Πολιτική οικολογία επιτακτικά απαραίτητη σήμερα

  

του Στέφανου Σταμέλλου

Ο πολιτικός χάρτης στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη φαίνεται ότι συγκροτείται από τέσσερις βασικές πολιτικές δυνάμεις. Τη δεξιά – Ε.Λ.Κ, τη σοσιαδημοκρατία – Ε.Σ.Κ, την αριστερά – Κ.Ε.Α  και την πολιτική οικολογία, τους Πράσινους – Κ.Ε.Π. Επιμένουμε ότι στον πολιτικό χάρτη έρχεται και προστίθεται οριστικά, ως η τέταρτη «συνιστώσα» της πολιτικής σκηνής, η πολιτική οικολογία/Πράσινοι. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αυτό έχει επιτευχθεί με αρκετή επιτυχία. Στην Ελλάδα προσπαθεί, αλλά ακόμα δεν τα καταφέρνει για πολλούς λόγους. Οι συνθήκες είναι ώριμες, αλλά λείπει ο υποκειμενικός παράγοντας. 

Η εκτίμηση είναι ότι δεν μπορεί παρά η κοινωνία να περάσει αποφασιστικά στο στάδιο της βιωσιμότητας, εκτός αν επιλέξει την αυτοκαταστροφή και το «λίγοι και καλοί». Αυτό σημαίνει αλλαγή του τρόπου παραγωγής και του τρόπου κατανάλωσης σε όλα τα επίπεδα.

Άμεση Ανάλυση: Μήνυμα δημοκρατίας η νίκη Ιμάμογλου

Του Νίκου Ευσταθίου 

Στις 7 το απόγευμα, αμέσως μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, η φιλελεύθερη γειτονιά του Καντίκιοϊ στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης ξέσπασε σε χειροκροτήματα, με εκατοντάδες ενθουσιώδεις ψηφοφόρους να ξεχύνονται στους δρόμους τραγουδώντας το σύνθημα του υποψηφίου της αντιπολίτευσης: «όλα θα πάνε καλά».

Πιστός στο μετριοπαθές ύφος της καμπάνιας του, ο Ιμάμογλου έστειλε ένα ενωτικό μήνυμα στον θριαμβευτικό του λόγο, κάνοντας αναφορά σε «μία νέα σελίδα στην ιστορία της Κωνσταντινούπολης». «Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς κάθε έναν από τους 16 εκατομμύρια Κωνσταντινουπολίτες που σήμερα ανανέωσαν την ελπίδα μας στην Τουρκική δημοκρατία», ανέφερε ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, προσθέτοντας πως το μήνυμα του εισακούστηκε από κάθε κομμάτι της πλουραλιστικής κοινωνίας της Πόλης: Αρμένιους, Κούρδους, Ελληνες, Μουσουλμάνους αλλά και υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος.

Κυπριακό, Ιούνης 19

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτό με τις πρόσφατες δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, ομολογώ ότι με ξεπερνά. Αυτό που συμβαίνει με τους εκπροσώπους της λεγόμενης «ελιτ» της Χώρας κάθε φορά που η Τουρκία βρυχάται, αποκτά χαρακτηριστικά Εθελοδουλείας.

Πριν διατυπωθούν καλά καλά κάθε φορά οι παράνομες και παράλογες απαιτήσεις της Άγκυρας εις βάρος μας και εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σπεύδουν οι «σώφρονες» των Αθηνών και μας συνιστούν: ψυχραιμία, παραχωρήσεις. Εμείς πάλι λέμε κάτι, (τόσο για τα Ελληνο-Τουρκικά, όσο και τις παραβιάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ) που προκύπτει από το ΔΙΕΘΝΕΣ Δίκαιο, που βγαίνει από την πείρα των ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ: Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που ΔΕΝ δίδεται..

Γινόμαστε μονότονοι και εμμονικοί. Κάθε τρεις και λίγο, ξανά μανά Κυπριακό..

Γιατί παραιτήθηκα από το Μέρα 25 του Γιάνη Βαρουφάκη

Επιστολή παραίτησης, του Φώτη Κιζάκη

Μετά από ενάμιση χρόνο στο DiEM25 και στο ΜέΡΑ25, μετά από πάρα πολλές δράσεις και επιτυχείς εκδηλώσεις και συναντήσεις, μια σειρά συσσωρευτικών στοιχείων με ώθησαν έπειτα από ώριμη σκέψη να θέσω εαυτόν εκτός κόμματος.

Οδηγήθηκα σε αυτήν την απόφαση για δύο λόγους:

Πρώτον, το ασαφές ιδεολογικό πλαίσιο του κινήματος καταφέρνει με εξαιρετικό τρόπο να ευθυγραμμιστεί στον υπέρτατο στόχο της απελευθέρωσης από την Χρεοδουλοπαροικία. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό για να φτιάξει κανείς έναν στρατό υποψήφιων, για να πετύχει στις εκλογές και για να έχει μια κοινοβουλευτική παρουσία θωρακισμένη από αντίπαλα αφηγήματα και συλλογισμούς. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στον κ.Τάκη Μίχα, με την υποψηφιότητα του οποίου διαφωνώ. Θα ήταν ένας εξαίρετος υποψήφιος για την Νέα Δημοκρατία, όχι όμως για μια προοδευτική δύναμη όπως είναι το ΜέΡΑ25.

Και γιατί αυτό;

Γιατί ο κ. Τάκης Μίχας:

Kοντά σε νέα κρίση το 2020 η παγκόσμια οικονομία

Του Nouriel Roubini

Σε όλες τις προηγμένες οικονομίες, οι νομισματικές και δημοσιονομικές αρχές  δεν διαθέτουν τα απαραίτητα εργαλεία για να ανταποκριθούν σε μια άλλη σημαντική κάμψη και οικονομική κρίση

Ισχυρές είναι οι πιθανότητες μίας νέας κρίσης που θα πλήξει την παγκόσμια οικονομία και τις αγορές, όπως τονίζει ο Nuriel Roubini σε άρθρο του στο Project Syndicate («The Growing Risk of a 2020 Recession and Crisis»).
Σύμφωνα με τον γνωστό οικονομολόγο και ειδικό επί των αγορών: “Το περασμένο καλοκαίρι, ο συνάδελφός μου Brunello Rosa και εγώ εντοπίσαμε δέκα πιθανούς δυνητικούς κινδύνους που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αμερικανική και παγκόσμια ύφεση το 2020.
Εννέα από αυτούς εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα.Σε πολλούς εμπλέκονται οι ΗΠΑ“.
Οι εμπορικοί πόλεμοι με την Κίνα και άλλες χώρες, μαζί με τους περιορισμούς της μετανάστευσης, των άμεσων ξένων επενδύσεων και των μεταβιβάσεων τεχνολογίας, θα μπορούσαν να έχουν βαθιές επιπτώσεις στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, αυξάνοντας την απειλή του στασιμοπληθωρισμού (δηλαδή επιβράδυνση της ανάπτυξης παράλληλα με τον αυξανόμενο πληθωρισμό).

Γ.Βαρουφάκης: Γιατί η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι χαμένη

Για τις θέσεις του κόμματος ΜέΡΑ 25 απέναντι στο «μνημονιακό τόξο», όπως το χαρακτήρισε, μίλησε σήμερα στην Κέρκυρα, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στους δημοσιογράφους, ο γραμματέας του «ΜέΡΑ 25», Γιάνης Βαρουφάκης, ενώ εξήγησε τον βασικό λόγο που θέλει το «ΜέΡΑ 25» να βρίσκεται στο ελληνικό κοινοβούλιο και γιατί η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ «είναι χαμένη».
«Ο λόγος που θέλουμε να μπούμε στη Βουλή είναι γιατί κρίνουμε πως τίποτα δεν εξαθλιώνει ψυχικά και σωματικά ένα λαό περισσότερο από την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική σε μια πορεία που ξέρει ότι τον γονατίζει. Αυτή είναι η κατάσταση της Ελλάδας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Εμείς θέλουμε καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις, σχέδιο νόμου, για τα "κόκκινα δάνεια", για τη δημόσια περιουσία, να τους δείξουμε ότι υπάρχει εναλλακτική, ότι δεν είμαστε καταδικασμένοι, είτε να λέμε "ναι" σε όλα στην τρόικα ή απλά να διαδηλώνουμε στους δρόμους με συνθήματα τα οποία στερούνται προγραμματικής βάσης» απάντησε, μεταξύ άλλων, ο κ. Βαρουφάκης.
Απευθυνόμενος στους Ευρωπαίους του «μνημονιακού τόξου», όπως τους χαρακτήρισε, ο κ. Βαρουφάκης είπε πως «πρέπει να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία», ενώ διευκρίνισε ότι το ΜέΡΑ 25 δεν θέλει το Grexit, αλλά θεωρεί πως το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα είναι ότι έχουνε φύγει όλοι οι νέοι.

Οι Τούρκοι ναρκοθετούν τις Βρυξέλλες και σχεδιάζουν κίνηση ΜΑΤ

του Γιάννου Χαραλαμπίδη
Η Τουρκία συνεχίζει τη δική της πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο με συγκροτημένο σχεδιασμό, τον οποίο έχει προαναγγείλει μέσα από το δικό της ερευνητικό πρόγραμμα. Εάν κάποιος μελετήσει πού η Άγκυρα έχει δώσει ερευνητική έμφαση μέσω του «Μπαρμπαρός», θα αντιληφθεί πώς θα κινηθεί και τι σχεδιάζει. Αυτό μάλιστα αναλύεται και από την Αθήνα και από τη Λευκωσία. Συνεπώς: Πρώτο, το «Γιαβούζ» θα κινηθεί προς την Καρπασία και προς τον Κόλπο της Αμμοχώστου. Δεύτερο, η Αθήνα φοβάται ότι η κίνηση ΜΑΤ θα γίνει πλησίον του Καστελορίζου ή και στο σημείο όπου υπερκαλύπτονται η ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ. Και μάλιστα μια τέτοια κίνηση εκτιμάται ότι θα γίνει μετά τις ελληνικές εκλογές, όταν δηλαδή θα είναι νέα η Κυβέρνηση και θα προσπαθεί να βρει τα βήματά της. Στρατιωτικές πηγές τονίζουν ότι είναι καλό για την Άγκυρα αυτό το timing εάν θέλει να προκαλέσει την Ελλάδα, η οποία θα βρεθεί μπροστά στο εξής δίλημμα: Ή θα σωπάσει και θα υποστεί ταπείνωση, αποδεχόμενη τη δημιουργία νέων γκρίζων ζωνών, που θα είναι προέκταση εκείνων του Αιγαίου, ή θα  επιδιώξει να εκδιώξει τον εισβολέα, οπότε θα υπάρξει κλιμάκωση μιας μίνι κρίσης που κανείς δεν θα γνωρίζει πού θα μπορεί να καταλήξει.

Τελικά δεν θα υπάρχει ψηφοδέλτιο Πράσινοι στις εκλογές 7ης Ιουλίου…

 

 

του Νίκου Χρυσόγελου

Τελικά δεν έγινε εφικτό να υπάρχει σε αυτές τις εκλογές μια ευρεία πράσινη λίστα που να θέτει στο κέντρο της πολιτικής τις πράσινες εναλλακτικές λύσεις. Βασική ευθύνη έχουν η κυβέρνηση αλλά και όλα τα πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες που βλέπουν τις εκλογές ως μια τυπική διαδικασία την οποία ξεπετάνε γρήγορα – γρήγορα ώστε να μην υπάρχει τελικά χρόνος για πολιτική συζήτηση αλλά ούτε να μπορέσουν να προετοιμαστούν σωστά νέα ή μικρά κόμματα.

Στην προσπάθεια να συμμετάσχουμε αυτόνομα ως Πράσινοι στις εκλογές συμμετείχαν πολύ περισσότεροι άνθρωποι αυτή τη φορά. Η ενσωμάτωση πλέον των Οικολόγων Πράσινων στον ΣΥΡΙΖΑ απελευθέρωσε αρκετά αξιόλογα άτομα (μάλλον τα τελευταία) που υπήρχαν στους ΟΠ.

Το Κόμμα των Πειρατών προς τους πολίτες

Οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Πρώτο κόμμα στις πρόσφατες τετραπλές εκλογές δεν αναδείχθηκε κανένα από τα κόμματα εντός κοινοβουλίου, αλλά η στεντόρεια αποχή. Το μήνυμα των πολιτών στις ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές ήταν σαφές: “Σας βαρεθήκαμε! Δεν αξίζετε ούτε τη ψήφο μας!” Τα αρχηγεία των κομμάτων το γνωρίζουν πολύ καλά και με βάση αυτό σχεδιάζουν τις καμπάνιες τους για τις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Οι κομματικές ηγεσίες και τα επιτελεία τους δεν ενδιαφέρονται να μειώσουν την αποχή· άλλωστε είναι προς το συμφέρον τους, καθώς, χάρη σ’ αυτήν, οι “στρατευμένοι” ψηφοφόροι τους θα δημιουργήσουν μια εικόνα παντοδυναμίας των κομμάτων τους κυριαρχούν στο μετεκλογικό πολιτικό τοπίο.

«Η κατάρρευση του “υπαρκτού” και η διάσπαση KKE – Η κομβική στιγμή του 1991»

                                                                   της Νάντιας Βαλαβάνη

                                 

Η μεγάλη Καρχηδόνα έκανε τρεις πολέμους. 

Μετά τον πρώτο ήταν ακόμη δυνατή.

Μετά τον  δεύτερο ήταν ακόμη κατοικήσιμη.

Μετά τον τρίτο δεν μπορούσες πλέον να τη βρεις.

Βάλτε στη θέση της λέξης «Καρχηδόνα» τη λέξη «Αριστερά».

                                   Κήπος στο Σύλλογο Αρχαιολόγων, Θησείο, 12.6.2019

Θα ήθελα να ευχαριστήσω για την πρόσκληση του τον Κωνσταντίνο Ζαγάρα, που πρωτογνώρισα νεαρό δημοσιογράφο της «Αυγής» το Δεκέμβρη του 2007 συνταξιδεύοντας οι δυο μας μεταμεσονύχτια από το Μυλοπόταμο προς το Ηράκλειο μετά από μια επεισοδιακή συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέκο Αλαβάνο με το Δημοτικό Συμβούλιο  Ζωνιανών μετά τα γνωστά  γεγονότα. Ο Κ. Ζαγάρας καταπιάστηκε στο διδακτορικό του μ’  ένα θέμα που 30 χρόνια αργότερα αποτελεί ακόμα περίπου ταμπού: Την περίοδο κρίσης του ΚΚΕ 1989-1991 στο φόντο του παγκόσμιου 1989, αλλά βεβαίως, με καταλύτη το ελληνικό 1989 –  τη συγκυβέρνηση Τζαννετάκη της ΝΔ με το ΚΚΕ και την ΕΑΡ μέσω του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου τον Ιούλιο και στη συνέχεια την οικουμενική κυβέρνηση  Ζολώτα, στην οποία προστέθηκε και το ΠΑΣΟΚ, το Νοέμβριο.  – Όλα απόπειρες μέχρι να καταφέρει η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη ν’  αποκτήσει  αυτοδύναμη κυβέρνηση, όπως και έγινε τελικά την άνοιξη του 1990. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι λείπουν οι πρωτογενείς πηγές, κι είναι περιορισμένη, τουλάχιστον όσον αφορά το ελληνικό σκέλος, ακόμα και η δευτερογενής βιβλιογραφία.    

 

Ο Έρντοαν χτυπάει όπου αφήνεις τρύπες

του Γ. Παπαδόπουλου-Τετράδη

Το κυπριακό με ό,τι το συνοδεύει είναι περισσότερο θέμα κοροϊδίας εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας παρά θέμα δικαίου και συνθηκών. Ο μεν ΟΗΕ έχει αγνοήσει ο ίδιος όλα τα ψηφίσματά του από την εισβολή του ’74 και μετά, η δε Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο δεν υπερασπίζεται το διεθνές δίκαιο στην Κύπρο, αλλά, αντίθετα ήθελε (και θέλει) να τη διχοτομήσει, με ισχυρότερο όχημα το διάδοχο σχέδιο Ανάν.

Η Βρετανία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της κυπριακής ανεξαρτησίας, η οποία θίγει τη δική της ετσιθελική κατάληψη των περιοχών του νησιού που έχει τις βάσεις της. Με την πάγια πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» είναι διαχρονικά ο καλύτερος σύμμαχος των Τουρκοκύπριων και της Τουρκίας προς αυτή την κατεύθυνση.

Οι ΗΠΑ, παίζοντας το χαρτί του αντίπαλου δέους στη Ρωσία, υποστηρίζουν διαχρονικά την Τουρκία, που βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της επιρροής της Μόσχας.

Δραματική τοποθέτηση Αποστολάκη: «Αν συμβεί επεισόδιο με την Τουρκία θα είμαστε μόνοι μας»

Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha και τον Αντώνη Σρόιτερ μίλησε ο υπουργός Αμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης το βράδυ της Πέμπτης. Ο υπουργός Αμυνας εξέφρασε την πεποίθηση πως
«σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία είμαστε μόνοι μας».


«Ο Ερντογάν δεν σταματά τις προκλήσεις και φαίνεται πως τα μέτρα και οι ενέργειες που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής δεν αναστέλλουν τις κινήσεις τους», σημείωσε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης. «Δεν θα επιτρέψουμε να πάνε οι Τούρκοι στο Καστελόριζο» σημείωσε ωστόσο σε αυστηρό τόνο, γιατί τότε «δεν θα υπάρχουν επιλογές».

Μερικές σκέψεις με αφορμή τις εξελίξεις στον χώρο της οικολογίας

 του Στέφανου Σταμέλλου*

Σήμερα οι δυνάμεις της εξουσίας - κυβέρνηση, κόμματα εξουσίας και συν-αρμόδιοι κεντρικοί φορείς - τοποθετούν τα οικολογικά θέματα σε δεύτερη και τρίτη μοίρα∙ και για να δικαιολογήσουν τις επιλογές τους, έμμεσα επικαλούνται την κρίση και τα έντονα υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα. Αναπτύσσεται έτσι μια οικονομική προσέγγιση της έννοιας του περιβάλλοντος μετατρέποντάς το σε εμπόρευμα και αγαθό στην αγορά. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι τα περιβαλλοντικά ζητήματα θα τα αντιμετωπίσει η αγορά και ο ανταγωνισμός. Ένα ηχηρό παράδειγμα είναι τα δικαιώματα των ρύπων - το λεγόμενο και χρηματιστήριο των ρύπων - και οι τιμές του διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

Θεωρώ αυτονόητο ότι η πολιτική οικολογία είναι απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό και την άκρατη αυτή εμπορευματοποίηση. Διότι, όσο η «αγορά» θα καλείται να ισορροπήσει τις οικολογικές απαιτήσεις και ανάγκες και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, τόσο θα φυτρώνουν καινούργιες απαιτήσεις και καινούργιες ανάγκες, ως μια λερναία ύδρα.

Τουρκικός κατάλογος ανταλλαγμάτων στις ΗΠΑ

του Γιάννου Χαραλαμπίδη
Το νέο ζήτημα που προέκυψε στο πολιτικό σκηνικό είναι αυτό του Νομοσχεδίου  Μενέντεζ- Ρούμπιο. Και δικαιολογημένα προέκυψε, διότι αναφέρεται στην ασφάλεια και στη συνεργασία στην περιοχή μας, κυρίως μεταξύ της Κύπρου,  του Ισραήλ, της Ελλάδας και των ίδιων των ΗΠΑ, ειδικώς μετά την ανακάλυψη των υδρογονανθράκων. Από το σκηνικό, βεβαίως, δεν λείπει η Τουρκία, με την οποία είναι πρόδηλο ότι οι Αμερικανοί έχουν πρόβλημα, λόγω της πολιτικής Ερντογάν, ο οποίος κάνει απιστίες με τη Μόσχα και ταυτοχρόνως επιδιώκει να υιοθετήσει μιαν ανεξάρτητη, όπως ισχυρίζεται, πολιτική, στη λογική της περιφερειακής δύναμης. 

 

Τι θέλουν από τους Αμερικανούς 

 

Συναφείς με τα ανωτέρω πληροφορίες αναφέρουν ότι, κατά τις επαφές των Αμερικανών και των Τούρκων στο πλαίσιο των προσπαθειών, που γίνονται για την ομαλοποίηση των σχέσεών τους, η Άγκυρα θέτει μεταξύ άλλων ως «αντάλλαγμα», το θέμα του φυσικού αερίου στην περιοχή και το συνδέει με λύση του Κυπριακού. Ο κατάλογος των τουρκικών ανταλλαγμάτων  περιλαμβάνει τα εξής: 

Το τουρκικό stealth.... από κόντρα πλακέ

το αεροσκάφος αυτό είναι φτιαγμένο από κόντρα πλακέ αλλά καλογυαλισμένο, καλοβαμμένο και λαμπερό. Στο εσωτερικό του δεν έχει τίποτα ούτε ηλεκτρονικά, ούτε μηχανικά μέρη. Δεν διαθέτει καν κινητήρες. Πρόκειται για μία μπλόφα που εντάσσεται στο πολιτικό μάρκετινγκ του συστήματος Ερντογάν.

Μόνον τρεις οικονομίες στον κόσμο είναι σε θέση να αντέξουν τα κονδύλια που απαιτούνται για τον σχεδιασμό, κατασκευή και στη συνέχεια εμπορική εκμετάλλευση ενός μαχητικού αεροσκάφους 5ης γενιάς με χαρακτηριστικά stealth. Πρόκειται για τις οικονομίες των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας. Από αυτές τις χώρες μόνον δύο έχουν καταφέρει να στήσουν αλυσίδα παραγωγής ενός τέτοιου αεροσκάφους. Οι ΗΠΑ και η Κίνα.

Η Ρωσία παρά τις επίσημες ανακοινώσεις δεν κατάφερε να υλοποιήσει μέχρι στιγμής το project SU-57. Έχουν κατασκευαστεί μόνο δύο αεροσκάφη τα οποία ακόμα βρίσκονται στο στάδιο των δοκιμών. Ο λόγος είναι απλός. Ένα τέτοιο project χρειάζεται καταρχήν έναν προϋπολογισμό 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων μόνον για τον σχεδιασμό τους σκάφους και των οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων τα οποία φέρει. Επιπλέον μία οικονομία πρέπει να αντέξει την διαδικασία παραγωγής του και διάθεσής του στην παγκόσμια αγορά. Τα ποσά είναι τεράστια και μόνο δύο οικονομίες του πλανήτη μπορούν να υλοποιήσουν μία τέτοια προοπτική.

«Yπαρκτός καπιταλισμός»: Δημογραφική κατάρρευση στην Ανατολική Ευρώπη

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, τον Νοέμβριο του 1989, πανηγυρίστηκε στην Δύση ως θρίαμβος της ελευθερίας και αρχή «μετάβασης στην δημοκρατία, την αγορά και την ευημερία», οδηγώντας εν τέλει και στην ένταξη έντεκα χωρών της Αν. Ευρώπης στην Ε.Ε.
Βεβαίως δεν έλειψαν οι επικριτικές φωνές των διαφωνούντων, που μίλησαν για «προσάρτηση» της Αν. Γερμανίας από την Δυτική, ή για ένα «νέο τείχος του χρήματος» που χωρίζει τώρα την ανατολή και την δύση της ηπείρου, κατά την έκφραση του Ζαν Πιερ Σεβενεμάν, ιστορικής μορφής του γαλλικού σοσιαλισμού. Ο μαρξιστής «οικονομολόγος της ανάπτυξης» Σαμίρ Αμίν μίλησε για την δημιουργία μιας υπανάπτυκτης και εκμεταλλευόμενης ευρωπαϊκής περιφέρειας, το αντίστοιχο της Λατινικής Αμερικής για τις ΗΠΑ.
Οι φωνές αυτές όμως καλύφθηκαν τότε και αργότερα από τον άνευ προηγουμένου ορυμαγδό των οπαδών του «τέλους της Ιστορίας» και της «ευτυχούς παγκοσμιοποίησης».

Έχει νόημα η κάθοδος της ΛΑΕ στις εκλογές;

Του Γιάννη Τόλιου
Η δεινή ήττα της ΛΑΕ στις εκλογές, έχει λειτουργήσει ως ιδιόμορφο «σοκ» στα μέλη και φίλους, αλλά και σε στελέχη της ΛΑΕ, με αποτέλεσμα πολλοί να αναρωτιούνται, αν τελικά έχει έννοια η συμμετοχή στις εκλογές. Τα ερωτήματα ξεκινούν από την αμφιβολία, κατά πόσο δηλαδή θα καταφέρουμε να κρατήσουμε το ποσοστό που πήραμε, δεδομένου μάλιστα ότι δεν εξασφαλίσαμε «συνεργασίες» και μήπως θα ήταν προτιμότερο να συζητήσουμε πρώτα τις αιτίες, να λύσουμε τα προβλήματα συγκρότησης και λειτουργίας, να αναδείξουμε νέα ηγεσία και αφού δυναμώσουμε οργανωτικά και γειωθούμε κοινωνικά, να ετοιμαστούμε για τις επόμενες εκλογές, πολύ περισσότερο που σήμερα έχουμε εξαντληθεί και οικονομικά. !!
10 λόγοι «κατά» και …11 λόγοι «υπέρ» !!
Μιλώντας σχηματικά, θα’ λεγα ότι υπάρχουν …10 λόγοι «κατά» και …11 λόγοι «υπέρ», της καθόδου στις εκλογές.! Με άλλα λόγια οι παράγοντες που επιβάλουν την κάθοδο, πλεονεκτούν «ποσοτικά και ποιοτικά» από εκείνους της μη καθόδου.! Θα προσπαθήσω να δώσω συνοπτικά, τη «λογική» της αναγκαιότητας καθόδου (από άποψη, πολιτική, ιδεολογική, οργανωτική και μελλοντικής προοπτικής), παρ’ ότι θεωρώ κατ’ αρχάς, βάσιμες τις επιφυλάξεις μη καθόδου.!

Ποντιακός Ελληνισμός

Εκδήλωση στον Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός" με θέμα τον ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ τη Δευτέρα 24 Ιουνίου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 

Η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά και ο ΦιλολογικόςΣύλλογος «Παρνασσός» έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν σε εκδήλωση με θέμα:

"ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ"

Που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 24 Ιουνίου 2019, ώρα 18:00

στην Μεγάλη Αίθουσα του Φ.Σ. «Παρνασσός» (πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα).

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΟΜΙΛΗΤΕΣ

Ηλίας Πετρόπουλος, Αν. Καθηγητής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου

"Η Ποντιακή διάλεκτος διαχρονικός φορέας του Ελληνικού Πολιτισμού"

Σάββας Καλεντερίδης, Στρατιωτικός αναλυτής και Συγγραφέας

"Οι γεωπολιτικές πτυχές της γενοκτονίας τότε και τώρα".

Τάσος Κοντογιαννίδης, Δημοσιογράφος

"Ποντιακή μυθολογία, αρχαιότητες και μεγάλες προσωπικότητες του Ποντιακού Ελληνισμού". 

Την εκδήλωση θα συντονίσουν:

Αριστέα Τόλια, Ομ. Καθηγήτρια και Γεν. Γραμματεύς της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς

και

Βασίλης Κωνσταντινόπουλος, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοππονήσου και Αντιπρόεδρος του Φ.Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

Είσοδος ελεύθερη.

To κείμενο των συμπερασμάτων που υιοθέτησαν κατά της Τουρκίας οι 28 της Ε.Ε.

 Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων που ολοκλήρωσε τη συνεδρίασή του στο Λουξεμβούργο καλεί την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) και την Κομισιόν να υποδείξουν «χωρίς καθυστέρηση επιλογές για κατάλληλα μέτρα»για την Τουρκία, ώστε να «είναι έτοιμη να ανταποκριθεί κατάλληλα και με πλήρη αλληλεγγύη προς την Κύπρο».
 Aναλυτικά σύμφωνα με το κείμενο των συμπερασμάτων που υιοθέτησαν οι 28 της ΕΕ: «το Συμβούλιο σημειώνει ότι η Τουρκία εξακολουθεί να απομακρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
 «Υπενθυμίζοντας τα συμπεράσματά του της 26ης Ιουνίου 2018, το Συμβούλιο σημειώνει ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας έχουν ουσιαστικά σταματήσει και ότι δεν μπορούν να εξεταστούν άλλα κεφάλαια για το άνοιγμα ή το κλείσιμό τους και ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω εργασία για τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας». Επιπλέον «το Συμβούλιο εξακολουθεί να αναμένει από την Τουρκία να δεσμευτεί κατηγορηματικά για σχέσεις καλής γειτονίας, διεθνείς συμφωνίες και για την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών, προσφεύγοντας, ενδεχομένως, στο Διεθνές Δικαστήριο».

Ανακοίνωση της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ

Το ΔΗ.Κ.ΚΙ., εμμένοντας στα ιδεολογικο-πολιτικά του προτάγματα και τον αγώνα για την ανατροπή της αποικιοποίησης της χώρας,...
μετά την αλλαγή του πολιτικού πλαισίου, της ηγεσίας και του προσανατολισμού του πολιτικού φορέα που μέχρι τώρα συνέπραττε (ΛΑ.Ε.),
οφείλει να πάρει καθαρή θέση. Οφείλει να δώσει, με βάση τις αρχές του, τη μάχη των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019 και να κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια συστράτευσης.

Σεβόμενο τους αγώνες των στελεχών, μελών και φίλων του για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση, σεβόμενο την στρατηγική του αντιμνημονιακού, αντινεοφιλελεύθερου δημοκρατικού - πατριωτικού μετώπου, την οποία διατυπώνει από το 2010 και την ανάγκη να αναθαρρήσει η ελπίδα και να υπάρξει μια προοπτική για την επόμενη ημέρα, δηλώνει παρόν στην μάχη των εκλογών.
Στηρίζει το ψηφοδέλτιο που συγκροτείται από το Α.Κ.Κ.ΕΛ., το Ε.ΠΑ.Μ., την Ομοσπονδία Δανειοληπτών και ανένταχτους αγωνιστές και συμμετέχει σε αυτό, με τον επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗ.Κ.ΚΙ., Ευάγγελο Κρητικό και άλλα μέλη.
Τηλ. & Φαξ: 210 52 34 289 - www.dikki.org - infodikki1@gmail.com

Μια προσεκτική ματιά στις προτάσεις του Βαρουφάκη και του ΜΕΡΑ 25

του Κυριάκου Χάλαρη

Ο Γιάνης Βαρουφάκης συνδέθηκε με την πρώτη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την περίφημη διαπραγμάτευση που ξεκίνησε το Γενάρη του 2015 και ολοκληρώθηκε με το Μνημόνιο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου. Όλοι θυμούνται τις πρώτες μέρες του στο Υπουργείο και το κύμα ανακούφισης που είχε φέρει στα λαϊκά στρώματα η ελπίδα ότι μπορούμε να τα βάλουμε με τους δανειστές, την Τρόικα και τα Μνημόνια και να νικήσουμε. Η συνέντευξη Τύπου με το Ντάισελμπλουμ, οι διαδηλώσεις με σύνθημα «ούτε βήμα πίσω» το πρώτο δίμηνο του 2015, η δημόσια «αντισυμβατική» παρουσία του σε όλη τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ιδιαίτερα στα Eurogroup, είχαν ισχυρό πολιτικό συμβολισμό για τα λαϊκά στρώματα. Όλα αυτά και το γεγονός ότι δεν ψήφισε το Μνημόνιο, τον κατέστησαν «ανεπιθύμητο πρόσωπο» για το ευρωπαϊκό κατεστημένο αλλά και για τους εγχώριους νεοφιλελεύθερους, που έχουν φτάσει να λένε ότι «μας κόστισε 200 δις»!

Από την άλλη, ο Βαρουφάκης ήταν αυτός που υπέγραψε τη συμφωνία του Φλεβάρη που άνοιξε το δρόμο στον τελικό συμβιβασμό, ήταν αυτός που είπε ότι «συμφωνεί με το 70% των Μνημονίων», ήταν αυτός που μαζί με τον Τσίπρα πλήρωνε το χρέος και αποστράγγιζε τα ταμεία μέχρι τον Ιούλη του ’15 και με αυτό τον τρόπο έδωσε σημαντικά όπλα στους «δανειστές».

Για πρώτη φορά, μετά από 37 χρόνια, η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν αναφέρθηκε στην ΑΟΖ!

του Θόδωρου Καρυώτη
Η Τουρκία από την ημέρα της δημιουργίας της έννοιας της ΑΟΖ από την UNCLOS το 1982 ομιλεί συνεχώς για την υφαλοκρηπίδα και ουδέποτε αναφέρεται στις τρεις αυτές λέξεις: Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Έτσι προκάλεσε εντύπωση η δήλωση του εκπροσώπου της Τουρκικής Δημοκρατίας, που αναφέρθηκαν όλα τα ΜΜΕ της Ελλάδας χωρίς να αντιληφθούν την αξία της. Η δήλωση ανέφερε:

• «Δεν αποδεχόμαστε την προσπάθεια των ελληνοκυπρίων για την δημιουργία τετελεσμένων αλλά και καταπάτησης των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας, τα οποία προκύπτουν από το διεθνές δίκαιο και την γεωγραφική θέση. Να μην έχει κανένας αμφιβολία πως θα συνεχίσουμε τις εργασίες ερευνών και γεωτρήσεων , όπως και να μην αλλάζουμε την θέση μας στο να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας στην υφαλοκρηπίδα και στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων.»  

Πράσινοι : Ευρεία οικολογική πράσινη συμμαχία στις εθνικές εκλογές!

Την αυτόνομη συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές της 7^ης Ιουλίου με μια ευρεία οικολογική συμμαχία αποφάσισαν σε συνδιάσκεψη στην Αθήνα στελέχη και ακτιβιστές του οικολογικού πράσινου κινήματος.

Μετά από πρόσκληση του Οικολογικού Δικτύου, εκπρόσωποι οικολογικών κινήσεων, εναλλακτικών εγχειρημάτων, ανένταχτοι, οι Πράσινοι-Αλληλεγγύη αλλά και μέλη των Οικολόγων Πράσινων, μετά από την απογοήτευση που ένιωσαν από την οριακή απόφαση του συνεδρίου του κόμματος να υποστηρίξει ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου, καθώς και εκλεγμένοι Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι, συμφώνησαν ότι η χώρα και ο πλανήτης έχουν ανάγκη από τις πράσινες εναλλακτικές προτάσεις, που θα αλλάξουν τις κατεστημένες πολιτικές. Με στόχο να συγκροτηθούν πλήρεις πράσινες οικολογικές λίστες σε όλη την επικράτεια, οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ, επιδιώκουν με την οικολογική συμμαχία να εκφράσουν και στην Ελλάδα το πράσινο κύμα που κατακλύζει όλη την Ευρώπη.

Ενεργειακοί σχεδιασμοί: Mόνο μπροστά

του Κώστα Μαυρίδη*
Η απόρριψη του Σχεδίου Ανάν (2004) ενέταξε την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρ. Ένωση και διάνοιξε την προοπτική  αξιοποίησης του ενεργειακού πλούτου, αποτρέποντας την  αγγλοτουρκική συνομωσία. Έκτοτε, επιχειρηματολογούσαμε φορτικά για τον επερχόμενο «γεωπολιτικό σεισμό», ο οποίος βρίσκεται τώρα ενώπιον μας και η Τουρκία επιδιώκει να αποτρέψει.  

 

Σήμερα, εν μέσω της έντασης και των τουρκικών απειλών, υπάρχει η πλέον ευνοϊκή συγκυρία για την Κύπρο. Οι Ευρω-τουρκικές σχέσεις είναι στο χειρότερό τους σημείο και οι επιλογές του Ερντογάν (νεο-οθωμανισμός, ρωσικοί πύραυλοι S-400, Κουρδικό κ.ά.) βρίσκονται σε αντιπαλότητα με τις αμερικανικές επιδιώξεις. Η Κύπρος έκανε σωστά βήματα (π.χ. τριμερείς συνεργασίες, αδειοδότηση ενεργειακών εταιρειών κολοσσών), αλλά η αποδόμηση της άμυνας υπήρξε μέγα σφάλμα. Ο γεωπολιτικός σεισμός δεν μας βρίσκει πανέτοιμους, αλλά δεν νοείται

Ανακοίνωση της Δ.Ε. του ΔΗΚΚΙ

Το ΔΗΚΚΙ για την ΛΑΕ και για τις εκλογές
1ον) Πριν απ΄ όλα, σε ότι αφορά την τοποθέτησή μας απέναντι στην ΛΑΕ, τίθεται ένα θέμα αρχής, σύμφωνα με το οποίο, οι τελευταίες αποφάσεις της δεν νομιμοποιούνται.
Η ΛΑΕ, με το κείμενο - απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου της 9ης Ιουνίου 2019, αλλάζει την πολιτική της ταυτότητα και την φυσιογνωμία της, όπως αυτές είχαν καθοριστεί από την ιδρυτική της Διακήρυξη το 2015, καθώς και από τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψής της. Κάτι, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει, παρά μόνο με Συνέδριο ή με Συνδιάσκεψη.
2ον) Οι στρατηγικές μετεξέλιξης της ΛΑΕ, σε «δορυφόρο» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που την άφησαν το 2015 έξω απ΄ την βουλή και στη συνέχεια -παρά τις δικές μας επίμονες παρεμβάσεις και κυρίως τη διαφορετική στρατηγική του γραμματέα της- επικράτησαν στο εσωτερικό της, για να την οδηγήσουν σε εκλογικά ποσοστά «εξωκοινοβουλευτικής» Αριστεράς, με το κείμενο - απόφαση της 9ης Ιουνίου 2019, οριστικοποιούνται.