Στην Ελλάδα προετοιμάζονται να ελέγξουν όλους τους υδάτινους
πόρους - λίμνες, πηγάδια, φράγματα, στέρνες,
γεωτρήσεις- για να τους εκχωρήσουν σε ιδιωτική επιχείρηση με σαφή μονοπωλιακά χαρακτηριστικά. Στην Εσπερία όμως η διαδικασία των
ιδιωτικοποιήσεων είναι πολύ πιο προχωρημένη, καθώς έχει οδηγήσει σε σημαντικές
καταστάσεις ελέγχου ακόμη και των φυτικών γενετικών πόρων…Ουσιαστικά ο
ολοκληρωτικός έλεγχος της γεωργικής παραγωγής από τις μεγάλες αγροβιομηχανικές
επιχειρήσεις είναι ANTE PORTAS, και τούτο διαφαίνεται σε μια απόφαση που πάρθηκε πρόσφατα από το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο σχετικά με τους σπόρους…
Η απόφαση
αποτελεί κόλαφο στον λεγκαλισμό των ημετέρων και αλλοδαπών φλούφληδων, που
έτειναν να δικαιώσουν ακόμη και μια ευρωπαϊκή πορδή έναντι των όποιων πρακτικών
της «μη εκσυγχρονισμένης» ευρωπαϊκής περιφέρειας….. Το κατά πόσο βεβαίως οι λεγάμενοι θα βάλουν μιαλό είναι μια άλλη
υπόθεση – λαμβανομένων υπόψη των συμφερόντων και της ιδιοτελούς ευρωλιγούρας , πάνω στα οποία οικοδομείται η σημερινή ευρωπαϊκή
«οικογένεια» ….
Η υπόθεση των σπόρων που απασχόλησε το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο και οδήγησε στη δικαίωση της εταιρείας Graines Baumaux, ξεκίνησε από μήνυση της Εταιρείας κατά της Κοκοπελί (γαλλική μη κερδοσκοπική οργάνωση που
προστατεύει και πουλά παραδοσιακούς σπόρους), με το επιχείρημα ότι η δεύτερη
ασκούσε αθέμιτο ανταγωνισμό πουλώντας παραδοσιακούς σπόρους μη εγγεγραμμένους στον
επίσημο κατάλογο.
H Κοκοπελί καταδικάστηκε το 2008 από γαλλικό
δικαστήριο. Πριν την εκδίκαση της έφεσης που άσκησε, αποφάσισε να προσφύγει στο
Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσβάλλοντας την ισχύ των ευρωπαϊκών
οδηγιών για τους σπόρους ως μη συμβατές με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υπόθεση εκδικάσθηκε τον
Γενάρη 2012 και η εισήγηση της Γενικής Εισαγγελέως ήταν συγκλονιστική. Η
Εισαγγελέας υιοθέτησε όλα τα βασικά
επιχειρήματα του Κοκοπελί , όσον αφορά την έννοια της γεωργικής βιοποικιλότητας,
θεωρώντας ότι οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τους σπόρους είναι αντίθετες προς τις
αρχές της ΕΕ όπως πχ η ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών και η αρχή της
αναλογικότητας. Η εισαγγελέας υποστήριξε ότι η υποχρεωτική αναγραφή των προς
εμπορία σπόρων σε επίσημο κατάλογο είναι δυσανάλογη προς τους στόχους του
νομοθέτη.
Στο Δικαστήριο
των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι εισηγήσεις του εισαγγελέα υιοθετούνται στις 80%
των περιπτώσεων. Δυστυχώς, στην περίπτωση των παλιών ποικιλιών έγινε το
αντίθετο:
Δυστυχώς υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες που περιορίζουν
την εμπορία παραδοσιακών ποικιλιών με τους ακόλουθους τρόπους
1. Ο σπόρος για να πουληθεί πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνεται σε επίσημο
κατάλογο στον οποίον εγγράφεται μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου η οποία έχει
και κόστος. Για τις παλιές ποικιλίες που αποτελούν Κοινό Αγαθό είναι πολύ
δύσκολο για έναν αγρότη να αναλάβει το κόστος και τη γραφειοκρατία της αίτησης.
Αντίθετα, οι πολυεθνικές που κατοχυρώνουν πνευματικά δικαιώματα για τα υβρίδια
τους, έχουν ιδιαίτερο κίνητρο να τα εγγράψουν στον κατάλογο.
2. Επιπλέον οι σπόροι για να συμπεριληφθούν στον κατάλογο πρέπει να
παρουσιάζουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στα οποία ανταποκρίνονται κυρίως τα
βιομηχανικά υβρίδια αλλά όχι απαραίτητα και οι παλιές ποικιλίες. Τα
χαρακτηριστικά αυτά είναι η Διακριτότητα, η Σταθερότητα και η Ομοιομορφία.
3. Πέρα από το θέμα του καταλόγου, η εμπορία των παλιών ποικιλιών δεν είναι
ελεύθερη καθώς υπόκειται σε στενούς γεωγραφικούς και ποσοτικούς περιορισμούς.
Τον Ιούλιο 2012, βγήκε η απόφαση που
"δικαιώνει" την υφιστάμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία με κύριο επιχείρημα
ότι στόχος είναι η υψηλή παραγωγικότητα. Την μηνύτρια εταιρία υποστήριξαν με
δικά τους επιχειρήματα και οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και Ισπανίας, η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή και το Συμβούλιο.
Αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης, άρχισε να
κυκλοφορεί στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, ότι δήθεν "δικαιώθηκε η διατήρηση της
βιοποικιλότητας" και διάφορα τέτοια φαιδρά που προφανώς προωθούνται από τα
λόμπυ των πολυεθνικών προκειμένου να προλάβουν τις αντιδράσεις του κόσμου όταν
γίνει κατανοητό ότι έγινε ακριβώς το αντίθετο. Λόγω δε της πολυπλοκότητας του
θέματος όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολη η σε βάθος κατανόηση. Μετά από αυτή
την εξέλιξη, η δίκη του Κοκοπελί για αθέμιτο ανταγωνισμό, θα διεξαχθεί σε
Γαλλικό δικαστήριο (περιοχή Nancy) και αναμένεται η οργάνωση θα
καταδικασθεί και πάλι. Η Graines Baumaux, ζητά 100.000 ευρώ αποζημίωση και παύση
των δραστηριοτήτων του Κοκοπελί. Σημειωτέον ότι η εταιρία αυτή, είχε ετήσιο τζίρο
14 εκ. ευρώ το 2011, από τα οποία τα 2 εκατομμύρια είναι κέρδος. Το Κοκοπελί σε
δελτίο τύπου αναφέρει ότι «θυσιάζεται η βιοποικιλότητα στο βωμό της
παραγωγικότητας».
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ (FAO), έχουμε ήδη χάσει το 75% της αγροτικής
της βιοποικιλότητας. Ήλθε λοιπόν η ώρα για την Κοινωνία των Πολιτών να
συσπειρωθεί για να απελευθερώσει τις πολύτιμες παλιές ποικιλίες από τις
απαγορεύσεις. Είναι οι μόνες που εγγυώνται στην ανθρωπότητα ότι θα συνεχίσει να
απολαμβάνει τα δώρα της γεωργικής βιοποικιλότητας μέσα στα οποία μακροπρόθεσμα
περιλαμβάνεται και η υψηλή παραγωγικότητα.
---------------------------------------------------------
Σημειώσεις
Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΙΟΥΛΙΟΣ 2012 http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=125002&pageIndex=0&doclang=EL&mode=req&dir=&occ=first&part=1&cid=36859
ΠΗΓΗ www.peliti.gr
