Κρίτων Αρσένης : σχετικά με την υπερψήφιση από τη Βουλή τροπολογίας για την ενοικίαση νησιών και βραχονησίδων

 «Πριν από μια εβδομάδα (6.2.2013) κατέθεσα κατεπείγουσα ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ρωτώντας αν κινδυνεύουν τα νησιά που θα ενοικιαστούν με κατάσχεση από κράτη και ιδιώτες δανειστές μας. 

Μόλις μια μέρα μετά την κατάθεση της συγκεκριμένης ερώτησης ( Σχόλιο Οικονικής : έσπευσαν να προλάβουν !) τα υπουργεία Εθνικής Άμυνας (Σχόλιο Οικονικής : Σιγά το Εθνικής και σιγά το Άμυνας…) και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν τροπολογία με την οποία προβλεπόταν η πώληση και ενοικίαση νησιών και βραχονησίδων που ανήκουν στο δημόσιο. Κάποιοι στην Ελλάδα δεν θέλανε η Επιτροπή να απαντήσει. Θέλανε να προλάβουν την απάντηση γιατί θέλουν να επιτρέψουν με οποιοδήποτε κόστος την κατασκευή παραθεριστικών κατοικιών σε ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες της Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτό ανοίγει η πόρτα για την κατάσχεση των νησιών και των βραχονησίδων μας από κράτη και ιδιώτες δανειστές. 

Δυστυχώς σήμερα (14.2.2013) η Βουλή υπερψήφισε τροπολογία που προβλέπει για πρώτη φορά σε ελληνικό νόμο την ενοικίαση των νησιών. 

Υπενθυμίζω ότι ο εκπρόσωπος της τρόικας κ. Ντερούζ είχε με θράσος να δηλώσει ότι μετά από συνομιλίες που είχε με τους "πιο σημαντικούς ανθρώπους της Ελλάδας που βρίσκονται εκτός πολιτικής" ή λύση στα οικονομικά μας προβλήματα είναι η καθολική ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιούσιας και η ανάπτυξη της τουριστικής κατοικίας.

Με την τροπολογία αυτή εφαρμόζονται στην πράξη και τα δύο κατά γράμμα.

Με την τροπολογία αυτή επιχειρηματίες νομοθετούν μέσω της τρόικας.»

 

(ΥΓ. Οι υπογραμμίσεις είναι της Οικονικής)

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ !

 Πολλοί μπορεί να σκέπτονται  ότι η  γενική Απεργία στις 20 Φλεβάρη 2013  πιθανόν να μην έχει εκείνη τη δυναμική που απαιτείται , ώστε να πέσει η κυβέρνηση της εθνικής και κοινωνικής καταστροφής… Άλλοι ακόμη μπορεί να σκέπτονται ότι η γενική Απεργία  «προπονεί» τη τρόϊκα εσωτερικού  και τους μηχανισμούς καταστολής , κάνοντάς τους ικανούς  να ανταπεξέρχονται σε παρόμοιες περιστάσεις.

Και οι δυο αυτές καταστάσεις – η αίσθηση του ατελέσφορου μιας ακόμη απεργίας  και της επανάκαμψης του αντιπάλου μετά μια πρόσκαιρη δοκιμασία -  μπορεί να ισχύουν.   Όμως επίσης ισχύει το ότι οι αγώνες δεν πάνε χαμένοι, ότι  επιφέρουν φθορά της κυβερνητικής παράταξης,  ότι προσθέτουν έστω και μερικούς πόντους στον υπό εκσκαφή λάκκο της….

Επομένως : Χωρίς μεγάλες προσδοκίες, αλλά και χωρίς υποτίμηση της  πολιτικής δυναμικής τέτοιων γεγονότων, πρέπει να συμμετάσχουμε και να στηρίξουμε  τη μεγάλη απεργία της 20^ης Φλεβάρη. Ο  λαός λέει : Ο βρεγμένος τη βροχή δε φοβάται. Ο λαός λέει : Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι… Ο λαός λέει : Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του ώρα….

Δεν είναι μόνο οι σοφολογιότατοι, αλλά και ο λαός που  κάποτε  κάτι ξέρει…. 

ΟΧΙ στη στρεψοδικία των χρυσοδάκτυλων

 

Είναι οι ίδιοι βαρύτατα κατηγορούμενοι, μαζί με την κυβέρνηση της εθνικής υποτέλειας. Αγόρασαν αντί πινακίου φακής μια τεράστια έκταση  στη Χαλκιδική και δημιούργησαν κάποια απασχόληση,  που στη μακροχρόνια περίοδο θα είναι υποπολλαπλάσια αυτής που χάνεται στη γεωργία ή στο τουρισμό. Προτίθενται να κάνουν εξορύξεις ιδιαίτερα ρυπαντικές  για τη φύση και την ελληνική κοινωνία, που  θα αποφέρουν    ελάχιστα  στην ελληνική οικονομία. Έχουν καταγγελθεί, κατηγορηθεί, έχουν έλθει σε σύγκρουση με την επιστημονική κοινότητα, έχουν στηριχθεί μόνο στην αστυνομική βία. Και τώρα, μετά τη χθεσινοβραδυνή  ενέργεια, στην οποία αποπειράθηκαν να προσδώσουν χαρακτηριστικά  επιχείρησης κομάντος (!), εμφανίζονται ως κατήγοροι….

Όχι, να αντισταθούμε  στη στρεψοδικία τους. Να εξηγήσουμε αυτό που ίσως είναι δυσεξήγητο αλλά που πρέπει με κάθε επικοινωνιακό μέσο να κάνουμε  απολύτως σαφές , σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας :  ότι  δεν είμαστε εμείς αλλά αυτοί που εκπροσωπούν την καταστροφή. Αυτοί είναι οι κατηγορούμενοι !

Σχετικά δες

Η μελαγχολία ως ελευθερία

Μερικές φορές οι Ναζί οδηγούσαν τους κρατούμενους για εκτέλεση με τη συνοδεία άλλων κρατουμένων,  που έπαιζαν βιολιά και τραγουδούσαν. Τα επεισόδια αυτά διασώθηκαν σε φωτογραφίες, που έδειχναν πραγματικά την πιο ακραία μορφή  βαρβαρότητας : Δεν ήταν μόνο ο επικείμενος θάνατος των συγκρατουμένων,  αλλά και η καταναγκαστική γελωτοποιία ή ευφρόσυνη διάθεση, που συνέθλιβαν τους ανθρώπους. Τα περιστατικά αυτά είχαν μια μακρινή ομοιότητα με τη συμπεριφορά κάποιων μαφιόζων,  που βαράγαν ένα χαχανητό όποτε γουστάραν και στη συνέχεια περίμεναν όλο το συνάφι να ξεκαρδιστεί στα γέλια, είτε αισθανόταν κάτι αστείο  είτε όχι – όμως  αυτή η τελευταία  συμπεριφορά ήταν πολύ light και σαφώς υπολειπόταν της  ναζιστικής σκηνοθεσίας – με την καταναγκαστική χαρά κάποιων  δίπλα ακριβώς στο θάνατο των άλλων….

Υπό συνθήκες  Μνημονίου τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά.  Η εξουσία γενικώς εμφανίζεται θλιμμένη, αλλά πλείστα όσα παπαγαλάκια της μας εγκαλούν ως μίζερους και  μελαγχολικούς – ουσιαστικά προτείνοντάς μας μια γελωτοθεραπεία των δεινών…Θέλουν να μας κάνουν να γελάσουμε, όμως ξεχνάνε ότι το κωμικό δεν είναι ποτέ φυγή από τη πραγματικότητα – αλλά αναμόρφωσή της. Θέλουν να είμαστε χαρούμενοι, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να φαίνονται χαζοχαρούμενοι οι ίδιοι. Τελευταίο κρούσμα που περιέπεσε « ζωντανό» στην αντίληψη του γράφοντος, είναι δυο συγκινητικοί οικολογούντες , εισηγητές σε μια εκδήλωση περί βιολογικής γεωργίας, που συναινούσαν στο ότι πρέπει να είμαστε εύθυμοι και χαρούμενοι….

Πάνω στο θέμα της χαράς που όταν δεν υπάρχει δεν μπορεί να φαίνεται,  είναι και το παρακάτω άρθρο του Κωνσταντίνου Τσουκαλά(«Αιδώς εν οφθαλμοίς»)  που δημοσιεύεται στο ECOLEFT 

 

Εν όψει, Leonardo Da Vinci, λεπτομέρεια  

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΛΛΗΚΑ

 
Ο Γιώργος Λιλλήκας, ανεξάρτητος υποψήφιος για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ρεαλιστής τόσο ώστε να είναι αντίπαλος του «ρεαλισμού» που κηρύσσει ο ενδοτισμός + οι εγχώριοι διεκπεραιωτές των μνημονίων + οι  οπαδοί του αποικιακού σχεδίου Ανάν, έκανε  την ακόλουθη δήλωση :

 

"Ολοκληρώνεται σήμερα η προεκλογική εκστρατεία για τον Α' γύρο των Προεδρικών Εκλογών.

Απευθύνομαι στους πολίτες, στον κάθε Κύπριο και την κάθε Κύπρια ξεχωριστά, και τους ευχαριστώ για τη στήριξη, τη συμμετοχή, την επικοινωνία και το διάλογο που είχαμε όλο αυτόν τον καιρό.

Η Κύπρος μπορεί να διεκδικήσει, η Κύπρος μπορεί να κερδίσει!

Η πρόταση μας για προπώληση φυσικού αερίου είναι αποδεδειγμένα υλοποιήσιμη και εφαρμόσιμη και μπορεί να απαλλάξει το λαό μας από το μνημόνιο, τη δυστυχία, την ανεργία, και την ανέχεια. Γι αυτό και δεσμεύομαι ότι από την πρώτη μέρα θα αρχίσουμε διαπραγμάτευση με όλες τις εταιρείες που ήδη έχουν απευθυνθεί και έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον.

Έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε τη χώρα μας από τα σημερινά αδιέξοδα. Να παραμείνουμε οικονομικά και πολιτικά ανεξάρτητοι για να μπορέσουμε να αποτρέψουμε τους όποιους σχεδιασμούς για «πακετοποίηση» του δανείου της Τρόικα με λύση του κυπριακού στη βάση των τουρκικών απαιτήσεων και για μεταφορά του φυσικού μας αερίου με αγωγό μέσω της Τουρκίας.

Με αναβαθμισμένο το στρατηγικό μας ρόλο στην περιοχή και με διεκδικητική πολιτική μπορούμε να κάμψουμε την τουρκική αδιαλλαξία για να ανοίξει ο δρόμος προς τη λύση. Μία λύση που θα ανατρέπει τα δεδομένα της εισβολής και της κατοχής. Μια λύση που θα διασφαλίζει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλες τις δημοκρατικές ελευθερίες για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το λόγο τώρα τον έχουν οι πολίτες.

Η δύναμη είναι στα χέρια τους.

Άλλοι ποντάρουν στην αποχή.

Εμείς επενδύουμε στη συμμετοχή των πολιτών.

Η πατρίδα μας, αυτές τις δύσκολες ώρες, χρειάζεται την ενεργό συμμετοχή των πολιτών.

Γι' αυτό, καλώ τους πολίτες, την Κυριακή να ψηφίσουν.

Να ψηφίσουν ελεύθερα, αλλά να ψηφίσουν.

Η ανατροπή δεν έρχεται με την αποχή.

Η ανατροπή θα έρθει με τη συμμετοχή.

Οι εκλογές είναι εκλογές δύο γύρων.

Το αποτέλεσμά τους όμως θα κριθεί στον Α' γύρο.

Μαζί, μπορούμε να διεκδικήσουμε την ελπίδα.

Μαζί, μπορούμε να φέρουμε το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών μας.

Μαζί, μπορούμε να κάνουμε την ανατροπή.

Και θα την κάνουμε! "

ΛΗΜΝΟΣ : ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ

Του Δημήτρη Σταυρόπουλου

Ο Σταυρόπουλος αναφέρεται στους  τέσσερεις βασικούς πυλώνες του κυβερνητικού σχεδιασμού για την Λήμνο...

1.     Το Γενικό Νοσοκομείο-Κέντρο Υγείας Λήμνου συνενώνεται με το Νοσοκομείο Μυτιλήνης

2.    Καταργούνται τα Γραφεία Διεύθυνσης σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Συγχωνεύονται σχολεία. Καμιά μέριμνα για τη μεταφορά των μαθητών

3.    Κλείνει η ΔΟΥ Λήμνου. Κλείνει το Τελωνείο Λήμνου. Η Λήμνος δεν είναι πια πύλη εισόδου στην Ελλάδα.

4.    ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ: Η Λήμνος, το 8^ο σε έκταση νησί στην Ελλάδα, με 20000 μόνιμους κατοίκους, εξυπηρετείται μόνο από δύο καράβια ηλικίας περίπου 40 ετών! Φυσικά η συγκοινωνία δεν είναι καθημερινή. Αεροπορικώς συνδέεται με Αθήνα και Θεσσαλονίκη με ένα μικρό ελικοφόρο και αυτό όχι κάθε ημέρα. Λόγω της μονοπώλησης της γραμμής Αθήνας-Λήμνου, ο ναύλος αυτός είναι ο ακριβότερος στην Ελλάδα.

Αυτό δεν είναι σχέδιο ανάπτυξης. ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ!

Και όλα αυτά  σχετίζονται  με την

«επένδυση του ομίλου ΡΟΚΑΣ που προβλέπει την τοποθέτηση περίπου 120 ανεμογεννητριών, των 100 μ ύψους, στο χερσαίο κομμάτι της Λήμνου. 120 γίγαντες των ΑΠΕ θα στηθούν σε διάφορα μέρη του νησιού. Ακόμα και δίπλα στην αρχαία Πολιόχνη (το πρώτο κοινοβούλιο στην Ευρώπη), ακόμα και στις Αμμοθύνες (το μοναδικό αυτό παγκόσμιο φυσικό φαινόμενο)…..» 

Όλο το κείμενο του Σταυρόπουλου :

Λένε «Αξιολόγηση» - εννοούν συρρίκνωση δασικών υπηρεσιών….

Σε ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων-Δασικών Υπαλλήλων  (ΠΕΔΔΥ) που υπογράφουν οι Νίκος Μπόκαρης (Πρόεδρος) και Γιώργος Παπαρουσόπουλος (Γενικός Γραμματέας) γίνεται αναφορά στη «φημολογία» που οργιάζει και  προεξοφλεί οριζόντιες καταργήσεις υφισταμένων οργανικών μονάδων  - αλλά  είναι κάτι παραπάνω από φημολογία -  δηλαδή χρονικό προαναγγελθείσας διάλυσης.....

Λένε οι δυο συνδικαλιστές : 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα  υπάρχει διάχυτη ανησυχία στους συναδέλφους, για επικείμενη ¨αξιολόγηση¨  των Δασικών Υπηρεσιών  των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Το γεγονός αυτό ουσιαστικά έχει προαναγγελθεί από την Κυβέρνηση (αφού συνδέεται με τη μείωση των δομών και τη μείωση του προσωπικού), αλλά  συνδέεται και με συζητήσεις - διασπορά φημών,  οι οποίες  προεξοφλούν οριζόντιες καταργήσεις  υφιστάμενων οργανικών μονάδων.

Όλα αυτά συνδέονται  με τη βίαιη συρρίκνωση του Δημοσίου μέσα από την υλοποίηση της μνημονιακής δέσμευσης για μείωση του ανθρωπίνου δυναμικού στο Δημόσιο κατά εκατόν πενήντα και πλέον χιλιάδες (150.000) έως το 2015 . Η πολιτική αυτή συνδέεται με επαχθή και δυσβάσταχτο τρόπο με τη δική μας καθημερινότητα  και βέβαια δεν υπολογίζει  ούτε στο ελάχιστο τις πραγματικές ανάγκες  για τη λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών . Την πολιτική αυτή όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να καταδικάσουμε και να αγωνιστούμε για την ανατροπή της.

Ήδη η Ένωση με την από 28-1-2013 ανακοίνωσή της ζήτησε από τις περιφερειακές επιτροπές, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να προκαλέσουν συζητήσεις για τα θέματα αυτά, θεωρώντας το ζήτημα του οργανισμού των Δασικών Υπηρεσιών, ως ένα απο τα σημαντικότερα θέματα που πρέπει να απασχολήσει τα μέλη μας, δεδομένου ότι συνδέεται άμεσα με τη λειτουργία των Υπηρεσιών, την άσκηση των συνταγματικά προβλεπόμενων αρμοδιοτήτων τους και  κυρίως τη Δασοπροστασία,  αλλά και τη διασφάλιση της εργασίας (αυτή τη δύσκολη εποχή) για όλους τους συναδέλφους.

Oι Ανεξάρτητοι Έλληνες εναντίον των χρυσωρυχείων.

Στην Προσυνεδριακή ημερίδα του “Άρματος Πολιτών” με καλεσμένους τους “Ανεξάρτητους Έλληνες”, (Πειραιάς,30.1.2013) ο Δημήτρης Αδόργιαστος από τους «Ανεξάρτητους  Έλληνες» μίλησε εναντίον του περιβαλλοντικού (και όχι μόνο…) εγκλήματος, που γίνεται στη Χαλκιδική.

Δυο παρατηρήσεις, προς  άπαντας τους έχοντας σώας  τας (αριστεράς και οικολογικάς) φρένας :

1.   Μέτωπο δεν κάνουμε με τον εαυτό μας, αλλά με τους άλλους.

2.   Είναι υπέροχο να μοιραζόμαστε  με άλλους πολιτικούς χώρους  την ίδια αγάπη για τη χώρα μας

Να  η ομιλία του Αδόργιαστου :  

"Χωρίς να είμαστε ενάντια στους ανθρώπους που επιζητούν ένα μεροκάματο, για να μπορέσουν να επιβιώσουν κάτω από τις μνημονιακές πολιτικές. Χωρίς να είμαστε αντίθετοι στους ανθρώπους που ψάχνουν για δουλειά για να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα στο αύριο , δηλώνουμε  ότι είμαστε  αντίθετοι και απέναντι σε όλους αυτούς που υπογράψανε και στηρίζουν την ανοιχτή εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική, που για μας αποτελεί ταφόπλακα στην αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής και του τόπου, ενός τόπου που εμείς, οι Χαλκιδικιώτες, τον κληρονομήσαμε από τους πατεράδες μας και τον δανειστήκαμε από τα παιδιά μας , στα οποία οφείλουμε και να τον παραδώσουμε, αν όχι σε καλύτερη κατάσταση, τουλάχιστον στην ίδια.

Ενώνοντας την φωνή μας, με αυτή των κατοίκων της Χαλκιδικής, εμείς, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, απαιτούμε από την κυβέρνηση της εσωτερικής τρόικας, να ανακαλέσει ΑΜΕΣΑ τις συμβάσεις με την εταιρία “ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ”,να σταματήσει την καταστροφική δράση της και να προχωρήσει στη χάραξη μιας νέας πολιτικής αειφόρου ανάπτυξης για την περιοχή. Η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά κυρίως να έχει σαφή περιβαλλοντολογικό προσανατολισμό.ΝΑΙ στην ανάπτυξη ΟΧΙ όμως σε κάθε μορφή μετατροπής της περιοχής σε κρανίου τόπο. ΝΑΙ στην ανάπτυξη με εθνικό σχεδιασμό ΟΧΙ στη σκανδαλώδη εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφεροντων.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δηλώνουμε παρόντες και θα αναπτύξουμε κάθε μορφή δράσης για να προστατεύσουμε τον τόπο μας και την ζωή μας.

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ :

Ο εκπρόσωπος : Μαγιατζής Αθανάσιος, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος, Γερούκης Ιωάννης,ο εκπρόσωπος της Νεολαίας, Λαζάρου Δημήτριος, τα μέλης της επιτροπής, Μπαρμπαρώξης Σταύρος, Γραμμάτης Γεώργιος, Καρακατσόπουλος Αλέξανδρος, Κοτσαμπασίδης Πάρης, Πλαγιανός Δημήτρης, Τσικαρίδης Παναγιώτης, Φωτιάδης Αλέξανδρος, Φωτιάδης Νικόλαος, Χατζηνικολάου Δημήτριος 

ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ

 Σε ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα στον Κώστα Γαβρά  παρακολουθώ μια ταινία χωρίς  εκείνη τη παραδοσιακή «ρήτρα» που εμφανιζόταν  στις οθόνες των κινηματογράφων προ αρκετών δεκαετιών : «Πάσα ομοιότης με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι συμπτωματική ….» Η ταινία («Κατάσταση πολιορκίας») δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο, γιατί απλούστατα έχει ομοιότητα ΚΑΙ με πρόσωπα ΚΑΙ  με καταστάσεις. Γιατί είναι αληθινή ως συμπυκνωμένη  αφήγηση ενός πολιτικού επεισοδίου στην Ουρουγουάη της δεκαετίας του 70, που έδειχνε καθαρά  την   κίνηση των νημάτων της νοτιοαμερικανικής μαριονέτας από τον μεγάλο αδελφό…. 

Η τυπική αποικιοκρατία των προηγούμενων αιώνων είχε ως δικαιολογία την υπεροχή του λευκού και «πολιτισμένου» Ευρωπαίου έναντι των απολίτιστων . Η μετα-αποικιοκρατία  που επακολούθησε και την οποία  περιέγραφε   ο Κώστας Γαβράς ,  που ίσχυε στις απανταχού Μπανανίες   με τις υπόγειες παρεμβάσεις των ισχυρών κρατών (Γαλλία, ΗΠΑ, Αγγλία κλπ), εκφραζόταν πολύ πιο «κομψά»  με τις Πρεσβείες ως υποβολεία της εγχώριας πολιτικής ζωής,  είχε δε  ως πρόσχημα την κομμουνιστική απειλή... 

Πολλοί και διάφοροι βιάστηκαν να θεωρήσουν και αυτή τη δεύτερη, «μετααποικιοκρατική» φάση , ως λήξασα. Οι εκσυγχρονιστές επί ευρωπαϊκού κυρίως χώρου,  έσπευσαν να διασαλπίσουν την κυριαρχία του Νόμου της Αξίας και την επιβολή των νόμων της αγοράς στην οικονομία. Μάλιστα  πολλοί από αυτούς,  κατά παρέκκλιση και αυτής της συμφεροντολογικής  αντιμετώπισης  του Homo economicus  από τον Άνταμ Σμιθ, έσπευσαν να διακηρύξουν την φιλανθρωπική και φιλοαναπτυξιακή φύση του μεγάλου υπερεθνικού κεφαλαίου, αποθεώνοντας  το πνεύμα της χορηγίας και των «ανιδιοτελών» παροχών…. 

Όμως τα γεγονότα διέψευσαν τις εκσυγχρονιστικές φαντασιώσεις.

ΟΧΙ στην παράκαμψη της Δημοκρατίας ….

Tο παρακάτω κείμενο προτείνεται προς αποστολή στους ευρωβουλευτές και στους Επιτρόπους της ΕΕ. Είναι ένα κείμενο αντίστασης στη δόλια απόπειρα υπονόμευσης των δημοκρατικών ελευθεριών και υποχθόνιου παραμερισμού των Εθνών-Κρατών ως δομικών στοιχείων της Ευρώπης….(σχετικά δες http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8204.html) 

Κάτω από το ελληνικό κείμενο ακολουθεί η αγγλική μορφή του, καθώς και οι διευθύνσεις προς τις οποίες μπορεί να σταλεί η κοινωνική διαμαρτυρία. Διαβάστε το, με τη δέουσα προσοχή : 

 

«Σας καλούμε να αντιταχθείτε στο να περιληφθεί η ρήτρα προστασίας επενδυτών (investor-state arbitration clause) στην εμπορική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Καναδά (CETA). Αυτή η ρήτρα είναι ένα αδιαφανές μέσο παράκαμψης της δημοκρατίας και την υπονόμευση της κυριαρχίας των κρατών να νομοθετούν για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

 

Οποιοσδήποτε ιδιώτης επενδυτής που ενοχλείται από κάποιο νέο νόμο για την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας μπορεί να ζητάει την κατάργησή του. Η προσφυγή γίνεται όχι σε εθνικά ή ευρωπαϊκά δικαστήρια, ούτε καν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, αλλά σε μια εξωθεσμική ειδική επιτροπή δικηγόρων (διαιτητές). Οι διαιτητές μπορούν να έχουν πολλαπλούς ρόλους, γεγονός που οδηγεί σε σύγκρουση συμφερόντων. Μπορούν να συμμετέχουν ως διαιτητές σε μια υπόθεση, ενώ σε άλλη να εργάζονται ως δικηγόροι (είτε για την κυβέρνηση είτε για τους επενδυτές).

Η προβληματική φύση της συγκεκριμένης ρήτρας υπογραμμίζεται επιπλέον από την  ίδια τη μελέτη των επιπτώσεων της εμπορικής συμφωνίας, η οποία χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η εκτίμηση των επιπτώσεων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτή η ρήτρα δεν είναι επωφελής ούτε περιβαλλοντικά, ούτε κοινωνικά, ούτε οικονομικά. Επιπλέον, υπογραμμίζει τη μεγάλη απειλή που αποτελεί για την ίδια την κυριαρχία των κρατών να νομοθετούν για λόγους δημοσίου συμφέροντος και διαβρώνει τη δυνατότητα των ευρωπαϊκών οργάνων, κυβερνήσεων και κοινοβουλίων να θεσπίζουν κανόνες.

Όσον αφορά τις νομικές δαπάνες υπεράσπισης μιας τέτοιας  διένεξης, η εκτίμηση επιπτώσεων  δείχνει ότι θα μπορούσαν να είναι ιδιαίτερα ακραίες. Αναφέρονται παραδείγματα κρατών μελών της Ε.Ε. που υποχρεώθηκαν να πληρώσουν 10 έως 15 εκατομμύρια δολάρια ανά υπόθεση για την υπεράσπισή τους στο πλαίσιο διμερών επενδυτικών συμφωνιών.

Οι δυσμενείς επιπτώσεις της συμφωνίας προστασίας επενδύσεων στη νομοθεσία για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία είναι εμφανείς στη διαμάχη μεταξύ της καπνοβιομηχανίας Philip Morris και της Αυστραλίας ,που θέτει  σε κίνδυνο τον αντικαπνιστικό νόμο της τελευταίας. Είναι επίσης εμφανής και στην Ευρώπη με τη διένεξη μεταξύ της σουηδικής εταιρείας Vattenfall και της Γερμανίας με την απόφαση της τελευταίας για το κλείσιμο των  εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας επίσης να βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Αυτή η ρήτρα εάν τελικά συμπεριληφθεί στην εμπορική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Καναδά θα καταλήξει να είναι ένας αδιαφανής τρόπος για την παράκαμψη της δημοκρατίας.

Σας καλούμε να διασφαλίσετε ότι δε θα επιτευχθεί καμία συμφωνία μέσω αδιαφανών διαπραγματεύσεων αυτή την εβδομάδα στον Καναδά, και να δημοσιοποιήσετε τα κείμενα της διαπραγμάτευσης για δημόσιο έλεγχο».

Ακολουθεί το αγγλικό κείμενο

MEA CULPA

 Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 16.2.13

Σε αυτή τη χώρα, δεν υπάρχει τίποτε πιο πρωτότυπο  από το να παραδέχεται κανείς τα λάθη του…Και επειδή ο υποφαινόμενος ρέπει στην πρωτοτυπία, ομολογεί ευχαρίστως  ότι  παρανόησε μια  έρευνα  του WWF σχετικά με την απώλεια 6 εκατομμυρίων στρεμμάτων φυσικών εκτάσεων, γράφοντας στην ΑΥΓΗ της 9.2.2013 («Γεωργίας εγκώμιον»):

«  από τη δεκαετία του 50 η «Καταστασιακή Διεθνής» μιλούσε για την εκκολαπτόμενη «ψυχαγωγική ψευτοϋπαιθρο», θέλοντας να δηλώσει την «αναπόφευκτη» εκτόπιση των παραγωγικών λειτουργιών της υπαίθρου….Και πραγματικά, η εκτόπιση αυτή πραγματοποιήθηκε σε ένα κάποιο βαθμό, κατά πως έδειξε πρόσφατα μια αναφορά σε 6 εκατ. στρέμματα ελληνικής γεωργικής  γης που «αστικοποιήθηκαν»…. 

Στη πραγματικότητα όμως η έρευνα  του WWF μιλούσε για εκτάσεις που αποσπάσθηκαν από τη φυσική τους κατάσταση και οι οποίες, κατά 333 χιλ. στρέμματα «δομήθηκαν» , ενώ κατά το μεγαλύτερο μέρος (5736 χιλ. στρέμματα) πήγαν στη Γεωργία.

Η κουβέντα θα μπορούσε να κλείσει εδώ, με την ομολογία μου :  Η έκθεση  ενίσχυε το αντίθετο συμπέρασμα, από αυτό που επιχειρούσα να στηρίξω .  Εγώ αναφερόμουν στην αστικοποίηση της υπαίθρου, η περιβαλλοντική οργάνωση στην «αγροτοποίησή» της. 

 Όμως υπάρχει εδώ κάτι παράδοξο  : Όταν η συνολική καλλιεργούμενη ή αγραναπαυόμενη  γη   αυξήθηκε από 32 σε 37 εκατ. στρέμματα,  τότε πως είναι δυνατόν η προσθήκη  εκατομμυρίων  νέων στρεμμάτων  από τις εκχερσώσεις φυσικών εκτάσεων να συνδυάζεται με την ραγδαία  υποχώρηση της ελληνικής γεωργίας  - και ιδιαίτερα με το αρνητικά διαμορφούμενο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων, από το -1230  του 2000 στο -2998 εκατομμυρίων ευρώ του 2007;

Αδυνατώ φυσικά να πιστέψω ότι τα αυξηθέντα  γεωργικά  στρέμματα  καλλιεργήθηκαν με Ησιόδειες μεθόδους, έτσι ώστε να έχουμε  μικρότερο και μάλιστα φθίνον παραγωγικό αποτέλεσμα…

Γι αυτό    δικαιούμαι να αναρωτηθώ και να ερωτήσω :  Μήπως η ιδιοποίηση κάποιων  φυσικών εκτάσεων δεν έγινε προς όφελος της Γεωργίας, αλλά με στόχο  την  αστικοποίησή τους στον κατάλληλο χρόνο; Μήπως διαμέσου αυτής της διαδρομής, μήπως διαμέσου μιας  «εικονικής γεωργίας»,   είχαμε όλη αυτή τη περίοδο την πραγματική  ανάπτυξη της πραγματικής αστικοποίησης; Μήπως το δικό μου «mea culpa» ακυρώνεται εν μέρει από τα κόλπα  μερίδας τινός του  ελληνικού πληθυσμού;

Βέβαια όσον αφορά τα υπόλοιπα,  είναι αδιαμφισβήτητο ότι η  αστικοποίηση της υπαίθρου προάγεται  από τα 333 χιλιάδες στρέμματα ,που αποσπάσθηκαν από τη φυσική  τους κατάσταση για να μετατραπούν σε εξοχικούς οικισμούς, δρόμους και άλλες υποδομές. Κι ακόμη είναι σίγουρο ότι η  «συμβατική» και  «εντάσεως κεφαλαίου» γεωργία, εκτοπίζει τις γαίες οριακής αποδοτικότητας,  σε μεγάλο βαθμό.  Έστω κι αν η  αστικοποίηση δεν υπάρχει στην έκταση που νόμισα, αναμφισβήτητα προελαύνει…

Όλο το κείμενο της ανακοίνωσης του WWF

ΠΟΝΗΡΗ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ

Του Κρίτονος Αρσένη * 

Σε πρωτόγνωρες περιπέτειες μπαίνει η δημοκρατία στην Ευρώπη. Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας η Ε.Ε. απέκτησε το δικαίωμα να συνάπτει συμφωνίες προστασίας επενδύσεων. Το ασκεί για πρώτη φορά στα πλαίσια της εμπορικής συμφωνίας με τον Καναδά. Εκεί, εισάγει το δικαίωμα σε οποιονδήποτε ιδιώτη επενδυτή που ενοχλείται από κάποιο νέο νόμο για την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας κ.τλ. να ζητεί την κατάργησή του. Η προσφυγή γίνεται όχι σε εθνικά ή ευρωπαϊκά δικαστήρια, ούτε καν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, αλλά σε μια εξωθεσμική ειδική επιτροπή δικηγόρων. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σε κρίσιμες νομοθεσίες η απόφαση είναι υπέρ των εταιρειών. Με τον τρόπο αυτό οι εταιρείες αναλαμβάνουν τον ρόλο του νομοθέτη. Είναι ένας έξυπνος τρόπος για να παρακάμψουν τη δημοκρατία, την ανεξαρτησία και το κράτος δικαίου.

Οι δυσμενείς επιπτώσεις αυτής της συμφωνίας στη νομοθεσία είναι εμφανείς στην υπόθεση της χημικής βιομηχανίας Ethyl εναντίον του Καναδά, που εκδικάστηκε με βάση αντίστοιχη διάταξη που υπήρχε στη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βορείου Αμερικής (ΝΑFTA). Ένα πρόσθετο βενζίνης, το ΜΜΤ, που παρήγαγε η εταιρεία, είχε απαγορευθεί στον Καναδά για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Η Ethyl, που κατασκεύαζε το ΜΜΤ, μήνυσε τον Καναδά στην ειδική επιτροπή, όπως προέβλεπε η NAFTA. Ο Καναδάς κατέληξε σε συμβιβασμό και πλήρωσε περίπου 16 εκατομμύρια δολάρια για ζημιά που υπέστη η υπόληψη της εταιρείας, ενώ υποχρεώθηκε να ανακοινώσει ότι το ΜΜΤ δεν θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον και αναγκάστηκε να άρει την απαγόρευση.

Άλλη πρόσφατη υπόθεση αφορά τη Γερμανία, που είναι από τις χώρες που πιέζουν για την απόφαση. Η σουηδική εταιρεία Vattenfall μήνυσε τη Γερμανία το 2009 σχετικά με τους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας ενός εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Αμβούργο ζητώντας αποζημίωση ύψους 1,4 δισ. ευρώ. Η διένεξη τερματίστηκε με υποχώρηση της Γερμανίας.

Οι «Οικολόγοι Πράσινοι» για τον κοινοτικό προϋπολογισμό….

Το διαπιστώνουν  πλέον και  οι πιο σκληροί «ευρωπαϊζοντες», ότι η Ευρώπη των συγκλίσεων( κρατών και περιφερειών.....) είναι ημιθανής..... Και το  θέμα  πλέον έγκειται στο κατά πόσο μπορούν να κακολογούν  τις επαφές του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ με άλλους «αναπτυξιακούς πόλους», όπως αυτούς της αμερικανικής ηπείρου: Γιατί μέσω των συγκεκριμένων  επαφών η χώρα δεν προσβλέπει σε μια εθνική ρωβινσονιάδα, αλλά διερευνά το διεθνή χώρο και τις ευκαιρίες που παρέχει αυτός, ενώ παράλληλα εκπέμπει το μήνυμα : «Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια…»

Ακολουθεί όλο το κείμενο των ΟΠ υπό τον τίτλο : Τα «δια ταύτα» του Κοινοτικού Προϋπολογισμού:Λιτότητα, περιορισμός της περιφερειακής πολιτικής
και αδυναμία σύγκλισης των χωρών-μελών

  
«Παρά τη διαφαινόμενη συμφωνία, το εξαετές Ευρωπαϊκό πρόγραμμα στήριξης για την περίοδο 2014-2020, που υποτίθεται ότι προασπίζει τη συνοχή και την κοινή πορεία, παραμένει πλήρως αναντίστοιχο με τις ανάγκες των χωρών μελών της ΕΕ και τις απαιτήσεις των καιρών. Η πολιτική ηγεσία της για άλλη μια φορά είναι κατώτερη των περιστάσεων που γεννά η πολύπλευρη κρίση, ενώ διάφοροι ηγέτες των χωρών δεν βλέπουν το παραμικρό πέρα από τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα τους.

Αντίσταση και προοπτική:Στήριξη υποψηφιότητας Λιλλήκα

Του Σταύρου Καράμπελα *

         Κατά τον πλέον τραγικό τρόπο οι Κύπριοι αδελφοί μας καλούνται, στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση, να επιλέξουν τον ηγέτη τους, βρισκόμενοι κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του Μνημονίου, της Κολάσεως επί της Γης… 

         Οι ομοιότητες με την Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς : εδώ η πλήρως εξαρτώμενη από εξωχώριες και ταυτόχρονα νεοφιλελεύθερες δυνάμεις Δεξιά, στην Κύπρο να προηγείται η αγγλόδουλη, φοβική έναντι των Τούρκων και φυσικά νεοφιλελεύθερη υποψηφιότητα Αναστασιάδη. 

         Στην Ελλάδα ο δικομματισμός μάζεψε τα κουρέλια του στον συνασπισμό της τρόικας εσωτερικού, για να αντιμετωπίσει το νέο που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, την ουσιαστική θέληση του λαού για ανατροπή της μέχρι σήμερα καταστροφικής πορείας. Στην Κύπρο γίνεται προσπάθεια για παράδοση εξουσίας από έναν φιλο-ανανικό πρόεδρο και έχοντα την ευθύνη για τον ερχομό του Μνημονίου, σε έναν ανανικό και άξιο διαχειριστή νεοφιλελεύθερων και αντιλαϊκών πολιτικών, για να εμποδίσουν τη γνήσια βούληση της λογικής του ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν και την αντίθεση στην επώμιση από το λαό των λαθών κυβερνώντων και τραπεζιτών, που εκφράζει η υποψηφιότητα Λιλλήκα. 

         Δεν μπορώ να φανταστώ, πως οι περήφανοι Έλληνες της Κύπρου που βροντοφώναξαν ΟΧΙ στην υποδούλωσή τους στον τουρκικό φασισμό, θα επιλέξουν σε πλήρη αντίθεση με αυτούς τους αγώνες. Δεν μπορώ να πιστέψω, πως δεν θα δουν αυτές τις εκλογές ως την ευκαιρία να τιμωρήσουν την πολιτική του απερχόμενου Προέδρου Χριστόφια για το Κυπριακό και συγκεκριμένα την πολιτική διμερών διαπραγματεύσεων με την τουρκική πλευρά με παραγνώριση των διεθνών θεσμίσεων, την παράκαμψη έως «αμνήστευση» της τουρκικής εισβολής και κατοχής της βόρειας Κύπρου, τις διαρκείς μονομερείς υποχωρήσεις, την ενδοτικότητα και παθητική προσαρμογή στις συνεχώς αυξανόμενες διεκδικήσεις της τουρκικής πλευράς. 

         Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα βρεθεί στο τιμόνι της Μαρτυρικής Νήσου ένας άνθρωπος που επιθυμούσε και επιθυμεί τη βοσνιοποίηση και κατ’ ουσίαν διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας,

ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

 Στις δεκαετίες του   60 και του 70    η κύρια αντιμετώπιση της γεωργίας ήταν  αυτή μιας φθίνουσας  παραγωγικής δραστηριότητας,  της οποίας το βασικό  προϊόν (τρόφιμα)  υποχωρούσε   ως ποσοστό του συνολικά καταναλισκόμενου εισοδήματος.  Η καθοδηγητική φαντασίωση του μελλοντικού  προτύπου  επιστράτευε  κυρίως αμερικανικές εικόνες : Μονοκαλλιέργειες σε αχανείς εκτάσεις , απεριόριστες  εισροές μηχανικής ενέργειας , υδάτων, χημικών εδαφοβελτιωτικών και  φυτοπροστατευτικών ,   εκμηχανισμός των διαδικασιών συγκομιδής και συσκευασίας .  Το   συμβατικό «όραμα» της αποδέσμευσης παραγωγικών δυνάμεων από τον πρωτογενή τομέα κρατούσε καλά, τόσο στη  καπιταλιστική Δύση όσο και στον υπαρκτό,  όπως επίσης «κρατούσε» ακόμη και σε πρωτοπόρες  ή φουτουριστικές προσεγγίσεις  .. Ήδη από τη δεκαετία του 50 η  «Καταστασιακή Διεθνής» μιλούσε για την εκκολαπτόμενη   «ψυχαγωγική  ψευτοϋπαιθρο»,  θέλοντας να δηλώσει  την  «αναπόφευκτη»  εκτόπιση  των  παραγωγικών λειτουργιών  της υπαίθρου….Και πραγματικά, η εκτόπιση αυτή πραγματοποιήθηκε σε ένα κάποιο βαθμό, κατά πως έδειξε πρόσφατα μια  αναφορά σε 6 εκατ. στρέμματα ελληνικής γης που «αστικοποιήθηκαν»….

 

 Στην  Ελλάδα πορευτήκαμε  ανεγκέφαλα  παραγκωνίζοντας ως «αρχαϊκές» κάποιες καμπάνιες για την αυτάρκεια  , καταβροχθίζοντας  ανέμελα ξένα σφάγια και  στρουθοκαμηλίζοντας μπροστά στις διαφαινόμενες  διαθέσεις «ευθανασίας» της ελληνικής γεωργίας  – σύμφωνα με το κατεστημένο πρότυπο . Και τα πράγματα φτάσανε εκεί που φτάσανε – με το γεωργικό και μόνο έλλειμμα να εκτινάσσεται στη πρώτη επταετία  του τρέχοντος αιώνα από το  μείον 1230 στο μείον 2998 εκατομμύρια ευρώ. Η  μνημονιακή εισβολή  έκανε   τη χώρα να προσβλέπει  στην ύπαιθρο και μερικές χιλιάδες «αστούς» να προσδοκούν  από αυτήν απασχόληση, επάρκεια τροφίμων,   ποιότητα ζωής. Πρόσφατα  όμως αποδείχτηκε ότι οι  συγκεκριμένοι λογαριασμοί  γίνονταν χωρίς την τρόϊκα….

 

Σήμερα οι συγκρούσεις  αγροτών και  κυβέρνησης είναι αποτέλεσμα της   κυβερνητικής προσπάθειας  για  μια διαδικασία «δαρβινικής επιλογής» , εξοντώνοντας τους ασθενέστερους με το συνδυασμό  ανελέητης φορολογίας και  υψηλού  κόστους παραγωγής. Μια βαθύτερη όμως ανάγνωση αποδεικνύει επί πλέον και την κραυγαλέα ασχετοσύνη κυβέρνησης και παραστεκάμενων, όσον αφορά τη προώθηση ενός άλλου  μοντέλου παραγωγής τροφίμων και πρώτων υλών, ικανού να αξιοποιήσει κάποια εγχώρια συγκριτικά πλεονεκτήματα. .  

 

Η εγχώρια «εξουσία» αδυνατεί να φανταστεί μια γεωργική ανάπτυξη σε βάθος , ως ανάπτυξη ποιοτικών, κατά προτίμηση «βιολογικών» προϊόντων, ταυτοποιημένων  και εγγυημένων, ικανών να πρωταγωνιστήσουν στην εγχώρια και ευρωπαϊκή αγορά. Και παράλληλα  μια ανάπτυξη οριζόντια,  σε πλάτος, με τη  σύνθεση  οικονομικών υβριδίων :  με τη  ζεύξη  αγροτικής παραγωγής και τουρισμού,  μεταποίησης τοπικών προϊόντων,  παροχής υπηρεσιών υγείας,  περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και  προστασίας του περιβάλλοντος.

 

Κατά την επιεικέστερη εκδοχή : Το μυαλουδάκι τους  αδυνατεί να συλλάβει μια οποιαδήποτε άλλη διαδρομή, πέραν αυτής που υποδεικνύουν τα ξένα κέντρα λεηλασίας της χώρας…

 

Δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΑΥΓΗ, 9.2.2013

ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΙΤΙΣΗ ΑΠΟΡΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Η  Περιφερειακή Παράταξη «ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ» (Βαρεμένος Γεώργιος   -   Κυπριανίδου Ερμίνα   -   Τσουκαλάς Δημήτρης και ο   Περιφερειακός Σύμβουλος Καπάταης Χρήστος)  απευθύνεται στον  Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής και θέτει το ζήτημα των  μη σιτιζόμενων,  άπορων παιδιών και μαθητών της Αττικής.

Λέει η  ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ :

«Τα παιδιά αυτά προσέρχονται σε Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια & Λύκεια,  υποσιτισμένα ή ακόμη χειρότερο νηστικά λόγω της ταξικότατης νεοφιλελεύθερης μονεταριστικής οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται και σπρώχνει κατά εκατοντάδες χιλιάδες τους γονείς τους στον εφιάλτη της ανεργίας και του κοινωνικού περιθωρίου και αποκλεισμού».

Στέκομαι για λίγο στα πολλά  επίθετα που χρησιμοποιούνται για τον χαρακτηρισμό της οικονομικής πολιτικής, και ιδιαίτερα σε αυτό της «ταξικότατης». Τι επιδιώκει να μας δείξει  το συγκεκριμένο επίθετο, και μάλιστα στον υπερθετικό του; Επιδιώκει να διαψεύσει κάποια αντίθετη άποψη -   λόγου χάρη ότι η οικονομική πολιτική  υπαγορεύεται από αντικειμενικούς παράγοντες ;  Εδώ όμως  ήδη έχουμε  έναν προφανή και «κραγμένο»  ένοχο, που είναι η πολιτική των μνημονίων ως όργανο του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και της ευρωπαϊκής νεοαποικιοκρατίας, που στραγγαλίζει  το «υπαρκτό» κράτος πρόνοιας. Αν θέλουμε να πάμε βαθύτερα, μπορούμε να αναχθούμε «σε τελική ανάλυση» στον καπιταλισμό, στην εξουσιαστική ψυχοσύνθεση, ενδεχομένως στον Αδάμ και στην Εύα – αλλά αυτό το βάθος  τι ακριβώς εξυπηρετεί και τι αποσαφηνίζει; Μήπως μάλιστα η «εμβάθυνση» και η «τελική ανάλυση» συσκοτίζει τη σχετική αυτονομία των διαφορετικών επιπέδων πολιτικού γίγνεσθαι και  παρουσιάζει τον λόγο μας ως ακροβατικό – με αποτέλεσμα να  μειώνει την αξιοπιστία του ;

Βέβαια  η απεύθυνση της ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ  στον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου εμπεριέχει ΚΑΙ αναφορές στο Μνημόνιο . Ταυτόχρονα όμως – και το λέω αυτό μετά βεβαιότητος, κι όχι απλώς  για να μην πέσει το σπίτι  και με  πλακώσει -   η απεύθυνση της ΑΣ εμπεριέχει και ένα αξιολογότατο, τρομερής σημασίας ζήτημα, όπως είναι η διαχείριση των δομών αλληλεγγύης από ιδιώτες φιλάνθρωπους….

Ο Μαρξ στην εποχή του είχε ασκήσει κριτική στους «αστούς φιλάνθρωπους», γιατί διαμέσου της «φιλανθρωπίας» προσπορίζονταν προσωπικά οφέλη και στήριζαν την απολογητική του κεφαλαιοκρατικού συστήματος… Η κριτική αυτή διατηρεί στο ακέραιο την αξία της στην εποχή μας  -  εποχή  πολλών και ποικίλων χορηγών.....

Το υπόλοιπο κείμενο της ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ 

Η παρούσα απουσία της Χρυσής Αυγής

Του ΣΤΑΘΗ

Στον αγώνα των εργαζομένων στο μετρό, είδε κανείς να ίσταται και να παρίσταται η Χρυσή Αυγή; Πού ήταν ο «Λαϊκός Σύνδεσμος» της Χρυσής Αυγής και δεν αποτυπώθηκε στο πλάι των απεργών κάποιο μέλος του εις φωτογραφίαν τινά, στιγμιαία η εβδομαδιαία, να την έχει ο μελανοχίτων «αγωνιστής» να τη δείχνει στα εγγόνια του και να τους λέει «ήμουν κι εγώ εκεί» όταν σταμάτησαν τα τραίνα....


Όμως, ως φαίνεται, οι Χρυσαυγίτες είναι απ’ τους μάγκες εκείνους που τους «πατάνε τα τραίνα» και δεν «υπάρχουν πια», διότι ουδέποτε υπήρξαν. Ως μάγκες. Απλώς ως ψευτόμαγκες, απ’ αυτούς που βαράνε γυναίκες και μαχαιρώνουν μετανάστες (αν οι ίδιοι είναι πάνω από πέντε κι ο μετανάστης μόνος του).

Στους αγώνες των ναυτεργατών κάτω στο λιμάνι είδε κανείς λαϊκούς «αγωνιστές» του «Λαϊκού Συνδέσμου» Χρυσή Αυγή να συμπαρίστανται στους απεργούς;

Διάβασε κανείς καμιά ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής υπέρ των εργατών;

Για την επιστράτευση των απεργών, διαμαρτυρήθηκαν μήπως οι τα φαιά φορούντες, ή μήπως αντιθέτως ήταν μαζί...
με εκείνους που -εγέρθητου!- επέβαλαν την επιστράτευση;

Για «Λαϊκός Σύνδεσμος» πολλές απουσίες σημειώνουν απ’ τους λαϊκούς αγώνες οι Ελληναράδες του Μιχαλολιάκου.

Ούτε μια σταγόνα, ούτε ένα γραμμάριο, ούτε μια σπιθαμή γης στους πιστωτές!

του Φώτη Νεκτάριου Σαγώνα

Ο Φ.Ν. Σαγώνας μιλάει για «σκληρές υποθέσεις» όπως αυτές των ελληνικών πετρελαίων, του χρυσού και του ουρανίου, χωρίς να δίνει σημασία στη κριτική κάποιων εξορύξεων , που ξεθάβουν μεν υλικά , αλλά θάβουν ανθρώπους….Όμως το άρθρο του στην ΑΥΓΗ (30.1.2013) αρθρώνεται με λογοτεχνικές βολές, όπως αυτή που ακολουθεί :

Εάν η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» στηρίζεται στον φόβο, εκμεταλλεύεται τα ψυχικά κενά των συνανθρώπων μας και την πνευματική τους αδράνεια, τότε επενδύει σε λάθος νόμισμα. Αδύναμο, φθαρτό και ασταθές. Επενδύει στις σκιές και στους εφιάλτες, επενδύει στο σκότος που απλώνει με τόσο κόπο και τάξη. Επένδυση, καταδικασμένη σε θάνατο. Γιατί αρκεί μια ρωγμή για να λάμψει η ομορφιά του ανθρωπίνου πνεύματος! Κι εμείς επενδύουμε στα καλύτερα στοιχεία των συνανθρώπων μας…….

Κι αν κτίσουν εξέδρες για να λεηλατήσουν τον υποθαλάσσιο πλούτο μας, εμείς θα τις καλύψουμε με γιορτινές πορείες από επτανήσιες, ρουμελιώτικες, μακεδονικές, αιγαιοπελαγίτικες, πελοπονήσιες και κρητικές ψαρόβαρκες. Κι αν σχίσουν τη γη για καλύψουν τα κενά της απληστίας τους, εμείς θα σταθούμε μπροστά τους, κοιτώντας στα μάτια τους υπηρέτες τους…..

Τα αφεντικά τους αγωνιούν για να κρατήσουν ζωντανό έναν σάπιο, αρχαίο κόσμο. Εμείς απλά θα μιλήσουμε στον κόσμο. Θα τραγουδήσουμε στον κόσμο. Και θα δουλέψουμε για ένα καλύτερο δικό μας, νέο κόσμο…...»



Όλο το άρθρο του Σαγώνα