Δεν φοβούνται την "απόσχιση" της Καταλωνίας, αλλά τις δημοκρατικές διαδικασίες..

Ένα κράτος παραπάνω  στην ΕΕ δεν πειράζει κανένα. Η Καταλωνία είναι μεγαλύτερη από την Κύπρο ή τη Μάλτα – η παρουσία της δεν παράγει κανένα απολύτως θεσμικό κώλυμα στις διαδικασίες της ΕΕ. Η ίδια η ΕΕ κυκλοφορούσε μια φορά κι έναν καιρό χάρτες των «περιφερειών», τις οποίες προτιμούσε  ως συνιστώντα μέρη αντί των Εθνών-Κρατών, με τις εμμονές και αγκυλώσεις σε διάφορα ζητήματα. Η ΕΕ θεωρούσε τις περιφέρειες ως καλύτερα διαχειρίσιμες από τα κράτη, όταν δε το ιδεολόγημα αυτό αποσύρθηκε ως ανεδαφικό, τότε φρόντισε στη θέση του να αφήσει διεθνικές «κολεγιές» περιφερειών με βάση ειδικούς χαρακτήρες, π.χ ορεινές περιοχές, παράκτιες κλπ. Εννοείται ότι στη φάση της ωριμότητας όπως είναι η σημερινή, η «σχάση» εθνικών σχηματισμών σε υποδεέστερα τμήματα κάνει το έργο της Υπερκυβέρνησης των Βρυξελλών και της Γερμανίας πολύ πιο εύκολο…Τότε όμως, γιατί στην τρέχουσα κρίση οι Βρυξέλλες δείχνουν να υποστηρίζουν την «αρτιότητα» των εθνών-κρατών και δια στόματος Ντ. Τουσκ να θεωρούν το δημοψήφισμα  της Καταλωνίας ανύπαρκτο – ενώ παράλληλα κάνουν έκκληση για ειρηνικές διαδικασίες χειραγώγησης του κινήματος ανεξαρτησίας;

Η σημαντικότερη ερμηνευτική υπόθεση αφορά το φόβο των Βρυξελλών μπροστά στη βίωση και εμπέδωση δημοκρατικών και δημοψηφισματικών διαδικασιών στην ΕΕ. Οι γραφειοκράτες τρέμουν μπροστά σε ένα νέο κοινωνικοπολιτικό ήθος, «κολλητικό» στην ευρωπαϊκή ολότητα, με δυναμική προς τη διαφάνεια, τη συναίνεση, τη δημοκρατία.

Αυτό που δεν είναι γνωστό αυτή τη στιγμή είναι  ποία  η αντιπαροχή του Ραχόϊ προς τις Βρυξέλλες, ως αντιστάθμισμα της υποστήριξής τους. Το βέβαιο είναι πάντως ότι η «αντιπαροχή» αυτή θα είναι εις βάρος του ισπανικού λαού…
Γιάννης Σχίζας