Οι δρόμοι ενώνουν τους ανθρώπους, αλλά κάποτε τους απομακρύνουν: Τους απομακρύνουν από την ποιότητα ζωής, από την αισθητική του τοπίου, από τη φύση. Οι δρόμοι έχουν υποστεί κατά καιρούς σκληρή κριτική για τις περιβαλλοντικές και οικονομικές τους επιπτώσεις. Το δόγμα της προσπελασιμότητας στο οπουδήποτε (αυτό που σε κάποιο κείμενό μου ονόμασα «Το ΠΗΓΑΙΝΕΙΝ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΠΑΝΤΟΙΟΤΡΟΠΩΣ») έχει προξενήσει μεγάλα δεινά. 50.000 χιλιόμετρα ορεινού δασικού δικτύου είχαν διανοιγεί μόνο μέχρι το 1990, σύμφωνα με μια εκτίμηση του Γιώργου Ντούρου ! Θυμάμαι λίγο πριν την περίοδο του Τσερνομπύλ, όταν κάποιοι ευρωπαϊκοί πόροι «έπρεπε να δεσμευθούν» για να μη χαθούν, εργολάβοι τινές το έριξαν στην οδοποιία στη περιοχή των Πρεσπών, Αποτέλεσμα : Οι βιότοποι πολλών ειδών και η μορφολογία του τοπίου υπέστησαν ασύλληπτες καταστροφές…Τα χρόνια πέρασαν, υποτίθεται ότι κάποιοι ανυποψίαστοι υποψιάστηκαν, όμως οι περιπτώσεις της ασυνάρτητης έως εγκληματικής οδοποιίας συνέχισαν να ταλανίζουν την ελληνική φύση.
Μια τέτοια περίπτωση ήλθε στην επιφάνεια ύστερα από καταγγελία της περιβαλλοντικής εταιρείας ΑΡΧΕΛΩΝ : «Μαθητές της έκτης τάξης δημοτικού επισκέφτηκαν το Σάββατο 2 Απριλίου τον Περιβαλλοντικό Σταθμό του Αγιαννάκη Μεσσηνίας στο πλαίσιο εκπαιδευτικής εκδρομής του σχολείου τους. Μετά από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο σταθμό, οι μαθητές έγιναν μάρτυρες ενός διαφορετικού μαθήματος: όταν περπάτησαν προς την θάλασσα για να δουν τις περίφημες θίνες του Κυπαρισσιακού Κόλπου και την δεύτερη πιο σημαντική παραλία ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στη Μεσόγειο, βρήκαν σκαπτικό μηχάνημα να στρώνει έναν δρόμο και ταυτόχρονα να καταστρέφει μέρος του σημαντικού οικοσυστήματος των αμμόλοφων και να χρησιμοποιεί την άμμο για την κατασκευή του δρόμου. Όπως αποκαλύφθηκε, οι εργασίες αφορούν την κατασκευή πέντε δρόμων από τον δασικό δρόμο κάθετα μέχρι την παραλία ανάμεσα στον Αγιαννάκη και την Ελαία. Για τις εργασίες κόπηκαν δέντρα του παράκτιου δάσους της Ελαίας, καταστράφηκαν θίνες και η ευάλωτη βλάστησή τους, ενώ υπάρχουν ενδείξεις πως χρησιμοποιήθηκαν υλικά από κοίτη ποταμού. Αλήθεια, για τις εργασίες αυτές, που γίνονται από τον Δήμο Τριφυλίας, υπάρχει Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων; Ο Νότιος Κυπαρισσιακός Κόλπος είναι η δεύτερη σημαντικότερη παραλία ωοτοκίας για τις θαλάσσιες χελώνες της Μεσογείου. Η παράκτια ζώνη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα συστήματα θινών στην Ελλάδα και γειτονεύει με το παράκτιο δάσος της Ελαίας. Η παράκτια και η θαλάσσια ζώνη του Νότιου Κυπαρισσιακού Κόλπου εντάσσονται στις περιοχές του δικτύου Natura 2000 “Θίνες Κυπαρισσίας” και “Θαλάσσια Περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας” αντίστοιχα.
Το 2002 ολοκληρώθηκαν από τον ΑΡΧΕΛΩΝ και υποβλήθηκαν στο ΥΠΕΧΩΔΕ Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη και Διαχειριστικό Σχέδιο στο πλαίσιο του προγράμματος Life-Nature «Εφαρμογή Διαχειριστικού Σχεδίου για την Caretta caretta στον Νότιο Κυπαρισσιακό Κόλπο». Τα μέτρα αυτά , αν εφαρμοστούν, θα επιτρέψουν ταυτόχρονα την αειφόρο ανάπτυξη και την προστασία του τοπικού οικοσυστήματος και της θαλάσσιας χελώνας. Πληροφορίες Νίκος Βαλλιάνος, 695100978
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου