Παρέμβαση στη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ,1.12.12

Του Γιάννη Σχίζα

Tο μεγάλο εγχείρημα για την ενιαία έκφραση  του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ   μπαίνει σε μια αποφασιστική -   ενδεχομένως τελική  φάση. Και είναι μεγάλη η χαρά για μας, που  αγωνιστήκαμε μαζί του  από τις πρώτες στιγμές  του αντιμνημονιακού κινήματος, από την αυτοδιοικητική παράταξη ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, έως τις εκλογές της 6^ης Μαϊου και 17 Ιουνίου.  Πρέπει όμως να είναι και μεγάλη η χαρά  των πολιτών που σαν παραπόταμοι εκβάλλουν στη μεγάλη κοίτη του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, που προβληματίστηκαν  μετά τη θλιβερή αποτυχία των Μνημονίων .

 Στη προκειμένη περίπτωση   οι αβανγκαρντισμοί  απέναντι σε άτομα  με πολιτικό ήθος    δεν έχουν νόημα. Η συγκρότηση της μεγάλης, δημοκρατικής, αριστερής , οικολογικής και πατριωτικής παράταξης, πρέπει να κλειδώσει απέξω τις επετηρίδες και να  απορρίψει όλα τα ιδεολογήματα  περί  ηγεμόνευσης. Να απορρίψει συμπεριφορές    πολιτικού νεοπλουτισμού . 

Σήμερα ο  κόσμος της εργασίας, των μισθωτών,  των αυτοαπασχολουμένων, των  μικρομεσαίων επιχειρηματιών,  βάλλεται από την  μεταμοντέρνα αποικιοκρατία,  που  μέσω της προσχηματικής επίκλησης του χρέους  στοχεύει στην καθυπόταξη της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Όμως οι αγώνες εναντίον της νεοφιλελεύθερης  ληστείας,  δεν πρέπει να καθηλώσουν  τις καινοτόμες   δυνάμεις  της ευρείας Αριστεράς,  σε έναν θεωρητικό οικονομισμό, σε μια μονοδιάστατη , λογιστική και τραπεζιτική κουλτούρα, σε  παραγνώριση των θεμάτων και αιτημάτων ποιότητας ζωής. Η πολιτική Οικολογία ως  είδος μέσα στην οικογένεια της ευρείας Αριστεράς, κόντρα στον «αβλαβή περιβαλλοντισμό»  των   υποτακτικών της Παγκοσμιοποίησης, είναι άρρηκτα δεμένη με την κινηματική και θεωρητική  δράση για τον  οικολογικό μετασχηματισμό των παραγωγικών δυνάμεων. Για ένα  καταναλωτικό πρότυπο  πρωτοκαθεδρίας των συλλογικών αγαθών, για μια  δημοκρατική χωροταξική πολιτική, μακριά από τον τοπικισμό.  Για νέες παραγωγικές σχέσεις  και  συνεργατικές δομές σοσιαλιστικού τύπου, πιλοτικές και παραδειγματικές  στο κοινωνικό τοπίο.

Η    συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ  και πατριωτικών δυνάμεων πρέπει να ακυρώσει  τα μνημόνια αλλά  και το καθεστώς που τα εξέθρεψε. Μονοδιάστατες αντιλήψεις που εκθειάζουν τον τουρισμό ως βαριά βιομηχανία της χώρας οδηγώντας  σε μορφώματα αποκομμένα από τις εγχώριες κοινωνίες, χωρίς οφέλη για  την οικονομία και  την επικοινωνία των λαών, πρέπει να απορριφθούν. Η  άναρχη, οικοκτονική   οικιστική επέκταση στην ύπαιθρο, πρέπει να αντικατασταθεί από έναν νέου τύπου κατασκευαστικό  τομέα. Η γεωργία από δραστηριότητα εντάσεως κεφαλαίου πρέπει να αποκτήσει ένταση πληροφορίας και γνώσης, για να έχουμε ποιοτικά προϊόντα,   καθαρή  φύση και άρτιο τοπίο.

Η   οικολογική Αριστερά  πρέπει να εκφραστεί με   μια σημειολογική ανατροπή, με τον «εξανθρωπισμό» και την αποφετιχοποίηση του  λόγου  της, με την ποιότητα ζωής στο επίκεντρό της. Η οικολογία να αναγνωρισθεί  όχι ως  κόστος της οικονομίας, αλλά ως ολιστική                   προσέγγιση, αποτίμηση  και διαχείριση       ποσοτικών και ποιοτικών παραμέτρων. Το  ΑΕΠ  να επαναπροσδιορισθεί    ως δείκτης της  συνολικής  ανθρώπινης κατάστασης.

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ είναι η σκιαγράφηση  και εμπέδωση συμβιωτικών  σχέσεων με τις όμορες χώρες.

Τα εθνικά ζητήματα και το μεταναστευτικό, όσο κι αν είναι παραγκωνισμένα στην τρέχουσα φάση, απαιτούν   προεργασία και   προϊδεασμό  όλων μας.

Στη νέα τάξη πραγμάτων η πολιτική της ισχύος, η μυστική διπλωματία, οι ελιγμοί και οι καιροσκοπικές συνθέσεις συμμαχιών, οι  διαπραγματεύσεις με βάση τον συσχετισμό   δυνάμεων, αποτελούν  βασικές μεθοδεύσεις . Απέναντι στη  λογική της  παθητικής προσαρμογής και του   χαμαιλεοντισμού  ,   η δική μας μεθόδευση πρέπει  προπάντων να αναφέρεται στο  Διεθνές Δίκαιο :  Είτε μιλάμε για την κατεχόμενη Κύπρο, είτε για το Αιγαίο, την ΑΟΖ, τη Θράκη και  κάθε  ανάλογο θέμα.  

Να συνηγορούμε και να προβάλουμε  τη διεθνή νομιμότητα  ,  όχι γιατί αυτή μπορεί να θεραπεύσει πάσαν νόσον, αλλά διότι δημιουργεί ένα σταθερό πλαίσιο για την  εμβάθυνση των διεθνικών σχέσεων. Γιατί  φέρνει τους λαούς κοντά και κατασιγάζει εθνικισμούς και  επεκτατισμούς.

Η μετανάστευση είναι επίσης ένα θέμα με  «παράπλευρες απώλειες» - όπως  η ενίσχυση   του φασιστικού φαινομένου. Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ δεν μπορεί να  συμπεριφέρεται ως πελατειακό κόμμα χωρίς αρχές, όμως από την άλλη πλευρά είναι υποχρεωμένος να  δρά  συνετά και να παραμερίζει διάφορες «πλειοδοσίες   ανθρωπισμού»  .

-       Επιβεβαιώνοντας  πρωτίστως το δικαίωμα της χώρας να δέχεται ή να μη δέχεται  ξένους πολίτες 

-       Υπογραμμίζοντας τη διεθνή και ευρωπαϊκή ευθύνη στον εγκλωβισμό των μεταναστών στα ελληνικά  σύνορα

-       Θέτοντας το ζήτημα της φέρουσας ικανότητας της χώρας στην υποδοχή αλλοδαπών

-       Επιφυλάσσοντας   διακριτική μεταχείριση υπέρ των προσφύγων, των πολιτικά διωκομένων και των θυμάτων ανθρωπιστικών κρίσεων

-       Αντιμετωπίζοντας  τα κρούσματα μαύρης εργασίας και παραεμπορίου, που συμβάλλουν στην καθίζηση των αμοιβών και στην υπόθαλψη διχαστικών και φασιστικών τάσεων.

-       Επαναφέροντας στο δημόσιο λόγο, στις κοινοτικές και διεθνείς πολιτικές, τα ζητήματα της  υποστήριξης του Γ κόσμου, για τον περιορισμό της οικονομικής μετανάστευσης. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ είναι  στη πρώτη γραμμή μιας χώρας που βρίσκεται στη πρώτη γραμμή – στο  μέτωπο που άνοιξε η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού . Από αυτό το μετερίζι οφείλει να αφομοιώσει ο ίδιος  και να μεταδώσει σε όλη την Ευρώπη ένα πνεύμα κριτικού ευρωπαϊσμού. Να αντιμετωπίσει όλα τα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του νομισματικού συστήματος της ευρωζώνης, χωρίς παράλογους φόβους ή  βεβαιότητες . Να υψώσει μια νέα αντίληψη όχι απλώς εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και υπέρ μιας δημοκρατικής δημόσιας διαχείρισης , πιο αποτελεσματικής από αυτήν που εγγυάται  η εργοδοτική πειθαρχία . Να παραμείνει σταθερά και αταλάντευτα στη γραμμή του οραματικού ρεαλισμού. Να προχωρήσει, με λογισμό και όνειρο, σε μια νέα μεταπολίτευση….