Νίκος Δαναλάτος* : «Ο ήλιος του προτεκτοράτου»

Σχεδόν καθημερινά πλέον βομβαρδιζόμαστε από πολλά ΜΜΕ σχετικά με την αναπτυξιακή μας προοπτική στην πράσινη ενέργεια της οποίας η αιχμή του δόρατος είναι το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ». Το ήδη περιβόητο με την επωνυμία αυτή πρόγραμμα αφορά στην παραγωγή πράσινης ενέργειας με την μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Πολλά από αυτά άρχισαν ήδη να «φυτεύονται» σε εδάφη μεγάλης γονιμότητας.

Η νέα αυτή πλύση εγκεφάλου έχει επιφέρει ήδη αποτελέσματα: Πραγματικά, περισσότεροι του 95% των συμπολιτών μας αναγνωρίζουν μόνο τα φωτοβολταϊκά και δευτερευόντως και τις ανεμογεννήτριες ως μοναδικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Είναι γεγονός ότι παρά τη «φτώχια» μας πρέπει να επενδύσουμε σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (γνωστές ως ΑΠΕ) παράγοντας και εμείς όπως και οι λοιποί Ευρωπαίοι μέχρι το 2020 το 20% της ενέργειάς μας από ΑΠΕ, παρότι ρυπαίνουμε την ατμόσφαιρα με θερμοκηπιακά αέρια με υπο-πολλαπλάσιους ρυθμούς από ότι οι βιομηχανικοί γίγαντες – εταίροι μας στην Ε.Ε. 

Το πλέον εντυπωσιακό όμως είναι ότι οι παραπάνω γιγάντιες οικονομίες από

δεκαετίας επενδύουν στην ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που ονομάζουν βιομάζα (Αγγ.: Biomass.Γερμ. Biomasse), και η οποία καταλαμβάνει παραδοσιακά τη μερίδα του λέοντος μεταξύ των υπολοίπων ΑΠΕ σε ποσοστό μάλιστα που ανέρχεται στο 65% (ή περί τα 200 εκατομμύρια τόνους ισοδύναμου πετρελαίου ετησίως). Ως δεύτερη κατά σειρά ΑΠΕ αναφέρεται η υδρο-ηλεκτρική ενέργεια με ποσοστό 24%. Τρίτη η γεωθερμία με 7%, τέταρτη η αιολική ενέργεια με ποσοστό περί το 3, και τελευταία (μαντέψτε ποια?) τα φωτοβολταϊκά με ποσοστό περί το 1%. 

Όπως θα λειτουργούσε ο καθένας, στην αντίληψη του οποίου πέφτουν τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία (που -ειρήσθω εν παρόδω- επιμελώς αποκρύπτονται από την Ελληνική κοινή γνώμη), έτσι κι εγώ απετόλμησα να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά με όσα δεδομένα έχω στη διάθεσή μου και με απλές στρόγγυλες σκέψεις.

Αρχίζοντας λοιπόν με το κόστος παραγωγής του Η/Ρ στην Ελλάδα, βρίσκω σε πρόσφατο ισολογισμό της ΔΕΗ να αναφέρεται ότι το κόστος καυσίμου (εξόρυξη λιγνίτη κλπ) ανέρχεται περί τα 750 εκατομμύρια € ετησίως για την παραγωγή 35.000.000 MWhe. Άρα η παραγωγή του 10% του ρεύματος αυτού -που περίπου αποτελεί το ήμισυ των υποχρεώσεών μας- κοστίζει περί τα 70 εκατομμύρια € ετησίως.

Επόμενη σκέψη: πόση ισχύς πρέπει να εγκατασταθεί στην Ελλάδα για να παραχθεί αυτό το Η/Ρ ; Είναι ευρέως παραδεκτό ότι τα φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα αποδίδουν κατά μέσον όρο περί τις 1.200 ΜWhe ανά εγκατεστημένο ΜWe ετησίως. Επομένως για 3,5 εκατομμύρια ΜWhe απαιτείται εγκατεστημένη ισχύς 3.500.000 / 1.200 =2.917 MWe. 

Ακολουθεί η σκέψη: πόσο κοστίζει εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού πάρκου

στην Ελλάδα; Οι απαντήσεις που έλαβα ποικίλουν, αλλά μια μέση τιμή φαίνεται να αποτελούν τα 3 εκατομμύρια € ανά εγκατεστημένο MWe, συμπεριλαμβανομένων όλων των εξόδων εγκατάστασης, σύνδεσης, ασφάλειας κλπ. Επομένως το συνολικό κόστος εγκατάστασης ανέρχεται στα 2.917 MWe x 3.000.000 €/MWe = περί τα 9 δισεκατομμύρια €! Και τώρα αρχίζει η …εφίδρωση: Για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που μας κοστίζει 70 εκατομμύρια € ετησίως (και λέω «μας» γιατί την πληρώνουμε όλοι όσοι κατοικούμε στην Ελλάδα) πρόκειται να εγκαταστήσουμε

φωτοβολταικά πανέλα αξίας περί τα 10 δις € !!

Και με 6% επιτόκιο σε 10 έτη τα λεφτά αυτά θα φθάσουν περί τα 16 δις € ! Και μάλιστα θα εξαχθούν ως συνάλλαγμα σε οικονομίες του εξωτερικού για την προμήθεια του εξοπλισμού !!

Και πόσο θα κληθούμε να πληρώνουμε στον επενδυτή για να είναι …βιώσιμη η επένδυσή του αυτή ! Η απάντηση εδώ είναι 350 € ανά ΜWhe (αντί για 70 € που πληρώνουμε σήμερα) επί

3.500.000 ΜWhe = 1.3 δις € ετησίως.

Δηλαδή εν ολίγοις με το πρόγραμμα που αποκαλούν ΗΛΙΟ θα γίνει εξαγωγή

συναλλάγματος περί τα 16 δισεκατομμύρια €, ενώ κάθε χρόνο οι Έλληνες θα κληθούν να πληρώνουν περί τα 1.3 + 1.6 (τοκοχρεολύσιο) = 2,9 δις € για την παραγωγή Η/Ρ που σήμερα μας κοστίζει μόνο 70 εκατομμύρια € ετησίως. - Έλεος αδέλφια!!

Υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις; Η απάντηση είναι καταφατική. Μόνο που τις

λύσεις που δεν στηρίζουν στοχευμένα συμφέροντα εντός και εκτός χώρας δεν τις "βλέπει ο ήλιος". Τρανό παράδειγμα αποτελεί μια έρευνα/πρόταση που δημοσιεύτηκε σχετικά προσφάτως για την κάλυψη του 10% των ενεργειακών μας αναγκών από βιομάζα, αυτό δηλαδή που εφαρμόζεται κατά κόρον στα προηγμένα κράτη-εταίρους μας στην Ε.Ε. Με την πρόταση αυτή προβλέπεται όχι αύξηση αλλά μείωση (καλά διαβάσατε) της διαφυγής συναλλάγματος κατά 1 δις € ετησίως, με παράλληλη ενίσχυση της αγροτικής οικονομίας σε μια εποχή ιδιαίτερα κρίσιμη, αλλά και τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας όταν η ανεργία λαμβάνει απειλητικές πλέον διαστάσεις! 

Αυτό που εγώ κατάλαβα,  είναι ότι το πολλά διαφημιζόμενο πρόγραμμα ουδεμία σχέση έχει με τον Ελληνικό ΗΛΙΟ που είναι φωτεινός, ζεστός, αληθινός και ζωοποιός.

Κι’ αλλοίμονο για κάποιους όταν ανατείλει και πάλι στο προτεκτοράτο αυτό!

·      Ο Νίκος Δαναλάτος είναι καθηγητής της Γεωργίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

ΥΓ. Οικονικής : Σχετικά με τη φωτογραφία (που προέρχεται από άγνωστη διαδικτυακή πηγή…) : Καλή η βιομάζα, όμως θα ήταν καλύτερα αν ο άντρας ήταν φεμινιστής  και βοηθούσε λίγο την υπόθεση, αντί να υπολογίζει πόσα τσιγάρα δρόμο έχει να κάνει….

Ο Αρχιεπίσκοπος και οι επιλεκτικές απαλλοτριώσεις

Η κυβέρνηση και όλο το μνημονιακό συναπάντημα   κόπτεται  της «ελεύθερης αγοράς», της ατομικής ιδιοκτησίας  και του «υγιούς ανταγωνισμού», ενώ την ίδια στιγμή  προωθεί μέτρα επιλεκτικών απαλλοτριώσεων, καταστρατήγησης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων και μεροληπτικής παρέμβασης στην αγορά….Η Εκκλησία της Ελλάδας αποτελεί έναν από τους στόχους της κυβέρνησης, όχι για λόγους που σχετίζονται με την υποστήριξη της κοινωνικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής ελευθεριότητας, αλλά λόγω της δομικής και γονιδιακής ανάγκης κάθε αυταρχικού καθεστώτος (όρα περίπτωση Γ Ράϊχ) να έχει έναν τουλάχιστον αντίπαλο λεηλατίσιμο : Στον οποίο να μπορεί να φορτώνει αμαρτίες και με την αποδυνάμωση του οποίου να προσβλέπει στη «σκληρή» μετεξέλιξη της  κοινωνίας  - που στην ελληνική  περίπτωση σημαίνει  μια δευτεροκλασάτη και αυτοαπαξιωμένη  χώρα της ευρωπαϊκής «οικογένειας» …

Αντιγράφω αποσπάσματα από ένα κείμενο του ANTINEWS, που κι αυτό φαίνεται να στρίβει με μικρά πηδηματάκια στη νέα Σαμαρική γραμμή:

 «……. Ο Ιερώνυμος ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγόρησε το ΥΠΕΚΑ ότι πριμοδοτεί τις γερμανικές επενδύσεις και μπλοκάρει το επενδυτικό πρόγραμμα της Εκκλησίας στον τομέα της ενέργειας και των φωτοβολταϊκών συστημάτων. Ο αρχιεπίσκοπος είπε ότι η Εκκλησία αντιμετωπίζεται ως «οργανισμός βήτα κατηγορίας». Με αφορμή το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ σχετικά με το πρόγραμμα “Ήλιος” ο Ιερώνυμος επισήμανε πως “δεν μπορεί η Εκκλησία να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία σε σχέση με την αξιοποίηση της περιουσίας της με τους χειρότερους δυνατούς όρους, σε αντίθεση με τους επίδοξους Γερμανούς επενδυτές…….Οι εταίροι μας επιδιώκουν να μας μετατρέψουν σε αποικία, θίγοντας βάναυσα την εθνική μας αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία. Εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε με όπλα τις αρχές και τις αξίες που κουβαλάμε ως λαός και τη θέλησή μας να αντιμετωπίσουμε θαρραλέα και αποφασιστικά την κρίση……... Όταν η Εκκλησία επιχειρεί να πραγματοποιήσει και να επεκτείνει το κοινωνικό και το προνοιακό της έργο, πάντα ξαφνικά παρουσιάζονται προσκόμματα πάσης φύσεως. Δεν μπορεί για την έκδοση άδειας λειτουργίας ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος να απαιτούνται περισσότερα από τρία χρόνια σε μία μάλιστα περίοδο που η Εκκλησία προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναλάβει το έργο της προνοιακής μέριμνας. Δεν μπορεί ουσιαστικά η Πολιτεία να της στερεί τη δυνατότητα να επιτελέσει το κοινωνικό της έργο, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που αυτό μπορεί να αποτελέσει κλειδί για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής»….

Όλο το κείμενο στο   http://www.antinews.gr/2012/02/29/149744/#more-149744 

Άγνοια Μνημονίου απαγορεύεται…

Αντιγράφω από το γνωστό Οικολογικό-Κον Μπεντιτικό σάϊτ «Αριστερή Στρουθοκάμηλος», που παρέχει  γενναιόδωρα το χώρο του στις υπέρ Μνημονίου απόψεις…. 

 Θανάσης Πολλάτος : 

«Τη θέση της παράθεσης επιχειρημάτων έχουν πάρει οι αυτόματες ιαχές μίσους.

Για την ακρίβεια, η παράθεση επιχειρημάτων είναι αδύνατη, τόσο λόγω της ψυχολογίας της μάζας που επικρατεί μετατρέποντας τους ανθρώπους σε ζώα όσο και λόγω της παντελούς άγνοιας για το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα των μεταρρυθμίσεων που κατά τ’ άλλα καταγγέλλονται.

Η ρητορική μίσους γίνεται τόσο έντονα πιστευτή από τους θιασώτες της τρομοκρατίας αυτού του τύπου ένεκα πολλών παραγόντων.

Η άγνοια του περιεχομένου του Μνημονίου πρέπει να θεωρείται ολική λόγω της προπαγανδιστικής συσκοτιστικής συμβολής των ΜΜΕ και της ανεπάρκειας του πολιτικού συστήματος να το υποστηρίξει ρητά αφού αυτό υποσκάπτει τα συμφέροντα των πελατών του. Έπειτα, η άγνοια συνδυάζεται με την επίσης παντελή έλλειψη ορθολογικής σκέψης και ψυχραιμίας.»

Λέω κι εγώ : Μέσα σε αυτό το γενικό σκηνικό των άσχετων και ανενημέρωτων περί το Μνημόνιο, πού τοποθετείται ο κύριος Χρυσοχοϊδης που ομολόγησε άγνοια   ; Και πού τοποθετείται η κυρία Παναρίτη, η οποία  χάρις στην φιλμογράφηση των εργασιών της ειδικής επιτροπής της Βουλής [(τα φιλμ manent (!)] άφησε την πρωτοφανή μαρτυρία  ότι το πρόσφατο Μνημόνιο των 700 σελίδων (αγγλικό κείμενο +μετάφραση) της  είχε δοθεί μόλις πριν λίγες ώρες;

Όμως το ζήτημα της «κατανόησης» και «εμβάθυνσης» στα του μνημονίου, είναι τόσο σημαντικό όσο η γνώση της Φυσικής  από ένα βομβαρδιζόμενο πολίτη με ναπάλμ. Τι να τις κάνει τις εξισώσεις της Βλητικής, όταν πρέπει ή έστω θέλει να ζήσει;  

Όλο το περισπούδαστο άρθρο  στο http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2012/02/blog-post_27.html#more 

Και τρίτο φράγμα στον Άραχθο…….

Μια «παράπλευρη απώλεια» από την εισβολή των Μνημονίων στην πολιτική και κοινωνική ζωή, είναι η παραγνώριση των ζητημάτων ποιότητας ζωής και προστασίας της φύσης…Οι εγκληματίες της Τρόϊκας και οι εγχώριοι κουϊσλιγκ επιτίθενται σε όλη την έκταση του «μετώπου», όπου κρίνονται ζητήματα όχι μόνο εισοδηματικού χαρακτήρα αλλά και ποιότητας ζωής. Σαν αποτέλεσμα έχουμε μεγάλα ελλείμματα στο δημόσιο διάλογο και σχετικά μικρές παρεμβάσεις, εκεί όπου παλιά υπήρχε εξαιρετική ποικιλότητα λόγου και ακτιβισμού….

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η περίπτωση των υδροηλεκτρικών φραγμάτων μεγάλης κλίμακας, που προκαλούν σημαντικά προβλήματα στη φύση. Αντιγράφω από άρθρο του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα-Αρτινού(4.2.12), που επιγράφεται «Κερκόπορτα Παπακωνσταντίνου για την κατασκευή του φράγματος Αράχθου» (Ελεύθερη ζώνη, 4.2.12) 

«Με νομικό ελιγμό, πραξικοπηματικό θα το χαρακτήριζα, ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γ. Παπακωνσταντίνου επιχειρεί να παρακάμψει τη σθεναρή αντίσταση των Ηπειρωτών στη μεθοδευμένη επιστροφή του θέματος κατασκευής και τρίτου υδροηλεκτρικού έργου στον Άραχθο, με τη δημιουργία φράγματος στον Άγιο Νικόλαο Άρτας.»


Ο κ. Αρτινός χαρακτηρίζει την επί του θέματος εμμονή του κ. Παπακωνσταντίνου – όπως και της προηγηθείσας κ. Μπιρμπίλη - ως αδικαιολόγητη, και κάνει ένα μικρό χρονικό των ενεργειών του ΥΠΕΚΑ που κατέληξαν στην επαναφορά μιας διάταξης που …… « βγάζει το φράγμα από την πόρτα και το μπάζει απ’ το παράθυρο. Και τούτο γιατί υποβαθμίζει τα χωροταξικά σχέδια, τα οποία λαμβάνουν υπόψη πολλές παραμέτρους ….. Τέτοιο σχέδιο είναι το από το 2003 χωροταξικό της Περιφέρειας Ηπείρου στο οποίο στηρίχτηκε και η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που  ακύρωσε τόσο την άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας όσο και την άδεια περιβαλλοντικών όρων της «ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΑΕ. »

Πολύ μα πολύ εύστοχα, ο  κ. Αρτινός υπογραμμίζει  την καταχρηστική εξομοίωση των μεγάλων υδροηλεκτρικών φραγμάτων με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και λέει στον ΥΠΕΚΑ

«….. Πως οι Ηπειρώτες έχουν μνήμη. Και να θυμάστε επίσης πως θα τους βρείτε απέναντί σας σε κάθε απόπειρα υφαρπαγής του πλούτου τους αλλά και προσπάθειας υποτίμησης της νοημοσύνης και της αγωνιστικότητάς τους» ...

Και καταλήγει υπενθυμίζοντας στους καβαλημένους του ΔΝΤ - που θεωρούν ως «ελέω θεού» προερχόμενη την εξουσία τους - μια σοφή κουβέντα του Τζων Κένεντυ , στον λόγο που εκφώνησε την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του, 20 Ιανουαρίου 1961 : 

«Όσοι ανόητα επιδίωξαν την εξουσία καβάλα στην τίγρη, κατέληξαν στο στομάχι της»…. Όλο το άρθρο στο
http://www.giannena-e.gr/sygxrona_themata/perivallon/Kerkoporta_Papakonstantinou_Gia_Fragma_Arachthou_Artinos_Charalampos_01-2012.aspx

Στη φωτογραφία, οι εκπρόσωποι της Πανηπειρωτικιής Ομοσπονδίας στη συνέντευξη της 25.1.12

Μ.Ο.Υ.Ν.Τ.Ζ.Α

Το εξαθλιωμένο  ΠΑΣΟΚαριάτο και οι αριστεροδεξιοί  παραστεκάμενοί του προσπαθούν να καταλογίσουν στην «μούντζα» και στους Μουντζαχεντίν που την υλοποιούν,   παραβίαση της πολιτικής ευπρέπειας και του πολιτικού πολιτισμού….. Μιλάνε περί Δικαίου και περί ανομίας   για να εξάγουν τις  βολικές αποφάσεις τους,  που επιφυλάσσουν το  θάνατο για  τον πορτοφολά ενώ γύρω τους πέφτουν  προστιματικές ποινές στους serial killers….

Προφανώς οι λεγάμενοι παραγνωρίζουν το θεμελιώδες γεγονός της ΕΜΠΟΛΕΜΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, στην οποία έχουν φέρει  τα μεγάλα αφεντικά τους και οι ίδιοι την κοινωνία. Και φυσικά παραβλέπουν  ότι σε αυτή την  ιδιόρρυθμη κατάσταση, με τη «χοντρή» παραβίαση της νομιμότητας και των κοινωνικών δικαιωμάτων,  ισχύει το «Δίκαιο του Πολέμου» ….

Στον πόλεμο ένας στρατιώτης που πυροβολεί εναντίον των αντιπάλων του στα πλαίσια των εχθροπραξιών, δεν είναι υπόλογος για τέλεση ή απόπειρα ανθρωποκτονίας σε οποιοδήποτε δικαστήριο. Στον τρέχοντα κοινωνικό πόλεμο, με τις σχετικά ήπιες μέχρι στιγμής μεθόδους, ένας πολίτης που διαδηλώνει παρά την απαγόρευση της αστυνομικής αρχής ή που εξυβρίζει «έργω» το κοινοβούλιο (με τη χειρονομία της μούντζας) επίσης δεν τελεί μια οποιαδήποτε παραβίαση του Δικαίου .…. Γιατί το παράνομο  κατοχικό καθεστώς «δεν δικαιούται δια να εγκαλεί» οποιονδήποτε ως αντιρρησία νομιμότητας, εφόσον  οι πράξεις αυτού του τελευταίου δεν  εκφεύγουν του επιδιωκόμενου, δημοκρατικού πολιτικού σκοπού.

Τώρα που πλησιάζει η 25^η Μαρτίου, η Μ.Ο.Υ.Ν.Τ.Ζ.Α ( Μετωπική  Οργάνωση Υποστήριξης Νοητικού Ταρακουνήματος Ζαβλακωμένων και Αφελών) θα επαναλάβει σίγουρα τη δράση της . Φυσικά υπό τις ευλογίες της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού….

Ελεάννα Ιωαννίδου, το κοσκινίζειν ως υποκατάστατο του ζυμώνειν…...

 Καμιά σκοπιμότητα δεν πρέπει να μας αποτρέπει να λέμε τα σύκα-σύκα, τη σκάφη-σκάφη και  το καλό-καλό…… Και το καλό είναι ότι τον τελευταίο καιρό, από το χώρο των Οικολόγων Πρασίνων,  «ανάμεσα στα σκάρτα» παρέχονται και κάποια δείγματα  ανταπόκρισης  στις ζωτικές ανάγκες της χειμαζόμενης  κοινωνίας.

 Έτσι δε θα μπορούσε κανείς παρά να χαιρετήσει την δήλωση της συν-εκπροσώπου τύπου των ΟΠ, Ελεάννας Ιωαννίδου,  που αναφερόταν στις αποκαλύψεις και συζητήσεις για οικονομικές δραστηριότητες μελών και στελεχών διαφόρων κομμάτων υπό τον τίτλο :        «Όποιος βαριέται να ζυμώσει 10 μήνες κοσκινίζει»….

Είπε η Ιωαννίδου :  

«Κύριοι και κυρίες του κυβερνητικού συνασπισμού, αλλά και των κατεστημένων κομμάτων, μην προσπαθείτε τόσο σκληρά να μας πείσετε πως επιδιώκετε τη διαφάνεια στα οικονομικά σας. Η πολύ καλή δουλειά σας φαίνεται, άλλωστε, όχι μόνον από τις προσωπικές σας περιουσίες, αλλά και από τα κόμματά σας που τα χρεοκοπήσατε και πάνω απ’ όλα την ίδια την πατρίδα μας»

ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ

Ο Βίτο Τζενοβέζε εναντίον Δον Κολεόνε. Ο Άλ Καπόνε εναντίον Τζώνυ Ντίλιγκερ. Ο Νταβέλης  εναντίον  αδελφών Αρβανιτάκη. Ο Μπάγκσυ Σήγκελ  εναντίον  Λάκυ Λουτσιάνο. Ο Σορίν Ματέϊ εναντίον Πάσαρη. 

Εμείς οι προοδευτικοί, με ποιόν πάμε, με ποιόν είμαστε, ποιόν προτιμάμε; 

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης  ήταν «αρνητής επιλογής» (όπως λέμε «αρνητής στράτευσης» κλπ) μεταξύ ληστών, λήσταρχων, μαφιόζων, απατεώνων. Το είχε πει κάποτε : Δεν διαλέγω μεταξύ Αλ Καπόνε και Ντίλιγκερ.

Τώρα οι Καπόνε και Ντίλιγκερ έρχονται να μας βγάλουν διαγγέλματα και να διεκδικήσουν την ηγεσία της Μαφίας, της Κόζα Νόστρα, της  Καμόρα.

Το θράσος τους είναι αμέτρητο. Και τα βουλευτάκια που στοιχίζονται ξωπίσω τους, αξιοθρήνητα.

Τουλάχιστον, να κάνουν τις εκλογές τους «κεκλεισμένων θυρών». Να μας αφήσουν ήσυχους. Δε θέλουμε ούτε ζωγραφιστούς ούτε τηλεοπτικούς να τους βλέπουμε

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΤΖΟΚΑ

ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΗΣ ΚΕΔΕ

Σήμερα, μετά την επιβολή από την τρόικα και των εγχώριων πολιτικών και οικονομικών ελίτ,  του πρώτου μνημονίου, ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του «Καλλικράτη», και κάποιες μέρες μετά την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου, η χώρα και η Αυτοδιοίκηση ζουν ένα άθλιο παρόν, χωρίς ορατές προοπτικές βελτίωσης για το μέλλον. Οι προβλέψεις μας, δυστυχώς,  επιβεβαιώθηκαν.

     Οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της τρόικα και των ελληνικών κυβερνήσεων, τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και ο «Καλλικράτης» μεγέθυναν τα υπάρχοντα προβλήματα, οδηγούν σε κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, υπερφορολόγηση των πολιτών, απολύσεις και ιδιωτικοποίηση  των δημόσιων υπηρεσιών γενικού κοινωνικού ενδιαφέροντος.

    Έγινε πλέον σαφές ακόμα και στους δύσπιστους ότι ήδη η πολιτική του  πρώτου Μνημονίου που επιχειρήθηκε και επιχειρείται και μέσω του Καλλικράτη είχε  εξοντώσει την Αυτοδιοίκηση. Ο «Καλλικράτης» είναι η εφαρμογή του μνημονίου στην αυτοδιοίκηση και το όχημα για την επιβολή νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Επιχειρήθηκαν και επιχειρούνται πολιτικές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων (απορρίμματα, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ.) και  εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου (ΗΛΙΟΣ, ΣΔΙΤ κ.λπ.). Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ΣΔΙΤ είναι το Ελληνικό και οι τρόποι αξιοποίησης του. Στην περίπτωση αυτή εκχωρείται δημόσιος χώρος και εκποιείται δημόσια περιουσία.

    Ταυτόχρονα, οι προβλεπόμενες απολύσεις των εργαζομένων στους Δήμους και  στο δημόσιο σε συνδυασμό με τις λόγω των μνημονίων άγριες περικοπές από θεσμοθετημένους πόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης, θα έχει σαν αποτέλεσμα την διάλυση ολόκληρων υπηρεσιών των δήμων σε κρίσιμους τομείς.  Κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας, καθαριότητα, πράσινο, παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι θα συρρικνωθούν μέχρι εξαφανίσεως.

     Αρκεί κάποιος να αξιολογήσει το στοιχείο εκείνο σύγκρισης των τριών τελευταίων χρόνων των προϋπολογισμών για την Τ.Α και θα διαπιστώσει ότι τα έσοδα της από το Κράτος μειώνονται στο εκπληκτικό ποσοστό που προσεγγίζει το 55%.

    Από την άλλη πλευρά συνεχίζεται η τοκογλυφία του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Ο υψηλός τόκος του Ταμείου και τα εμπόδια του ελεγκτικού καθιστούν αδύνατη τη δανειακή βοήθεια των Δήμων.

    Έτσι «επιτυγχάνεται» η υποχώρηση της αυτοδιοίκησης σε κρατική υπηρεσία, ο ακρωτηριασμός των αυτοδύναμων αποφάσεων, η έλλειψη και των ελάχιστων πόρων για άσκηση πολιτικής, η αδυναμία καταβολής ακόμα και των ανελαστικών  εξόδων.

    Ακόμα και με τους τυχοδιωκτικούς υπολογισμούς της κυβέρνησης η Τ.Α δεν μπορεί να επιβιώσει. H τελευταία εκτίμηση της την εκθέτει: «τα σταθερά έσοδα των ΟΤΑ υπολογισμένα με τον πιο ασφαλή τρόπο, στη βάση των τρεχουσών αποδόσεων της κρατικής χρηματοδότησης, ανέρχονται σε ύψος 4 δις € για τους δήμους και 670εκ. € για τις περιφέρειες…. (υπουργός Παπακωνσταντίνου)», ενώ φέτος στον προϋπολογισμό είναι εγγεγραμμένα 2,4 δις (να σημειωθεί ότι το 2011 δόθηκαν 3,526 δις).

   Με τη ψήφιση του «μνημονίου 2» το έγκλημα ολοκληρώνεται. Επιχειρείται  η σκύλευση του πτώματος. Ακόμα και οι συνοδοιπόροι των κυβερνητικών αποφάσεων μιλούν για το τέλος της Αυτοδιοίκησης, τουλάχιστον, όπως την είχαμε γνωρίσει. Το ερώτημα που προβάλλει είναι απλό: Δεν το γνωρίζουν αυτό οι «ειδήμονες»; Βεβαίως το γνωρίζουν, αλλά έχουν άλλα σχέδια, τα οποία πλέον έχουν αποκαλυφθεί, όπως η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας, η εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής από την Τ.Α, η πλήρης ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών και δεν έχει τέλος ο κατάλογος των νεοφιλελεύθερων επιλογών που θα οριστικοποιήσουν το θάνατο της αυτοδιοίκησης, όπως και της κοινωνίας.

     Συγκεκριμένα, ενώ πριν λίγες ημέρες πήραμε υποσχέσεις και από τον Πρόεδρο και από τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης ότι θα δώσουν  450 εκατομμύρια στην Τ.Α που από «λάθος», όπως ισχυρίστηκαν, δεν εγράφησαν στον προϋπολογισμό, κόβονται και άλλα χρήματα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του «μνημονίου 2»  θα περικοπούν κι άλλα 290 εκ. με τα ακόλουθα:

ü Οι πιστώσεις των προϋπολογισμών όλων των Υπουργείων μειώνονται κατά 15%

ü Μείωση πιστώσεων, για απόδοση σε ΟΤΑ  Α’ βαθμού κατά  59 εκατ. από τους ΚΑΠ.

ü Μείωση της ήδη κουτσουρεμένης ΣΑΤΑ κατά 140 εκατ.( ήδη από 608 είχε μειωθεί στα 478 εκ. και τώρα καταλήγει στο ποσό των 338 εκ) Οι πόροι αυτοί αφορούν στην υλοποίηση έργων και προγραμμάτων ανάπτυξης. Ενώ λοιπόν και οι πιο αδαείς περί τα οικονομικά θεωρούν ότι το αντίδοτο στην κρίση και την ύφεση είναι η στήριξη με κάθε τρόπο και μέσο της ανάπτυξης της χώρας, με τη δεύτερη κατά σειρά μείωση της ΣΑΤΑ μέσα στο 2012, κάθε σχέδιο και πρόγραμμα για επενδυτικές και αναπτυξιακές δράσεις των δήμων οδηγείται στη «χώρα της φαντασίας».

ü Αξιοσημείωτο είναι ότι σε μια εποχή βαθιάς ύφεσης οι δημόσιες επενδύσεις μειώνονται σε όλα τα Υπουργεία.

ü Μείωση κατά 50 % των συμβάσεων έργων και εργασίας

ü  Μείωση των μισθών κατά 10% όλων των αιρετών (Περιφερειαρχών, Δημάρχων κ.λ.π.)

ü Περιορισμός των αμειβομένων αντιδημάρχων κατά το ήμισυ των σημερινών υπαρχόντων. (το ερωτηματικό είναι αν θα παραμείνουν στις θέσεις τους και δεν θα πληρώνονται)

ü  και σημαντικότερο – απολύσεις και στους ΟΤΑ. Ενώ προωθείται  ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και εγκρίνονται  προσλήψεις με συμβάσεις   σε διάφορες υπηρεσίες των δήμων μόνο με την λογική των ανταποδοτικών.    

      Η μοναδική ελπίδα είναι οι ενωτικοί πολιτικοί και κοινωνικοί   αγώνες για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής συναίνεσης που εκφράζεται από την ετερόκλητη κυβερνητική συμμαχία, κυβέρνηση που δημιουργήθηκε και υποστηρίζεται από τους κυρίαρχους νεοφιλελεύθερους κύκλους του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος και τα διαπλεκόμενα μιντιακά συγκροτήματα.

        Την δυσμενή αυτή πραγματικότητα δεν συμμερίζεται η εγκλωβισμένη στο πολιτικό σκηνικό του κοινωνικού αφανισμού πλειοψηφία της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), η οποία με τεχνάσματα, σοφίσματα και αποπροσανατολιστικές κινήσεις ή κινήσεις εντυπωσιασμού λειτουργεί ως ανάχωμα του συστήματος. Αυτούς τους  αρνητικούς  συσχετισμούς οφείλουμε να ανατρέψουμε στην πράξη. 

      Η δημιουργία κινήματος με στόχους την κατάργηση της νέας δανειακής σύμβασης, την ανατροπή της συγκυβέρνησης και αυτής της πολιτικής και την αναγκαία συγκρότηση και συμπαράταξη όλων των αριστερών – αντινεοφιλελεύθερων – αντιμνημονιακών δυνάμεων είναι επιτακτική για την αλλαγή στη χώρα μας.

     Η λύση είναι η συλλογική αντίδραση της Αυτοδιοίκησης απέναντι στην εξαθλίωση της και την μετατροπή της σε κρατική υπηρεσία με συγκεκριμένους τρόπους.

     Η πρόταση μας συγκεκριμενοποιείται στην απόφαση για το  κλείσιμο των Δήμων και συγκεντρώσεις στο Κέντρο της Αθήνας. Η δράση μας πρέπει να είναι  κοινή δράση με τους εργαζόμενους και την ΠΟΕ – ΟΤΑ. Επομένως, συντονιζόμαστε με τους εργαζόμενους και το λαό των πόλεων μας και συντονισμένα αγωνιζόμαστε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η εναρμόνιση με τη δοκιμαζόμενη κοινωνία είναι ο μόνος δρόμος. Αυτές οι πολιτικές πρέπει να ανατραπούν στην πράξη και η Αυτοδιοίκηση οφείλει να πρωτοστατήσει και να σταθεί αλληλέγγυα σε δράσεις και κινήσεις συνδικάτων, φορέων και πολιτών που το επιδιώκουν.

«Οικολόγοι Πράσινοι» (τινές) ως «Γερμανικό Κόμμα»

Μια ομάδα «Οικολόγων Πρασίνων» (Αλέξανδρος Αποστόλου, Κωνσταντίνος Κατώπης, Δημήτρης Κουτσουρέλης, Αλέξανδρος Λαλάκος, Αλέκα Μελιάδου, Ελένη Παρασκευοπούλου, Νίκος Ράπτης, Δημήτρης Στασινόπουλος) παρεμβαίνει στην ενδοκομματική συζήτηση και ταυτόχρονα απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό,  δείχνοντας την ξεκάθαρη προσχώρηση ενός τμήματος αυτού του χώρου στο Μνημονιακό στρατόπεδο…

Πριν απ’ όλα χαιρετίζουν τη νέα δανειακή  σύμβαση αλυσσοδέματος της χώρας, διαβλέποντας σωτηρία μέσα στο χαμό που επιφέρει!

«η χώρα μας φαίνεται ότι κατάφερε να αποφύγει προσωρινά τον εφιάλτη της άτακτης χρεοκοπίας και να παραμείνει ζωντανή στην ευρωπαϊκή οικογένεια».

Στη συνέχεια κοινοποιούν την εκ μέρους των (κατά φαντασίαν…)υπέρβαση της  αντιπαράθεσης, ανάμεσα στον εξαπατημένο λαό και στους έμφοβους κουϊσλιγκ, οι οποίοι  κρύβονταν  ντροπιασμένοι για τα αίσχη που διεκπεραίωναν :  

«Οι Οικολόγοι-Πράσινοι χρειάζεται να ξεφύγουν από τη ρητορική της αντιπαράθεσης «μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί», που είναι πια ξεπερασμένη και παραπλανητική και δεν εξυπηρετεί παρά τυχοδιωκτικές επιδιώξεις διαφόρων κομμάτων» 

Κατόπιν, μετά το «κάρφωμα» των  κομμάτων, έρχονται να «καρφώσουν» (πασοκικότατα !)  την ελληνική  κοινωνία,  χωρίς να κάνουν συγκεκριμένη  μνεία των ξένων ευθυνών :

"θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και να επιμείνουμε στη διαπίστωση ότι φτάσαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση εξαιτίας αιτιών που πρωταρχικά βρίσκονται στη χώρα μας και όχι στο εξωτερικό".

Εν τέλει, για να επιδείξουν το  πρωτοποριακό προφίλ που δεν διαθέτει πλέον ο  χώρος τους  – όντας ένα συμπίλημα κεντρώων ιδεών + προστασίας του περιβάλλοντος -   εκτοξεύουν και κάτι ολίγα περί αξιών  και περί υπερκαταναλωτισμού , που τόσο βόλεψε και βολεύει τους μνημονιακούς παράγοντες: 

«Θα πρέπει να υποδείξουμε οικολογικές λύσεις, να παρουσιάσουμε τις οικολογικές-εναλλακτικές αξίες που φυσικά έρχονται σε αντίθεση με το μοντέλο του υπερκαταναλωτισμού.»

Η Ελλάδα  είχε  κάποτε «Γαλλικό», «Ρωσικό» και  «Αγγλικό» Κόμμα . Τώρα πλέον κάποιοι θέλουν να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία  Γερμανικού Κόμματος….

Ολόκληρο το κείμενο στο

http://red-pep.blogspot.com/2012/02/blog-post_28.html

Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας

(κείμενο πρωτοβουλίας πολιτών)

Η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται τόσο από την κρίση όσο και από τις αδιέξοδες συνταγές αντιμετώπισής της. Υποχωρούν θεσμοί που συγκροτήθηκαν μέσα από πολλούς αγώνες και θυσίες στη μεταπολεμική Ελλάδα: οι κοινωνικές ασφαλίσεις, το σύστημα δημόσιας υγείας και περίθαλψης, η εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, το φυσικό και αστικό περιβάλλον, η δυνατότητα ασφαλούς διαβίωσης, στοιχειώδη δημόσια αγαθά που συνιστούν την ελληνική εκδοχή ενός ήδη λειψού και απαξιωμένου κοινωνικού κράτους κατεδαφίζονται, με αποτέλεσμα η κοινωνία να οδηγείται στην ασφυξία.

Προβάλλεται εκβιαστικά το δίλημμα: λιτότητα ή χρεοκοπία; Ωστόσο, δεν πρόκειται για δίλημμα αλλά για αρνητικό άθροισμα: ΚΑΙ λιτότητα ΚΑΙ χρεοκοπία. Η ανά τρεις μήνες απειλή αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι ηθικά ανοίκεια και οικονομικά καταστροφική, γιατί ενισχύει την βαριά ύφεση, μετατρέποντας την Ευρώπη σε κεντρικό παράγοντα αβεβαιότητας, οικονομικής αστάθειας και βαθέματος της κρίσης. Η ίδια η Ευρώπη διαμορφώνει τις συνθήκες ώστε η Ελλάδα να μην τηρεί τις δανειακές της υποχρεώσεις.

Κάθε μέρα γίνεται πιο φανερό ότι η συγκεκριμένη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, που κορυφώνεται με το Μνημόνιο 2, δεν είναι μια πορεία διάσωσης και εξόδου ούτε άρσης των χρόνιων παθογενειών του ελληνικού πολιτικού και οικονομικού συστήματος, αλλά μια πορεία καταστροφική, βασισμένη στην κοινωνική αδικία. Την κρίση δεν την υφίστανται όσοι εκμεταλλεύτηκαν το κράτος και το δημόσιο συμφέρον επί δεκαετίες, αλλά οι πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή επιχείρηση αναδιανομής πλούτου και ισχύος, που υπονομεύει το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, δημιουργώντας ακραίες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Ταυτόχρονα, επανεμφανίζεται δυναμικά ο εθνικισμός ενώ εντείνονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.

Η ψευδώνυμη χρήση της έννοιας της «μεταρρύθμισης» είναι ενδεικτική για την αδυναμία υπέρβασης της κρίσης. Και αυτοί ακόμη που ήλπιζαν ότι η κρίση θα αποτελούσε ευκαιρία εξυγίανσης και τολμηρής θεσμικής ανανέωσης αντιλαμβάνονται πλέον ότι οι επιβαλλόμενες «μεταρρυθμίσεις» διαλύουν την κοινωνία. Ο λόγος που κυριαρχούσε στο εσωτερικό και εντείνεται στο εξωτερικό είναι ηθικολογικός, τιμωρητικός και ενοχοποιητικός. Κάθε αντίρρηση και κριτική επισείει την κατηγορία του «λαϊκισμού», του «συντεχνιασμού» και του «αντιευρωπαϊσμού». Αφού πρώτα στιγματίστηκε η μεταπολίτευση και το πνεύμα δημοκρατίας που έφερε στον τόπο, παρακολουθήσαμε και τον εξαγνισμό της άκρας δεξιάς, με τη συμπερίληψή της στην κυβέρνηση. Παράλληλα, πυκνώνουν οι προτάσεις για κυβερνήσεις «αρίστων», για συνασπισμούς τεχνοκρατών που θα «σώσουν» τη χώρα. Πρόκειται για ισχυρές αντιδημοκρατικές και αυταρχικές τάσεις, που εκμεταλλεύονται, με λαϊκιστικό τρόπο, τα δικαιολογημένα αισθήματα αποτροπιασμού απέναντι στην παλιά τάξη πραγμάτων που καταρρέει. Ωστόσο, σε αντίθεση με έναν ρηχό «εθνικά υπερήφανο» λόγο εναντίον των δανειακών συμβάσεων, δεν νοσταλγούμε, βέβαια, αυτή την τάξη.

Ελλάδα και Ευρώπη βυθίζονται σε μια αλληλοτροφοδοτούμενη κρίση, που δείχνει όχι μόνο τις θεσμικές αδυναμίες της Ένωσης, αλλά και τη διαχείρισή της από τις συντηρητικές ηγεσίες με νεοφιλελεύθερες συνταγές. Όσο και αν μοιάζει δύσκολο, οφείλουμε να εργαστούμε για μια κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη, που θα προβάλλει τις ιστορικές και πολιτικές της αξίες, δίνοντας νέο περιεχόμενο στην παγκοσμιοποίηση — άλλωστε, η λύση δεν μπορεί να είναι εθνική, αλλά πρέπει να ανταποκρίνεται στις διαστάσεις της ηπείρου μας, και όχι μόνο. Σήμερα ταπεινώνουν τους Έλληνες, αύριο τους υπόλοιπους λαούς, σπέρνοντας δυσπιστία και μίσος ανάμεσά τους. Πρόκειται για μια καταστροφική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία. Έτσι, η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα συνιστά πολιτικό διακύβευμα για όλη την προοδευτική Ευρώπη.

Απέναντι στον κυρίαρχο άκριτο και εντέλει ταξικό λόγο οφείλουμε να προτάξουμε την κριτική σκέψη, την καθημερινή εμπειρία και τις ανάγκες των πολιτών, ιδίως αυτών που πλήττονται άδικα από την κρίση. Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο, επιθυμούμε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός ισχυρού μετώπου υπεράσπισης της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Μια μεγάλη συμπαράταξη, που θα φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους, με στόχο να αποκαταστήσει το νόημα των λέξεων, τη δημιουργική επικοινωνία ανάμεσα σε κοινωνικούς χώρους και πολίτες με διαφορετικές εντάξεις, που συμμερίζονται τις θεμελιώδεις αρχές της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, τις συντεταγμένες δηλαδή της ιδιότητας του πολίτη σε ένα φιλελεύθερο και δημοκρατικό πολίτευμα.

Απορρίπτοντας τη λογική του «μονόδρομου», τα ανιστόρητα στερεότυπα που ενοχοποιούν την ελληνική κοινωνία καταρρακώνοντας τη συλλογική αξιοπρέπειά μας, επιδιώκουμε να αναδείξουμε, εντός κι εκτός Ελλάδας, τις συνέπειες της κρίσης. H ελληνική κρίση είναι μέρος μιας συνολικότερης κρίσης, η οποία αλλάζει θεμελιακά την ιστορική εποχή που ζούμε. Σ’ αυτήν τη μεταιχμιακή περίοδο είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι διακυβεύονται τόσο η έννοια του κοινωνικού, όσο και η δημοκρατία και τα δικαιώματα του πολίτη.

Για υπογραφές του κειμένου  http://www.koindim.eu/el/

ΜΥΡΙΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ….

Έχουν αρχίσει να χαμογελούν, μεταξύ τους και προς τα έξω…Οι έχοντες στοιχειώδεις γνώσεις Πολιτικής Ψυχολογίας τούς οσμίζονται εκ του μακρόθεν : Όλα αυτά τα χαμόγελα, όλη αυτή η νεογέννητη ευφορία, τα «καλά λόγια» που έχουν αρχίσει να λέγονται για μια «παραπτωματική»  χώρα και μάλιστα σε (χρονική) απόσταση αναπνοής από τις προγενέστερες κινδυνολογίες, πείθουν ότι ετοιμάζουν το μεγάλο γιουρούσι για την άλωση της λαϊκής ψήφου. Η μεγάλη επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη : Ο  Βενιζέλος βγαίνει και λέει ότι  «η Ελλάδα είχε καιρό να ακούσει καλά λόγια και σήμερα άκουσε καλό λόγο». Ο επικεφαλής της Ευρωζώνης, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αναφέρεται  στην εκπλήρωση των 100 προαπαιτούμενων δράσεων που είχαν ζητηθεί από την Αθήνα, ο επίτροπος Ολι Ρεν μιλάει  για ικανοποιητική πρόοδο προς την εκπλήρωση των όρων δανειοδότησης, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Φρανσουά Μπαρουέν, τονίζει ότι αυτά που ζητήθηκαν έχουν υλοποιηθεί. Ακόμη και ο «σκληρός» Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κάνει  λόγο για μία θεμελιωδώς θετική απόφαση από  την Ελλάδα  !!.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63624403

Το ίδιο, εκλογικό μήνυμα, εκπέμπει και η επίθεση Σαμαρά εναντίον της Αριστεράς : Διαβλέποντας ότι η πατριωτική και αντιμνημονιακή Αριστερά μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για πατριώτες και δημοκράτες του παραδοσιακού δεξιού χώρου -  συνειδητούς ψηφοφόρους, πολιτευόμενους ή εν ενεργεία πολιτικούς -   ο Σαμαράς έφερε στην επιφάνεια ακόμη και ζητήματα της αρμοδιότητας της ιστορικής επιστήμης….Μόνο που δεν μίλησε για την πολιτική της Τρίτης Διεθνούς και του Δημητρώφ….

Τώρα λοιπόν όλοι τους  τρέχουν, σχεδόν σαν να άκουσαν τον πυροβολισμό του Γερμανού  αφέ(ν)τη : Να προλάβουν να κάνουν τις εκλογές  σε κατάσταση «πολιτικής καταστολής», με τις ζωτικές λειτουργίες του ασθενούς  υποβαθμισμένες, να  πάρουν την έγκρισή του και μετά να  διαπραγματευτούν το Μνημόνιο του Ιουνίου και τις νέες περικοπές μισθών, συντάξεων, πρόνοιας….

  ΠΗΓΗ Φωτογραφίας : Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Ούτε στο ράφι ούτε στο χωράφι….

 Ανακοίνωση των Οικολόγων -Πρασίνων :

"Οι πρόσφατες αποκαλύψεις γύρω από την χρήση μεταλλαγμένων ζωοτροφών στην παραγωγή γάλακτος από μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες της χώρας μας (Δες  σχετικά στο τέλος, το υστερόγραφο της Οικονικής…) έρχονται να επιβεβαιώσουν το πρόβλημα της παρουσίας των μεταλλαγμένων στην ζωή μας και να αναδείξουν μια σειρά  προβλημάτων γύρω από την ασφάλεια των τροφίμων.

Η τεχνολογία των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών είναι μια τεχνολογία ανυπολόγιστου ρίσκου με τεράστιες προεκτάσεις στην υγεία, την οικονομία, το περιβάλλον αλλά και σε ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι μια τεχνολογία  που μας μετατρέπει σε πειραματόζωα χωρίς τη θέλησή μας στα πλαίσια ενός  πειράματος χωρίς δυνατότητα τερματισμού με ανυπολόγιστους κινδύνους

Η Γενετική Μηχανική επιδιώκει την υποταγή του αγροτικού-κτηνοτροφικού τομέα στις επιδιώξεις των μεγάλων εταιριών βιοτεχνολογίας. Ενδεχόμενη επικράτησή της θα προκαλέσει πλήρη εξάρτηση (μια νέα δουλοπαροικοποίηση) των αγροτών-κτηνοτρόφων μέσω της δέσμευσης φυτών και ζώων ως πνευματική ιδιοκτησία μικρού αριθμού πολυεθνικών εταιριών.

Οι οικολόγοι πράσινοι επισημαίνουν πως σήμερα παρά τις καθησυχάσεις:

• τα μεταλλαγμένα κυκλοφορούν ελεύθερα και στην χώρα μας, καθώς σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία μπορούν νόμιμα και ελεύθερα εφόσον υπάρχει επισήμανση στις ζωοτροφές, να χρησιμοποιούνται στην κτηνοτροφία.
• στην χώρα μας τόσο οι μεγάλες μονάδες όσο ακόμη και μικρές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, εφόσον αγοράζουν ζωοτροφές εισαγόμενες και ειδικά σόγια και καλαμπόκι, γίνονται χρήστες μεταλλαγμένων. Τις περισσότερες φορές μάλιστα χωρίς πιθανόν να μην το γνωρίζουν, καθώς η επισήμανση αν υπάρχει δεν γίνεται εύκολα κατανοητή.

Σε μια εποχή που η δύναμη των οικονομικά ισχυρών του πλανήτη αυξάνεται και η προσπάθεια για τον έλεγχο της τροφής γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο μία πολιτική και κοινωνική πίεση των ευρωπαίων αγροτών και καταναλωτών σε συνεργασία με άλλες κοινωνικές ομάδες θα ανατρέψει  τις επιταγές των εταιριών της βιοτεχνολογίας. Σήμερα επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ η αναζωπύρωση του μετώπου ενάντια στα μεταλλαγμένα.

Προτείνουμε:

Α. την θέσπιση εθνικού προτύπου που να επισημαίνει (βάζει ετικέτα) στα ζωικά προϊόντα (γάλα, τυρί, κρέας, ψάρια ιχθυοκαλλιεργειών κλπ) όταν στη διατροφή τους δεν έχουν χρησιμοποιηθεί γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως το συγκεκριμένο πρότυπο για την υποστήριξη της εγχώριας παραγωγής, είχε αναγγελθεί με τυμπανοκρουσίες από την πολιτική ηγεσία του ΥΑΑΤ,  είναι ήδη έτοιμο από το περασμένο καλοκαίρι καθώς έχει ολοκληρωθεί  και η δημόσια διαβούλευση αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται στα συρτάρια του πρώην ΟΠΕΓΕΠ - Agrocert (νυν ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ) και αναρωτιέται κανένας γιατί δεν τίθεται σε εφαρμογή. Ας μην ξεχνάμε πως η πιστοποίηση non-GMO στην κτηνοτροφία είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται ήδη με επιτυχία στην Ευρώπη μέσα από εγκεκριμένους φορείς πιστοποίησης και αντίστοιχα πρότυπα, παρέχοντας πιο αξιόπιστες λύσεις συγκριτικά με τα συστήματα  αυτοελέγχου των εταιρειών για χρήση μη μεταλλαγμένων ζωοτροφών.

Β. τον σχεδιασμό της καλλιέργεια εγχώριων ζωοτροφών με στόχο τον καλύτερο έλεγχο και την απεξάρτηση από το κόστος του συναλλάγματος για την εισαγωγή μεταλλαγμένης σόγιας και καλαμποκιού,

Είναι καιρός να προχωρήσουμε πέρα από τις γενικόλογες αναφορές  και τυμπανοκρουσίες,  να ληφθούν μέτρα και να ασκηθούν πολιτικές, ώστε η χώρα μας να είναι πραγματικά μια χώρα χωρίς μεταλλαγμένα ". 

Θεματική Ομάδα για την  Γεωργία και τα Τρόφιμα

Πληροφορίες: Σπύρος Σγούρος, 6936904300

                      Αριστοτέλης Τσόγκας,  6973999653

ΥΓ. Οικονικής : Τι καλά έως τέλεια θα ήταν , αν οι συντάκτες της συγκεκριμένης ανακοίνωσης «δεν ξέχναγαν» να αναφέρουν τη πρωταρχική και καθοριστική συμβολή της GREENPEACE στην αποκάλυψη της πρόσφατης απάτης με τα μεταλλαγμένα !

ΕΛΕΝΑ ΠΑΝΑΡΙΤΗ

Από ιατρικής απόψεως, ποια είναι η «αρχή λειτουργίας»  του εμβολιασμού   ; Είναι ότι εισάγεται  στον οργανισμό ένας νοσογόνος παράγοντας σε πολύ μικρές δόσεις, ούτως ώστε  να διεγερθεί ο οργανισμός,  να προβεί στην παραγωγή αντισωμάτων εναντίον αυτού του παράγοντα και να «προπονηθεί» με την εξολόθρευσή του…..Στην  κατεστημένη πολιτική  η ηθική αγανάκτηση - ως νοσογόνος παράγων -  εισάγεται συνήθως αυθόρμητα σε μικροδόσεις, οι οποίες επίσης οδηγούν στην παραγωγή αντισωμάτων ,   που μπορεί να είναι ο,τιδήποτε, πολιτικοί εκβιασμοί, απειλές, κυρώσεις κλπ.…...

Στην ανάρτηση http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2012/02/blog-post_12.html είχα θαυμάσει  την βουλευτίνα  κυρία Παναρίτη που με εντυπωσιακό πάθος και ηθική αγανάκτηση κάκιζε το νέο Μνημόνιο, ιδιαίτερα για τις απίθανες ρυθμίσεις του περί αγγλικού Δικαίου….

Όμως η κυρία Παναρίτη ψήφισε τελικά  υπέρ, μαζί με άλλους 198 !

Και τελικά τι βγήκε από την όλη ιστορία;

Βγήκε ότι οι δυνάμεις κατοχής της χώρας χρησιμοποίησαν την κ. Παναρίτη για έναν μικρό εμβολιασμό των διανοουμένων και κάποιου τμήματος του γενικού  πληθυσμού,   ενάντια στο πάθος και στην ηθική αγανάκτηση.  Και ότι ενδυναμώθηκε σε ένα μικρό αλλά όχι μηδαμινό βαθμό, η άποψη ότι κι αυτοί που φωνάζουν "τουμπαίρνονται" ή μπορούν αυτοβούλως να τουμπάρουν…

Χάρις στην κυρία Παναρίτη, ο πολιτικός κυνισμός εισέπραξε μια ακόμη νίκη…