Άραβες ηγέτες εναντίον του Ταγίπ Ερντογάν

ΧΑΚ 

Η Τουρκία δρα βάσει της αρχής ότι «η Λιβύη ανήκει στους Λίβυους» και στόχος είναι «μια ανεξάρτητη και ευημερούσα χώρα». Με αυτή τη δήλωση ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας Φαχρετούν Αλτούν προσπάθησε να απαντήσει στις σκληρές επικρίσεις που δέχθηκε τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα η χώρα του από Αραβες ηγέτες για την επέμβασή της στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης.

Αφορμή στάθηκαν πρόσφατες, επιθετικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Αμυνας Χουλουσί Ακάρ εναντίον των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. «Το Αμπου Ντάμπι κάνει αυτά που κάνει στη Λιβύη, κάνει αυτά που κάνει στη Συρία. Ολα καταγράφονται. Οι λογαριασμοί θα κλείσουν στον σωστό χρόνο και στο σωστό μέρος», είχε δηλώσει απειλητικά ο Τούρκος αξιωματούχος.

Απαντώντας, ο υπουργός Εξωτερικών των Εμιράτων Ανουάρ Γκαργκάς κατηγόρησε την Τουρκία για αποικιοκρατική νοοτροπία. «Οι αποικιοκρατικές φαντασιώσεις ανήκουν στα αρχεία της Ιστορίας. Οι σχέσεις μεταξύ κρατών δεν μπορούν να βασίζονται σε απειλές», δήλωσε ο Αραβας αξιωματούχος.

Τα Τουρκικά Μυαλά ξέρουν και φοβούνται την ήττα…

Tου Λάζαρου Μαύρου

ΕΑΝ ΟΡΘΩΣ ανιχνεύουμε και αποκρυπτογραφούμε, τόσα χρόνια, μέχρι και εν έτει 2020, τα Τουρκικά Μυαλά (δηλαδή τον τουρκικό - του κράτους - τρόπο σκέψης και δράσης), μπορούμε να αποφανθούμε ότι είναι κατά παρασάγγας περισσότερες οι πιθανότητες ότι:

- Ούτε και τώρα η Τουρκία θα διακινδυνεύσει πολεμική σύρραξη με τον Ελληνισμό, Ελλάδας και Κύπρου.

- Η «ορθολογικά [και νεο-οθωμανιστί] σκεπτόμενη» Τουρκία, δεν τολμά σήμερα να κάνει πόλεμο με τον Ελληνισμό.

- Δ Ι Ο Τ Ι, βεβαίως, φοβάται «ορθολογικά» ότι δεν θα δυνηθεί ν’ αποφύγει μία πρώτη δεινή πολεμική ήττα:

- Πρώτη μετά τη διάσωση το 1923 του κεμαλικού τουρκικού κράτους ύστερα από την ήττα και τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο 1914-1918.

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΙ παράγοντες και στα τωρινά ερντογανικά Τουρκικά Μυαλά - εάν ορθώς τα αποκωδικοποιούμε - οι οποίοι πρωτίστως μετρούν στις τουρκικές αποφάσεις, είναι ενδεικτικά και όχι εξαντλητικά οι εξής:

ΠΡΩΤΟΣ: Η Τουρκία βλέπει με απόγνωση ότι ο Ελληνισμός δεν αλληλο-σφάζεται σε εμφύλιο διχασμό. Δεν βρίσκεται «στον γύψο» από ξενόδουλη ανθελληνική δικτατορία. Δεν είναι παγκόσμιο ρεζίλι και με διεθνώς απαξιωμένα τα δύο του κράτη σε Ελλάδα και Κύπρο.

Η πιο εκκωφαντική ομολογία αποτυχίας της σχολής κατευνασμού της Τουρκίας

του Σάββα Ιακωβίδη

Λοιπόν, ο Αναστασιάδης θα αναπετάσει τα λάβαρα της ισχυροποίησης της άμυνας, της εξύψωσης του ηθικού του λαού, της ενίσχυσης της οικονομίας, της τόνωσης του πατριωτικού φρονήματος; Θα εξαγγείλει αγώνα απελευθέρωσης; Με τον Μητσοτάκη θα διακηρύξουν ότι η Τουρκία ΔΕΝ εντάσσεται στην ΕΕ; Θα της κόψουν ΟΛΑ τα κοινοτικά κονδύλια; Καμία ψευδαίσθηση! Αναμείνατε τον επόμενο κατευνασμό…

Ηχήστε σάλπιγγες! Μέγα θαύμα! Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέβλεψε! Και περίφροντις είπε ότι «ο κατευνασμός της Τουρκίας δοκιμάστηκε και απέτυχε». Πρόκειται για την πιο εκκωφαντική ομολογία αποτυχίας της ελλαδικής και κυπριακής σχολής σκέψης, η οποία, για 40 και πλέον χρόνια, έχει ως κορωνίδα της εγκληματικής και εθνικά καταστροφικής πολιτικής της, την ικανοποίηση των αξιώσεων και απαιτήσεων της κατοχικής Τουρκίας. Τρεμαλέοι ηγέτες στην Αθήνα και σπιθαμιαίοι κομματάρχες στη Λευκωσία, όλοι τουρκοφοβικοί, επιχειρούν συστηματικά να εξημερώσουν το τουρκικό θηρίο και να κατευνάσουν τις αρπαχτικές και κατακτητικές ορέξεις του.

Προφανώς, ούτε στην Αθήνα αλλ’ ούτε κυρίως στη Λευκωσία μελέτησαν το επονείδιστο Σύμφωνο του Μονάχου και πώς οι θλιβεροί Daladier και Chamberlain πίστεψαν ότι κατεύνασαν το ναζιστικό θηρίο, το οποίο, λίγο αργότερα, προκάλεσε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και, φυσικά, δεν μελέτησαν ποτέ τι ο Κινέζος στρατηγός, Σουν Τζουν (στον αντίποδα του δικού μας Θουκυδίδη) διασάλπισε πριν από 2500 χρόνια. Σε διάστημα τριών ημερών, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο μέγας αρχιερέας του κατευνασμού και ο ιεροφάντης της εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου, αίφνης αφυπνίσθη!

Η διαφορά στα δυο τουρκικά σκάφη είναι στα ...ονόματα !

του Κώστα Μαυρίδη
Η αποφασιστικότητα της Αθήνας απέναντι στην τουρκική επεκτατικότητα με επίκεντρο το Καστελόριζο υπήρξε καθοριστική για την πρόσκαιρη αναδίπλωση της τουρκικής «αρπακτικότητας». Ωστόσο, η απάντηση του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Διακόπουλου για το πώς αντιμετωπίζει η Ελληνική κυβέρνηση την νέα εισβολή του τουρκικού Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ έχει δρομολογηθεί ελλαδοτουρκικός διάλογος, υπήρξε μνημείο πολιτικής ανεπάρκειας. Όπως δήλωσε, το Oruc Reis στο Καστελόριζο και το Barbaros στην Κύπρο «είναι  δύο διαφορετικά πράγματα... Η καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου δεν είναι και κάτι που γίνεται για πρώτη φορά.». Δεν ενδιαφέρει σε ποιο κόμμα ή ιδεολογία ανήκει ο εν λόγω σύμβουλος, αλλά η τοποθέτηση του στοιχειώνει τον Ελληνισμό προς νέο εθνικό ακρωτηριασμό, που ο πρωθυπουργικός περίγυρος θα φορτώνει σε άλλους. 

Αύξηση γερμανικών εξαγωγών όπλων προς την Τουρκία

του Παναγιώτη Καπουράνη

Περισσότερες προμήθειες όπλων στην Τουρκία παρά το εμπάργκο για εξαγωγή στρατιωτικού υλικού λόγω του πολέμου στη Συρία. Πρόκειται για «ναυτιλιακά είδη» υποστηρίζει η γερμανική κυβέρνηση.

Παρ΄ ότι η Γερμανία θεωρεί ότι η στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και διαφωνεί με την τουρκική εμπλοκή στη Λιβύη εξακολουθεί να εξάγει οπλισμό στην Τουρκία. Όπως προκύπτει από την απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης σε επερώτηση του κόμματος Η Αριστερά, τους πρώτους επτά μήνες φέτος εγκρίθηκαν εξαγωγές όπλων ύψους 22,8 εκ. ευρώ προς την Τουρκία. Το 2019 είχαν εγκριθεί για όλο το χρόνο 31,6 εκ. ευρώ και για ολόκληρο το έτος 2018 μόνο 13 12,9 εκ. ευρώ. 
Ως συνήθως, όταν πρόκειται για εξαγωγές όπλων στο εξωτερικό, η γερμανική κυβέρνηση δεν διευκρινίζει στην απάντησή της το είδος των οπλικών συστημάτων. Από δηλώσεις του γερμανού υπουργού Εξωτερικών Χάικο Μάας την περασμένη εβδομάδα προκύπτει ότι οι νεότερες παραγγελίες σχετίζονται με παλιότερη παραγγελία της Τουρκίας.

Ο ελληνικός στόλος απλώθηκε ώς την Κύπρο

Toυ Γιάννου Χαραλαμπίδη

Η λανθασμένη τακτική των Τούρκων και το παρασκήνιο της κρίσης - Γιατί ο Ακάρ είναι κεντρικό κλειδί των εξελίξεων, η σημασία του τριεθνούς, τα επόμενα βήμα στη σκακιέρα, η φρεγάτα «Κανάρης», τα υποβρύχια και τα εργαλεία της αποτροπής

Η κρίση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι ανοικτή σε όλα τα μέτωπα. Και είναι πιθανή η διάχυσή της και στην Κύπρο. Αυτή είναι η σαφής αξιολόγηση των στρατιωτικών, οι οποίοι προσδοκούν ότι έχει λειτουργήσει ήδη με αξιοπιστία η ελληνική αποτροπή και ότι η κρίση δεν θα φτάσει σε πολεμική αναμέτρηση. Το πρόβλημα, όπως τονίζεται, είναι κατά πόσον ο Ερντογάν θα ξεφύγει ή όχι από τα όρια του ψυχρού ορθολογισμού, εντός του οποίου λειτουργεί η αποτροπή. Εάν ξεφύγει, αναλαμβάνει πλέον υψηλό ρίσκο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι κλειδί για τις εξελίξεις είναι ο ισχυρός άνδρας της κυβερνήσεως και δεξί χέρι του Τούρκου Προέδρου, ο Υπουργός Άμυνας της χώρας, Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος έχει μαζί με τους επιτελείς του τον χειρισμό της κατάστασης. Βεβαίως, η τουρκική ηγεσία υποσχέθηκε ότι θα φθάσει στο τριεθνές για έρευνες και, μάλιστα, εντός τηςελληνικής υφαλοκρηπίδας. Εξ ου και η σχετική navtex. Υποσχέθηκε, δηλαδή, να φτάσει εκεί όπου ενώνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας, Αιγύπτου και η υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας. Το ερώτημα είναι εάν μετά τις πρώτες μέρες της κρίσης και την αποφασιστική αποτροπή των Αθηνών θα υπεισέλθει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ή εάν θα μείνει στην περιφέρειά της.

"Ανατολική Μεσόγειος δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ τουρκική λίμνη»

 

Μια ανάρτηση καταπέλτη κατά της Τουρκίας και των παράνομων ενεργειών της στην Ανατολική Μεσόγειο  έκανε στο Facebook o τέως Υπουργός Άμυνας του Λιβάνου Yacoub Riad Sarraf.  O Sarraf, που παρεμπίπτοντος είναι χριστιανός ορθόδοξος στο θρήσκευμα, γράφει σε μια έντονη επικριτική γλώσσα που δεν μας έχουν συνηθίσει ούτε αξιωματούχοι της Λευκωσίας ούτε της Αθηνά. Διετέλεσε Υπουργός Άμυνας του Λιβάου μεταξύ 2005-2008 και μεταξύ 2016-2019.

 

Ακολουθεί μεταφρασμένη ανάρτηση που έγινε στις 28 Ιουλίου: 

Ποιος πρέπει, τώρα, να φοβάται την πυρηνική Σύντηξη του Υδρογόνου;

 

 

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

claslessdemocracy@gmail.com,

http://www.classlessdemocracy.blogspot.com,

 

«Μπορεί να ανήκετε σ’ εκείνους τους ανθρώπους που νομίζουν ότι η ενέργεια του υδρογόνου είναι μια φαντασίωση κάποιων μελλοντολόγων ή κάποιων άλλων συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας. Ή, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να την θεωρείτε ως μια πολλά υποσχόμενη μελλοντική τεχνολογία που, αν κάποτε εφαρμοστεί, αυτό θα γίνει στο μακρινό μέλλον. Εάν όντως σκέφτεστε μ’ αυτόν τον τρόπο, ξανασκεφτείτε το σοβαρά. Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο η ανθρωπότητα κέρδισε την ελευθερία της από το πετρέλαιο. Μπορούμε να χτίσουμε αυτόν τον κόσμο μέσα σε δέκα χρόνια με την υπάρχουσα τεχνολογία. Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο η (ανθρωπότητα) αποφάσισε να ξεπεράσει την ενεργειακή και την κλιματική κρίση που απειλεί την ύπαρξή της. Μπορούμε να χτίσουμε αυτόν τον κόσμο σήμερα με συνειδητές επιλογές και πολιτική βούληση».

Jerry Brown, Rinaldo Brutoco και James Cusumano, Freedom From Mid-East Oil, Edition of World Business Academy, USA 2007.

 

Είναι γνωστό ότι η εξέλιξη της ανθρωπότητας εξαρτήθηκε από τις κάθε φορά υφιστάμενες πηγές και μορφές ενέργειας, επικοινωνίας και ταχύτητας μεταφορών.

Να φυτέψουμε λεφτόδεντρα

του Δημήτρη Οικονόμου   Είναι πολλά τα χρόνια που έχουν κυριαρχήσει η λογική και οι πολιτικές «λιτότητας». Όποτε εμφανιζόταν μια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα με αιτήματα η απάντηση ήταν η ίδια, «θα ήθελα να σας βοηθήσω αλλά δεν υπάρχουν χρήματα». Τόσα χρόνια μετά μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών. Οι ανισότητες  έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, οι νέοι δεν βλέπουν μέλλον και δρόμο εξέλιξης, οι μεγαλύτεροι τρέμουν μπροστά στη πιθανότητα ανεργίας που θα τους αφήσει για τα καλά εκτός αγοράς εργασίας, η αποταμίευση είναι όρος ξεχασμένος που συναντάται σε ιστορικά και όχι οικονομικά εγχειρίδια. Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ζει εξαιρετικά πιο δύσκολα με μεγαλύτερη αγωνία για το μέλλον και χωρίς δίχτυ ασφαλείας για οποιαδήποτε αναποδιά. Πίσω από την προφανή και μόνιμη ανάγκη για χρηστή διαχείριση κρύφτηκε η πολιτική επιλογή να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Και ξαφνικά εμφανίστηκε στη ζωή μας ο κορονοϊός. Πόσα από αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα άλλαξαν σε μια μέρα. Έγινε ξανά κοινός τόπος ότι η υγεία καθενός μας εξαρτάται άμεσα από την υγεία του συνόλου. Ότι η ευδαιμονία του καθενός μας περνάει από την ευδαιμονία του συνόλου. Μέσα σε αυτό το κλίμα η Ε.Ε. βρήκε ξαφνικά χρήματα για να αντιστρέψει την οικονομική καταστροφή που έφερε η πανδημία. Θα μπορούσα να κάνω πολύ κριτική για το πακέτο, για τους τομείς που θα κατευθυνθούν τα κεφάλαια αυτά, για τους όρους που έβαλαν οι λίγοι θιασώτες της λιτότητας, για την αύξηση της αναλογίας των δανείων σε σχέση με τις υποχωρήσεις και άλλα. Ανεξάρτητα όμως από το σημείο που έχουμε καταλήξει η πραγματικότητα είναι ότι την επόμενη περίοδο θα εισέλθουν στην πατρίδα μας χρήματα για ανάπτυξη. Εύλογα η συζήτηση πηγαίνει στο που θα πάνε αυτά τα χρήματα. Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες επιλογές σε τεχνικό επίπεδο αλλά το κύριο ερώτημα είναι αν τα χρήματα αυτά θα πάνε απλά για να κλείσουν τρύπες ή αν θα χρησιμοποιηθούν για να χτίσουμε πιο στέρεες βάσεις για την ελληνική οικονομία. Σε ένα γερασμένο δέντρο που χάνει τα φύλλα του θα αντικαταστήσουμε τα φύλλα ή θα φυτέψουμε δίπλα ένα νέο; Θα εξελιχθούμε σε μόνιμους ζητιάνους επιδομάτων ή θα βάλουμε τις προϋποθέσεις να παράγουμε τον πλούτο που μπορούμε ώστε να ζούμε εμείς και τα παιδιά μας όσο καλύτερα μπορούμε; Τα πρώτο σημάδια από την κυβέρνηση δεν είναι δυστυχώς σε θετική κατεύθυνση. Για παράδειγμα η εξαγγελία για την στήριξη της ηλεκτροκίνησης αφορά επιδότηση κατανάλωσης, όχι παραγωγής ή καινοτομίας. Να στηρίξουν δηλαδή οι Έλληνες την παραγωγή και την καινοτομία άλλων κρατών. Και όταν τελειώσουν τα χρήματα πώς θα αγοράσουμε την επόμενη γενία ηλεκτροκίνητων οχημάτων; Η κυβέρνηση έχει ακόμα χρόνο να αλλάξει ρότα αλλά για να το κάνει αυτό χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Ας το κάνει πριν περάσει ακόμα μια χαμένη ευκαιρία από μπροστά μας. Ήρθε η ώρα να φυτέψουμε τα δικά μας λεφτόδεντρα, όχι να ποτίζουμε τα λεφτόδεντρα των άλλων. ΠΗΓΗ  ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

 

Στην κυπριακή ΑΟΖ το «Barbaros» - Επικοινωνία Μητσοτάκη - Αναστασιάδη

Το τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Barbaros» εισήλθε από τα ξημερώματα στην περιοχή που δέσμευσε με παράνομη Navtex η Τουρκία, εντός της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπως αναφέρει το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. Σύμφωνα με την Navtex που εξέδωσε η Τουρκία, η περιοχή αυτή βρίσκεται νοτιοανατολικά του Κάβο Γκρέκο και περιλαμβάνει τμήματα των τεμαχίων 2,3 και 13 της κυπριακής ΑΟΖ. Η Κυπριακή Δημοκρατία, κατά τη συνήθη πρακτική, εξέδωσε αμέσως μετά την έκδοση της τουρκικής navtex πριν από δύο μέρες, antinavtex η οποία χαρακτηρίζει την τουρκική navtex παράνομη και αναφέρει ότι παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Δημοκρατίας. Πέτσας: Το Barbaros βρίσκεται ήδη στην Κύπρο και αυτό είναι απαράδεκτο Απαράδεκτη χαρακτήρισε την τουρκική NAVTEX για αποστολή του Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών. "Η Ελλάδα στα εθνικά θέματα κινείται με ψυχραιμία, αποφασιστικότητα και εθνική αυτοπεποίθηση. Απέναντι στην παράνομη τουρκική Navtex για παράνομες έρευνες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αντιπαραθέσαμε το Διεθνές Δίκαιο που είναι με το μέρος μας.

Λιβύη: Απειλή σύρραξης Αιγύπτου - Toυρκίας;

Η Αίγυπτος εξετάζει το ενδεχόμενο στρατιωτικής επιχείρησης στη Λιβύη και έχει προσδιορίσει ως «κόκκινη γραμμή» τη Σύρτη. Οι κινήσεις αυτές στρέφονται στην ουσία κατά της Τουρκίας, που έχει ισχυρή παρουσία στην περιοχή.    

Το κοινοβούλιο της Αιγύπτου άνοιξε την περασμένη Δευτέρα τον δρόμο στον πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι για μια στρατιωτική επιχείρηση στη Λιβύη. Στόχος είναι «η υπεράσπιση της εθνικής ασφάλειας ενάντια σε εγκληματικές και ένοπλες πολιτοφυλακές και ξένα τρομοκρατικά στοιχεία». Τι σημαίνουν όλα αυτά; Και πόσο βάσιμος είναι ο φόβος κλιμάκωσης; Μέχρι στιγμής ένα είναι σαφές. Η απόφαση του αιγυπτιακού κοινοβουλίου αυξάνει τον κίνδυνο άμεσης σύγκρουσης με την Τουρκία, η οποία έχει ισχυροποιήσει τη θέση της στη Λιβύη. Η Άγκυρα υποστηρίζει τη διεθνώς αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με έδρα την Τρίπολη υπό τον πρωθυπουργό Φαγιέζ Αλ Σάρατζ. Από την άλλη πλευρά η Αίγυπτος κάνει εκστρατεία, από κοινού με τη Ρωσία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, υπέρ του αντάρτη στρατηγού Χαλιφά Χαφτάρ, ο οποίος συνδέεται με το λεγόμενο «εξόριστο κοινοβούλιο» στο Τομπρούκ της Ανατολικής Λιβύης.

Ψέματα Ερντογάν-ΜΜΕ για Παλαιστίνη: Αντίθετη στη μετατροπή Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί!

 

 

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Al-Mayadeen, όπου γίνεται εκτενής αναφορά στο περιεχόμενο της τηλεφωνικής συνομιλίας μεταξύ του Προέδρου της Παλαιστίνης, Μαχμούντ Αμπάς, και της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Παλαιστινιακή Αρχή διαψεύδει ότι επικρότησε την απόφαση του τουρκικού καθεστώτος να μετατρέψει σε τζαμί την Αγία Σοφία. ΄
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η συνομιλία των δύο ηγετών περιστράφηκε αποκλειστικά στο ενδεχόμενο προσάρτησης εδαφών της Δυτικής Όχθης από το Ισραήλ.
Ανταποκριτής της Al-Mayadeen επικοινώνησε με την Παλαιστινιακή Προεδρία, η οποία επιβεβαίωσε ότι “η Παλαιστίνη δεν εμπλέκεται σε αμφιλεγόμενα ζητήματα και ότι η επικοινωνία των δύο ηγετών είχε στόχο να κινητοποιήσει την υποστήριξη ενάντια στην επιθετικότητα και την προσάρτηση και δεν είχε καμία σχέση με τεμένη και σχετικά ζητήματα.”

Το περιεχόμενο της συνομιλίας ανακοινώθηκε και από το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο της Παλαιστίνης, όπου πράγματι φαίνεται ότι δεν έγινε καμία αναφορά στο θέμα της Αγίας Σοφίας. 

Μίκης Θεοδωράκης: Συναυλία για τα 95α γενέθλιά του στην πλατεία Θησείου

 

 

 

Επετειακή συναυλία για τα 95α γενέθλια του Μίκη Θεοδωράκη πραγματοποιείται σήμερα από την Εθνική Λυρική Σκηνή στην Πλατεία Θησείου – Αττική στις 20:30, στο πλαίσιο σειράς συναυλιών της ΕΛΣ προς τιμήν του.
Ο ρωσικός λαός  σήμερα, μέσω της πρεσβείας του στην Αθήνα, στέλνει τις ευχές του στον εμβληματικό παγκόσμιο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη…

Ευχόμαστε Χρόνια Πολλά με Υγεία και Ευημερία στον μεγάλο Έλληνα συνθέτη και πατριώτη Μίκη Θεοδωράκη! pic.twitter.com/dN1m5VtUn3

— Rus Embassy, Greece (@RFEmbassyGr) July 29, 2020

Στη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί σήμερα,

«Οι Έλληνες δεν αστειεύονται» – Το νέο δόγμα που εκπέμπει η Αθήνα προς πάσα κατεύθυνση – Το ρίσκο της Άγκυρας και η απόφαση για υπαναχώρηση

ΧΑΚ

Η φράση «οι Έλληνες δεν αστειεύονται» την οποία φέρεται να είπε η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ στον Ταγίπ Ερντογάν το βράδυ της Τρίτης 22 Ιουλίου αποτελεί το δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων απέναντι στην Τουρκική επιθετικότητα.

Ήταν το βράδυ της περασμένης Τρίτης όταν ο ελληνικός Στόλος αναπτυσσόταν σε καίριες θέσεις έτοιμος για εμπλοκή, τα μαχητικά στις Πολεμικές Μοίρες είχαν φορτωθεί όπλα και Μονάδες του Στρατού Ξηράς προετοιμάζονταν για κάθε ενδεχόμενο σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Κινητοποίηση η οποία συγκρίνεται μόνο με τα γεγονότα του 1987 όταν και πάλι οι Ένοπλες Δυνάμεις από τον Έβρο έως το Καστελόριζο βρέθηκαν σε πολεμική ετοιμότητα.

Οι εντολές μεταφέρθηκαν από την Κύπρο όπου βρισκόταν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος και μέσα σε τρεις ώρες ο συναγερμός μεταφράστηκε σε πλήρη ετοιμότητα με τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων να εφαρμόζουν τάχιστα το σχέδιο και όλα τα οπλικά συστήματα μεταξύ των οποίων και η αεράμυνα της χώρας σε Έβρο, νησιά και ενδοχώρα να ενεργοποιείται άμεσα από τους Patriot τους S-300 και τους HAWK έως τους TOR-M1 και τους OSA.

Μπορεί ο Ερντογάν να αντέξει τη σύγκρουση που προκαλεί;

Από τη «Συμμαχία» των Πολιτισμών στη σύγκρουση με όπλο την Αγία Σοφία

Του Γιώργου ΣκαφιδάΗ τεµενοποίηση της Αγίας Σοφίας έρχεται στη σειρά άλλων ερντογανικών πρωτοβουλιών να… επαναβεβαιώσει την εντεινόµενη ισλαµοποίηση της σύγχρονης Τουρκίας αλλά και την ολοένα µεγαλύτερη αποµάκρυνση της ΝΑΤΟϊκής χώρας από τη ∆ύση

Αποφασισμένος να κάνει πράξη όσα µέχρι πριν από κάποια χρόνια θεωρούνταν… αδιανόητα ακόµη και για τα δεδοµένα της Τουρκίας, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «εγκαινίασε» την Αγία Σοφία ξανά ως ισλαµικό τέµενος, γυρνώντας έτσι τον χρόνο πίσω στη δεκαετία του 1930, µε το βλέµµα όµως στραµµένο ακόµη πιο πίσω… στο οθωµανικό παρελθόν και το 1453. Η συγκυρία κάθε άλλο παρά τυχαία: 46 χρόνια έπειτα από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο (ήταν Ιούλιος του 1974) και άλλα 97 χρόνια έπειτα από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης που καθόρισε (στις 24 Ιουλίου του 1923) τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας, σύνορα τα οποία όµως ο Ερντογάν προτιµά πια να αποκηρύττει ως… πολύ στενά για να χωρέσουν τη νεοοθωµανική «τουρκική καρδιά».

Η 24η Ιουλίου του 2020

Οι Τούρκοι αποσύρουν τα πλοία και "κατεβάζουν" προπαγανδιστικό tweet

26.7.2020

Ως αλλοπρόσαλλη θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί η συμπεριφορά της Άγκυρας τις τελευταίες ώρες. Και αυτό διότι, ενώ η Τουρκία απέσυρε πολεμικά πλοία που είχαν αναπτυχθεί στο Αιγαίο, μετά από λίγο ανήρτησε προπαγανδιστικό tweet, το οποίο αντικαταστάθηκε λίγες ώρες αργότερα.

Πληροφορίες, που επιβεβαιώνουν πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αναφέρουν ότι μετακινήθηκαν κάποιες μονάδες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού προς τα πίσω, στις βάσεις τους. Η κατάσταση αξιολογείται από τους επιτελείς του υπουργείου Εθνικης Άμυνας, που υποστηρίζουν ότι υπάρχει τάση αποκλιμάκωσης, ωστόσο η ελληνική πλευρά παραμένει σε επαγρύπνηση, καθώς η NAVTEX είναι ακόμα σε ισχύ μέχρι την Κυριακή 2 Αυγούστου.

Κι ενώ, λοιπόν, η Άγκυρα χαράσσει νέα γραμμή πλεύσης, την ίδια ώρα η τουρκική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον ανακοίνωνε μέσω twitter ότι το Oruc Reis ξεκινά έρευνες σε περιοχή "τουρκικής υφαλοκρηπίδας", καθώς "η Τουρκία ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα όπως προκύπτουν από το Διεθνές Δίκαιο".

Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα, το tweet απεσύρθη και η πρεσβεία έγραψε ότι το Oruc Reis είχε δηλώσει στις 21 Ιουλίου ότι θα ξεκινήσει τις έρευνες.
ΠΗΓΗ ANTINEWS

Μην ξεχνάς Γιάννη

του Αντώνη Δαρζέντα 

Από την ATHENS VOICE

Έχει δίκιο ο Γιάννης; Έχει.

Υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα; Υπάρχει.

Και μόνο η χυδαία επίθεση που δέχτηκε φτάνει για να το αποδείξει.

Αλλά δεν ξεχνώ ότι ο Γιάννης είναι λεβέντης. Ο Γιάννης, πήγε στα drafts του NBA αγκαλιά με την Ελληνική, υπηρέτησε τον Ελληνικό στρατό με περηφάνια όταν ακόμα και υπουργοί, διάσημοι καλλιτέχνες, μεγαλοσχήμονες γόνοι και σύμβουλοι πρωθυπουργών έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον αποφύγουν.


Δεν θα ξεχάσω πασίγνωστο τραγουδιστή, πολύ δημοφιλή ίσως τον πιο δημοφιλή της χώρας και εξαιρετικά συμπαθή σε εμένα, που τρύπωσε κάτω από ένα τζιπ και τον παρακαλούσε ολόκληρος στρατηγός για να υπηρετήσει. Δεν θα ξεχάσω ότι ηθοποιός που κουνάει συνεχώς το πατριωτικό του δάχτυλο έπαιρνε τρελόχαρτα.

Δεν θα ξεχάσω στρατηγικό σύμβουλο να κουβαλάει με περηφάνια στο βιογραφικό του την άρνηση στράτευσης.

Δεν θα ξεχάσω επίσης ότι η Ελλάδα με χυδαίο τρόπο δεν έδινε επί χρόνια υπηκοότητα σε παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και δεν ήξεραν άλλη πατρίδα.

Αλλά και συ Γιάννη δεν πρέπει να ξεχνάς κάτι. Μέσα στη μόδα του Black lives matter μπέρδεψες την Αμερική με την Ελλάδα.

Έτσι μπέρδεψες το εξής σημαντικό. Ετούτη η χώρα ουδέποτε στα μοντέρνα χρόνια, αλυσόδεσε σκλάβους, ουδέποτε τους έφερε με το ζόρι να μαζέψουν τις φυτείες τους, ουδέποτε τους κρέμασε στα δέντρα

Αντίθετα Γιάννη εσείς παραβιάσατε σύνορα, εσείς ήρθατε σε μια χώρα που δεν σας φώναξε και δεν ήθελε να εκμεταλλευθεί κανέναν.

Εγκαταλείπουν τα τουρκικά ναυπηγεία οι Έλληνες εφοπλιστές, έρχονται Ελλάδα

Η 




Η αναγέννηση των ελληνικών ναυπηγείων Νεωρίου και Ελευσίνας και, ακολούθως, του Σκαραμαγκά επιτρέπει στους εφοπλιστές να μεταφέρουν τις επισκευές πλοίων από την Τουρκία στην Ελλάδα.

Και στον τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας μεταφέρεται η κόντρα Ελλάδας – Τουρκίας, καθώς η χώρα μας, μετά από μια δεκαετία «ύπνωσης», βρίσκεται σε πορεία προς την ανάκτηση των μεριδίων που έχασε.

Οι εξελίξεις στο Νεώριο και προσφάτως στην Ελευσίνα αλλά και οι διαδικασίες για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που φαίνεται ότι δρομολογούνται από το φθινόπωρο, σε μια συγκυρία υψηλής έντασης στις σχέσεις με την Τουρκία, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για επαναπατρισμό των ελληνικών πλοίων στα εγχώρια ναυπηγεία και δημιουργούν δυνατές βάσεις για την ανάπτυξη του κλάδου.

Ήταν το 2010 όταν άρχισαν ακόμη και Έλληνες πλοιοκτήτες να επιλέγουν τα τουρκικά ναυπηγεία λόγω κόστους, αλλά και λόγω των προβλημάτων που υπήρχαν στα εγχώρια ναυπηγεία, προβλήματα που προσγείωσαν σταδιακά τον τζίρο τους από τα 600 εκατ. το 2006 σε μόλις 100 εκατ. ευρώ. Την ίδια στιγμή όμως, όπως καταγράφει πρόσφατη μελέτη της Deloitte οι δαπάνες των Ελλήνων πλοιοκτητών για συντήρηση και επισκευές στα 5.000 περίπου πλοία τους ετησίως ξεπερνά το 1,35 δισ. ευρώ.

Κόλαφος για Τουρκία : Με Navtex Κύπρου γυμνάσια ρωσικού στόλου εγγύς Καστελόριζου

Με διαδοχικές NAVTEX τις οποίες χορήγησε η Λευκωσία κατόπιν αιτήματος της Μόσχας, ο ρωσικός Στόλος κάνει αισθητή την παρουσία του σε μία περιοχή από το Καστελόριζο μέχρι τις συριακές ακτές, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα στην Τουρκία ότι αποτελεί μία ισχυρή δύναμη στην περιοχή, με την Άγκυρα να προσπαθεί να απαντήσει με δικές της ασκήσεις στα ίδια ακριβώς σημεία.

Όλα ξεκίνησαν χθες 23/7 όταν η Λευκωσία έβγαλε NAVTEX για εκτοξεύσεις ρουκετών του ρωσικού Στόλου 18 με 20 Αυγούστου έξω από το Καστελόριζο. Αυτό δεν άρεσε στους Τούρκους οι οποίοι απάντησαν με δική τους NAVTEX για εκτοξεύσεις ρουκετών του τουρκικού Ναυτικού στο ίδιο ακριβώς σημείο.

Σήμερα ήρθε εκ νέου απάντηση της Μόσχας μέσω Λευκωσίας, όταν και δέσμευσε μία μεγάλη περιοχή ανάμεσα στην Κύπρο (Κατεχόμενα) και τη Συρία για ασκήσεις ίδιου τύπου του ρωσικού Ναυτικού, στις 6, 14 και 27 Αυγούστου.

Με αυτόν τον «πόλεμο» NAVTEX, η Μόσχα προσπαθεί να επικοινωνήσει στην Άγκυρα πως πλέον με τις ναυτικές βάσεις στη Συρία αποτελεί και αυτή μία δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο και δεν θα της επιτρέψει να διαμορφώσει την περιοχή όπως θέλει αυτή.

Ο χρόνος του Ερντογκάν λιγοστεύει αλλά ο κίνδυνος για τον Ελληνισμό μεγαλώνει

του Κωνσταντίνου Φυτιρή

Τεράστια πρόκληση χαρακτηρίζεται η μετατροπή του συμβόλου της Χριστιανοσύνης, της Αγίας Σοφίας σε λειτουργικό τζαμί με το τελευταίο διάταγμα του Ερντογάν για το οποίο απηύθυνε και διάγγελμα στον Τουρκικό λαό.

 

Οι τακτικές κινήσεις του και οι εμμονικές του ενέργειες  σε συμβολικές ημερομηνίες του προηγούμενου αιώνα όπως η 24η Ιουλίου ημέρα υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης  αποσκοπούν σε κάτι βαθύτερο και όλες έχουν τα ίδια  σχεδόν χαρακτηριστικά και  τελικούς  στόχους, που εντάσσονται μέσα στο ευρύ στρατηγικό του σχέδιο για επέκταση της Τουρκίας προς 3 κατευθύνσεις. Ανατολικά προς Συρία – Ιράκ - Κουρδιστάν, Νότια προς την Κύπρο και την ΑΟΖ της και δυτικά προς Αιγαίο. Για να πετύχει τους στόχους του χρειάζεται τεράστιο ύψος  χρηματοδότησης ώστε να αναπτύξει την μέγιστη στρατιωτική ισχύ που απαιτείται για να ασκεί επιρροή , να επεμβαίνει στο εσωτερικό αδύνατων κρατών και εν τέλει να επεκτείνεται εξασφαλίζοντας παράλληλα πηγές ενέργειας και οικονομικής ενίσχυσης του Τουρκικού κράτους.

Ενώπιον της Ιστορίας : "Πάταξον μεν, άκουσον δε"

του Κώστα Μαυρίδη *

Απέναντι στην τουρκική επεκτατικότητα, το ζητούμενο δεν είναι οι εκ των υστέρων διαπιστώσεις αλλά η εκ των προτέρων διορατικότητα. Συγκεκριμένα, κριτήριο πολιτικής επάρκειας έπρεπε να είναι η διορατικότητα της πολιτικής ηγεσίας να διαμορφώνει την στρατηγική και τους τρόπους/κανόνες αντίδρασης απέναντι στην νεο-οθωμανική επεκτατικότητα. Εν ολίγοις, η πολιτική ηγεσία καθορίζει τις κόκκινες γραμμές προάσπισης με κάθε μέσο, των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ οι στρατιωτικοί συμβουλεύουν και ακολούθως εκτελούν το καθήκον τους μαζί με τον συστρατευμένο λαό. Μάλιστα, μια διορατική ηγεσία εξαγγέλλει τις κόκκινες γραμμές ώστε να λειτουργήσουν κατά το δυνατόν αποτρεπτικά προς αποφυγή της σύγκρουσης.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα, από τα πολλά των τελευταίων δεκαετιών,  φανερώνει τα κενά πολιτικής επάρκειας. Το ερευνητικό πλοίο που η Τουρκία έχει εξαγγείλει ότι ανά πάσα ώρα θα εφορμήσει με συνοδεία τουρκικού στόλου υπερφαλαγγίζοντας το Καστελόριζο, έκανε στις αρχές του έτους μόνο του "δοκιμαστική" παραβίαση των ελλαδικών εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων,  αξιολογώντας την ελλαδική αντίδραση.

Η τουρκική πέμπτη φάλαγγα μέσα στην Ελλάδα

Του Γιώργου Παπαδόπουλου - Τετράδη
Όποιος πιστεύει ότι η δύναμη της Τουρκίας έγκειται στην στρατιωτική υπεροπλία της κάνει ένα μεγάλο λάθος. Τα μεγάλα όπλα της Τουρκίας είναι οι κυρίαρχες ελληνικές πολιτικές δυνάμεις και η ελληνική Παιδεία.

Οι κυρίαρχες ελληνικές πολιτικές δυνάμεις από το 1974 και μετά, με εξαίρεση τη διακυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1981-1989, είχαν και έχουν απέναντι στήν Τουρκία μια πολιτική που χαρακτηρίζεται από φοβική (Σημίτης, Τσίπρας) έως πολιτική κατευνασμού (Κ Καραμανλής Α’, Κων. Μητσοτάκης) με εξάρσεις απόπειρας προσέγγισης (Γ Παπανδρέου, Κ Καραμανλής Β’). Όλες αυτές οι προσεγγίσεις αγνοούν και αγνοούσαν τον πιο σοβαρό παράγοντα: Ποιά είναι η Τουρκία. Επειδή στις σχέσεις δεν έχει τόση σημασία τι θέλεις εσύ από τον απέναντι όση να ξέρεις ποιός είναι ο απέναντι από τον οποίο προσδοκάς.

Και αγνοούσαν ποιός είναι ο απέναντι οι περισσότερες ελληνικές πολιτικές δυνάμεις ενώ η Τουρκία είναι ίσως ένα από τα ευκολότερα κράτη για να διαβάσει κανείς. Επειδή επί της ουσίας η πολιτική της είναι μία διαχρονικώς, όπως και η εσωτερική της πολιτική μορφή. Πρόκειται για μια στρατιωτική δικτατορία, άλλοτε εμφανή και άλλοτε καλυμμένη με το μανδύα πολιτικών κυβερνήσεων, πίσω από τις οποίες ο ισχυρός είναι ο στρατός. Και στη διοίκηση και στην οικονομία, με συμμετοχή σε εκατοντάδες πρωτεύουσες επιχειρήσεις της χώρας.