Ως κομιστής αυτού του βίτσιου, δεν ήταν
δυνατό παρά να εντυπωσιασθώ από μια «ρηματολογική» παρατήρηση που έκανε ο
επικεφαλής της αντιπροσωπείας του WWF, Λάσσε Γκούσταβσον, σε μια φάση της πρόσφατης
- και κατά γενική ομολογία αποτυχημένης
- Συνδιάσκεψης του Ρίο :
«Το κείμενο προς
διαπραγμάτευση είναι πλούσιο σε ρήματα όπως τα «υποστηρίζω», «παροτρύνω» και
«προωθώ», αλλά φτωχό σε πιο δυναμικές και αποφασιστικές λέξεις όπως το «πρέπει»
και το «θα γίνει». Χαρακτηριστική αναλογία είναι αυτή μεταξύ των λέξεων
«υποστηρίζω» και «θα γίνει». Η πρώτη χρησιμοποιείται περίπου ενενήντα εννιά
φορές, ενώ η δεύτερη μόλις πέντε».
Είναι πολύ ωραίο να ακούς νέους ανθρώπους να κατεβάζουν ιδέες , να
συμπυκνώνουν νοήματα και να υπηρετούν εξίσου τη λιτότητα και τη σαφήνεια του
λόγου. Είναι ωραίο να βλέπεις νέους περιβαλλοντιστές να ξεπερνούν εκείνο το
μουχλιασμένο, «τεχνικαλιστικό στυλάκι» (με 100 αναφορές στη τάδε και στη δείνα
σύμβαση…) και να εξωτερικεύουν ένα κάποιο πάθος σε μια κάποια κατάσταση. Να
λένε ό,τι ο Λάσσε Γκούσταβσον για το Ρίο 2012 : «Δεν χρειαζόμαστε ένα κείμενο χωρίς νόημα. Αυτό
που χρειαζόμαστε είναι ένα εγχειρίδιο που θα μας βοηθήσει να σώσουμε τον κόσμο»….
Και μια ακροτελεύτια παρατήρηση, αφού προηγουμένως ανακράξω «Ξυπνήστε
Παίδες Ελλήνων» : Όσο κι αν φαίνεται σε κάποιους παρωχημένο, παλαιομοδίτικο, τοποθετημένο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, άσχετο
με τη δυναμική της παγκοσμιοποίησης και της ελευθερίας των συναλλαγών, αντίπαλο με τις ευρωπαϊκές «αξίες» , το θέμα της νεοαποικιοκρατίας βρίσκεται στην
κορυφαία θέση της διεθνούς πολιτικής ατζέντας…Το θέμα αυτό παρουσιάσθηκε εντός
και εκτός της Συνδιάσκεψης του Ρίο, με ομιλίες και εκδηλώσεις, με τρόπο διδακτικό για όσους
θέλουν να οικοδομούν τη πολιτική τους σε
πραγματικές διεθνείς τάσεις, κι όχι φαντασιώσεις….
http://naturefriends-gr.blogspot.gr/search/label/Sustainable%20development
