Δελτίο Τύπου για το δράμα της αγροτικής τάξης...

«Πρωτοβουλία 14^ηςΜάη»: ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ – ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

 

                                                                        Αθήνα, 11Φεβρουαρίου 2019

Για το «δράμα» της αγροτικής τάξης

και το σημερινό καθήκον των αγροτών

            Οι νέες αγροτικές κινητοποιήσεις, που απλώνονται σε όλη την Ελλάδα, υπενθυμίζουν το συνεχιζόμενο και ατιμώρητο «εθνικό έγκλημα» του «ξεκληρίσματος» της μικρομεσαίας αγροτιάς, η οποία υπήρξε ο βασικός πυλώνας της Ελληνικής Περιφέρειας, αλλά και της παραπαίουσας Ελληνικής οικονομίας.

            Ο μνημονιακός «οδοστρωτήρας» είχε δραματικές επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα, παγιώνοντας τις συνθήκες της οξύτατης «νεοκολληγοποίησης» της πλειοψηφίας της αγροτικής τάξης.

Έτσι, έναν αιώνα, και πλέον από την εξέγερση των αγροτών στο Κιλελέρ, για την κατάργηση των τσιφλικιών στη Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, βρισκόμαστε σήμερα στο ίδιο σημείο της έναρξης αυτού του «εφιαλτικού» κύκλου, για την αγροτική τάξη.

Οι ευθύνες των μνημονιακών κυβερνήσεων είναι τεράστιες, αγγίζοντας τα όρια του «Εθνικού εγκλήματος», αφού δεν έκαναν, έστω και σ’ αυτή την ιστορικά καταστροφική φάση για την Ελλάδα, το αυτονόητο εθνικό καθήκον για την Ελληνική οικονομία και την Σωτηρία του Λαού: Να ενισχύσουν, στοχευμένα τον πρωτογενή αγροτικό τομέα, δημιουργώντας συνθήκες καταπολέμησης της τρομακτικής ανεργίας, με ανάπτυξη μικρομεσαίων ανταγωνιστικών βιομηχανιών διατροφικών προϊόντων, με πρώτο στόχο την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του Ελληνικού Λαού και την μείωση του αγροτικού ελλείμματος. Αντί γι’ αυτό, έχουμε φτάσει στο σημείο να εισάγονται σχεδόν όλα τα αγροτικά προϊόντα.

Η εμμονή της σημερινής Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην συνέχιση της υπερφορολόγησης των αγροτών, των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών και του αβάσταχτου κόστους αγροτικής παραγωγής, οδηγεί σε «συντριβή» την εναπομείνασα αγροτική τάξη στην Χώρα.

Γι’ αυτό, περισσότερο από ποτέ, σήμερα απαιτείται η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου πολιτικού υποκειμένου, στο οποίο θα πρέπει να πρωτοστατήσει και η αγροτική τάξη, έξω από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό εξουσίας, το οποίο θα υλοποιήσει ένα συνεκτικό εθνικό στρατηγικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, όπου ειδικότερα για την γεωργική παραγωγή στην Ελλάδα, θα περιλαμβάνει: Σύγχρονες υποδομές, με προτεραιότητα στα ποιοτικά και βιολογικά προϊόντα, σύνδεση της παραγωγής και του χωραφιού με την μεταποίηση, μέσω ισχυρών συνεταιρισμών και άλλων μορφών συλλογικής δράσης, μετατροπή της Ελλάδος σε κέντρο γενετικού παραγωγικού υλικού και αποτροπή της «νεοκολληγοποίησης», μέσω της συλλογικής αξιοποίησης της δημόσιας γης (εκκλησιαστική – μοναστηριακή περιουσία, διακατεχόμενες εκτάσεις, δάση και ερημοποιημένα τμήματα).

»