταμπού ως οικολογικοί θεματοφύλακες», γραμμένα από τον Gary Gardner
- Η «περιβαλλοντικά βιώσιμη τεκνοποιία», του Robert Engelman, η οποία τεκνοποιία θα μπορούσε να αλλάξει στάσεις ζωής και να τροποποιήσει γνωστό καψουροειδή στίχο – «μείνε μαζί μου έγγυος – είμαι οικολογικά φερέγγυος»….
- «Οι ηλικιωμένοι : ένας πολιτιστικός πόρος για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης», γραμμένο από την Judi Aubel, που εκθειάζει τον «σεβασμό στη σοφία των ηλικιωμένων» , δηλαδή αυτής της προβληματικής ομάδας παρόχων πληροφοριών – λέω εγώ - που έχουν γίνει από ενοχλητικοί έως περιττοί μετά την κυριαρχία του διαδικτύου…
- «Ο ρόλος της προσχολικής αγωγής στο μετασχηματισμό των πολιτισμών προς την κατεύθυνση της βιωσιμότητας» , των Ingrid Pramling Samuelson και Yoshie Kaga , με αναλυτικές οδηγίες για οικολογίζοντες babysitters….
- «Το ‘ λιγότερο’ είναι ‘περισσότερο’ », των Cecile Andrews και Wanda Urbanska,που ασχολούνται και με το Κίνημα της (προφανώς εθελοντικής) αποανάπτυξης – την σαφώς διακριτή από την καταναγκαστική αποανάπτυξη που εμείς τρώμε, κατακεφαλήν ή κατακέφαλα, κατά πως έλεγε ο μακαρίτης Άγγελος Ελεφάντης……