Που είναι άραγε “κρυμμένη” η Αριστερά;

 

Του ΝΖ, από την ΙΣΚΡΑ

Γιατί οι αριστερές προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις είναι σχεδόν “εξαφανισμένες” και δεν αισθάνονται την ανάγκη να καλέσουν και να συμμετάσχουν, με τον δικό τους τρόπο και τα δικά τους πολιτικά χαρακτηριστικά, στο κίνημα που έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ενάντια στα αντιδημοκρατικά μέτρα του υποχρεωτικού εμβολιασμού, ενάντια στο ρατσισμό κατά των ανεμβολίαστων και ενάντια στην τιμωρητική πολιτική της διακοπής μισθού, των απολύσεων, της ανεργίας και της εξόντωσης όσων δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν.

Δυστυχώς, συχνά αριστερές δυνάμεις, όπως χαρακτηριστικά έχουν δείξει θέματα που άπτονται μεγάλης εθνικής σημασίας και τώρα θέματα που σχετίζονται με την πανδημία, μοιάζουν πολύ κουρασμένες, άτονες, προβλέψιμες, δεδομένες και χωρίς φαντασία, ώστε οι κεραίες τους να μην μπορούν να συλλάβουν τις νέες διεργασίες, τις νέες αγωνίες και τα καινούργια προβλήματα μέσα στον λαϊκό κόσμο και την ανάγκη να τα συνδέσουν με τα επίκαιρα εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά προτάγματα σε μια ρεαλιστική, σύγχρονη και ριζοσπαστική απάντηση στη βαθιά κρίση.

Τα βασικά αίτια των πυρκαγιών στην Ελλάδα και οι ριζικές λύσεις

 

του Δημήτρη Μπούσμπουρα

Οι εικόνες από την πυρκαγιά στην Βαρυμπόμπη και στο Τατόι οδηγούν πολλούς να μιλάνε για καταπατητές, εμπρηστές και διάφορα άλλα σκοτεινά υποκείμενα. Το ίδιο λέγεται και για τις πυρκαγιές σε όλη την ελληνική ύπαιθρο. Αν και υπάρχουν πολλοί αφελείς, συνήθως μεγάλης ηλικίας που ανάβουν φωτιές για να κάψουν ξερά κλαδιά, οι πυρκαγιές οφείλονται στην ύπαρξη μεγάλης ποσότητας ξηρής βιομάζας είτε σε δάση, είτε σε ποώδη λιβάδια και θαμνολίβαδα (φρύγανα και πουρναροτόπια), είτε στην ύπαρξη εγκαταλελειμμένων αγρών.

Αυτή η ξηρή βιομάζα συσσωρεύεται καθώς:

• στα δάση, κατά τις υλοτομικές εργασίες, δεν συγκεντρώνονται και δεν χρησιμοποιούνται τα κλαδιά όπως παλαιότερα αλλά αφήνονται επιτόπου. Αυτά ξεραίνονται δημιουργώντας την βάση για την έναρξη της πυρκαγιάς ή για την γρήγορη εξάπλωση της. Είδαμε μάλιστα ότι αυτήν την ολιγωρία κατά την δασοπονία ακολούθησαν ορισμένοι δήμοι που προχώρησαν σε κλαδεύσεις αλλά δεν ολοκλήρωσαν το έργο με την απομάκρυνση των κλαδιών.

Τι είναι και τι θέλει τελικά η Αριστερή Πρωτοβουλία; του Παναγιώτη Καλαβάνου και του Κώστα Μάρκου

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

 

Η πρώτη εκδήλωση της Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης, τη Δευτέρα 12 Ιουλίου, στην Αθήνα, είχε απρόσμενη επιτυχία. Πάνω από 400 άνθρωποι παρακολούθησαν με αμείωτο ενδιαφέρον τις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις. Η μαγνητοσκόπηση της εκδήλωσης διέδωσε πανελλαδικά το εγχείρημα, απασχολεί τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες όλης σχεδόν της Αριστεράς, αλλά και σημαντική μερίδα του αστικού Τύπου, όπου προβλήθηκε με εντυπωσιακά ομολογουμένως δημοσιεύματα.

 

Η σημασία του διαλόγου μέσα στη μαχόμενη Αριστερά

 

Η Αριστερή Πρωτοβουλία είναι ένα εγχείρημα που στοχεύει στην ανάπτυξη του διαλόγου και στην κοινή δράση του αριστερού κόσμου και διαφορετικών συλλογικοτήτων της Αριστεράς, με σκοπό να ανατάξουμε την δραματική υποχώρηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

 

Ο διάλογος αποτελεί σήμερα μια από τις πιο απαραίτητες προϋποθέσεις για τη θεωρητική και πολιτική συμπύκνωση των συμπερασμάτων από τις ήττες αλλά και τις πολύτιμες παρακαταθήκες της περασμένης δεκαετίας όπως και του προηγούμενου αιώνα. Όχι για ιστορικούς λόγους, μόνο. Αλλά για να νικήσουμε στις μελλοντικές μάχες ή να τις δώσουμε με καλύτερους όρους.

 

Όσο πολύτιμος και αναγκαίος είναι ο διάλογος, τόσο δυσκολότερος είναι στην περίοδο που διανύουμε.

H ακροδεξιά «σαρώνει» στην Ιταλία-Αξιοποιεί το έλλειμα επίκαιρης Αριστεράς

 

ΥΠΟ ΑΜ - ΙΣΚΡΑ

Ενώ η άλλοτε κραταιά ιταλική Αριστερά «μουχλιάζει» και δίνει την εικόνα ξεπερασμένης δύναμης εκτός των επίκαιρων προβλημάτων και χωρίς ρεαλιστική ριζοσπαστική εναλλακτική λύση για την ιταλική κρίση, «σαρώνει» στην Ιταλία η ακροδεξιά μαζί με λαϊκίστικα κόμματα και βαθιά ενσωματωμένες στο σύστημα δυνάμεις.

Η Αριστερά μόνο αν επαναθεμελιωθεί εκ βάθρων με σύγχρονους ριζοσπαστικούς όρους μπορεί να περάσει σε αντεπίθεση.

Το ακροδεξιό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας είναι πρώτη πολιτική δύναμη στην πρόθεση ψήφου των Ιταλών, σύμφωνα με γκάλοπ της εταιρίας Supermedia Youtrend.

Πιο αναλυτικά, τα Αδέλφια της Ιταλίας -με επικεφαλής την Τζόρτζια Μελόνι- εξασφαλίζουν το 20,4% της πρόθεσης ψήφου και αμέσως μετά ακολουθεί η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, με ποσοστό 20,3%.

Σε ό,τι αφορά τις δυο άλλες μεγάλες πολιτικές δυνάμεις, το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα “πείθει” το 19,5% των Ιταλών, ενώ το Κίνημα “Πέντε Αστέρια” δεν ξεπερνούν το 14,9%.

Η Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τέλος, σταματά στο 7,6% και η Ιtalia Viva (του πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι) βρίσκεται μόλις στο 2,2%.

Συνολικά, η ευρύτατη πλειοψηφία κομμάτων που στηρίζει την κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι εξασφαλίζει το 72,6% της πρόθεσης ψήφου, ενώ πρώτη πολιτική συμμαχία της χώρας παραμένει εκείνη της κεντροδεξιάς, της εθνικιστικής δεξιάς και της και της ακροδεξιάς (Forza Italia, Λέγκα, Αδέλφια της Ιταλίας) με ποσοστό 49,2%.

Χρήστος Ζερεφός: ”Κίνδυνος για χάος και τεράστιο αριθμό θυμάτων λόγω κλιματικής αλλαγής”

 «Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Θα πρέπει να αγωνιστούμε για να υπάρξουμε σε αυτόν τον πλανήτη, αλλιώς θα οδηγηθούμε σε χαοτικές συμπεριφορές, αγωνία και θλίψη από τον τεράστιο αριθμό των θυμάτων εξαιτίας των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, εάν δεν πάρουμε μέτρα μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες». Αυτό δήλωσε σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών και Εκπρόσωπος της Ελλάδας για την Κλιματική Αλλαγή, Χρήστος Ζερεφός, με αφορμή τους καύσωνες και τις δασικές πυρκαγιές, σε Ελλάδα, Σιβηρία, Βόρεια Ευρώπη, Καναδά, ΗΠΑ κα, αλλά και τις καταστροφικές πλημμύρες σε Γερμανία, Κίνα και Ινδία.

Μάλιστα, σε οικονομικό επίπεδο, όπως τονίζει ο κ. Ζερεφός «στη χώρα μας, το κόστος των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής σε περίπτωση μη προσαρμογής αναμένεται να φθάσει τα 700 δισεκατομμύρια μέχρι το τέλος του αιώνα, ποσό διπλάσιο από το εθνικό μας χρέος».

Σύμφωνα με τον διεθνούς φήμης Έλληνα Ακαδημαϊκό: «Τα τελευταία 30 χρόνια έχουμε δει καύσωνες και δασικές πυρκαγιές στη Σιβηρία. Καύσωνες στην Αλάσκα, τον Βόρειο Καναδά, σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη, στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη και μάλιστα ανάλογους με αυτούς που παρατηρούμε στη Μεσόγειο. Καύσωνες που συνέβαιναν μία φορά στα 20 χρόνια, τώρα συμβαίνουν μία φορά στα δέκα ίσως και πιο σύντομα».

Ιούλιος 2021 : Αναμένοντας τις κινήσεις των Οθωμανών

του Κωνσταντίνου Φυτιρή*

 Στην  πολύχρονη παρουσία του στην ηγεσία της Τουρκίας, Ο Ερντογάν έχει αποδείξει  ότι  προσαρμόζει την πρακτική υλοποίησης των στρατηγικών του στόχων και της επέκτασης της Τουρκίας, ανάλογα με τις ανοχές της Διεθνών Οργανισμών, της Διεθνούς  Κοινότητας και των Μεγάλων Δυνάμεων στις όποιες προκλητικές του ενέργειες. Η μοναδική  σταθερά, στην αλλόκοτη πολιτική του, είναι ο ρυθμός αύξησης των  στρατιωτικών εξοπλισμών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε βάρος της από ετών παραπαίουσας Τουρκικής Οικονομίας, χωρίς κανένα δισταγμό. Ανάλογα με την στρατιωτική του ισχύ, στην συγκεκριμένη στιγμή, σαλαμοποιεί τις ενέργειες υλοποίησης των  στρατηγικών του στόχων, μέχρι του σημείου όμως που να μην προκαλεί την ουσιαστική και δυναμική αντίδραση των Μεγάλων Δυνάμεων.

 

Όμως, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 18 χρόνια από την ανάληψη της εξουσίας, ο Ερντογάν δεν κατάφερε να υλοποιήσει τους στρατηγικούς του στόχους τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Συρία-Ιράκ και γνωρίζει ότι ο θρόνος του τρίζει, μετά από τόσα χρόνια.  Συνεπώς, για την διατήρηση του κύρους και της επεκτατικής του πολιτικής που θα του εξασφάλιζε και την σταθερότητα στην εξουσία, κατευθύνθηκε προς την Κυπριακή Δημοκρατία, όπου τα πράγματα είναι πιο εύκολα για αυτόν! Σε αυτό το παιχνίδι επέκτασης έχει εντάξει το Κυπριακό και την Αμμόχωστο με σημαίες του τα δύο κράτη και την αλλαγή του STATUS QUO στην Αμμόχωστο με την εξαγγελία για τον σταδιακό εποικισμό της. Ο ρυθμός υλοποίησης των στόχων του είναι πλήρως αλληλένδετος με την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας, που εκτιμά ότι θα κορυφωθεί το 2023 με την επιχειρησιακή αξιοποίηση του αεροπλανοφόρου  ANATOLOU  αλλά και τον στόχο για αναθεώρηση των διεθνών συνθηκών που διέπουν την Ανατολική Μεσόγειο και κυρίως την συνθήκη της Λωζάννης, που περιορίζει την Τουρκία στα σημερινά της σύνορα. 

Υπάρχει τόπος αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού;

 του  Κώστα Μαυρίδη*

Στο Κυπριακό, υπήρξαν δύο κύριες προσεγγίσεις με στόχο "ένα επανενωμένο κράτος εντός της ΕΕ". Η μια προσέγγιση -και επικρατούσα τα τελευταία χρόνια-  υπήρξε  η μονοδιάστατη πεποίθηση ότι μέσω των συνομιλιών  θα καταλήξουμε σε αποδεκτή λύση που θα μας απαλλάσσει από την τουρκική κατοχή. Η προσέγγιση βασιζόταν στην υπόθεση ότι η Τουρκία θα αποδεχόταν μια τέτοια λύση χωρίς πιέσεις ή κόστος, αλλά με  ... "επιχειρήματα" που τελικά ήταν παραχωρήσεις. Αναπάντητο  παραμένει το πως θα συμβιβαστεί η Τουρκία σε κάτι λιγότερο από εκείνο που της παρέχει η η στρατιωτική της δύναμη απέναντι στην ανύπαρκτη αποτρεπτική μας ισχύ. 

 

Η μονοδιάστατη πολιτική για συνομιλίες και μόνο συνομιλίες, δεν έχει ορθολογικά προοπτική επιτυχίας, αφού στηρίζεται στο ... έλεος του νεο-Σουλτάνου. Εξού και την ονομάσαμε μίζερη πολιτική. Έχει όμως το πλεονέκτημα της  υπεραπλούστευσης των πραγμάτων με την προσδοκία για σωστή λύση το συντομότερο χωρίς θυσίες και προετοιμασία για το χειρότερο, χωρίς μεθοδικότητα και  αντοχές. Στο ερώτημα τι κάνουμε εάν ο Ερντογάν εποικίσει το Βαρώσι, εάν χτίζει ανεξέλεγκτα στις ελληνοκυπριακές περιουσίες, εάν επέμβει στην Κυπριακή ΑΟΖ, εάν καταλάβει την νεκρή ζώνη, η μίζερη πολιτική έχει την ίδια πάντα απάντηση: Συνομιλίες και μόνο συνομιλίες, αφού πόλεμο δεν μπορούμε.

Διακοπές, όνειρο θερινής νυκτός

 

TIME NEWS/ΧΑΛΚΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ

Του Μωυσή Λίτση
mlitsis@naftemporiki.gr

Με τις βαλίτσες στο... χέρι πολλοί από εμάς ετοιμαζόμαστε για τις απαραίτητες καλοκαιρινές ανάσες, μιας και το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου είναι παραδοσιακά η κατ’ εξοχήν περίοδος διακοπών, με πολλές επιχειρήσεις να σταματούν μάλιστα τη δραστηριότητά τους για λίγο... Λόγω κορονοϊού οι σκηνές από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια αποκτούν πρόσθετη σημασία, καθώς φέτος η μετακίνηση σε τόπους παραθερισμού συνοδεύεται και από την απειλή αύξησης των κρουσμάτων. Το δικαίωμα ωστόσο στην... τεμπελιά, μια από τις κυριότερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος μεταπολεμικά στον αναπτυγμένο (κυρίως ευρωπαϊκό) κόσμο, αφορά όλο και λιγότερους, αφού η οικονομική δυσπραγία στερεί από πολλούς την προοπτική των διακοπών. Γεγονός το οποίο επισημαίνεται και σε μελέτη της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ETUC), που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες.

«Οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν αμοιβές σε επίπεδο φτώχειας είναι μεταξύ των 35 εκατομμυρίων φτωχότερων Ευρωπαίων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε διακοπές το καλοκαίρι», τονίζει η μελέτη, προσθέτοντας παράλληλα ότι «ενώ η πρόσβαση στις διακοπές αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία, οι οικογένειες χαμηλού εισοδήματος παραμένουν στην πλειονότητά τους αποκλεισμένες».

Σύμφωνα με τη μελέτη της ETUC, η οποία βασίζεται σε στοιχεία της Eurostat, το 28% των πολιτών της Ε.Ε. δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά διακοπές μίας εβδομάδας εκτός σπιτιού. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 59,5% για τα άτομα με εισόδημα κάτω από το όριο κινδύνου φτώχειας (60% του μέσου όρου).

Η χειρότερη κατάσταση καταγράφεται μάλιστα στην Ελλάδα, με το 88,9% (ή 1,38 εκατομμύριο) των ανθρώπων που ζουν σε κίνδυνο φτώχειας να μην μπορεί να αντέξει οικονομικά ένα διάλειμμα. Ακολουθούν η Ρουμανία (86,8%), η Κροατία (84,7%), η Κύπρος (79,2%) και η Σλοβακία (76,1%). 

ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΙ ΡΑΒΔΟΙ ΧΡΥΣΟΥ

 του Άντη Ροδίτη

Στο χθεσινό μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στον Κύκκο, ο Γ.Δ. του υπουργείου Εξωτερικών επανέλαβε τα ετήσια εγκώμια για τον Μακάριο, πρόσθεσε ότι ο Μακάριος διέθετε "παγκόσμια επιρροή" χωρίς να μας πει ποιον επηρέασε πότε, πού και σε τι, πάντως με εντολή της Βασίλισσας Ελισάβετ η σημαία της Αγγλίας κυμάτισε, λέει, μεσίστια όταν πέθανε!! Μεγάλη σου... τιμή να θλίβεται η Αγγλετέρα όταν πεθάνεις! Μόνο τους ευεργέτους τους τιμούν οι Άγγλοι.

 

Χρέος μας, συνέχισε, είναι ν' ακολουθήσουμε τις υποθήκες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, μία εκ των οποίων είναι η σύμπνοια Αθηνών και Λευκωσίας (ο Μακάριος ήταν πάντα στα μαχαίρια με τις κυβερνήσεις της Ελλάδος και ισχυριζόταν μάλιστα ότι "έφαγε" 13 ελληνικές κυβερνήσεις και δεν φοβόταν τη 14η).

Όξυναν τα ελληνοτουρκικά οι ισχυρισμοί για τον Έβρο

 

Κατηγορηματικά διέψευσαν ΥΠΕΞ και ΕΛ.ΑΣ. τα περί νεκρού

Eurokinissi

A- A A+

Από την έντυπη έκδοση

Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
mhatz@naftemporiki.gr

Επικίνδυνη όξυνση στις ήδη τεταμένες ελληνο-τουρκικές σχέσεις προκάλεσαν οι χθεσινοί ισχυρισμοί της γείτονος ότι Τούρκος πολίτης έπεσε νεκρός στον Έβρο από ελληνικά πυρά. Με κατηγορηματικό τρόπο διέψευσε το σύνολο των τουρκικών ισχυρισμών το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αλλά και η Ελληνική Αστυνομία που ανακοίνωσε ότι δεν υπήρξε καμία εμπλοκή στην μεθόριο στον Έβρο.

Το ζήτημα ανέκυψε όταν η Τουρκία κάλεσε την επιτετραμμένη της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα, Ελένη Βακάλη, και της επιδόθηκε διάβημα διαμαρτυρίας για τον θάνατο Τούρκου πολίτη «από πυρά που ανοίχτηκαν από την ελληνική πλευρά» στην ελληνοτουρκική μεθόριο. Σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς νεκρός είναι ο 43χρονος Μεχμέτ Ντουργκούν κάτοικος του χωριού Αντασαρχανλί ο οποίος, όπως καταγγέλλεται, δέχθηκε πυρά από την ελληνική πλευρά των συνόρων στις 19:20 του Σαββάτου. Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ η Άγκυρα ζήτησε από την επιτετραμμένη να διερευνηθεί αυτό το περιστατικό, να ενημερωθούν σχετικά με το αποτέλεσμα, «να συλληφθούν και να τιμωρηθούν ο δολοφόνος ή οι δολοφόνοι και να ληφθούν μέτρα για να αποφευχθεί η επανάληψή του».

Η ελληνική πλευρά απέρριψε όμως κατηγορηματικά τους τουρκικούς ισχυρισμούς.

Ποιοι κυριαρχούν στον κόσμο! Μπέζος-Φτωχότερος κατά 13,5δισ.δολάρια σε μία μόνο μέρα

 

Από ΙΣΚΡΑ

Οι τεχνολογικοί κολοσσοί και οι κολοσσοί που διευθύνουν τις διεθνείς πλατφόρμες, όλοι Αμερικάνικοι, με τους αμύθητους τζίρους και τα αμύθητα κέρδη, ελέγχουν και κυριαρχούν σήμερα στον κόσμο.

Η μείωση της προσωπικής του περιουσίας ήρθε σαν αποτέλεσμα της ελεύθερης πτώσης στην μετοχή της Amazon κατά 7,2%, μετά τα απογοητευτικά εταιρικά αποτελέσματα β’ τριμήνου.

Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 13,5 δισ. δολάρια από την προσωπική του περιουσία έχασε σε μια μέρα ο Τζεφ Μπέζος, λόγω της ελεύθερης πτώσης της μετοχής της Amazon, μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα της εταιρείας για το δεύτερο τρίμηνο.

Τα έσοδα του τεχνολογικού κολοσσού ξεπέρασαν για τρίτο διαδοχικό τρίμηνο το όριο των 100 δισ. δολαρίων, στα 113,08 δισ. όμως η αγορά δεν έμεινε ευχαριστημένη καθώς κινήθηκαν ελαφρά κάτω από τις εκτιμήσεις που τα ήθελαν στα 115,2 δισ. δολάρια. Έτσι, η μετοχή του ομίλου έχασε 7,2% στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, πέφτοντας στα 3.339 δολάρια.

1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα Ποῦ εἶναι οἱ κῶλοι; [τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη]

 

ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ τοῦ Πει­ραι­ᾶ ἕ­νας στρα­τι­ω­τι­κὸς Φι­λέλ­λη­νας ἤ­θε­λε νὰ κα­τα­σκευά­σῃ χα­ρα­κώ­μα­τα μὲ σχέ­δια εὐ­ρω­πα­ϊ­κά.

       Περ­νῶν­τας ὁ Κα­ρα­ϊ­σκά­κης στά­θη­κε πε­ρί­ερ­γος νὰ δῇ τὰ ἔρ­γα. Φαί­νε­ται ταὔ­ρι­σκε πο­λὺ ρη­χά. Ἤ­ξε­ρε αὐ­τὸς τὰ κλει­στὰ ἢ τυ­φλὰ [ἀ­δι­έ­ξο­δα] ταμ­πού­ρια τῶν ἀ­τά­χτων, ποὺ καὶ νἄ­θε­λε νὰ φύ­γῃ ὁ δει­λός, δὲ θὰ μπο­ροῦ­σε.

       — Για­τί τἄ­κα­μες ἔ­τσι; ρώ­τη­σε ὁ Κα­ρα­ϊ­σκά­κης ἀ­θῶ­α τά­χα.

       — Αὐ­τὸ τὸ μέ­ρος εἶ­ναι τὸ «πρα­νές», αὐ­τὸ εἶ­ναι τὸ «προ­πέ­τα­σμα», ἐ­κεῖ εἶ­ναι ἡ «βά­σις»... Ἔ­τσι μᾶς δι­δά­σκουν ἐ­μᾶς τὰ βι­βλί­α μας, Στρα­τη­γέ.

       — Ὅ­λα κα­λά, ὠ­ρὲ παι­δί μ', εἶ­πε ὁ Κα­ρα­ϊ­σκά­κης, μὰ ποῦ εἶ­ναι οἱ κ<ῶλοι>...

       Καὶ χτύ­πη­σε μὲ τὴν πα­λά­μη τὸν πι­σι­νό του. Ὁ Εὐ­ρω­παῖ­ος ἀ­πό­ρη­σε.

       — Ποῦ εἶ­ναι οἱ κ<ῶλοι> ! ὠ­ρὲ παι­δί μ', ποὺ θὰ κα­θί­σουν στὰ χα­ρα­κώ­μα­τά σ', καὶ θὰ τὰ βα­στά­ξουν, εἰ­δὲ σκέ­δια ὅ­σα θέ­λεις κά­νω κ' ἐ­γώ!

Η Αμμόχωστος είναι η αρχή : Νέες τουρκικές κινήσεις για ταφόπετρα στο Κυπριακό

 του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Σε αδιέξοδο και δρόμο χωρίς επιστροφή οδηγεί η Τουρκία το Κυπριακό, το οποίο Αθήνα και Λευκωσία έχουν παγιδεύσει στην πολιτική του εξευμενισμού και στο ναρκοπέδιο της Πενταμερούς, που έφερε στο προσκήνιο τη λογική των δύο κρατών και των νέων τετελεσμένων στην Αμμόχωστο. Ενώ Αθήνα και Λευκωσία τρέχουν και δεν φτάνουν, η Τουρκία ετοιμάζει νέες κινήσεις που θα την εδραιώνουν ως περιφερειακή δύναμη, με την Κύπρο να είναι αναπόσπαστο τμήμα του puzzle. Η Αμμόχωστος ήταν μόνο η αρχή μιας νέας περιόδου για την υλοποίηση της στρατηγικής της Άγκυρας.

Πώς η πολιτική του εξευμενισμού, της Πενταμερούς και της ομοσπονδίας τροφοδοτούν την Άγκυρα

«Αυτοκρατορικό» εξοπλιστικό πρόγραμμα made in Turkey

Η συνδρομή στην αποδοχή του ψευδοκράτους ως χωριστής οντότητας

Η απώλεια περιουσιών μέσω των επιτροπών στα κατεχόμενα περνά στα χέρια της Τουρκίας

Νίκος Αστρουλάκης : Από τα Προγράμματα Προσαρμογής στο Ταμείο Ανάκαμψης

 

Προοπτική για δίκαιη ανάπτυξη ή εμπέδωση του δόγματος των οικονομικών της προσφοράς στη μεγέθυνση;

 

 

Το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς στο πλαίσιο της θεματικής Οικονομία-Παραγωγή-Βιώσιμη Ανάπτυξη δημοσιεύει την ανάλυση του Νίκου Αστρουλάκη, οικονομολόγου B.Sc., M.A., Ph.D., με τίτλο Από τα Προγράμματα Προσαρμογής στο Ταμείο Ανάκαμψης: Προοπτική για δίκαιη ανάπτυξη ή εμπέδωση του δόγματος των οικονομικών της προσφοράς στη μεγέθυνση;.

 

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα επίκαιρο και διαφωτιστικό άρθρο, ενόψει και της κύρωσης από την ελληνική Βουλή της Σύμβασης Χρηματοδότησης και της Δανειακής Σύμβασης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ελληνικής Δημοκρατίας, το οποίο συνδέει τις βασικές παραδοχές και επιλογές του Ταμείου Ανάκαμψης με αυτές των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής που προηγήθηκαν. Η ανάλυση αναδεικνύει τις αντιφάσεις, τα ελλείμματα και τα αδιέξοδα που συνεπάγεται ο νεοφιλελεύθερος θεσμισμός της Ε.Ε. και η επιμονή στα νεοκλασικά οικονομικά της προσφοράς, που αγνοούν πλήρως το σκέλος της ζήτησης και την αναδιανεμητική λειτουργία στο πλαίσιο της επιδιωκόμενης μεγέθυνσης, ενώ υπογραμμίζει ότι ο σχεδιασμός του Ταμείου Ανάκαμψης εντάσσεται πλήρως σε αυτή την κατεύθυνση, αν δεν υπερθεματίζει κιόλας.

 

Κάντο όπως οι Αζέροι!

 

skal 

Απελευθέρωση της Κύπρου και μετά συζήτηση

Γράφει ο στρατηγός Σταύρος Κουτρής*

Το 1992 το Αζερμπαϊτζάν ηττήθηκε από την Αρμενία και έχασε το Ναγκόρνο Καραμπάχ και άλλα εδάφη του. Από την πρώτη στιγμή η ηγεσία του οραματίστηκε και διακήρυξε ότι “πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θά ‘ναι¨. Και ξεκίνησε η προετοιμασία που κράτησε 28 χρόνια σε όλους τους τομείς, διεθνής προπαρασκευή, ισχυροποίηση φρονήματος στο εσωτερικό, δημιουργία αξιόμαχου στρατού με εξοπλισμό και εκπαίδευση, εξασφάλιση έμπρακτης και ουσιαστικής βοήθειας από την Τουρκία και όταν η διεθνής συγκυρία το επέτρεψε πέτυχε το εθνικό του όραμα, την απελευθέρωση των χαμένων εδαφών και την αποκατάσταση της τρωθείσας τιμής.

Ερώτημα: Μπορούμε να διαπιστώσουμε ανάλογη κατάσταση και στο Κυπριακό; Ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας στο Κυπριακό; Όχι απλά η διχοτόμηση και τα δύο κράτη. Θέλει να πατάει σταθερά σε ένα κομμάτι του νησιού και να το διαφεντεύει ολόκληρο. Και εξασφαλίζοντας αυτό να κυριαρχεί σ’ όλη τη λεκάνη της Αν. Μεσογείου. Και ξέρει ότι αν πέσει η Κύπρος ακολουθεί και η Ελλάδα.

Και εμείς τι κάνουμε; Κουβεντιάζουμε πολύ και πράττουμε λίγα έως τίποτε.

Χαστούκι Ρωσίας στην Τουρκία

 Ανεπίτρεπτες χαρακτήρισε η επίσημη εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργού Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα οποιεσδήποτε μονομερείς ενέργειες στην υπόθεση του Κυπριακού και επανέλαβε τη θέση της Μόσχας ότι το υπάρχον «αρχαϊκό» σύστημα εγγυήσεων εξωτερικής ασφάλειας της Κύπρου πρέπει να αντικατασταθεί από εκείνες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

«Θεωρούμε ανεπίτρεπτες οποιεσδήποτε μονομερείς ενέργειες, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με ήδη υιοθετημένα ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, το 550 του 1984, το 789 του 1992, και δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες για την επανέναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας για το πρόβλημα του Κυπριακού», δήλωσε η Μ. Ζαχάροβα απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις κατά την εβδομαδιαία ενημέρωση του ρωσικού και διεθνούς Τύπου.

Σε θέση άμυνας ο Ρετζεπ Ταγήπ Ερντογκάν- αδύναμος να καθορίσει ατζέντα

της Μαρίας Ζαχαράκη 

Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δυσκολεύεται να θέσει την πολιτική και κοινωνική ατζέντα και βρίσκεται σε θέση άμυνας στην πολιτική σκηνή.

 

Στην πολιτική ζωή της κάθε χώρας, είναι σημαντικό το ποιος καθορίζει την ημερήσια διάταξη, γι’ αυτό κι η σύγχρονη επιστήμη της επικοινωνίας έχει επικεντρωθεί σε αυτό το θέμα.

 

Τα τελευταία 20 χρόνια, η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) επεδείκνυε στον μέσο πολίτη της Τουρκίας μία ευημερούσα οικονομία και άρα διακυβέρνηση. Ο Ερντογάν καθόριζε την πολιτική και κοινωνική ατζέντα τόσο κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του όσο και κατά την πρώτη φάση της προεδρίας του.

 

Ο Ερντογάν ανήγειρε συνήθως τα ζητήματα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αγωνίζονταν για μέρες να βρουν μια απάντηση. Σε τέτοιο βαθμό που η Τουρκία, όπως ομολογούν κάποιοι, είχε μετατραπεί σε έναν πολιτικό χώρο που εφεύρισκε διαρκώς μέχρι και τεχνητές ατζέντες. Δεν ήταν άτοπο αυτό που οι δημοσιογράφοι στην Τουρκία έλεγαν «δεν υπάρχει μέρα που η Τουρκία δεν βγάζει είδηση». Ο Ερντογάν και οι σύμβουλοί του ήταν πολύ δραστήριοι και επιδέξιοι στο συγκεκριμένο θέμα.

 

Ωστόσο, ειδικά τους τελευταίους 6 μήνες, ο Ερντογάν δεν καταφέρνει να θέσει ούτε την ατζέντα, ούτε να στρέψει αλλού την κοινή γνώμη.

Οι Τούρκοι αγοράζουν μόνο "Made in Turkey" αυτοκίνητα

 Η παραγωγή καινούργιων αυτοκινήτων στην γειτονική χώρα ακμάζει, με τους υποψήφιους αγοραστές να δείχνουν ξεκάθαρα την προτίμησή τους στις «τοπικές» παραγωγές.

Φθηνά εργατικά χέρια, χαμηλή φορολογία και εύκολη πρόσβαση στην Ευρώπη. Αυτοί είναι ορισμένοι από τους λόγους που αυτοκινητοβιομηχανίες επενδύουν στην Τουρκία στον τομέα της παραγωγής οχημάτων εδώ και πολλά χρόνια. Έτσι, οι γείτονές μας, σε μια πράξη στήριξης της εγχώριας οικονομίας και φυσικά λόγω των ελκυστικών τιμών, είναι λογικό να προτιμούν τα αυτοκίνητα που κατασκευάζονται στα εργοστάσια της χώρας τους. 

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Fiat Aegea Cross (Tipo Cross για τον ευρωπαϊκό κόσμο) που κατασκευάζεται στην Προύσα, το οποίο το πρώτο εξάμηνο του 2021 κατάφερε να αναρριχηθεί στη δεύτερη θέση των SUV με 9.014 ταξινομήσεις, ακολουθώντας βέβαια τα χνάρια της μη “Cross” έκδοσής του, του Fiat Aegea Sedan (Tipo Sedan στην Ευρώπη), που είναι το πρώτο σε πωλήσεις αυτοκίνητο γενικά στην Τουρκία. Φυσικά, το Aegea Sedan κατασκευάζεται στο ίδιο εργοστάσιο της Προύσας.

Ταλιμπάν και τουρκικό κράτος-μαφία

 

 

του Λεωνίδα Κουμάκη

Οι Ταλιμπάν, δηλαδή οι σπουδαστές του κινήματος της ισλαμικής γνώσης, αποτελούν το πολιτικό-θρησκευτικό κίνημα που κυβέρνησε το Αφγανιστάν μεταξύ 1996 – 2001 εγκαθιστώντας ένα βάναυσο θεοκρατικό καθεστώς και προκαλώντας παγκόσμια φρίκη με τις «δραστηριότητες» του.

Τον Δεκέμβριο του 2001 οι Ταλιμπάν εκδιώχτηκαν βίαια από την εξουσία μετά την στρατιωτική επέμβαση των Αμερικανών, η οποία διήρκησε 20 χρόνια.

Όπως είναι γνωστό, το Αφγανιστάν αποτελεί την βασική πηγή ηρωίνης παγκοσμίως από το όπιο που παρασκευάζεται με τις παπαρούνες που (σήμερα) καλλιεργούνται σε 3.500.000 περίπου στρέμματα, προσφέροντας στην παγκόσμια αγορά περισσότερους από 9.000 κυβικούς τόνους κάθε χρόνο. Ο έλεγχος της παραγωγής παπαρούνας βρίσκεται ήδη υπό τον απόλυτο έλεγχο των Ταλιμπάν οι οποίοι αναμένεται να αυξήσουν ανενόχλητοι την παραγωγή τους μετά την πολιτική απόφαση των Η.Π.Α. να θέσουν τέρμα στην στρατιωτική παρουσία τους στο Αφγανιστάν μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρ.Τ. Ερντογάν, σύμφωνα με καταγγελίες του πρώην Τούρκου πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτρογλου στο Γερμανικό Spiegel, πολλών άλλων Τούρκων πολιτικών και δημοσιογράφων όπως η Αρζού Γιλτίζ που διέφυγε στην Γερμανία και απειλείται με δολοφονία, αλλά και του αρχιμαφιόζου – τέως συνεργάτη της τουρκικής πολιτικής εξουσίας Σεντάτ Πεκέρ, έχει μετατρέψει ολόκληρη την Τουρκία σε ένα κράτος-μαφία.

Μομφή από τη Νέα Υόρκη» για Ερντογάν

 

Οι μονομερείς ενέργειες Ερντογάν στην Κύπρο, αλλά και οι αδιαφανείς δραστηριότητες των οπαδών του στη Γερμανία απασχολούν και πάλι τον γερμανικό τύπο.

    

Η αίθουσα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη

«Μομφή από τη Νέα Υόρκη» επιγράφεται άρθρο της Süddeutshe Zeitung, που επισημαίνει ότι «το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών καταδικάζει την τουρκική πρακτική στο Κυπριακό. Την Παρασκευή ενέκρινε ψήφισμα, στο οποίο αναφέρεται ότι ‘οποιαδήποτε απόπειρα εποικισμού τμήματος των Βαρωσίων από άλλα πρόσωπα, πλην των κατοίκων τους, είναι απαράδεκτη'. Δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε ενέργεια, που παραβιάζει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών». Η εφημερίδα του Μονάχου υπενθυμίζει ότι «τα Βαρώσια έχουν κομβικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για μία πιθανή επανένωση του νησιού. Σύμφωνα με ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας η πόλη τίθεται υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών και μόνο με δική τους εντολή μπορεί να εποικιστεί. Τον περασμένο Νοέμβριο οι τουρκοκυπριακές αρχές είχαν ανοίξει μέρος της πόλης για επισκέπτες, κάτι που ήδη είχε προκαλέσει έντονες διαμαρτυρίες της διεθνούς κοινότητας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ψήφισμά του, καταδίκασε τις ενέργειες των τουρκοκυπριακών αρχών ως παραβίαση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών».

«Το συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδικάζει τα σχέδια Ερντογάν για την Κύπρο», είναι ο τίτλος του Spiegel Online, που παρατηρεί ότι «στο Κυπριακό η Τουρκία δεν βλέπει πλέον καμία πιθανότητα επανένωσης του νησιού. Αντ' αυτού ο πρόεδρος Ερντογάν εξυφαίνει σχέδιο για τον εποικισμό της στοιχειωμένης πόλης των Βαρωσίων. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποδοκιμάζει την τακτική αυτή».

Δε μπλάντυ τρουθ

 του Άντη Ροδίτη

 

Στις 20 Ιουλίου ο Πέτρος Παπαπολυβίου είπε από το στούντιο του Σίγμα, ότι δεν έχουμε όραμα, πυξίδα και προσανατολισμό, μα πάνω απ’ όλα είναι καταδικαστέα η αδιαφορία που διαχρονικά επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις μας για τη σωστή εκμάθηση της ιστορίας!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σίγουρα θα έπρεπε να δίνουμε σημασία στις πιο σημαντικές στιγμές της πρόσφατης ιστορίας μας όπως, για παράδειγμα, ήταν η διασφάλιση τού ελληνικού μέλλοντος μας με την άφιξη της ελληνικής μεραρχίας την άνοιξη του 64, την οποία άρχισε αμέσως η Κυβέρνηση Μακαρίου μαζί με το ΑΚΕΛ να διαβάλλει, να συκοφαντεί και να διασύρει μ’ ένα σωρό ανυπόστατες κατηγορίες, συν το γεγονός ότι φανατισμένα νεαρά άτομα του ΑΚΕΛ έσπαζαν στο ξύλο φαντάρους της ΕΛ.ΔΥ.Κ/Μεραρχίας όπου τους έκοβαν ανυπεράσπιστους, για να φεύγουν από την Κύπρο το συντομότερο. Αυτά τα λέει κάθε χρόνο μόνο ο Παπαπολυβίου, στην ετήσιά του διάλεξη, στη Στράκα όπου μαζεύονται εκατοντάδες λαού και φοιτητών του ν’ ακούσουν την αληθινή μπλάντυ τρουθ (bloody truth) ιστορία της αυτοκαταστροφής μας.

Το παράπονο του Πέτρου Παπαπολυβίου είναι ότι δεν τον αφήνουν να γράψει ένα νέο βιβλίο ιστορίας για τα σχολεία όπου θα τα λέει μέσα ολ’ αυτά ξεκούτσουλα!

 

Σακελλαροπούλου: Η Ελλάδα δεν θα δεχθεί τετελεσμένα στην Κύπρο

 Ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν θα δεχθεί τετελεσμένα στην Κύπρο έστειλε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την αποψινή της ομιλία για την επέτειο αποκατάστασης τη Δημοκρατίας. «Η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχθεί τετελεσμένα και επεκτατικές ενέργειες. Καμία υποχώρηση δεν χωρεί στις απαράδεκτες εξαγγελίες της Τουρκίας για την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου. Η συμπαράστασή μας στην Κύπρο είναι απόλυτη. Το ίδιο και η αποφασιστικότητά μας απέναντι στην τουρκική παραβατικότητα και επιθετικότητα», τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

 

(36 αιώνες πολιτισμού, 1600 π.Χ.-1974 μ.Χ., μηδέν εις το πηλίκον)

 

Μόνο στην Αμόχουστον

όπου ήτον ούλοι άρχοντες πλούσιοι,

μπορούσε ο Κουρσάρης

την πρετζιόζαν του πέτρα να πουλήσει.

Την αγόρασε ο σιρ Φρασές Λαχανεστούρης

και κάλεσε τον Κουρσάρη έσσω του να φάσιν.

Και ήτον Τετράδη και πέμπει και αγοράζει κουκκία.

Και πγιάνει την πέτραν και βάλλει την εις το γδίν

και κοπανίζει την ως γοιον αρτύματα

και έβαλεν την εις τα κουκκία·

και εφάγαν.

Κι ο Σολομίδης (άλλος Αμοχουστιανός) είπεν:

Μά ’ννα κάμομεν την Ένωσιν για να φτωχύνουμεν;

Κι ο Αρέστης (άλλος Αμοχουστιανός) είπεν:

«αντί πινακίου φακής, ρε, θα σας πάρουσι

τες οκέλες, τες πολυκατοικίες και τα οικόπεδά σας».

Δηλαδή, μάστρε, αν μας εδκιούσαν ’πό ’ναν εκατομμύριο,

να πούμε νναι;

Πάρα τζιει εκάθετουν ο Κυριάκος,

ανεψιός του Ιωάννου που το Βαρώσι,

απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου

ως γοιον ο Γρηγόρης του Μαχαιρά,

ο Ανδρέας, ο Ηλίας, ο Φώτης, ο Χρίστος του Λιοπετρίου,

και είπεν περίλυπος:

«μα δεν ακούσασι καλά κι ενόμισαν περί χρημάτων,

περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα;».

 

 

πρετζιόζα = πολύτιμη (precious)

Με τη συμβολή του προπάππου Λεόντιου Μαχαιρά.

 

Άντης Ροδίτης