Ο Θάνατος του «Αγροτάκου»

Ένα ακόμα καρφί έβαλε η «όμορφη» κα Ο. Κεφαλογιάννη στους αγρότες, αφαιρώντας αντικείμενο των αγροτικών επαγγελμάτων από τους επαγγελματίες αγρότες, με την συνέργεια-ψήφιση από τους Βουλευτές της τροπολογίας για τον Αγροτουρισμό.

Μέχρι σήμερα όλοι γνώριζαν ότι αγροτουρισμός ήταν προσφορά τουριστικών υπηρεσιών από επαγγελματίες αγρότες. Με την τροπολογία που ψηφίσθηκε ο αγροτουρισμός ορίζεται πλέον ως αυτοτελής ή συνεργαζόμενη τουριστική επαγγελματική δραστηριότητα, «ροκανίζοντας» το πεδίο των αγροτικών επαγγελμάτων.

Τα αγροτικά επαγγέλματα μέχρι σήμερα ήταν ο γεωργός, ο κτηνοτρόφος, ο ψαράς και ο δασοκόμος και, ΜΟΝΟ συμπληρωματικά προς τα τέσσερα παραπάνω, η παραγωγή ενέργειας, η μεταποίηση και εμπορία των ιδιοπαραγόμενων προϊόντων και ο αγροτουρισμός.

Μέχρι σήμερα ο αγροτουρισμός , από πλευράς στρατηγικής, ήταν η διαχείριση κινδύνων των ετεροβαρών ετήσιων «συμβολαίων με τον Θεό», που έκαναν οι πραγματικοί επαγγελματίες αγρότες. Έτσι, οι αγρότες, είχαν ένα 10-20% εισόδημα από εναλλακτική πηγή, που μπορούσε να τους εξασφαλίσει την επιβίωση, σε περιπτώσεις δυσμενών εξελίξεων στην αγροτική παραγωγή ιδιαίτερα λόγω καιρού ή ασθενειών.

Στον χώρο της αγροτικής κοινωνίας τα αγροτικά επαγγέλματα δρούσαν συμπληρωματικά, μόνα περιθώρια για άμιλλα. Με την εισαγόμενη απορύθμιση εξωθούνται πλέον οι τοπικές  κοινωνίες στον άκρατο ανταγωνισμό, χαρακτηριστικό της οικονομίας της αγοράς, που , από ότι καταγράφεται διεθνώς, είναι ο θάνατος της κοινωνικής οικονομίας, και της κοινωνίας, κατ αρχήν της αγροτικής.

Με την μορφή «μνημόσυνου», αν προσπαθούσαμε απλά να καταγράψουμε τις ευθύνες για τον «θάνατο του αγρότη», την καταστροφή της αγροτικής κοινωνίας και την προεξοφλούμενη ίδια κατάληξη των ελλήνων, ως πολιτισμού, εύκολα θα εντοπίζαμε, χωρίς πρωταγωνιστική κατάταξη:

Τα του ποδοσφαίρου τω ποδοσφαίρω

Διαβάζω για την «ιστορική νίκη» της ΑΕ Λεμεσσού επί της  Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης – πρώην Λένινγκραντ-  και τα βρίσκω όλα νορμάλ, με τις «συνήθεις» ποδοσφαιρικές  μεγαλοστομίες : Οι οποίες δεν προσεγγίζουν μεν   εκείνο  τον απίθανο τίτλο εφημερίδας της δεκαετίας του 70 (Ο ΠΑΟΚ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΕΠΡΩΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ! ) πλην όμως   δεν είναι αμελητέες ….

Υπάρχει βέβαια  κάτι στην εικόνα την οποία   επισυνάπτει στην είδηση ο in.gr  :  Είναι  σκουρόχρωμοι ποδοσφαιριστές  συγχαίροντες  εαυτούς και αλλήλους σε πρώτο πλάνο. Στην αρχή, μου περνάει η σκέψη ότι οι Κύπριοι το έχουν παρακάνει  στην ηλιοθεραπεία. Στη συνέχεια , σε έναν ελεύθερο συνειρμό,  αναλογίζομαι την  περίπτωση ορισμένων υπερβολικά μαυρισμένων κολυμβητών  στο Καβούρι, οι οποίοι , σύμφωνα με ένα  διαδικτυακό ποίημα, έφαγαν ξύλο από κάτι τζιμάνια-χρυσαυγίτες,  γιατί εκλήφθησαν ως μαύροι…..

Εν τέλει  συνέρχομαι από τη διανοητική ραστώνη και ανακαλώ τη θεμελιακή συνθήκη , το laissez faire-laissez passer του σημερινού ποδοσφαίρου :

H Ηρώ Διώτη επιτίθεται, ο Υπουργός Μανιάτης απαντά για τα μεταλλαγμένα…

.

Ηρώ Διώτη : Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή και όλα αυτά που είπατε για την πρόταση της Ελληνικής Προεδρίας για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Είχαμε παρακολουθήσει τότε και λόγω εντοπιότητας όλη τη συζήτηση που διεξαγόταν και την Ευρώπη. Η ουσία είναι ότι αντί η πρόταση της Ελληνικής Προεδρίας να είναι η καθολική απαγόρευση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό που κάνει στην πραγματικότητα είναι να βάζει τις χώρες στη διαδικασία να αποδείξουν ότι η καλλιέργεια είναι επιζήμια για τις χώρες τους και βλαβερή, επικαλούμενοι κυρίως οικονομικούς ή κοινωνικούς λόγους ή λόγους δημόσιου συμφέροντος.

Στην πιθανή λοιπόν άρνηση ενός κράτους μέλους για την έγκριση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών για καλλιέργεια στο έδαφός του, επικαλούμενο οικονομικούς ή κοινωνικούς λόγους, θα υπάρξει προσφυγή εναντίον του ενώπιον του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και με βάση τη μέχρι τώρα νομολογία είναι βέβαιη η νίκη εταιρειών βιοτεχνολογίας.

Αντί λοιπόν, κύριε Υπουργέ, να πρέπει η εταιρεία να αποδεικνύει ότι δεν βλάπτουν οι τροποποιήσεις, συμβαίνει το ανάποδο. Εξάλλου και σε επίπεδο τεχνολογίας, κύριε Υπουργέ –το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά- δεν υπάρχουν τρόποι να διαπιστώσει κανείς ποιες τροποποιήσεις γίνονται στο DNA, ποιες είναι οι μεταλλάξεις, παρά μόνο αφήνεσαι στη βούληση της εταιρείας να δηλώνει ό,τι θέλει εκείνη για το ποιες είναι οι τροποποιήσεις που επιφέρει. Αφήνετε, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ουσιαστικά την Ευρώπη ανοχύρωτη.

Ο κίνδυνος του ισλαμισμού

 Του Σταύρου Τζίμα, Καθημερινή

Ωσπου να σκοτωθούν στη Συρία μερικοί Αλβανοί, πολεμώντας στο πλευρό των εξτρεμιστών ισλαμιστών, η εικόνα για τους συμπαγείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς στα Βαλκάνια ήταν αυτή των ήρεμων κοινωνιών που βλέπουν το μέλλον τους σε μια δημοκρατική Ευρώπη, με τα έθνη και τις θρησκείες να πορεύονται ειρηνικά. Οι αποκαλύψεις για στρατολογίες τζιχαντιστών και προσηλυτισμό, στον οποίο επιδίδονται όλο και περισσότεροι σκληροπυρηνικοί ιμάμηδες στα τζαμιά, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη ροή «ιερού χρήματος» από αραβικές χώρες και την Τουρκία, «χτύπησαν καμπανάκι». Η «τζιχάντ» διάβηκε τη Μεσόγειο και εισχωρεί, με οργανωμένη επιχείρηση ριζοσπαστικοποίησης του ήπιου και κοσμοπολίτικου Ισλάμ σε Αλβανία, ΠΓΔΜ, Κόσοβο, Σερβία, Βοσνία, αυξάνοντας την ανησυχία στις πολιτικές, θρησκευτικές, πνευματικές ελίτ αλλά και στη Δύση. Την πιο ακραία έκφρασή της αποτελούν οι «στρατιώτες του Αλλάχ», οι φανατικοί δηλαδή πιστοί που ζώνονται τα όπλα και σπεύδουν να πολεμήσουν στη Συρία και στο Ιράκ για την ίδρυση χαλιφάτου, πρώτα εκεί και μετά, όπως διακηρύσσουν, στην Ευρώπη. Ομως το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό. Η απειλή του θρησκευτικού διχασμού πλανάται πάνω από τα Δυτικά Βαλκάνια.

Πραξικόπημα -- εισβολή - ΚΑΤΟΧΗ - Μεταπολίτευση

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Δεν πρόκειται για απολογισμό. Άλλωστε, τι να πρωτοθυμηθείς, τι να πρωτογράψεις. Μα, να, μια και ζήσαμε τότε στην επαναστατική μας νιότη με μεγάλη ΕΝΤΑΣΗ τα γεγονότα, μια και δεν ΞΕΧΝΑΜΕ ποτέ ότι η αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας εν Ελλάδι είναι ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΗ με την τουρκική εισβολή και ΚΑΤΟΧΗ του 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας (στην ουσία έκτοτε έχουμε ένα ΔΙΧΟΤΟΜΗΜΕΝΟ de facto νησί…), επανερχόμεθα , με την αφορμή –και την απόσταση– των σαράντα χρόνων για να επισημάνουμε:

Με αφορμή τις πρόσφατες συνομιλίες των «δύο πλευρών», το (υποτιθέμενο) «νέο πλαίσιο» λύσης των Αναστασιάδη - Έρογλου εξαφανίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, τη νομική και διεθνή της υπόσταση, κάνοντας λόγο για νέο «κυπριακό κράτος», το οποίο θα συστήσουν, από κοινού και ισότιμα, τα «δύο συνιστώντα κράτη». Έτσι γίνεται αποδεκτός ο διαχρονικός στόχος της Τουρκίας για ουσιαστική διάλυση και ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν γίνεται καμία αναφορά σε εισβολή, κατοχή, κατοχικές δυνάμεις, ούτε στον σεβασμό των αποφάσεων και ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Ολομέλειας του ΟΗΕ, το δε ψευδοκράτος αποκτά την ίδια διεθνή υπόσταση με την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία!

Η ενδεχόμενη και απευχόμενη απώλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, την «έκλειψη» της οποίας τονίζει η Τουρκία, θα είναι όχι μόνο τοπική καταστροφή και τεράστια πληγή, αλλά θα οδηγήσει και στην ανεπανόρθωτη συρρίκνωση της Ελλάδας. Οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας και της Κύπρου, στο σύνολό τους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν στην πράξη το αυτονόητο ότι: «Η Κύπρος αποτελεί το ανάχωμα στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας προς την Ελλάδα» (στρατηγός Αλευρομάγειρος).

Όλα αυτά τα χρόνια, πέραν των υποχωρήσεων, είχαμε κι εμείς μικρές νίκες:

1. Τη διακήρυξη του ΕΝΙΑΙΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ (που άσχετα από την υλοποίηση του ή μη, βοήθησε στη συνειδητοποίηση του πόσο ΚΟΝΤΑ είναι –ή πρέπει να είναι– τα δύο ελληνικά κράτη).

2. Την απόρριψη του διχοτομικού, ρατσιστικού Σχεδίου Ανάν το 2004 με συντριπτική πλειοψηφία, πράγμα που σημαίνει ότι ο ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ είναι ορθάνοικτος για τους λαούς που παλεύουν.

Ο ελληνικός λαός, σε Ελλάδα και Κύπρο, οφείλει να είναι σε εγρήγορση και να απαιτήσει αλλαγή στρατηγικής.

O αγώνας για εθνική και κοινωνική ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ σε Ελλάδα και Κύπρο συνεχίζεται, είναι ΕΝΙΑΙΟΣ

O Αλέξης Τσίπρας, στον Νίκο Αναστασιάδη…

Η λύση τύπου Ανάν , εκτός από παραγκωνισμός του Διεθνούς Δικαίου, είναι και λύση εγγυημένης αστάθειας(!) για την περιοχή. Αυτή την  αστάθεια,  πρωτίστως υπογράμμισε   ο Αλέξης Τσίπρας  απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας : 

"Συζήτησα με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Αναστασιάδη, για τις εξελίξεις, για τις συνομιλίες που έχουν ήδη ξεκινήσει και ολοκληρώθηκε ο δεύτερος γύρος τους, για την προσπάθεια εξεύρεσης μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης για το Κυπριακό.

Εξέφρασα στον Πρόεδρο τη σταθερή υποστήριξή μας στην προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος στις συνομιλίες. Εντούτοις, δεν μπορώ να κρύψω την ανησυχία μου για την αδιαλλαξία της τουρκοκυπριακής και της τουρκικής κυρίως πλευράς, διότι στους δυο πρώτους γύρους των συνομιλιών δεν υπήρξαν ουσιαστικές εξελίξεις. Δεν υπήρξε ούτε καν η καταγραφή των μέχρι σήμερα συγκλίσεων, προκειμένου να περάσουμε σε έναν ουσιαστικό τρίτο γύρο συνομιλιών.

Θέλω να επισημάνω για άλλη μια φορά ότι το Κυπριακό, ας μην το ξεχνάμε, είναι πρωτίστως ζήτημα εισβολής και κατοχής εδώ και 40 χρόνια του βόρειου τμήματος της Κύπρου. Ως εκ τούτου, η διαδικασία της λύσης βεβαίως και πρέπει να είναι στο πλαίσιο της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, στη βάση των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Η αταλάντευτη υποστήριξη της ελληνικής πλευράς προς την Κυπριακή Δημοκρατία, για την πρόοδο των συνομιλιών σε αυτή την κατεύθυνση, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη από όλες τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα. Πόσο δε, μάλλον σήμερα που βρισκόμαστε σε μια περίοδο έντονης ρευστότητας και γεωπολιτικής αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή. Γεωπολιτική αστάθεια που παίρνει τον χαρακτήρα γενοκτονίας στη Γάζα, γεωπολιτική αστάθεια που παίρνει το χαρακτήρα μιας διαρκούς ανάφλεξης στην ευρύτερη περιοχή, στη Συρία, αλλά και στα βόρεια, στην Ουκρανία.

Σε αυτά τα δεδομένα, βασική προτεραιότητα είναι η Ελλάδα και η Κύπρος να αποτελούν πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα και δυνάμεις που θα επιδιώκουν σταθερά τη συνεργασία και την ειρηνική επίλυση των διαφορών".

Tα «τυχαία» ατυχήματα της αεροπορίας

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 29.7.14
Η συζήτηση περί του «τυχαίου» και περί των αιτιών των αεροπορικών ατυχημάτων καλά κρατεί τις τελευταίες ημέρες, με 700 νεκρούς  εντός του 2014 και με σαφή υπέρβαση του μέσου παγκόσμιου  όρου  των 500 νεκρών ετησίως, που χαρακτήριζε τις αεροπορικές μεταφορές για πολλά χρόνια. Πολλά και διάφορα λέγονται για τη  διασπορά των ατυχημάτων στον χρόνο, κι ακόμη πολλές συσχετίσεις διατυπώνονται  για να διασκεδάσουν  το φόβο του ευρύτερου κοινού : Λόγου χάρη τα παιδιά- υποψήφιοι επιβάτες  αεροπλάνων ενημερώνονται για το  ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν Ολυμπιονίκες ή Πρωθυπουργοί ή Νομπελίστες, από το να πέσουν θύματα αεροπορικού ατυχήματος ! Και  ενώ οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις συνεχίζονται, άλλοι  στατιστικολόγοι  με έφεση στο παράδοξο αναφέρονται σε μια «κατανομή Πουασσόν», που επιβεβαιώνει  μια  τάση χρονικής σύμπτωσης  αεροπορικών ατυχημάτων – τρία μέσα σε χρόνο λίγων ημερών, στη προκειμένη περίπτωση -  χωρίς παραπέρα σχολιασμό  των αιτιών που καταλήγουν σε αυτά τα ατυχήματα.

Οι κατά τη διατύπωση ορισμένων «αδήριτοι νόμοι της στατιστικής»,   έχουν κάτι το μυστικιστικό και μεταφυσικό, που κάθε άλλο απαντά στο μεγάλο ερώτημα : 

Είναι δυνατό να αναζητηθεί μια αιτία ευρύτερης δράσης

Προβολή και αλληλεγγύη

ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ- ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΥΒΟΙΑ

Σ’ αυτό τον μαραθώνιο αγώνα για την ανάδειξη των δικαίων του κυπριακού Ελληνισμού, ορισμένα δείγματα γραφής των απλών ανθρώπων προξενούν ιδιαίτερη συγκίνηση. Και τέτοιο είναι αναμφίβολα  ένα μνημείο στην Εύβοια, για τους  Ελλαδίτες  που υπηρετούσαν στην Κύπρο με την ΕΛΔΥΚ, τον Ιούλιο- Αύγουστο του 1974. Το  συγκεκριμένο Μνημείο πρωτοδημιουργήθηκε το 1996  από τους κατοίκους του χωριού ΣΠΑΘΑΡΗ προς τιμήν των 50 Ευβοέων νεκρών από την τουρκική εισβολή,  είχε  δε αρχικά μια απλή αλλά καλαίσθητη μορφή, με φόντο τη πυκνή βλάστηση  της περιοχής. Στη συνέχεια όμως η όλη μνημειακή σύνθεση αναβαθμίστηκε ,  καλωπίσθηκε χωρίς να χάσει σε σεμνότητα και ευπρέπεια και  μεταμορφώθηκε σε ένα πραγματικό κόσμημα του δάσους….

Στο χώρο του μνημείου, όπου αναγράφονται τα ονόματα και οι ημερομηνίες θανάτου των πεσόντων,  πηγαίνει κανείς αφήνοντας τον κεντρικό δρόμο Μαντουδίου- Αγίας Άννας, και στρίβοντας αριστερά αμέσως πριν τη γέφυρα του ποταμού Κηρέα. Η φύση της περιοχής είναι όμορφη, σχεδόν εκθαμβωτική, κι η «ανακάλυψη»  του Μνημείου μετά μια πορεία λίγων χιλιομέτρων  σε ένα iδιαίτερα στενό  δρόμο, αναμοχλεύει πάμπολλα  αισθήματα….

Η εξουσία παίζει τον παπά με τον ΠΑΣΥΦΩΣ….

 Ο ΠΑΣΥΦΩΣ (Πανελλήνιος Σύλλογος Φωτοβολταϊκών Στέγης

Φιλοποίμενος 43 Πάτρα, τηλ 6974.436.031

http://www.oikopv.gr, oikopv@gmail.com)

απευθύνει επιστολή στην εξουσία  καθώς και σε κοινωνικές οργανώσεις***, στα πλαίσια ενός διαρκούς αγώνα για την αποκατάσταση των δικαίων χιλιάδων πολιτών, που πήραν στα σοβαρά τη  νεοφιλελεύθερη κλεπτοκρατία [σχετικά. http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/05/blog-post_6311.html]

Ιδού η επιστολή :  

Aξιότιμοι κύριοι,

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φωτοβολταϊκών Στέγης (ΠΑΣΥΦΩΣ, έγκριση καταστατικού με την υπ' αριθμ. 352/2014 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών) έχει ήδη περισσότερα από 5000 μέλη – καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος και παράλληλα ιδιοκτήτες οικιακών φωτοβολταϊκών (Φ/Β). Ο ΠΑΣΥΦΩΣ αποτελεί το αντιπροσωπευτικότερο όργανο που αφορά αποκλειστικά κατόχους οικιακών Φ/Β. Μεταξύ των σκοπών του ΠΑΣΥΦΩΣ είναι και η διαφύλαξη της νομιμότητας σε ότι αφορά τις αποφάσεις της πολιτείας και λοιπών αρμόδιων φορέων για τα οικιακά Φ/Β, αλλά και τους οικιακούς καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος. Στο πλαίσιο αυτό θα παρακαλούσαμε να μας απαντήσετε στα κάτωθι:

1) Μετά το Νόμο 4254 (ΦΕΚ 85/07-04-2014) η ΔΕΗ στέλνει λογαριασμούς με μειωμένες τιμές πληρωμής για την παραγόμενη ενέργεια από τα οικιακά Φ/Β – ενδιάμεσες μεταξύ της νόμιμης σύμφωνα με τις υπογεγραμμένες συμβάσεις και της νέας τιμής του Νόμου 4254. Τα μέλη μας θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη κατά του Νόμου 4254, πέραν τούτου όμως και κατόπιν εύλογων αποριών εκατοντάδων μελών μας θα παρακαλούσαμε να μας ενημερώσετε για τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζονται αυτές οι ενδιάμεσες τιμές.

Δομή Στήριξης Κοινωνικής Οικονομίας

Στις 3 Σεπ 2014, στην Θεσσαλονίκη, αποφασίσθηκε να γίνει η σημαντική συνάντηση των συλλογικοτήτων και δομών που επιθυμούν να μετέχουν στην Δομή Στήριξης της Κοινωνικής Οικονομίας στην Κεντρική Μακεδονίας-ΔΟ.Σ.Κ.Ο.ΚΕ.Μ. για να αξιοποιήσουν την πολύμηνη ζύμωση και προετοιμασία. Η προσπάθεια που ξεκίνησε στις 18 Δεκ 2013, στην Θεσσαλονίκη, και συνεχίσθηκε αδιάλειπτα κάθε Πέμπτη,  παραμένει ανοιχτή σε όλους, όσους ενδιαφέρονται για την προαγωγή της Κοινωνικής Οικονομίας στην Κεντρική Μακεδονία.

Σχετικά

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/07/blog-post_5127.html

Ο κόσμος μέχρι σήμερα από διπολικός, «κράτος-αγορά», γίνεται τώρα τριπολικός «κράτος-αγορά-κοινωνία», αναγράφει στο βιβλίο «Θεσμοί & Εφαρμογές ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ» ο κ. Βασίλης Τακτικός (210 8813760). Είναι πρόδηλο ότι ο πολιτισμός και κυρίως οι νέες τεχνολογίες διάδοσης πληροφοριών, διαφοροποιούν ραγδαία τα δεδομένα, με αποτέλεσμα οι επικρατούσες ιδεολογίες να σπρώχνουν τις κοινωνίες είτε στην απαξίωση συστημάτων εξουσίας που δεν είναι πλέον λειτουργικές, είτε στη δημιουργία νέων δομών διαχείρισης των κοινών.

Ιστορικά, παλαιότερα, καταγράφονταν η έντονη παρουσία της κοινωνίας των πολιτών μόνο κατά την διάρκεια των επαναστατικών περιόδων, ενώ στην συνέχεια τα κινήματα αυτά, σχεδόν πάντοτε, υποτάχθηκαν δια μέσου των κομμάτων, στην εξουσία του κράτους ή εξουδετερώθηκαν από την ηγεμονία της αγοράς.

Nέοι και νεάζοντες

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 26.7.14

Στην οργανική χημεία μικρές διαφοροποιήσεις στους «συνδέσμους» κάποιων  στοιχείων  έχουν ως αποτέλεσμα  τελείως διαφορετικές ενώσεις. Ανάλογα συμβαίνουν και στην «κοινωνική χημεία»: Το σεξ και ο σεξισμός, η κατανάλωση και ο καταναλωτισμός, ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός,  έχουν παρεμφερή υλικά, πλην όμως συγκροτούν διαφορετικές  ποιότητες. Oι νέοι που παράγουν δημιουργικούς νεωτερισμούς και οι νεάζοντες  που παράγουν φούμαρα, είναι κάτι ανάλογο .

Πριν  μερικές ημέρες σημείωσα την απάντηση που έδωσε ο  Σταύρος Θεοδωράκης στον Πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη , όπου αναφερόταν στην ανάγκη «νέων προσώπων» με «νέες ιδέες». «Η χώρα δεν θα σωθεί αν δεν μπουν νέοι άνθρωποι στο κάστρο », είπε ο επικεφαλής του «Ποταμιού»…

Υπάρχει μια τάση παραμερισμού των γέρων- εκτός  και εντός Αριστεράς. Δεν θα αντικρούσω αυτή τη τάση με την   υπόμνηση ότι εκτός από  κολόγερους  υπάρχουν και    κολόπαιδα :  Απλώς  θα υποστηρίξω ότι δεν μπορείς να κερδίζεις πολιτικά ματς  εξωγηπεδικώς, δηλαδή όχι με την  ποιότητα του  λόγου και του παραδείγματός σου, αλλά με τη φωτογένεια  και   τα σακίδια επ’ ώμου.

Ακούω σε συγκεντρώσεις να οικτίρουν  το πλεόνασμα  ασπρομαλλιάδων, διαβάζω σε κείμενα να κλαψουρίζουν για την Ελλάδα και την Ευρώπη που γερνάει. Βρίσκω αυτές τις προσεγγίσεις   αναχρονιστικές,

[φωτο από κινητοποίηση για την ΕΡΤ]

ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ συνυπογράφουν δήλωση για το κυπριακό, μαζί με 32 κόμματα

- Υπενθυμίζοντας ότι σαράντα χρόνια πριν, τον Ιούλιο του 1974, η Χούντα των Αθηνών μαζί με τη φασιστικήΕΟΚΑ Β’ προχώρησαν σε πραξικόπημα κατά του εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’,

- Υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε το πραξικόπημα για να υλοποιήσει τις επεκτατικές της βλέψεις στην Κύπρο, εισβάλλοντας παράνομα στο νησί και ότι μέχρι σήμερα παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο μέσα από τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών του κυπριακού λαού, τη συνεχιζόμενη απόπειρα αλλοίωσης του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού μέσα από το μαζικό εποικισμό,

- Υπενθυμίζοντας ότι το δίδυμο έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής εξυφάνθηκε από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με στόχο τη διχοτόμηση και τη διπλή ένωση με Ελλάδα και Τουρκία, που ήσαν αμφότερες μέλη του ΝΑΤΟ,

- Σημειώνοντας ότι 40 χρόνια μετά η Κύπρος βιώνει ακόμα τις τραγικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής και κατοχής,

- Επαναλαμβάνοντας ότι το Κυπριακό είναι στην ουσία του διεθνές πρόβλημα εισβολής και παράνομης κατοχής, κατά παραβίαση των βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,

- Σημειώνοντας ότι το Κυπριακό διατηρεί και εσωτερική πτυχή, αποκατάστασης των σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων της Κύπρου, της Ελληνοκυπριακής και της Τουρκοκυπριακής,

Τα κομμουνιστικά, εργατικά και προοδευτικά κόμματα που υπογράφουν τη Διακήρυξη,

1. Καταγγέλλουν την αδιάλλακτη πολιτική της Τουρκίας και της Τουρκοκυπριακής ηγεσίας, πολιτική που διαιωνίζει το Κυπριακό πρόβλημα και εδραιώνει τα διχοτομικά τετελεσμένα επί του εδάφους,

Η φαντασία στον αντιμνημονιακό αγώνα….

.

Νέο Άγιο απέκτησε η Ελλάδα. Είναι ο   Άη… Φύγε   και έχει το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτή την ευφάνταστη εικόνα έφτιαξαν οι σχολικοί φύλακες που διαδήλωσαν την Τρίτη. Ο Κυριάκος έχει το φωτοστέφανο της Τρόϊκα το οποίο περιβάλλουν τα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα χέρια του κρατά ένα ευαγγέλιο που γράφει "μνημονίου λόγος".

Με σύνθημα να "γυρίσουν πίσω όλοι οι απολυμένοι" διαδήλωσαν οι εργαζόμενοι του Δημοσίου που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα, όπου διαμαρτύρονταν και κατά των απολύσεων. Όλοι τους ήταν πιστοί στο ραντεβού τους στην πανελλαδική κινητοποίηση -με τη συμμετοχή και των ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, σχολικών φυλάκων- με την πορεία να ξεκινά από την ΕΡΤ και να φτάνει στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

ΠΗΓΗ  ANTINEWS

Οι μεγαλοεργολάβοι αναλαμβάνουν όλα τα δημόσια έργα;

 Αιφνιδιαστική τροπολογία που δίνει τη δυνατότητα στους μεγαλοεργολάβους να αναλαμβάνουν δημόσια έργα, τα οποία μέχρι πρότινος δεν επιτρεπόταν λόγω περιορισμών στο συνολικό προϋπολογισμό ενός έργου, κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Η ρύθμιση συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας «Φάροι, στρατολογία και άλλες διατάξεις».

Με βάση το ισχύον καθεστώς, οι τεχνικές εταιρείες καταχωρούνται σε ένα μητρώο, όπου ταξινομούνται σε κατηγορίες βάσει της εμπειρίας των υπεύθυνων μηχανικών τους. Π.χ. ένα μικρό τεχνικό γραφείο μπορούσε να αναλάβει ένα έργο έως ένα συγκεκριμένο ποσό, ενώ οι πιο μεγάλες εταιρείες δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν σε έργα μικρότερου βεληνεκούς.

Η ρύθμιση αυτή  είχε στόχο την προστασία των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρών γραφείων, ώστε να μην κυριεύσουν στην αγορά τα μεγαθήρια που μονοπωλούν τα τελευταία χρόνια όλα τα μεγάλα έργα, σύμφωνα με  δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών».

ΣΥΡΙΖΑ, Αριστερά και εξωτερική πολιτική *

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αν έχουν κάτι κοινό και αν κάτι τι επιβεβαιώνουν τα πραξικοπήματα του 1967 και 1974, η εισβολή του 1974, το σχέδιο Ανάν και τα Μνημόνια Ελλάδας-Κύπρου, είναι η διαρκής, σοβαρή απειλή κατά της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας του ελληνικού λαού και οι κοινωνικές της συνέπειες. Αριστερά που δεν θέλει/μπορεί να το αντιληφθεί δεν είναι αριστερά και δεν θα έχει κανένα μέλλον.  

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύτηκε θεαματικά στις εκλογές του 2012, αλλά δεν τις κέρδισε; Γιατί έκτοτε γνώρισε στασιμότητα και ελαφρά κάμψη; 

Ικανοποιητική απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι τελείως ζωτική για την επιτυχία, αν όχι επιβίωση της αριστεράς. Μάταια όμως θα την αναζητήσετε στα πολυσέλιδα ντοκουμέντα των «οργάνων», τα «κείμενα συμβολής» των «τάσεων», τις τοποθετήσεις των στελεχών. Μέχρι στιγμής, φοβούμεθα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκε ικανοποιητική ερμηνεία της ιστορίας του! 

Αν όμως δεν βρεθεί και εφαρμοστεί στο διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές, τότε θα αποτύχει στη βασική υπόσχεση και ουσιαστικό λόγο ύπαρξής του, την ανάγκη διακοπής της μνημονιακής καταστροφής και αποκατάστασης της ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας. Δεν θα αποσπάσει πλειοψηφία για να το κάνει. Θα πιεσθεί αντίθετα να «προδώσει» ανοιχτά, συμμετέχοντας ίσως σε «μεγάλο συνασπισμό», όχι για να αμφισβητήσει, αλλά συνεχίζοντας τη  γενοκτονία. (Εμείς δεν θα είχαμε αντίρρηση και για τέτοιο συνασπισμό, δεν είμαστε τόσο πούροι «προλετάριοι», όσο οι σύμμαχοι του Μητσοτάκη του 1989. Αρκεί να βοηθούσε όμως την απελευθέρωση από τα μνημόνια, όχι την περαιτέρω υποδούλωση). 

Σφάξε με (Ενβέρ) πασά μου ν’ αγιάσω ….

Tου Σάββα Καλεντερίδη*

 

 

Πριν από 106 χρόνια, στις 24 Ιουλίου 1908, οι Νεότουρκοι εξεγέρθηκαν στην Θεσσαλονίκη, απαιτώντας την επαναφορά του Συντάγματος, για "ισονομία και ισοπολιτεία". Ήταν οι εκσυγχρονιστές και οι προοδευτικοί της εποχής, όπως οι δικοί μας του 21ου αιώνα, εδώ στην Ελλάδα. Όταν επικράτησαν και πήραν την εξουσία, διέπραξαν τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Εμείς, ως ευπειθείς ραγιάδες, τιμούμε την εξέγερση των Νεοτούρκων και τον αρχισφαγέα Εμβέρ πασά, διατηρώντας μέχρι σήμερα το όνομα "Πλατεία Ελευθερίας", στο χώρο που εκδηλώθηκε η εξέγερση, στη Θεσσαλονίκη.

Επισκεπτόμενος πριν από λίγες ημέρες την Θεσσαλονίκη και περιδιαβαίνοντας την Πλατεία Ελευθερίας, διαπίστωσα ή για την ακρίβεια ένοιωσα τον ραγιαδίστικο νεοελληνικό παραλογισμό σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, διαπίστωση που αποτελεί απόδειξη του γεγονότος ότι είμαστε ένα αποπροσανατολισμένο έθνος σε ηθικό και υπαρξιακό μαρασμό.

Να εξηγήσω το γιατί.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ένα θεοκρατικό απολυταρχικό καθεστώς, όπου ο σουλτάνος, ως εκπρόσωπος του προφήτη Μωάμεθ στη γη, διοικούσε τους υπηκόους και τους υπόδουλους λαούς, κατά το δοκούν. Με άλλα λόγια, δεν υπήρχε καταστατικός χάρτης, ήτοι Σύνταγμα, ούτε νομικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τη ζωή, την τιμή και την περιουσία κυρίως των μη μουσουλμανικών πληθυσμών. Με άλλα λόγια, ο οποιοσδήποτε Οθωμανός αξιωματούχος, είχε δικαίωμα  ζωής και θανάτου, σε κάθε μη μουσουλμάνο υπήκοο.

Τα βασικά αυτά δικαιώματα διασφαλίστηκαν με τα διατάγματα του Τανζιμάτ και του Χάτι Χουμαγιούν (1839 και 1856), που υπέγραψε ο Σουλτάνος κατόπιν πιέσεων και μετά από ήττες απέναντι στη Ρωσία και τη Δύση.

Η Αγνή Καλογερή στο Κέντρο Ταυτοποίησης Μεταναστών Σάμου.

            Η αφορμή για την επίσκεψη   της βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι αυξημένες ροές μεταναστών και προσφύγων το τελευταίο διάστημα και η ανάγκη για ενημέρωση της κοινωνίας στα θέματα που αφορούν τη λειτουργία του κέντρου.

            Από τη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων που έγινε φάνηκε ότι η αύξηση των ροών μεταναστών, η υποστελέχωση των υπηρεσιών και η έλλειψη συντονισμού από την πλευρά του κράτους,  οδηγούν το κέντρο να δουλεύει στα όριά του, έτσι που πολλές φορές η λειτουργία του εξασφαλίζεται από  εθελοντές,  στους οποίους αξίζουν συγχαρητήρια.

            Η βουλευτής δήλωσε:

 «Η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημα και να σταθεί σθεναρά απέναντι στις πολιτικές που γεννούν τη μετανάστευση.      Οι Ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, τα γεωπολιτικά παιχνίδια των ισχυρών δημιουργούν τους σύγχρονους “διεθνείς προλετάριους” κρατώντας τους λαούς της “πολιτισμένης Δύσης” μακριά.   Είναι μεγάλη ανάγκη η Σαμιακή κοινωνία, παρά την υπάρχουσα κρίση, να σταθεί δίπλα σε όλους αυτούς τους αναγκεμένους και ξεριζωμένους ανθρώπους, να τους περιβάλλει με ανθρωπιά και φιλοξενία και να “αθληθεί” στις πανανθρώπινες αξίες αντιπαλεύοντας έτσι το σύγχρονο και απάνθρωπο πρόσωπο του καπιταλισμού».

Κρατάω  τη διαπίστωση της Καλογερή, που αφορά τον ξεριζωμό  των ανθρώπων από τις πατρογονικές τους εστίες. Εμμέσως πλην σαφώς, η «Δύση» παράγει τη προσφυγιά  και «μετανάστευση». Η ίδια  θέλει  διακαώς να  αξιοποιήσει  τον νέο εφεδρικό στρατό εργασίας – κατά την μαρξική έννοια. Εμείς το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταλαβαίνουμε τι γίνεται και να σταματήσουμε τις ανευθυνότητες.

ΥΔΡΑ 19.7.2014: Με αφορμή τα 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Του Γιάννη Σχίζα

Εκφωνήθηκε σε εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Ύδρας με την συμμετοχή των Κώστα  Ζουράρη (πανεπιστημιακός) ,  Σάββας Καλεντερίδης (Συγγραφέας), Αντρέα Δημητρίου , Ποιήτριας, Ματίνας Ντούσκου, ηθοποιού

Τα κύρια σημεία της εισήγησης :

-        Όπως η τέχνη δεν πρέπει να γίνεται χάριν της τέχνης, έτσι και η  Ιστορία δεν πρέπει να γίνεται χάριν της ιστορίας

-        Η κήρυξη γενικής επιστράτευσης στις  20 Ιουλίου 1974 , ενώ ήταν φανερή η αδυναμία διαχείρισης ενός τόσο μεγάλου στρατιωτικού προσωπικού , ήταν   δηλωτική της  γελοιότητας των εθνοκάπηλων χουντικών. Όμως αυτή είναι μια  από τις δυο υποθέσεις  εργασίας :  Η άλλη υπόθεση έγκειται στην προβοκατόρικη κήρυξη γενικής επιστράτευσης με συνειδητό στόχο την πρόκληση χάους .

-        παλέψαμε   ενάντια στις καταστρεπτικές ρυθμίσεις του σχεδίου ANAN, με την αυτοπρόσωπη παρουσία μας, στην Ελλάδα και στη Κύπρο.  Όχι με πνεύμα υπεράσπισης  «Εθνικών συμφερόντων» - γιατί εθνικό συμφέρον θα ήταν και η ανασύσταση του κράτους του Μ.Αλεξάνδρου  :  Αλλά με πνεύμα ανάδειξης και προώθησης των εθνικών δικαίων. 

-        Αυτό που από ελλαδική σκοπιά φαίνεται εθνικό «καθήκον» αλληλεγγύης σε μια περιοχή Ελληνισμού, στην πραγματικότητα είναι συμφέρον – δηλαδή συμφέρον ενδυνάμωσης της κοινής αντίστασης ελλαδιτών και Κυπρίων  εναντίον των απειλών σε ένα ρευστό περιβάλλον.

-        Η ελληνική διανόηση πρέπει να καταλάβει ότι η εις βάθος ανάλυση και κατάδειξη των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών της Τουρκίας  δεν συνιστά τουρκοφαγική πολιτική αλλά προϋπόθεση  συνάντησης με τους Τούρκους Δημοκράτες

-          Το άγχος της «μη λύσης» και της μη ένωσης του νησιού, που διακατέχει κυρίως Κύπριους και Ελλαδίτες, μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με τη σκέψη ότι υπάρχουν χειρότερες λύσεις από την μη- λύση ! Και τέτοια είναι η ενδοτικότητα απέναντι στις αναθεωρητικές δυνάμεις

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Αν και δεν αξίζει τον κόπο….

 Στο μήνυμά του  για την 40η επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας, είπε: "Το Σύνταγμα οριοθετεί σαφώς τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας και ήταν συνειδητή η απόφασή μου να σεβαστώ το Σύνταγμα, που έχει πολύ ταλαιπωρηθεί τα τελευταία χρόνια, και να μην παραβιάσω τη θεσμική τάξη, προκαλώντας πολιτικές εντυπώσεις ή και πολιτική κρίση, μόνο και μόνο για να αποφύγω το πολιτικό κόστος".

Αυτή η ιδεολογική παγαποντιά – με την αναφορά στο «Σύνταγμα που έχει ταλαιπωρηθεί» και στην «θεσμική τάξη» που δεν πρέπει να παραβιαστεί -  δεν μπορεί να είναι δικιά του. Του την υπαγόρευσαν τα Πασόκια  που τον περιτριγυρίζουν, με στόχο να τον διευκολύνουν στο να θολώσει  τα ύδατα….

«Το Σύνταγμα που έχει ταλαιπωρηθεί» ….Τι πα να πει αυτό το μισόλογο; Το Σύνταγμα δεν έχει απλώς ταλαιπωρηθεί, αλλά καταρρακωθεί, ο ίδιος δε εκλήθη από τον λαό  το 2010-11 να το υπερασπίσει με μια παραίτηση διαμαρτυρίας, που θα προκαλούσε εκλογές. Και αποδείχθηκε  άξιος  ως καρεκλοκράτορας  αλλά  ανάξιος ως υπερασπιστής του Συντάγματος.

Όλα τα άλλα είναι άνευ σημασίας.

Κωνσταντίνα Κούνεβα, ευρωβουλευτής

Μη χάσετε τη συγκλονιστική μαρτυρία της Κωνσταντίνας Κούνεβα, που νοιάζεται  πραγματικά για τους συμπατριώτες της στη Βουλγαρία :

"Η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει με τη βία και την επιστράτευση των απεργών την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και των άλλων δημόσιων αγαθών. Και, δυστυχώς, οι ευρωπαϊκές αρχές παρακολουθούν απαθείς αυτή την εξέλιξη, υποστηρίζοντας το ψέμα - ή την ψευδαίσθηση - ότι η λεγόμενη «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας θα ωφελήσει τους πολίτες. Ας ρωτήσουν εμάς, τους πολίτες από τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, όπως η Βουλγαρία, πόσο τρομερές και αληθινά τραγικές συνέπειες είχε το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών σε ιδιωτικά μονοπώλια».

Στη Βουλγαρία, όπου την ενέργεια την ελέγχουν πια τρία ξένα μονοπώλια (Τσέχοι, Γερμανοί, Αυστριακοί) και έχουν μοιράσει τη χώρα σαν φεουδάρχες του Μεσαίωνα, εκατομμύρια πολίτες αναγκάζονται να χρησιμοποιούν ελάχιστα το ηλεκτρικό ρεύμα. Αποφεύγουν ακόμη και να ανάψουν το φως, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς. Τους χειμερινούς μήνες ένας βασικός μισθός δεν φτάνει για να πληρώσει κανείς έναν λογαριασμό.

Βραστές δηλώσεις….

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νίκολας Μαντούρο, δήλωσε πως το Ισραήλ ακολουθεί στα παλαιστινιακά εδάφη  πολιτική καταστροφής και γενοκτονίας και αντέδρασε στα κράτη που παραμένουν σιωπηλά λέγοντας ¨Να τις βράσω τις επίσημες δηλώσεις σας¨. 

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νίκολας Μαντούρο, κάνοντας έκκληση αρχικά σε όλο τον αραβικό αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, για τις σφαγές του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, δήλωσε : ¨Για πόσο ακόμη θα παραμένετε σιωπηλοί στην σφαγή ; Θα συνεχίσετε να παρακολουθείτε την σφαγή των αδερφών σας Παλαιστινίων ; Πότε θα ξυπνήσουν οι αραβικοί λαοί ; Πότε θα ξυπνήσετε και θα αφουγκραστείτε την φωνή του παλαιστινιακού λαού ; ¨

Ο ηγέτης της Βενεζουέλας ανέφερε πως μόνο δηλώσεις κάνουν παραμένοντας άπραγοι και πρόσθεσε :  Να τα βράσω τα διεθνή σας πρωτόκολλα. Πλέον πρέπει να κινητοποιηθείτε. Πρέπει να απαντήσετε στους δολοφόνους του παλαιστινιακού λαού. Πρέπει να τους σταματήσετε. Σας μιλώ ως πρόεδρος της Βενεζουέλας. Φτάνει πια. Πέραν των επίσημων δηλώσεων σας, αδυνατείτε να πάτε, ως εκεί. Μην παρεξηγείτε τον τόνο της φωνής μου, μιλάω εγκάρδια. Η οργή και ο πόνος που είναι κρυμμένα μέσα μου, με κάνουν να μιλάω έτσι¨.

Ο Νίκολας Μαντούρο ανέφερε πως ο λαός της Βενεζουέλας δηλώνει ένα ¨φτάνει πια¨ στην σφαγή που γίνεται στην Παλαιστίνη και ολοκλήρωσε την δήλωση του λέγοντας πως ¨Μου προκαλεί πίκρα το να παραμένω θεατής στην σφαγή που γίνεται στον παλαιστινιακό λαό. Πλέον συνήθισαν στους θανάτους, ο κόσμος παραμένει τυφλός και κουφός απέναντι στην σφαγή. Οι περισσότεροι ηγέτες, φοβισμένοι ξεπερνάνε τα γεγονότα με ένα έγγραφο όπου εκφράζουν την λύπη τους. Αυτό μόνο, λένε ένα ¨καταγγέλλουμε την επίθεση¨ και ¨ανησυχούμε πολύ¨ και φτάνει. Και το θέμα τελειώνει έτσι για αυτούς¨.

ΠΗΓΗ   Haber.sol.org 22/7/2014

Το Χαλιφάτο της Αλ-Κάϊντα... και της Κοντσίτα!

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Καλοκαίρι 2014. Η Ελλάδα, βυθισμένη στην μουντιαλική ραστώνη, ξεχνά για λίγο την ελλοχεύουσα φρίκη και τα όσα θα συμβούν τους επόμενους μήνες. Από τα ραδιόφωνα ακούγεται ο Μάρκος, γενάρχης του μπουζουκιού και πατριάρχης του ρεμπέτικου, που έχει γίνει ξανά της μόδας. Το μήνυμα που εκπέμπει, φτώχεια, ταπείνωση και καταδίωξη, ακόμα και άρνηση της κοινωνίας, είναι ξανά το πραγματικό σουξέ-στόρυ της εποχής. Η Αθήνα γίνεται πάλι μια «Συνοικία το Όνειρο» Α.Ε., όπως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.

Το αγκιστρωμένο ψάρι δεν χρειάζεται δόλωμα..., λέει σοφά ο λαός.

Όμως, η ιστορία έχει επιστρέψει σε γνωστά και δοκιμασμένα λημέρια από τον Μακιαβέλλι και τον Πρώσσο στρατηγό Φον Κλαούζεβιτς και τα πολεμικά σύννεφα συσσωρεύονται σε όλη την γειτονιά μας, όπως οι περίεργες καταιγίδες του φετινού καλοκαιριού.

Η σύγχρονη Βαβυλώνα της εικονικής πραγματικότητας είναι πάλι εν δράσει, παράγοντας ψευδαισθήσεις για να αποχαυνώσει τους διαχειρίσιμους της Δύσης και τρόμο για να σπείρει στους απείθαρχους του υπόλοιπου κόσμου.

Τα γενειοφόρα δολώματα τύπου Κοντσίτα δεν ξεκίνησαν με την Eurovision, αφού το αμερικανικό Χόλλυγουντ προηγείται πάντα στις υπερπαραγωγές.

«Στα μέσα του 1988, ο Λευκός Οίκος ρίχνει ακόμα έναν κακό στο παγκόσμιο προσκήνιο: ακούει στο καλλιτεχνικό όνομα Οσάμα Μπιν Λάντεν, είναι ισλαμιστής φονταμενταλιστής, έχει γένεια, φοράει τουρμπάνι και στην αγκαλιά του κρατάει και χαϊδεύει ένα τουφέκι. Θα κάνει άραγε καριέρα αυτό το καινούργιο αστέρι; Θα έχει καλές εισπράξεις; Θα τα καταφέρει να γκρεμίσει τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού ή δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένας κομπάρσος; Στα έργα τρόμου ποτέ δεν ξέρεις». Αυτά έγραφε πριν δεκαπέντε χρόνια, ο Ουγουρουανός διανοούμενος και συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο (

Δημόσια, Ιδιωτική ή Κοινωνική Οικονομία

«………Η Φιλανδία αντιμετώπισε μεγάλη κρίση (μετά την περεστρόϊκα στην τότε ΕΣΣΔ) και η ανεργία της έφθασε στο αστρονομικό 22% … Το αντιμετώπισε με την δημιουργία 1600 Συνεργατικών δομών μέσα σε ένα χρόνο….»

Του Δημήτρη Μιχαηλίδη

(Περίληψη)Σφοδρή επίθεση δέχεται κάθε προσπάθεια των πολιτών να συμμετέχουν στην συνδιαμόρφωση των όρων διατροφής, εργασίας, μόρφωσης και συμμετοχής στα κοινά στην χώρα μας, ενώ σε όλο τον κόσμο γίνονται συγκλονιστικές αλλαγές, υπέρ του τρίτου τομέα της οικονομίας και υπέρ του συνεργατισμού, όπως επισημάνθηκε και το 2013, που ήταν, μετά από διακήρυξη του ΟΗΕ, το Διεθνές Έτος Συνεργατισμού.

Οι υποστηρικτές της δημόσιας οικονομίας προσπαθούν να υπαγάγουν ΟΛΑ στην δημόσια σφαίρα ελέγχου, δημιουργώντας μια αυτοτροφορδοτούμενη νομενκλατούρα που διοικεί και διαχειρίζεται όλους και όλα εξ ονόματος τάχα των πολιτών, αλλά από όσα αντιλαμβανόμαστε όσα γίνονται αφορούν την διατήρησή τους στην «εξουσία» και την νομή της. Από τους δημόσιους υπαλλήλους, που δεν υπέστησαν ανάλογη πίεση από την ελληνική κρίση, παρά το ότι η ελληνική κρίση οφειλόταν ακριβώς και μόνο στον δημόσιο τομέα, έως τους ανώτατους κρατικούς λειτουργούς, όπως πχ οι βουλευτές  που δεν μειώθηκε ακόμα ο αριθμός τους, παρά το γεγονός ότι η διοίκηση αποκεντρώθηκε, εκλέγοντας «μικρούς πρωθυπουργούς»-περιφερειάρχες και παρά το ότι απέκτησαν στοιχεία αυτάρκειας οι νέοι καλλικρατικοί δήμοι, και τους δικαστικούς λειτουργούς, που φαίνεται να θεωρούν ότι η κρίση δεν μπορεί να τους αγγίζει οικονομικά.

Οι ιδιώτες επιχειρηματίες (τραπεζίτες, βιομήχανοι, μιντιάρχες, εφοπλιστές κλπ) κατορθώνουν μέχρι σήμερα να κερδίζουν ότι μπορούν παραπάνω σε χρήματα, να μην πληρώνουν φόρους (offshore, πλοιοκτήτες, μείωση ΦΠΑ τουρισμού, επιδοτούμενη απασχόληση κλπ) και αν κάτι πάει στραβά και δημιουργηθούν ζημίες, τότε να τα πληρώνει το κράτος (δηλαδή οι πολίτες). Κύριο εργαλείο τους ο «τεχνητά» εξευγενισμένος ανταγωνισμός, ο ατομισμός, ο πρωταθλητισμός και η κατηγοριοποίηση, πάντα με «θρησκευτική» υποταγή σε μια κάποια «ιεραρχία». Τώρα τελευταία, σε μια κοινωνία που κομμάτια της άρχισαν να αντιδρούν και να αγανακτούν με τις «ανάρμοστες τεχνικές» της οικονομίας της αγοράς, άρχισε να πλασάρεται ως μια εξαιρετική δραστηριότητα η επονομαζόμενη «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη». Πρόκειται για προπέτασμα ωραιοποίησης

Η Διοίκηση του Αιγινήτειου αρνείται να δώσει φάρμακα σε άπορους με βιβλιάρια πρόνοιας...

Του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Βύρωνα (ΚΙΦΒ)

Απίστευτο, αλλά όμως αληθινό!... Η Διοίκηση του Αιγινήτειου νοσοκομείου με μια απαράδεκτη απόφαση έχει σταματήσει εδώ και αρκετό καιρό την χορήγηση φαρμάκων στους άπορους ασθενείς, που διαθέτουν βιβλιάριο Πρόνοιας, με το  εξοργιστικό επιχείρημα ότι υπουργείο υγείας και κυβέρνηση αρνούνται να καλύψουν τις αντίστοιχες δαπάνες στον προϋπολογισμό του νοσοκομείου! Όπως είναι γνωστό βιβλιάρια Πρόνοιας χορηγούνται, από τον νόμο, σε εκείνους τους συμπολίτες μας που, κατά τεκμήριο, δεν έχουν κανένα οικονομικό πόρο και παίρνουν τα φάρμακα μόνο από τα φαρμακεία των κρατικών νοσοκομείων δωρεάν.

Με την απόφαση αυτή του Αιγινήτειου νοσοκομείου, καταστρατηγούνται θεμελιώδη δικαιώματα των άπορων ενώ η υγεία και η ζωή χιλιάδων ψυχικά ασθενών τίθενται σε μια συνεχή και επικίνδυνη αναμέτρηση με την πολιτική του αγριανθρωπισμού. Οι νοσηλευόμενοι ασθενείς  δέχονται επώδυνες επιπτώσεις και άμεσες απειλές,  όχι μόνο από την έλλειψη κρίσιμων φαρμάκων  αλλά και από τα απογοητευτικά φαινόμενα συντριβής της επιστημονικής και ιατρικής δεοντολογίας . Δυστυχώς το επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου αντί να διαμαρτυρηθεί δημόσια και να αναμετρηθεί με την βαρβαρότητα των κυβερνητικών πολιτικών, προτίμησε να υποχωρήσει  και ουσιαστικά με την σιωπή του να αποδεχθεί μια  πολιτική που συνιστά  άρνηση βασικών αρχών της ιατρικής επιστήμης  και  των στοιχειωδών ηθικών αρχών πολιτισμού.   

Η Κύπρος και το φάντασμα της Αλεξανδρέττας

 Του Λουκά Αξελού * 

Αν ο ίδιος ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, μιλώντας στις 9 Ιουλίου σε συγκέντρωση ομογενών διατυπώνει ότι: «[...] είναι από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις μου [...] πώς μετά 40 χρόνια υπάρχουν ακόμα τουρκικά στρατεύματα στην Κύπρο. Είναι πολύς-πολύς-πολύς καιρός.», αποτελεί δική μας, άραγε, υπερβολή να ισχυριστούμε ότι σαράντα χρόνια μετά την εισβολή και εθνοκάθαρση στην Βόρεια Κύπρο η παρουσία 40.000 στρατιωτών στο νησί αποτελεί το καθοριστικό εργαλείο όσων επιδιώκουν την διαρκή ομηρία της Κύπρου με τελικό στόχο την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας; Ότι οτιδήποτε προβάλλεται ως «λύση» του Κυπριακού δεν μπορεί να συνίσταται «ξερά» ούτε στην επιστροφή κατεχομένου εδάφους ούτε σε πρόνοιες συνταγματικής λειτουργικότητας του κράτους, δίχως να προβλέπει με αξιοπιστία την αποχώρηση, άμεση και ολοκληρωτική, του τουρκικού στρατού κατοχής;

Το έχω πει πολλές φορές και δεν θα σταματήσω να το επαναλαμβάνω: Το Κυπριακό ήταν και είναι πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και προσπάθειας κατάλυσης της ανεξαρτησίας ενός ανεξάρτητου κράτους-μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ. Ήταν και παραμένει πρόβλημα αυτοδιάθεσης, πρόβλημα που απαιτεί και προϋποθέτει ως θεμελιακό-συστατικό στοιχείο κάθε επίλυσής του την πλήρη αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και την άσκηση από τον λαό της Κύπρου του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης. Του δικαιώματος, δηλαδή, να ισχύσει και γι’ αυτόν ό,τι ισχύει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του πλανήτη, όπου εφαρμόζεται η βασική δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας και όπου ο κάθε πολίτης διαθέτει μία, μόνη και ισότιμη ψήφο. 

Μια ιστορία εξωθεσμικών διαδικασιών και προσπάθειας εξαπάτησης της κοινής γνώμης

Του Αργύρη Αργυρίου *

Την 1η και 2α Ιουλίου 2014, ενώ το θέμα για το σπάσιμο της ΔΕΗ και το ξεπούλημα μεγάλου μέρους των φυσικών πόρων και της περιουσίας του ελληνικού λαού, μέσω της «μικρής ΔΕΗ», βρίσκεται στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων, ο υπουργός ΠΕΚΑ κ. Ι. Μανιάτης άφησε την Ελλάδα για να επισκεφθεί το Λονδίνο, συνοδευόμενος από στελέχη του υπουργείου, σε μια ακόμα προσπάθεια προώθησης της πώλησης των αποτελεσμάτων των σεισμικών ερευνών που διενήργησαν οι Νορβηγοί της PGS, σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Ακόμα ένας κρίκος, στον μακρύ, φαύλο κύκλο των πρωθύστερων, των εξωθεσμικών διαδικασιών, της επικοινωνιακής εκμετάλλευσης και της ανεπιτυχούς προσπάθειας στησίματος ψευδεπίγραφων «ιστοριών επιτυχίας».

·                                  

·                                 Ο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι το ζήτημα της έρευνας και των πιθανών εξορύξεων υδρογονανθράκων τόσο στον χερσαίο όσο και στον υποθαλάσσιο ελληνικό χώρο είναι πολύ σημαντικό, έχει εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο και συγκροτημένο πρόγραμμα

Πολλές φορές το Τμήμα Ενέργειας, βουλευτές και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, με τις παρεμβάσεις τους, δελτία Τύπου, άρθρα και ερωτήσεις στην Βουλή, ανέδειξαν περίεργες πτυχές της ιστορίας αυτής. Ας δούμε τα πράγματα, όσον το δυνατόν, με την σειρά:

Μετά από μια δεκαετία πλήρους απραξίας που ακολούθησε την διάλυση του, τότε υπάρχοντος, κρατικού φορέα υδρογονανθράκων, της ΔΕΠ-ΕΚΥ (που παρεμπιπτόντως ήταν δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ) και την ενσωμάτωσή της στα μετοχοποιημένα ΕΛΠΕ, από το 2011 αναθερμάνθηκε η υπόθεση «των πετρελαίων», η αναζήτηση δηλαδή κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στον ελληνικό χερσαίο και θαλάσσιο χώρο. Με την ψήφιση του Ν. 4001/20.08.2011, που προώθησε ο τότε υφυπουργός Ι. Μανιάτης, ουσιαστικά άρχισε ένας μακρύς κύκλος αξιοζήλευτης δραστηριότητας, με δηλώσεις επί δηλώσεων, διαρροές, σωρεία δελτίων Τύπων, συνεντεύξεων και διαλέξεων, επισκέψεων, ακόμα και του πρωθυπουργού, στο εξωτερικό με μόνο σκοπό τη διατήρηση της ευφορίας του ελληνικού λαού και της πίστης στη νέα «Μεγάλη ιδέα» του νέου Ελντοράντο με τους κρυμμένους θησαυρούς.

Όταν ο μνημονιακός «εκσυγχρονισμός» αφήνει άθικτο το σύστημα «αναθέσεων»

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ, «Ναυτεμπορική», 11/7/14  nbellos@naftemporiki.gr

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι η χώρα μας έχει θεσπίσει ένα σύστημα το οποίο καθορίζει εκ των προτέρων ποιες εργοληπτικές επιχειρήσεις μπορούν να συμμετάσχουν σε κάθε δημόσιο διαγωνισμό.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε χθες την Ελλάδα στο δικαστήριο ζητώντας την κατάργηση των κατηγοριών εργοληπτικών πτυχίων στις κατασκευαστικές εταιρείες. Παράλληλα, ενεργοποίησε προδικαστική διαδικασία σε τρεις υποθέσεις που αφορούν τη διασυνοριακή περίθαλψη, την αλιεία και τις αεροπορικές μεταφορές.

Εργοληπτικά πτυχία

Η Κομισιόν προσέφυγε στο δικαστήριο για τα εργοληπτικά πτυχία εναντίον της Ελλάδας, θεωρώντας ότι παραβιάζονται οι κανόνες της Ε.Ε. περί δημοσίων συμβάσεων στον κατασκευαστικό τομέα.

Ειδικότερα, η ελληνική νομοθεσία επιβάλλει ένα σύστημα υποχρεωτικής εγγραφής σε μητρώο όλων των εγκεκριμένων εγχώριων τεχνικών εταιρειών, τις οποίες ταξινομεί σε κατηγορίες, ενώ κάθε κατηγορία αντιστοιχεί σε συγκεκριμένα κατώτατα και ανώτατα όρια προϋπολογισμού.

Όταν πρόκειται για δημόσιους διαγωνισμούς, οι αναθέτουσες αρχές έχουν τη δυνατότητα να δέχονται μόνο τις εταιρείες που είναι εγγεγραμμένες σε ορισμένες από αυτές τις κατηγορίες, ανάλογα με τον προϋπολογισμό που προβλέπεται για την προτεινόμενη σύμβαση.

Με τον τρόπο αυτό η ελληνική νομοθεσία έχει θεσπίσει ένα σύστημα το οποίο καθορίζει εκ των προτέρων ποιες εργοληπτικές επιχειρήσεις μπορούν να συμμετάσχουν σε κάθε δημόσιο διαγωνισμό.

Έλλειμα εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού για τον Ελληνισμό

  

του Θόδωρου Μπατρακούλη *

        Σαράντα χρόνια από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τι διαδραματίζεται στις μέρες μας στο Αιγαίο και στην Κύπρο, αλλά και στο ευρύτερο γεωπολιτικό σύστημα Βαλκάνια-Καύκασος-Ανατολική Μεσόγειος-Εγγύς και Μέση Ανατολή; Στην Ελλάδα δεν ήταν αναγκαία τα μηνύματα – τα προερχόμενα από την Ευρώπη και τα εγγύς γεωπολιτικά υποσυστήματα - για να αναδειχτεί η αναγκαιότητα μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής. Ο ελληνικός χώρος, θεωρούμενος από γεωστρατηγική άποψη, παρουσιάζει σπουδαία πλεονεκτήματα: αποτελεί σημείο συνάντησης τριών ηπείρων, ενώνει δύο θάλασσες ζωτικών συμφερόντων (Eύξεινο Πόντο και Μεσόγειο), αλλά παράλληλα ενώνει δύο ωκεανούς, τον Ατλαντικό και τον Ινδικό (μέσω της Μεσογείου, με τα στενά του Γιβραλτάρ και μέσω της διώρυγας του Σουέζ).

         Εντονα προκλητική και επιθετική γλώσσα χρησιμοποίησε η Άγκυρα στη Δήλωση που κατέθεσε στο πλαίσιο της 5^ης συνεδρίασης του Συμβουλίου Σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) - Τουρκίας. Το έγγραφο, το οποίο συνυπογράφουν ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου και ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μεχμέτ Τσαβούσογλου προβάλει τις διεκδικήσεις της σε βάρος τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας και ζητάει μάλιστα τη στήριξη και την υιοθέτηση των απόψεων της από την Ε.Ε. Το εν λόγω έγγραφο αποτέλεσε θρυαλλίδα της έντονης αντιπαράθεσης που ακολούθησε μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελου Βενιζέλου και της ευρωβουλευτή της Κύπρου Ελένης Θεοχάρους. Η αντιπαράθεση είχε ως αποτέλεσμα την ανταλλαγή βαρύτατων εκφράσεων, και την επίδοση ρηματικής διακοίνωσης από την Αθήνα εναντίον της Κύπρου (σσ. είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο από την εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών).

Η «ΠΑΣΟΚΟΠΟΙΗΣΗ» ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΤΣΕΣ

                                                                                 του Βασίλη Ασημακόπουλου[1]

          Η συζήτηση περί πασοκοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύεται  ως κατηγορία στον πολιτικό αγώνα μεταξύ των κομμάτων. Είτε από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, μηδέ του σημερινού ψευδώνυμου ΠΑΣΟΚ εξαιρουμένου, όπου αναπαράγονται σχήματα της δεκαετίας του ‘80, όπως λαϊκισμός, παροχολογία κλπ. Είτε από το ΚΚΕ όπου στην παραδοσιακή πολεμική περί οπορτουνισμού της «αναθεωρητικής ομάδας», προστίθεται και η κατηγορία της πασοκοποίησης με όρους δεκαετίας ’90.

              Η συζήτηση περί πασοκοποίησης αναπαράγεται και στο πλαίσιο της εσωκομματικής διαπάλης και μάλιστα με ιδιαίτερη ένταση και αρθρογραφία τον τελευταίο καιρό. Κυρίως αποτελεί αντανάκλαση και εσωτερίκευση εντός ΣΥΡΙΖΑ της αντιπαράθεσης και της θέσης του  σχήματος στον ευρύτερο κομματικό ανταγωνισμό. Στη συζήτηση αυτή διακρίνονται τρεις βασικές κατευθύνσεις. Εκείνη που αναφέρεται στο ΠΑΣΟΚ μέσα από το αναλυτικό σχήμα του λαϊκισμού, όπως ειδικότερα αποτυπώθηκε από τον Άγγελο Ελεφάντη[2], με αξιώσεις μάλιστα περίπου υποχρεωτικής αποδοχής των συμπερασμάτων στα οποία καταλήγει ο αρθρογράφος[3]. Έχουμε στο παρελθόν αναφερθεί επιγραμματικά στη  διαφωνία μας σε θεωρητικό επίπεδο για το συγκεκριμένο αναλυτικό σχήμα[4] και δεν θα επεκταθούμε. Εκείνο που έχει ίσως περισσότερη σημασία δεν είναι οι κατά τη γνώμη μας θεωρητικές αδυναμίες του αναλυτικού σχήματος, όσο οι πολιτικές συνέπειες της εν λόγω ανάλυσης. Το συγκεκριμένο αναλυτικό σχήμα αποδείχθηκε ότι είχε σχέση υφιστάμενη, άλλως ηγεμονεύθηκε και ενσωματώθηκε πλήρως στη γενικότερη νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλφιλελεύθερη θεωρία και πράξη. Ο αντιλαϊκιστικός λόγος με τα ειδικότερα χαρακτηριστικά, τις ιδεολογικές και οργανωτικές πρακτικές και μορφοποιήσεις του, αποτέλεσε τακτικό σύμμαχο της νεοφιλελεύθερης (μητσοτακικής) δεξιάς, μέρος της εκσυγχρονιστικής θεώρησης, οργανικό τμήμα της καθημερινής προπαγάνδας του μνημονιακού μπλοκ.

Δίκαιη λύση στο Κυπριακό με πρωταγωνιστή το λαό

*Του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Από το 1974, την τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου, μέχρι σήμερα κατατέθηκε ένας σημαντικός αριθμός σχεδίων «επίλυσης του Κυπριακού», πραγματοποιήθηκε μεγάλος αριθμός διαπραγματεύσεων, με την εμπλοκή του ΟΗΕ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, των ελληνικών κυβερνήσεων, καλλιεργήθηκε κλίμα ευφορίας για βιώσιμη και δίκαιη λύση, ιδιαίτερα με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.

Η ουσία είναι ότι 40 χρόνια μετά, το πρόβλημα παραμένει, διαιωνίζεται και σήμερα είμαστε μπροστά σε ένα νέο διχοτομικό σχέδιο.

Μετά το 1974, ξεχωρίζουν οι ακόλουθες βασικές συμφωνίες και σχέδια για την «επίλυση του Κυπριακού».

Α. Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, και του Τουρκοκύπριου Ραούφ Ντενκτάς, το Φλεβάρη του 1977.

Β. Συμφωνία υψηλού επιπέδου μεταξύ του Σπύρου Κυπριανού και του Τουρκοκύπριου Ραούφ Ντενκτάς, το Μάρτη του 1979.

Γ. Δέσμη μέτρων του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπούτρος Γκάλι, το Δεκέμβρη 1993.

Τα παραπάνω σχέδια δεν έφεραν αποτέλεσμα και ο ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, τον Νοέμβρη του 2002, παρουσίασε το πρώτο «Σχέδιο Ανάν», το οποίο η κυπριακή κυβέρνηση, αποδέχθηκε ως βάση για συζήτηση.

Δ. Μέσα από διαπραγματεύσεις, εκβιασμούς, συμβιβασμούς, προετοιμάστηκε το τελικό (πέμπτο) σχέδιο το οποίο τέθηκε σε δημοψήφισμα τον Απρίλη του 2004, τόσο στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα που εγκρίθηκε όσο και στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα που απορρίφθηκε με 75,83%.

Επί της ουσίας, ήταν διχοτομικό σχέδιο νομιμοποίησης των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής της Κύπρου, με παρέμβαση των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.

Προέβλεπε τη σύσταση Συνομόσπονδου κράτους, («Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία»), με δύο ομόσπονδα κρατίδια, συνιστώσες.

Δεν προέβλεπε επιστροφή των προσφύγων, ούτε αποζημίωση για τις καταπατημένες περιουσίες τους. Δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι έποικοι θα παρέμεναν στην Κύπρο. Ενα μέρος του τουρκικού στρατού θα παρέμενε στο νησί με δικαίωμα επέμβασης στο «νότο».

Διαιώνιζε το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων (Ελλάδα, Τουρκία, Μ. Βρετανία), με δικαίωμα ακόμα και στρατιωτικής επέμβασης.

Καθιέρωνε Ανώτατο Δικαστήριο για την αντιμετώπιση των διαφορών ανάμεσα στα τρία κρατικά όργανα, στη σύνθεσή του προβλέπονταν και τρεις μη Κύπριοι πολίτες.

Παρέμενε το καθεστώς των βρετανικών βάσεων.