Το νέο για πολλούς μπορεί να είναι μπαγιάτικο, για μένα όχι : Στον «Αντιφωνητή», δεκαπενθήμερο πανθρακικό έντυπο γνώμης, διαβάζω σε άρθρο υπό τον τίτλο «Internet γιόκ» (16.5.2011) ότι στην Τουρκία, από τις 22 Αυγούστου, θα ισχύουν αυστηροί περιορισμοί όσον αφορά την πρόσβαση στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με το νέο σύστημα, θεσμοθετούνται τέσσερα «φίλτρα» - το οικογενειακό, το παιδικό, το εσωτερικό και το κανονικό – θα είναι δε υποχρεωτική η αποδοχή ενός από αυτά για τους διαδικτυομένους. Το «οικογενειακό» φίλτρο θα αποτρέπει την πρόσβαση σε απαγορευμένες ιστοσελίδες, το «παιδικό» θα επιτρέπει τη πρόσβαση σε εγκεκριμένους από αρμόδια υπηρεσία τόπους, το «εσωτερικό» θα μπαίνει μόνο σε τουρκικές σελίδες, το «κανονικό» θα εμποδίζει τη χρήση σελίδων που «δεν συνεμορφώθησαν με τις υποδείξεις » του τουρκικού κράτους…..Η τουρκική περίπτωση εντάσσεται στην περιπτωσιολογία των κρατικών επιθέσεων εναντίον της διαδικτυακής ελευθερίας ή ελευθεριότητας .Οι οποίες επιθέσεις είναι πλέον συνηθισμένες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη – όπως στην Κίνα ή στις Αραβικές χώρες των δημοκρατικών εξεγέρσεων – ενώ επίσης εκκολάπτονται σε άλλες όπως η δική μας, κατά πως φαίνεται από τον εκνευρισμό διαφόρων κυβερνητικών παραγόντων…. Με αυτά τα δεδομένα πλέον, η υπόθεση ενός παν-επικοινωνιακού και παγκοσμιοποιημένου δημοκρατικού μέσου, που παρακάμπτει τα επικοινωνιακά εμπόδια και τις όποιες «φραγές» των διαφόρων εξουσιών, φαίνεται να αντιστοιχεί περισσότερο στους ενθουσιασμούς που προκαλούνται στις αφετηριακές φάσεις διαφόρων τεχνολογικών επαναστάσεων : Λόγου χάρη στις δεκαετίες του 50 και 60, όταν η συνεπαρμένη κοινή γνώμη μιλούσε για την πυρηνική ενέργεια «που μπορεί με ένα γραμμάριο ύλης να ηλεκτροδοτήσει μια πόλη» ή για την πράσινη επανάσταση, που εθεωρείτο ως ικανή να εξαφανίσει άπαξ δια παντός την πείνα…
Όμως οι κρατικές εξουσίες ή γενικότερα οι εξουσίες μεγάλης κλίμακας , εάν και εφόσον θίγονται από το διαδίκτυο, δεν έχουν ως αποκλειστικό όπλο την απαγόρευση και το επικοινωνιακό εμπάργκο. Γιατί μπορούν να αντιμετωπίσουν την αντιπολιτευτική ή εναλλακτική πληροφόρηση με την χαοτική πολυπληροφόρηση, με την οργανωμένη μπλόφα, με τον εκμαυλισμό. Κι ακόμη μπορούν να επιστρατεύσουν το «πληροφορικό παρακράτος», επιτιθέμενες με ιούς και άλλες μεθοδεύσεις, καταστρέφοντας αρχεία και προκαλώντας σύγχυση. Μια τέτοια επίθεση δέχτηκε και ο υποφαινόμενος αυτές τις ημέρες – χωρίς φυσικά να ισχυρίζεται ότι μπήκε στη μπούκα του κανονιού των G8 (!) λόγω των ριζοσπαστικών θέσεών του...Όπως συμβαίνει σε πολλά πεδία , έτσι κι εδώ το Κράτος θέλει να βάλει χέρι, για να διαχειριστεί ή να εξουδετερώσει αντιπάλους, κι όχι για να προστατεύσει αποτελεσματικά τους πολίτες από την πειρατεία και τον διαδικτυακό βανδαλισμό..
Με αυτά και μ’ αυτά δεν εννοώ να υποστηρίξω την επιστροφή στη γραφομηχανή και στον Γουτεμβέργιο. Απλά και μόνο θέλω να τονίσω την ανάγκη για εφεδρείες κάθε μορφής και είδους – εν ανάγκη έντυπες. Η ιστορία ενδεχομένως θα μπορούσε να επαναληφθεί, όχι με ένα επεισόδιο όπως η φωτιά και η καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, αλλά με ένα πληροφορικό black out μεγάλης κλίμακας. Ειδικός δεν είμαι, τις σκέψεις μου λέω….
