ΣΥΝΟΡΩΝ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Στον ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο» ακούω να γίνεται μια συζήτηση για το κατά πόσο η κρίση θα προκαλέσει εθνική εσωστρέφεια, ή αντίθετα θα γίνει πρόξενος μιας στροφής για διεθνείς σχέσεις νέου τύπου. Βρίσκω τη συζήτηση μάλλον περιττή, δεδομένου ότι η κρίση ούτως ή άλλως μας ανακαλεί στους εαυτούς μας – δηλαδή στην εθνική συλλογικότητά μας και στα λάθη ή τις παραλείψεις που διαπράξαμε – και ταυτόχρονα βάζει προβλήματα για τις νέου τύπου σχέσεις που πρέπει να αναπτύξουμε με τον «περίγυρό» μας, δηλαδή με τις άλλες, εθνικές και πολυεθνικές συλλογικότητες….

Βρίσκω πως η ενδοσκόπηση και αναψηλάφηση της δυναμικής αυτής της χώρας – η αναφορά στην ικανότητά μας να παράγουμε τομάτες, λάδι, πολιτιστικό τουρισμό, συστήματα ενεργειακής εξοικονόμησης, ζώα ελευθέρας βοσκής και ο,τιδήποτε άλλο – μπορεί να βαίνει παράλληλα με μια επανεξέταση των συμμαχιών και των διεθνών πλαισίων της οικονομικής και πολιτιστικής μας ζωής….

Αντιπαρερχόμενος λοιπόν κι εγώ – όπως αρκετοί συναγωνιστές - την έννοια της μεταμοντέρνας Ψωροκώσταινας, που αδυνατεί να είναι κάτι περισσότερο από τουριστομάγαζο και που ψελλίζει έντρομη μπροστά στο γερμανικό πιασοκολάριουμ «Σοσιαλανήκομεν εις την Δύσιν», πιστεύω στην πιθανότητα εκπλήρωσης ενός γνωμικού που διατύπωσε ο Λε Κορμπυζιέ : το καλό έρχεται μετά τον παροξυσμό του κακού….Δηλαδή στην πιθανότητα ανάδυσης ενός αντικομφορμιστικού λόγου, που θα αναδείξει τη γύμνια του κατ΄επίφαση διεθνισμού, των προγραμματοφάγων και των υποτελών της Νέας Τάξης.

Ο τίτλος αυτού του κειμένου, παραπέμπει στο « Μωρίας Εγκώμιον» του Έρασμου (1466-1536), που σατύριζε τον εκφυλισμό μιας διεφθαρμένης εποχής και ειρωνευόταν τα πάντα, από τους δεσμούς μεταξύ λογίων μέχρι την ίδια τη λειτουργία της ειρωνείας…Όμως εδώ θέμα είναι η ανάδειξη ενός βιβλίου και μιας άποψης , που έχει στενότερη αλλά εξαιρετικά επίκαιρη στόχευση, μέσα στις συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης πλύσης εγκεφάλων. Είναι το βιβλίο ενός συντρόφου του Τσε Γκουεβάρα, που μια φορά κι έναν καιρό εγκατέλειψε τη θαλπωρή της χώρας και της τάξης του για να συμβάλλει στην κοινωνική απελευθέρωση. Που υποστηρίζει ότι «κοινό σημείο ανάμεσα στον εγκληματία, τον προφήτη και τον ψευτοδιανοούμενο», είναι η κατάργηση των συνόρων…..
Να τι γράφει γι αυτόν στα ΝΕΑ (8.11.2010) ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4603078
--