Αυτή η υπόθεση του ευρωβουλευτή των
Οικολόγων Πρασίνων Νίκου Χρυσόγελου, που βρέθηκε στη δύσκολη θέση να διαψεύδει τη φημολογία περί υπουργοποίησής του στο ΠΕΚΑ της
κυβέρνησης Σαμαρά, μου θύμισε τα μαρτύρια που είχα τραβήξει κι εγώ κάποτε, όταν
κάποια φημολογία με έφερε ως μελλοντικό Γενικό
Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών….
Ακούω ορισμένα πράγματα περί της κριτικής του
Μ.Τρεμόπουλου για την κακή διαχείριση της πολιτικής δυναμικής των ΟΠ στον «δεύτερο
γύρο», αλλά μάλλον δεν πείθομαι για το ότι ο χώρος αυτός μπήκε σε φρέσκες σκέψεις για το
εκλογικό αποτέλεσμα…. Ο Νίκος, ως γνήσιος πράσινος τριτοδιεθνιστής, είναι από
το DNA του
προορισμένος να μεταφέρει τη γραμμή του κεντρικού διοικητικού μηχανισμού στην
περιφέρεια. Όμως από την άλλη πλευρά, δεν άκουσα μια κάποια κριτική αυτής της εξαρτησιακής σχέσης…Αντίθετα πρόσεξα ότι ο
Διάκος, σε μια διαδικτυακή εκπομπή στο κανάλι Focus παρουσία και του υποφαινόμενου , συνέχισε να
αναπαράγει τη παλιότερη άποψη του χώρου «περί υπέρβασης» του διλήμματος μνημόνιο-αντιμνημόνιο…
Με τα πταίσματα όμως δεν αξίζει να
ασχολούμαστε. Άκουσον- άκουσον τι είπαν - μετά τις εκλογές - οι Daniel * Cohn-Bendit και η Rebecca Harms, συμπρόεδροι της Ομάδας
των Πρασίνων/EFA :
"Αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε μιαν ανάσα στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη»!
Μάλιστα : οι άνθρωποί μας έσπευσαν να συμμετάσχουν στην ευφορία της Ιεράς Συμμαχίας και να εναρμονιστούν με την
ιδεολογική πατέντα των Μνημονίων, παίζοντας πλέον στην «Υψηλή Πολιτική»και χωρίς να πουν κάτι για την καταβύθιση των εκπροσώπων τους στην
Ελλάδα. Ακούστε όμως και τα υπόλοιπα των δυο συμπροέδρων:
«Μόλις σχηματιστεί η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει την
υποχρέωση, χωρίς να θέσει σε αμφισβήτηση τις βασικές αρχές του Μνημονίου με την
Τρόϊκα ( ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ), να αναλάβει διαπραγματεύσεις με τους εταίρους της για την
αναθεώρηση των όρων του Σχεδίου Σταθεροποίησης».
Αυτή είναι η ηγεσία των Πρασίνων της Ευρώπης, αυτή
είναι η συνηγορία της με τις «βασικές αρχές του μνημονίου» + ολίγη βαζελίνη (=αναθεώρηση
των όρων του Σχεδίου Σταθεροποίησης).Αυτή είναι ουσιαστικά η σύμπλευσή τους
με τη μερκελιανή πρόταση της «Ευρώπης δυο
ταχυτήτων», που μεταφράζεται : Bye-bye Ευρώπη της σύγκλισης των οικονομιών, της ενίσχυσης των
περιφερειών, της πολιτικής και οικονομικής συνοχής…
Είναι φανερό ότι στη χώρα μας δε μπορεί να υπάρξει
Πολιτική Οικολογία, χωρίς ολική και αποφασιστική απεξάρτηση από τις δυνάμεις που
συμπράττουν με τη νέα αποικιοκρατία επί
ευρωπαϊκού εδάφους. Ας το πάρουν χαμπάρι όλοι, ένθεν και ένθεν : Οι κύριοι
σύντροφοι αφενός, που επέμεναν
προεκλογικά, σε διάφορα τηλεοπτικά πάνελ,
να επιφυλάσσουν στους ΟΠ μια θέση στην
ευρεία Αριστερά (τρώγοντας σφαλιάρες και προσβολάρες που εμένα τουλάχιστον δεν
με στενοχώρησαν διόλου…). Και αφετέρου οι έντιμοι άνθρωποι, που ψήφισαν ή υποστήριξαν τους ΟΠ – που πρέπει
να αναζητήσουν σε νέα περιβάλλοντα εκείνο το λόγο που συζευγνύει οικονομία, οικολογία, ποιότητα ζωής,
δομική αλλαγή της κοινωνίας…
* ΥΓ. Αγαπητή κυρία : Επιτρέψτε μου να αποκαλώ τον αγαπημένο σας Ντανύ ως Ντανιέλ…. Είστε πολύ γέροι για ν’ αλλάξετε κι οι δυο – αυτός το όνομα, κι εσείς τα μυαλά σας…..
