Η νέα ελληνική διασπορά είναι σε εξέλιξη, καθώς πολλοί νέοι και ιδιαίτερα επιστήμονες φεύγουν από την Ελλάδα των μνημονίων και της κρίσης , μεταφέροντας ταυτόχρονα και τις δεξιότητες που τους προσέδωσε ( με δικές του δαπάνες....) το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα….Προσφέραμε βέβαια μια νέα λέξη στο αγγλοσαξωνικό λεξιλόγιο (Diaspora),αλλά η παρηγοριά είναι πολύ μικρή…
Στην εποχή μας υποτίθεται ότι οι ιδιαιτερότητες τοποθετούνται στο μίξερ της παγκοσμιοποίησης και δημιουργούν ένα νέο υποκείμενο, «απαλλαγμένο» από τις χωρικές , εθνικές και γλωσσικές του ρίζες. Η ζωή όμως αποδεικνύει ότι η αίσθηση του οικείου είναι δομική για το ανθρώπινο ον, πράγμα που δεν υψώνει σινικά τείχη από τις άλλες συλλογικότητες αλλά ενισχύει μορφές συνεύρεσης, ιδιοπροσωπείας, αλληλεγγύης, κοινής αισθητικής και πολιτισμού, μεταξύ ανθρώπων κοινής καταγωγής. Και τότε. ενάντια στη «βολικότητα» της ισοπέδωσης και της άνευ όρων συνύπαρξης με άλλους σε ένα πολυπολιτισμικό πεδίο, ορθώνεται η μέθεξη, η αίσθηση του ανήκειν σε μια επί μέρους συλλογικότητα.
Η εφημερίδα «Ελληνική φωνή»[ http://www.ellinikifoni.gr/] εκφράζει αυτό τον χωρικά διεσπαρμένο ελληνισμό που λέγεται «Ομογένεια» . Με περίσσεια αισθημάτων , με φιλόδοξα εγχειρήματα (καμπάνιες) για την Ελλάδα στην εποχή της κρίσης, με περίσσεια κτητικών αντωνυμιών (η Ελλάδα ΜΑΣ). Με έμφαση στην υποστήριξη των ελληνικών εξαγωγών, του τουρισμού γενικά και του ιατρικού τουρισμού ειδικότερα.
