Γιατί Κύριε «Μιχαήλ Αντρέγεβιτς Σουσλόφ» είμαστε μονοφαγάδες;

 

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης*

 

Ας το ξεκαθαρίσω από την αρχή: Ξεχώριζα τον Νίκο Κοτζιά μέσα από τους ατέλειωτους κι΄ αμέτρητους λαβύρινθους της αριστεράς – ιδίως όταν έβαλε, στα πλαίσια της Διάσκεψης για το Κυπριακό στο Crans Montana της Ελβετίας, το καλοκαίρι του 2017, σαν προϋπόθεση επίλυσης του Κυπριακού την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο και την κατάργηση των εγγυήσεων.

Κι΄ ας ήταν, παρ΄ ότι μορφωμένος, ένα κατάλοιπο του σταλινισμού το οποίο είχε κερδίσει μέσα στο Κ.Κ.Ε. τον τίτλο του «Σουσλόφ», μιας από τις ηγετικές μορφές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, ενός εμβληματικού καθοδηγητή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Και ας είχε μια πολιτική διαδρομή που κάθε άλλο παρά διακρίθηκε από συνέπεια: Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, επικεφαλής Ιδεολογικής Επιτροπής ΚΚΕ, Νέο Αριστερό ρεύμα, σύμβουλος Γιώργου Παπανδρέου (1999-2004), αποχώρηση και πολεμική στον ΓΑΠ, πολιτική κίνηση ΠΡΑΤΤΩ (2012), Υπουργός Εξωτερικών με τον (επιεικώς) αντιφατικό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (2015-2018).

Tο Συμβούλιο της Επικρατείας καλείται να ερμηνεύσει τον ίδιο του τον εαυτό!!!

 

Aπό την ΑΓΣΣΕ 

Το παράδοξο αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Κυβέρνηση δεν εφάρμοσε πλήρως την1439/2020 Αποφ.Ολομέλειας του ΣτΕ, γεγονός που προκάλεσε σωρεία προσφυγών των αδικουμένων, για άλλη μια φορά, συνταξιούχων.

Έτσι αύριο στις 15 Ιανουαρίου 2021 εκδικάζεται ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ η προσφυγή της  Συνομοσπονδίας μας και των Οργανώσεων μελών της  για την ακύρωση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που επέφερεσε βάρος των Συνταξιούχωνπλήρη ανατροπή στο περιεχόμενο της 1439/2020 Αποφ.Ολομ.ΣτΕ,η οποία προβλέπει την καταβολή αναδρομικών περιόδου από 11/6/2015 έως 22/5/2016 σε κύρια και επικουρική σύνταξη, δώρα Χριστουγέννων & Πάσχα και επίδομα Αδείας μόνον για όσους είχαν εκκρεμείς δίκες στα Διοικητικά Δικαστήρια.

Η παρέμβαση της ΠτΔ και η σημασία της - Το ιδεολογικό πρόσημο του πρόσφατου άρθρου της Κ. Σακελλαροπούλου

 του Γιώργου Παπαϊωάννου

Η Εφημερίδα των Συντακτών φιλοξένησε στο πρώτο της φύλλο για το 2021 άρθρο της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Το ίδιο το γεγονός αλλά και το περιεχόμενο της παρέμβασης, δεν είναι ανάξια σχολιασμού.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ισχυρίζεται ότι σε μια περιεκτική αντίληψη για τη δημοκρατία «οι μειοψηφίες θωρακίζονται απέναντι στην τυραννία της πλειοψηφίας» και τα θεσμικά αντίβαρα θέτουν όρια στη λαϊκή κυριαρχία… Χαρακτηρίζει μάλιστα «λαϊκιστική στρέβλωση της δημοκρατίας» να συγχέεται η λαϊκή βούληση με τη βούληση της πλειοψηφίας. Επισημαίνει, ακόμα, ότι «ο ευρωσκεπτικισμός είναι μια παραλλαγή της αντίδρασης στην παγκοσμιοποίηση και υποκινεί την εσωστρεφή αναδίπλωσή μας στη δήθεν εθνική ασφάλεια».

Το άρθρο της ΠτΔ δεν είναι ένα ουδέτερο κείμενο

Η κινεζική κριτική στη Δύση

 Έχουν ενδιαφέρον τα όσα καταμαρτυρά η κινέζικη πλευρά σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της πανδημίας στο δυτικό κόσμο. Πίσω από αυτή την κριτική, υπάρχουν βέβαια πιο στρατηγικές επιδιώξεις όπως φαίνεται κι από την τελευταία φράση του άρθρου.

ΓΓιατί η Δύση απέτυχε τόσο άσχημα; Από την αρχή οι δυτικές κυβερνήσεις απέτυχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά την πανδημία, αγνοώντας το γεγονός ότι αυτή ήταν πιθανό να μεταναστεύσει από την Ανατολική Ασία στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Εκδήλωσε μια ιδιαίτερα επαρχιώτικη νοοτροπία: ότι η Δύση ήταν διαφορετική και ότι κάπως θα έμενε ανεπηρέαστη. Μέχρι να φτάσει τον Μάρτιο, ήταν εντελώς απροετοίμαστη για την πανδημία. […]

Οι δυτικές κυβερνήσεις στερούνται μιας σαφούς στρατηγικής. Έχουν παγιδευτεί σε μια αέναη συζήτηση για το ποια πρέπει να είναι η προτεραιότητα. Τι έχει σημασία, ο ιός ή η οικονομία; Καμία κυβέρνηση δεν υιοθέτησε τη στρατηγική της Κίνας και άλλων χωρών της Ανατολικής Ασίας, ότι δηλαδή βασική προτεραιότητα είναι η εξάλειψη του ιού.

Θα απαγορευθούν οι Γκρίζοι Λύκοι στη Γερμανία;

 

Εδώ και καιρό πολιτικοί προειδοποιούν για τη δράση των Γκρίζων Λύκων στην Ευρώπη. Και στη Γερμανία φαίνεται να έχουν πολλούς οπαδούς. Μένει να φανεί αν και η Γερμανία απαγορεύσει τη δράση τους, όπως έκανε ήδη η Γαλλία.

    

Τόση σύμπνοια σπάνια υπάρχει στη γερμανική βουλή: Τον Νοέμβριο όλες οι κοινοβουλευτικές ομάδες συμφώνησαν ότι πρέπει να σταματήσει η δράση του τουρκικού εθνικιστικού κινήματος των Γκρίζων Λύκων ή κίνημα Ülkücü (Ιδεαλισμός). Μια απαγόρευση κατά την επιθυμία της Μπούντεσταγκ απαιτεί απόφαση του υπ. Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ. «Σχετικά με υποτιθέμενες ή πραγματικές σκέψεις για μια απαγόρευση, το υπ. Εσωτερικών δεν παίρνει επί της αρχής θέση», ανέφερε εκπρόσωπος του γερμανικού υπ. Εσωτερικών. Μια απαγόρευση των Γρίζων Λύκων δεν φαίνεται εύκολη υπόθεση, δεδομένου ότι δεν έχουν νομική υπόσταση ως «ένωση» και επίσης πολλά μέλη τους αρνούνται ότι ανήκουν στους Γκρίζους Λύκους.

ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

 

Από την πλευρά της δημιουργίας και της παρουσίας πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής στη χώρα μας, η δεκαετία του 2020 είναι η πιο... φτωχή σε σύγκριση με όλες τις δεκαετίες από το 1940 μέχρι σήμερα.

Στην δεκαετία του ’40 είχαμε πόλεμο, ξένη κατοχή, εμφύλιο πόλεμο. Στην δεκαετία του ’50 η χώρα ήταν κατεστραμμένη και υπήρχε η κυριαρχία του Παλατιού και της αστυνομικής βίας.

Παρ’ όλα αυτά υπήρχε πολιτιστική ζωή. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω τις θεατρικές παραστάσεις, τις συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας, το Ελληνικό Χορόδραμα.

Στην δεκαετία του ’60 οι σκληρές οικονομικές συνθήκες αλλά και η συνεχιζόμενη αστυνομική βία δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν την πολιτιστική μας αναγέννηση.

Στην δεκαετία του ’70 είχαμε την χούντα.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος για τα 200 χρόνια του νέου Ελληνικού Κράτους

 Μιλώντας στην εκπομπή του δημοσιογράφου Γιώργου Σαχίνη «Αντιθέσεις» (ΚΡΗΤΗ TV), στις 8/1/2021, με θέμα «Όψεις της πορείας του Ελληνικού Έθνους: Ρίζες και προοπτικές», ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Προκόπιος Παυλόπουλος επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής: 

Ένας πρόσφορος και, ταυτοχρόνως, ουσιαστικός τρόπος, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε ως Έλληνες την σημασία του εορτασμού των 200 χρόνων από την Εθνεγερσία του 1821, έγκειται και στο ν’ αναχθούμε στον μυθικό θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό.  Κάπως έτσι,  πρέπει να γυρίσουμε πίσω, για να νοιώσουμε βαθιά μέσα μας «από πού ερχόμαστε».  Πρέπει να μείνουμε και στο παρόν, για να γνωρίζουμε πού βρισκόμαστε και τι έχουμε επιτύχει, ιδίως όμως πόσες μεγάλες «ευκαιρίες» αφήσαμε να πάνε χαμένες και γιατί.  Πρωτίστως, όμως, οφείλουμε να κοιτάξουμε μπροστά, με προοπτική απώτερου μέλλοντος, για ν’ αποφασίσουμε πού πρέπει να πάμε 

Α. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και σε αυτή την κορυφαία συγκυρία αναδύεται, ως αυτονόητη θεμελιώδης προτεραιότητα, η ανάγκη διευκρίνισης των προϋποθέσεων γέννησης και της μετέπειτα πορείας του Ελληνικού Έθνους.  Διότι έχουν διατυπωθεί και κάποιες εντελώς πρόχειρες θέσεις, σύμφωνα με τις οποίες η γέννηση του Ελληνικού Έθνους δήθεν «συμπίπτει», αδιακρίτως, με την Εθνεγερσία του 1821 και την μετέπειτα ίδρυση του Νεότερου Ελληνικού Κράτους.  

Άντη Ροδίτη : “We must go on with the business of America”!!

 

(Ντόναλντ Τραμπ, χθες).

 

Ακόμα κι αν μεταφράζαμε τη φράση με τον ποιο καλοπροαίρετο τρόπο, π.χ. «ας συνεχίσουμε τη δουλειά μας που είναι η Αμερική», η λέξη «business» παραπέμπει άμεσα σε εμπορική δοσοληψία. Είναι η πατρίδα business; Μια υπόθεση εμπορίου;

Ήταν η δημοκρατία της κλασικής Αθήνας μία business;

Τέτοιες άμεσες, ευθείς, ανυπόκριτες «δηλώσεις» λειτουργούν καμιά φορά (και αυτή είναι μια τέτοια δήλωση) σαν κλειδιά κατανόησης σοβαρών ερωτημάτων.

Σε ομιλία της στο Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, τον Ιούνιο 1994, η Ελένη Αρβελέρ, είπε και τα εξής: «…Βρετανοί μαθητές της βικτωριανής εποχής, όταν ρωτήθηκαν ποιες είναι οι μεγαλύτερες νίκες του στρατού τής κραταιής τότε αγγλικής αυτοκρατορίας, μνημόνευσαν πρώτα-πρώτα τις κατά των Περσών νίκες των αρχαίων Ελλήνων…»!

Πρόκειται για ένα γεγονός που δείχνει με πόσο ενθουσιασμό οι Άγγλοι είχαν θέση ως πρότυπο της δικής τους πατρίδας, τη δημοκρατία της κλασικής Ελλάδας.

Ο ίδιος ο Άγγλος ποιητής Πέρσυ Μπης Σέλλεϋ, το είχε θέσει με ακόμα σαφέστερο τρόπο: «Οι θεσμοί μας, οι τρόποι σκέψεις μας, είναι όλα ελληνικά»… Το ίδιο και ο Σατωμπριάν: «θα μείνω πάντα και θα πεθάνω Έλληνας». Ο κατάλογος Δυτικών, Ευρωπαίων και Αμερικανών θαυμαστών και λάτρεων της αρχαίας Ελλάδας είναι ατελείωτος…

Η χρονιά της πανδημίας

του Ρούντι Ρινάλντι

από το Δρόμο της Αριστεράς

Το 2020 χαρακτηρίζεται πάνω απ’ όλα σαν χρονιά του Covid-19 και της πανδημίας. Και ορθά. Διότι αυτή η πανδημία δεν θα περάσει όπως οποιαδήποτε εποχιακή επιδημία από αυτές που συνήθως εμφανίζονται. Θα σημαδέψει τις εξελίξεις, θα επιταχύνει τάσεις και θα είναι κι ένα πεδίο πολλαπλής πάλης, το οποίο θα οριστεί από ό,τι αφήσει πίσω της η πανδημία αυτή.

Το πρώτο δεδομένο που πρέπει να κρατήσουμε είναι η σχέση της πανδημίας με τις εξελίξεις του σύγχρονου καπιταλισμού. Η διατάραξη της μεταβολικής σχέσης του ανθρώπου και της φύσης έχει προχωρήσει σε τόσο μεγάλο βαθμό που εμφανίζονται με μεγαλύτερη από ποτέ ένταση και οξύτητα είτε παλιές αρρώστιες που είχαν ξεπεραστεί, είτε νέες μορφές κορωνοϊών ή ιών. Ήταν στην ημερήσια διάταξη η εμφάνιση μιας επιδημίας που θα εξελισσόταν σε πανδημία. Πολλά από τα αίτια που την υποβοηθούν έχουν να κάνουν και με τον τρόπο που είναι οργανωμένες οι κοινωνίες σήμερα, με τις σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες χώρες, την ταχύτητα των μεταφορών και της μετακίνησης εμπορευμάτων, ανθρώπων κ.λπ. λόγω της παγκοσμιοποίησης.

Σκοταδισμός εναντίον κοινωνίας

 

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

claslessdemocracy@gmail.com,

 

Πολλοί άνθρωποι, για πολλούς και διάφορους λόγους, έχουν την ανάγκη να πιστεύουν σε κάτι, που το τοποθετούν πάνω από τον εαυτό τους, πέρα κι’ έξω από την λογική και την επιστήμη και του δίνουν υπερφυσικές ιδιότητες, τις οποίες επικαλούνται προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής τους. Αυτό το κάτι, που στα πρώτα βήματα του ανθρώπου αποτελούσε προσωποποίηση υπαρκτών, αλλά άγνωστων ακόμα φαινομένων και καταστάσεων υπέστη στον χρόνο αλλαγές εξαιτίας της αναζήτησης και έρευνας που είχαν οι δημιουργοί του που κατάληγαν στην απόκτηση γνώσεων και εμπειριών. Γι’ αυτό, αυτό το κάτι, διαφέρει από τόπο σε τόπο, χρόνο σε χρόνο και άτομο σε άτομο και παραμένει πάντα μια αυστηρά προσωπική υπόθεση που διαμορφώνει έναν κώδικα ατομικής ζωής. Αλλά κι’ όταν γίνεται υπόθεση της προϊστορικής κοινότητας συμβάλλει στην εθιμική ρύθμιση της κοινωνικής ζωής που αυξάνει την αίσθηση ασφάλειας και ενισχύει την ενότητα και την συνεργασία για την επιβίωση. Σε όλη αυτή την εκατομμυριόχρονη πορεία του ανθρώπινου γένους αυτά τα διάφορα ‘κάτι’ νοούνταν και ονομάζονταν ανάλογα με την θετική ή αρνητική πρακτική σημασία που είχαν για την ζωή του ατόμου, αλλά και του κοινωνικού συνόλου.

Το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας

 

του Λεωνίδα Κουμάκη

 

Καθώς πολλές και σημαντικές ενδείξεις οδηγούν πλέον στο συμπέρασμα πως η εποχή Ερντογάν στην Τουρκία έχει αρχίσει την κάθοδο προς την συντριβή, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε πως διαμορφώνεται το εσωτερικό μέτωπο το οποίο έχει επιβάλλει μέσα στην Τουρκία ο φαύλος συνασπισμός ισλαμιστών και φασιστών, ο οποίος ελέγχει ασφυκτικά την τουρκική εξουσία.

Οι κυριότεροι παράγοντες που διαμορφώνουν το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας στις μέρες μας είναι οι εξής:

(1)        Οι συνεχείς και ανελέητες διώξεις «αντιφρονούντων» κάθε κατηγορίας μετά το (δήθεν) πραξικόπημα του 2016,

(2)        Οι τουρκικές «επεμβάσεις» σε διάφορα σημεία του κόσμου με επώδυνο φόρο αίματοςτον οποίο καταβάλλει καθημερινά η μέση τουρκική οικογένεια (η τουρκική ελίτ εξαιρείται σκανδαλωδώς) καθώς και η ακατάσχετη οικονομική αιμορραγία,

Πως επιδρά η πανδημία στις τέχνες

 

του Τόρστεν Λάντσμπεργκ

«Ο πολιτισμός δεν είναι τα πάντα», αναγράφεται σε μία ταμπέλα έξω από έναν κινηματογράφο, «όμως δίχως πολιτισμό, δεν έχει τίποτα αξία». Η πανδημία του κορωνοϊού έχει αφήσει έντονα τα σημάδια της στον τομέα του πολιτισμού και των τεχνών. Όσα ενθαρρυντικά λόγια κι αν εκφράζουν στις δηλώσεις τους οι πολιτικοί, οι διαστάσεις της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες συνοψίστηκε στην άποψη ότι θα βρουν «δημιουργικές» λύσεις για να βγουν από την κρίση.

Συναυλίες

Ο όρος «μέτρα υγειονομικού ενδιαφέροντος» ίσως είναι ένας από αυτούς που θα μείνουν στην ιστορία χαρακτηρίζοντας το 2020. Μετά το πρώτο λοκντάουν, διάφορα μέτρα και στρατηγικές έκαναν την εμφάνισή τους σε χώρους όπου φιλοξενούνται εκδηλώσεις. Για να παραμείνουν ανοιχτοί για το κοινό έπρεπε να ακολουθήσουν αυστηρούς κανόνες. Για παράδειγμα η επιβλητική Φιλαρμονική του Έλβα στο Αμβούργο,

ΠΟΙΟΙ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ 1964

του Άντη Ροδίτη

Έχει λεχθεί πως αν ο φθόνος είχε την αξία του πετρελαίου θα ήμασταν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Το ίδιο ισχύει και για την διαστρέβλωση της ιστορίας. Αν είχε την αξία του πετρελαίου θα ήμαστε ακόμα πιο πλούσιοι.

Για την παραπληροφόρηση, που δέρνει αλύπητα την κυπριακή κοινωνία εδώ και δεκαετίες, φταιν τα ΜΜΕ, των οποίων η δουλειά δεν είναι να είναι ο καθρέφτης που άβουλα αντανακλά την κοινωνία, αλλά ο καθρέφτης που οφείλει να συμβάλλει ενεργά ώστε ν’ αντανακλά μια διαρκώς καλύτερη κοινωνία.

Για να γίνει αυτό, τα ΜΜΕ χρειάζονται εμπνευσμένες ηγεσίες που να μην τους λείπει η πνευματικότητα. Ψιλά γράμματα. Το ΡΙΚ παραμένει ακέφαλο εδώ και κάποια χρόνια.

Διαλέγω τρεις χ

Πριν λίγο καιρό ο George Koumoullis, άνθρωπος που πολλοί στο Φ/Β τον θεωρούν «δάσκαλο» έγραψε αυτή την αφοριστική φράση για τα τελευταία 70 χρόνια της Ιστορίας μας: «Τη δεκαετία του ’50 η 'δίψα' για ελευθερία οδήγησε στο ενωτικό δημοψήφισμα και τον ένοπλο αγώνα. Αλλά τη δεκαετία του ΄60 ενέσκηψε νέα δίψα, αυτή τη φορά για την τυραννία. Οι Κύπριοι αγκάλιασαν την χούντα που την ταύτισαν με την Ελλάδα»!αρακτηριστικές περιπτώσεις, δυο από το Φ/Β και μια από την τηλεόραση του ΡΙΚ.

Άλλος, ο Κόκος Ηλιάδης, έγραψε πως εγώ και ο Δρ. Χάρης Φεραίος πρέπει επειγόντως να κοιταχτούμε γιατί πάσχουμε από κάποια ψύχωση, αφού τα βάζουμε με τον Ιστορικό του Πανεπιστημίου Κύπρου κ. Πέτρο Παπαπολυβίου.

Η τρίτη περίπτωση, που είναι και η πιο θλιβερή αφορά το ΡΙΚ και το τηλεοπτικό του πρόγραμμα «Χρονογράφημα», που βάλθηκε να μας εξηγήσει ποιος ήταν τελικά αυτός ο Μακάριος.

Θέλει έγγραφες δεσμεύσεις η Λουτ πριν από την Πενταμερή

 

του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Προσδοκά σε κείμενο για τη διαδικασία, ενώ η τουρκική πλευρά επιδιώκει χρονοδιαγράμματα και άλλοθι για νέο ναυάγιο, που θα νομιμοποιεί τη διχοτόμηση

Επανέρχεται δριμύτερη στα μέσα Ιανουαρίου η ειδική σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Τζέιν Χολ Λουτ, με απώτερο στόχο να δεσμεύσει τις δύο πλευρές ως προς τη διαδικασία και τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό. Και η δέσμευση αυτή, όπως πληροφορούμαστε, θα είναι δυνατόν να γίνει μέσα από ένα κοινό έγγραφο, μία κοινή, για παράδειγμα, δήλωση ή ανακοινωθέν, μεταξύ των δύο πλευρών, σε ό,τι αφορά την Πενταμερή, η οποία αναμένεται να συγκληθεί περί τις αρχές Φεβρουαρίου.

Ζητούν απόδειξη καλής θέλησης μέσα από το απευθείας εμπόριο

Πώς η Τύμπου συνδέεται με την αναγνώριση του ψευδοκράτους αλλά και της ΚΔ

Το παιχνίδι με το χαλλούμι, το Αζερμπαϊτζάν και την ΕΕ

Τι επιδιώκουν οι Τούρκοι με τα ΜΟΕ

Η τουρκική πολιτική

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι η απλήρωτη εργασία

 

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ “ΙΝΔΙΚΤΟΣ” ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΓΙΑ 10 ΧΡΌΝΙΑ

Με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου του Ανδρέα Λοβέρδου “Απόπειρα δολοφονίας” από τις εκδόσεις Ίνδικτος επανήλθε στο προσκήνιο η μακρόχρονη περιπέτεια των εργαζόμενων του  παραρτήματος του εκδοτικού οίκου στην Θεσσαλονίκη, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι για πάνω από 10 χρόνια.

Το χρονικό της περιπέτειας των εργαζομένων περιγράφεται λεπτομερώς σε ανακοίνωση του σωματείου μας από τον Μάρτιο του 2015:

http://bibliopontikas.blogspot.com/2015/02/blog-post_25.html

Η φιλία του εκδότη Μ. Βελιτζανίδη με τον Ανδρέα Λοβέρδο είναι γνωστή και περιλαμβάνει εκτός από την έκδοση 4 βιβλίων του πρώην υπουργού και διορισμούς σε ιδρύματα, συμβάσεις  με υπουργεία , προμήθειες. Στο νέο του βιβλίο ο κ. Λοβέρδος καταγγέλει την “σκευωρία” του σκανδάλου Novartis βρίσκοντας φιλοξενία στον φίλο εκδότη.

Υπουργοί σαν τον Λοβέρδο και αφεντικά σαν τον Bελιτζανίδη είναι υπεύθυνοι για τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Είναι ένα σύστημα διαπλοκής που δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Οι υπουργοί (ανεξαρτήτως κομμάτων, κυβερνήσεων) νομοθετούν το πλαίσιο που έχει μετατρέψει τους εργαζόμενους σε σύγχρονους σκλάβους (ελαστική εργασία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, κυριακάτικης αργίας, 8ωρου κτλ).  Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται τους νόμους για να βυθίσουν ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση (μισθοί πείνας, μαύρη και απλήρωτη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, απολύσεις…)

Το μέλλον ως πηγή αγωνίας

 

Επιμέλεια στήλης: Θανάσης Γιαλκέτσης

 

της Ντονατέλα ντι Τσέζαρε

Στο κατώφλι μιας νέας χρονιάς και εν μέσω των πολλαπλών κρίσεων που βιώνει η ανθρωπότητα, δοκιμάζεται η ικανότητά μας να σκεφτούμε το συλλογικό μας μέλλον. Στις μεταβολές της σχέσης μας με το μέλλον αναφέρεται το ακόλουθο άρθρο της Ντονατέλα ντι Τσέζαρε, καθηγήτριας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο LaSapienza της Ρώμης.

Η αυγή της νέας χιλιετίας χαρακτηρίζεται από μια πρωτόγνωρη δυσκολία να φανταστούμε το μέλλον. Το εμπόδιο δεν είναι πλέον τόσο το λεγόμενο «τέλος της Ιστορίας» -εκείνο το κλείσιμο στην ανελέητη οικονομία του κεφαλαίου- όσο το «τέλος του κόσμου» που ήδη εκλαμβάνεται σχεδόν σαν προφανές. Εκείνες που μιλούν γι’ αυτό είναι πρωτίστως οι εμπειρικές επιστήμες: η κλιματολογία, η γεωφυσική, η ωκεανογραφία, η βιοχημεία, η οικολογία. Τουλάχιστον αυτό είναι σαφές: ο κόσμος του ύστερου καπιταλισμού είναι εκείνος της πλανητικής οικολογικής κατάρρευσης. Η συγχώνευση τεχνοοικονομίας και βιόσφαιρας είναι μπροστά στα μάτια όλων. Αποκαλείται Ανθρωπόκαινος η εποχή της Γης στην οποία οι άνθρωποι παρατηρούν τα καταστροφικά και θανατηφόρα αποτελέσματα αυτής της ασύμμετρης συγχώνευσης, εξαιτίας της οποίας η φύση διαβρώνεται μέχρις αφανισμού.

Οι προαγωγοί της τουρκοποίησης της Κύπρου

 του Σάββα ιακωβίδη 

Πραγματικά έχουν πολύ μεγάλο θράσος! Αναφερόμαστε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον ΓΓ του ΑΚΕΛ και στον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ. Είναι οι τρεις τυμπανιστές και οι σεσημασμένοι προαγωγοί της τουρκοποίησης της Κύπρου. Ιδού, λοιπόν, ξανά στην επικαιρότητα το μηδέποτε πειστικά διαψευθέν σενάριο για λύση δύο κρατών.

Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, σε συνέντευξή του («Πολίτης», 27.12.2020) υποστήριξε πως στο παρελθόν: «Ο Πρόεδρος, σε συζητήσεις που είχαμε, μου έλεγε πως έβλεπε τη λύση δύο κρατών και εγώ διαφώνησα έντονα μαζί του».

Οι ισχυρισμοί του Αρχιεπίσκοπου επανέφεραν στο προσκήνιο όχι μόνο παλαιότερους τουρκικούς ισχυρισμούς για θέσεις του Προέδρου, για λύση δύο κρατών, αλλά και νέα, σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ Αναστασιάδη και ΑΚΕΛ. Σε τέτοιο σημείο ώστε βουλευτής του ΑΚΕΛ, ο Χρίστος Χριστοφίδης, σε ανάρτησή του στο φατσοβιβλίο (27.12.20) υποστήριξε:

«Τα δύο κράτη στην Κύπρο, το ξεπούλημα της μισής πατρίδας στην Τουρκία, είναι ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Ο Αναστασιάδης το πρότεινε στον Αρχιεπίσκοπο, σε δεκάδες άλλους και στον ίδιο τον Τσαβούσογλου.

Ξορκίζοντας φαντάσματα (Ιστορίες του Ορέστη απ’ τον στρατό)

   Το νέο τούτο βιβλίο του Λαοκράτη Βάσση, αλλιώτικο απ’ τα ως τώρα, συνδυάζει, με ιδιαίτερη πρωτοτυπία, δοκιμιακή και αφηγηματική γραφή.

   Τα παραμορφωμένα χουντικά πρόσωπα του εξωφύλλου (Παπαδόπουλος/Ιωαννίδης και Παττακός/Μακαρέζος) είναι μια εύγλωττη εικαστική μορφοποίηση των φαντασμάτων που …ξορκίζονται.

   Το σπονδυλώνουν δώδεκα αφηγήσεις του Ορέστη από μια περιθωριακή Μονάδα ημιονηγών, την περίοδο της Χούντας. Συνοδευόμενες και  από δώδεκα πυκνής σηματοδότησης δοκιμιακά σημειώματα.

·            

Το εντιτόριαλ του Δρόμου της Αριστεράς : Καλύτερο το 2021; Ας βάλουμε ένα χεράκι

 Τούτες τις μέρες η ευχή που βγαίνει αυθόρμητα από το στόμα όλων μας είναι «να είναι καλύτερο το 2021» σε σχέση με το 2020 που μας «τρέλανε» με την πανδημία, η οποία μας άλλαξε όλη τη ζωή. Η ζημιά μεγάλη, όχι μόνο επειδή πλησιάζουμε τα δύο εκατομμύρια νεκρών στον κόσμο, αλλά και εξαιτίας του φόβου που διαδόθηκε και της επαφής μεταξύ των ανθρώπων που χάθηκε, του αγγίγματος που απαγορεύτηκε. Η μεγαλύτερη ζημιά (που θα επιφέρει και άλλες ασθένειες) έρχεται από την κατάργηση γενικά του δημόσιου χώρου και της προσωπικής άμεσης επαφής.

Αν ο άνθρωπος είναι «ζώον πολιτικόν» και κοινωνικό ον, η μοντελοποίηση που απεργάζονται (γιατί συμβαίνει κι αυτό, και μάλιστα με φρενήρεις ρυθμούς, και δεν το κρύβουν) κτυπά αυτά τα βασικά και κύρια χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Αν μέχρι τώρα ο στόχος της χειραφέτησης ήταν να ανθρωποποιήσουμε τον άνθρωπο απαλλάσσοντάς τον από διάφορες αλλοτριώσεις και δεσμά, τώρα επιχειρείται μια απο-ανθρωποποίηση τεραστίων διαστάσεων, κλίμακας πρωτόγνωρης στην ανθρώπινη ιστορία. Ο εξανδραποδισμός (η μετατροπή σε ανδράποδα) του μεγαλύτερου μέρους των κοινωνιών είναι ο στόχος. Η πανδημία προσφέρει πεδίο λαμπρό για μεγάλες εφαρμογές και επιταχύνσεις μιας νέας μοντελοποίησης…

Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να αντισταθεί στη βαρβαρότητα

 

skal 

Του Σάββα Καλεντερίδη

Είναι γνωστό το πολιτικό πογκρόμ που έχει ξεκινήσει ο Ερντογάν με τους πραιτοριανούς του, που έχουν αλώσει το κράτος, τις διωκτικές Αρχές και τη Δικαιοσύνη, εναντίον των Κούρδων πολιτικών, βουλευτών, δημάρχων, στελεχών του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), διανοουμένων, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων και απλών πολιτών.

Πρόκειται για ένα πογκρόμ που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολιτική γενοκτονία, αφού οι συλληφθέντες τα τελευταία πέντε χρόνια αγγίζουν τους 20.000 ανθρώπους, ανάμεσά τους 4.000 παιδιά, ενώ οι φυλακισθέντες είναι χιλιάδες.

Ανάμεσά τους οι δύο πρώην συμπρόεδροι του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών, ο ένας εκ των οποίων, ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, κρατείται αναιτίως στις φυλακές της Αδριανούπολης τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα εναντίον ενός λαού σαράντα εκατομμυρίων ανθρώπων, από τους οποίους τα είκοσι εκατομμύρια κατοικούν στην Τουρκία, η Δύση, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που υποτίθεται ότι έχουν ως βασική αρχή της λειτουργίας και της ύπαρξής τους τη δημοκρατία και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι συνένοχοι γιατί δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσει.

Το τελευταίο προπύργιο υπεράσπισης των αξιών που πρέπει να υπερασπίζεται ο Δυτικός κόσμος είναι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), στο οποίο προσέφυγε ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς για το θέμα της εξοφθάλμως παράνομης κράτησής του στις φυλακές επί τέσσερα χρόνια.

Το ΕΔΑΔ ανακοίνωσε προχθές την απόφασή του για τον πρώην συμπρόεδρο του HDP. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Ντεμιρτάς πρέπει να απελευθερωθεί αμέσως.

Συνέπειες -και αναπροσανατολισμοί- λόγω του Brexit: Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο υπογράφουν Συμφωνία ελεύθερου εμπορίου

 

ANKARA, TURKEY - DECEMBER 29: Turkish Trade Minister of Turkey, Ruhsar Pekcan (R) and United Kingdom's Ambassador to Turkey Dominick Chilcott (L) attend the signing ceremony of Free Trade Agreement between Turkey and United Kingdom via video-conference with Britain's Secretary of State for International Trade Liz Truss in Ankara, Turkey on December 29, 2020. (Photo by Muhammed Yaylali/Anadolu Agency via Getty Images)

§  Γράφει ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος

§  e–mail: g.papagian3@yahoo.gr

“Είναι μια ιστορική μέρα, θα ενισχύσουμε τον όγκο του εμπορίου”, λένε οι Τούρκοι επίσημοι.

Η συμφωνία, που χαρακτηρίστηκε τη Δευτέρα το απόγευμα από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως “η πιο σημαντική” για την Άγκυρα μετά την τελωνειακή ένωση με την ΕΕ, θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου, όταν επισημοποιηθεί το Brexit και θα καλύπτει “όλα τα εμπορεύματα βιομηχανικά και γεωργικά “

Η Τουρκία και η Μεγάλη Βρετανία υπέγραψαν τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μετά την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα γεγονός που γιορτάστηκε με μια “τελετή” μέσω τηλεδιάσκεψης, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Τουρκία, στο Υπουργείο Εμπορίου. “Αυτή η νέα εποχή στις σχέσεις θα αποφέρει αμοιβαία οφέλη”, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εμπορίου, Ρουσάρ Πεκκάν, σύμφωνα με τον οποίο η συμφωνία θα προσφέρει την ευκαιρία “περαιτέρω ενίσχυσης του όγκου του διμερούς εμπορίου” που πέρυσι ήταν 16. 3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Δεν αναθεωρείται η Λωζάννη

 

Ag Ch του Γιώργου Μπουρδάρα

Με την επισήμανση ότι μοναδική διαφορά Αθήνας – Αγκυρας, η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών, είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, η κυβέρνηση χθες διά του εκπροσώπου της Στ. Πέτσα απέρριψε τη νέα προσπάθεια της Αγκυρας να θέσει εκ νέου ζήτημα αλλαγής της Συνθήκης της Λωζάννης, ως ένα εκ των διμερών προς αντιμετώπιση θεμάτων.

«Ας αλλάξει πλευρό όποιος τα λέει αυτά», είπε (ΣΚΑΪ) χαρακτηριστικά ο κ. Πέτσας, ερωτηθείς σχετικά με τις τελευταίες δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας της Τουρκίας Φατίχ Ντονμέζ περί αναδιαπραγμάτευσης της συνθήκης. «Υπάρχει ένα πλαίσιο, είναι ξεκάθαρο. Το πλαίσιο είναι των διερευνητικών επαφών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και συνέχισε: «Μία είναι η διαφορά μας, η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.

Το Ευρωπαϊκό κόμμα DGB ζητά την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων

 

skal 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση Δημοκρατικών Δυνάμεων (DGB) ζήτησε την απελευθέρωση των πρώην συμπροέδρων του HDP Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Φιγκέν Γιουκσεκντάγκ και όλων των πολιτικών κρατουμένων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση Δημοκρατικών Δυνάμεων (DGB) εξέδωσε γραπτή δήλωση, διαμαρτυρόμενη για το γεγονός ότι ο Ντεμιρτάς εξακολουθεί να βρίσκεται στη φυλακή παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την άμεση απελευθέρωσή του.

Στη δήλωση, η DGB υποστηρίζει πως: “Ο πρώην συμπρόεδρος του HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο οποίος συνελήφθη λόγω πολιτικής συνωμοσίας στις 4 Νοεμβρίου 2016, κρατείται ως πολιτικός κρατούμενος εδώ και 4 χρόνια. Λόγω της δεσμευτικής φύσης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και της υποχρεωτικής εφαρμογής των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς πρέπει να απελευθερωθεί αμέσως.”

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΦΑΡΜΑΚΑ

 

Αθήνα,30.12.2020

Η απόφαση της κυβέρνησης να διατηρήσει το μέτρο για  δωρεάν φάρμακα χωρίς καμία συμμετοχή  για 600.000 περίπου χαμηλοσυνταξιούχους στον ΕΟΠΥΥ και για το νέο έτος είναι σημαντική.

Ωστόσο δεν ξεχνάμε ότι το μέτρο αυτό ήρθε ως αντιστάθμισμα στο κόψιμο του ΕΚΑΣ από την προηγούμενη κυβέρνηση που ως αποτέλεσμα ήταν οι συνταξιούχοι και πάλι να βρεθούν στο επίκεντρο των μειώσεων των συντάξεων τους.

Σε κάθε περίπτωση , ως Ανώτατη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας εκφράζουμε την  ανησυχία μας για τους χιλιάδες συνταξιούχους που μετά την υγειονομική κρίση θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν και την οικονομική και για αυτό ζητάμε από τώρα , η κυβέρνηση να σχεδιάσει μέτρα που θα υλοποιηθούν σταδιακά για την οικονομική υποστήριξη των ανθρώπων αυτών που κάθε φορά βρίσκονται στο στόχαστρο των μειώσεων των εισοδημάτων τους.

 

Το Γραφείο Τύπου

Στη δίνη του οικονομικού και κοινωνικού ανταγωνισμού

  

του Στέφανου Σταμέλλου*

 

Η λειτουργία του κράτους, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι η εξουσία, οι κυβερνήσεις, δεν θέλουν ένα αποτελεσματικό κράτος. Το πολιτικό σύστημα – και με τον όρο «σύστημα» αναφέρομαι στον τρόπο της κοινωνικής οργάνωσης και της λειτουργίας του κράτους που ζούμε σήμερα: της εκμετάλλευσης ανθρώπου και φύσης και της άδικης κατανομής του πλούτου - δεν θέλει να έχει πετυχημένα παραδείγματα δημόσιας/κρατικής λειτουργίας. Θέλει να διαχέεται σε κάθε κατεύθυνση και να κυκλοφορεί διαρκώς μια δυσφορία των πολιτών και μια αγανάκτηση. Έτσι, τα καλά λόγια για το δημόσιο είναι σπάνια εξαίρεση, ενώ ο κανόνας είναι η καταγγελία, η αγανάκτηση, η απογοήτευση.

 

Αυτή η λειτουργία του κράτους βολεύει το σύστημα; Σίγουρα το βολεύει και την επιδιώκει με κάθε τρόπο. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να κάνει καλύτερα τη «δουλειά» του∙ και είναι μια διαδικασία και μια υπόθεση ενταγμένη στο γενικότερο κλίμα του ανταγωνισμού. Σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή της πολύπλευρης κρίσης, που ζούμε, το σύστημα, ο νεοφιλελευθερισμός, έχει αναγάγει τον ανταγωνισμό ως την κινητήρια δύναμη της οικονομίας και της κοινωνίας∙ και το κέρδος ως το ύψιστο αγαθό και τη μέγιστη αξία της ζωής.