Κύπρος : Επαμφοτερίζουσα πολιτική...

του Άντη Ροδίτη

Το έχω ξαναγράψει ότι στο εσωτερικό ασκούμε αριστερή αντι-δυτική πολιτική σε αντίθεση με την εξωτερική μας πολιτική, η οποία βάσει των συμμαχιών, δεσμεύσεων και υποχρεώσεών μας είναι δυτικής, ευρωπαϊκής κατεύθυνσης.

Αυτή η επαμφοτερίζουσα πολιτική δεν παρέχει στήριξη στην εξωτερική μας πολιτική, αντίθετα την υπονομεύει. Το βλέπει αυτό η Κυβέρνηση, το Υπουργείο Εξωτερικών και το των Εσωτερικών, στο οποίο υπάγεται το ΡΙΚ;

Φαίνεται ότι όχι, φαίνεται ότι δεν έχει κανένας ακόμα δει αυτή την αλλοπρόσαλλη πρακτική ώστε να σκεφθεί και τρόπους αντιμετώπισής της. Φαίνεται ότι βαδίζουμε στα τυφλά με μια κεκτημένη ταχύτητα παρωχημένων εποχών, που δεν απασχολεί εκείνους που πρέπει.

Μια από τις εκδηλώσεις αυτής της πρακτικής είναι η πρόσφατη ντοκιμαντερίστικη εξόρμηση του ΡΙΚ («Χρονογράφημα») με στόχο να προβληθούν οι ομιλίες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Ερώτησε κανείς τους ιθύνοντες του Ιδρύματος σε ποιο όφελος αποσκοπεί αυτή η εξόρμηση;

Η πολιτική του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου υπήρξε ενεργητικά εχθρική προς την Ελλάδα, κυρίως μάλιστα επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου και εχθρική προς τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα μάλιστα την περίοδο του 1963 και μετά, όταν οι ΗΠΑ ανέλαβαν την ανέλπιστη για μας πρωτοβουλία Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Ότι οι ΗΠΑ ήθελαν να ικανοποιήσουν και την Τουρκία, η οποία συζητούσε, όμως, θετικά το θέμα της ένωσης, με παραχώρηση βάσης, δεν αποτελούσε δικαιολογία για τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, διότι αν συνεργαζόταν με τον Παπανδρέου η Ένωση θα πραγματοποιούνταν χωρίς παραχώρηση καμιάς βάσης στην Τουρκία.

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αντιτάχθηκε σε αυτή την πολιτική, μετέστρεψε τις αποφάσεις των ΗΠΑ στην κατεύθυνση της νατοποίησης της Κύπρου μέσω Τουρκίας και ο Μακάριος μαζί με το ΑΚΕΛ κυρίως βρήκαν πρόσφορο έδαφος να εντείνουν την αντι-δυτική πολιτική τους  -η οποία είναι ο κύριος παράγοντας ανόδου της δικτατορίας στην Ελλάδα- εντάθηκαν στο απροχώρητο οι εχθρικές σχέσεις Κύπρου-Ελλάδος (αδιανόητο) και φτάσαμε με τις εκατέρωθεν προκλήσεις εδώ που είμαστε σήμερα.

Πότε συζητήθηκε η περίοδος αυτή σοβαρά και σφαιρικά από το ΡΙΚ; Ποτέ.

Ανάμεσα στα πολλά έγγραφα που είδαν τα τελευταία χρόνια το φως της δημοσιότητας υπάρχουν πολλά, αμερικανικά και αγγλικά, που αποδεικνύουν ξεκάθαρα και κατά λέξη πόσο εφικτή ήταν η Ένωση με την Ελλάδα τον Αύγουστο του 1964. Ο μεσολαβητής Άτσεσον (τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αποκαλούσε με μίσος «απρόσκλητο μεσολαβητή») γράφει προς το Στέητ Ντιπάρτμεντ στις 23 Αυγούστου 1964: «Αν αυτή τη στιγμή η Ελλάδα κηρύξει την Ένωση θα μπορεί να πει ότι είναι ‘άνευ όρων’ (χωρίς παραχώρηση τίποτε στην Τουρκία) διότι θα είναι»!

Τα ξέρουν αυτά τα έγγραφα στο ΡΙΚ;

Είναι στη Βιβλιοθήκη τους, αλλά δεν τα μελετούν. Προτιμούν (δηλαδή αποφασίζουν ανεύθυνα) να γράφουν σενάρια βάσει των συναισθημάτων που τους διηγήθηκαν οι «μαγεμένοι» από τον Μακάριο παππούδες και γιαγιάδες τους, αντί να βασίζονται σε ντοκουμέντα και μαρτυρίες, ως όφειλαν.

Τι σχέση έχει με τα συμφέροντα της Κύπρου σήμερα αν ο Μακάριος ήταν σπουδαίος ρήτωρ και «μάγευε τον λαό»; Προς ποιαν κατεύθυνση τον μάγευε; Η κατεύθυνση, όπως ο ίδιος υποκριτικά διατεινόταν ήταν η Ένωση, αλλά όταν ήρθε η στιγμή τής Ένωσης την αποποιήθηκε. Τί ωφελεί σήμερα να κοκορευόμαστε για τον Μακάριο που στις δημόσιες ομιλίες του όχι μόνο «μάγευε» αλλά «διαλεγόταν» κιόλας με τον λαό; Ποιος ήταν αυτός ο λαός; Ήταν εκείνος που το 1950 ψήφισε Ένωση με ποσοστό 95,71% αλλά το 1968 ψήφισε «ανεξαρτησία» με 96, 26%; Με ποιο σκοπό «μάγευε» τον λαό; Για να τον παρασύρει σε προσωπικές του φιλοδοξίες;

Διανοούμενοι του μεγέθους Ανδρέα Χριστοφίδη, που υπήρξαν και Γ.Δ. τους Ιδρύματος, υπέκυψαν στη «σαγήνη» και τη «μαγεία» του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κι «εξήγησαν» την ασυνέπεια των λόγων και των πράξεων του με τη «δικαιολογία» ότι είχε στο μυαλό του καλύτερα σχέδια από την Ένωση για την Κύπρο!!

Τα κατάφερε μια χαρά, τα είδαμε τα… καλύτερα σχέδια του και πού κατέληξαν!

Ναι, διέθετε μέγα ταλέντο ο Μακάριος, ρητορικό και υποκριτικό. Ίσως να διέθετε και άλλα ταλέντα που δεν τολμά ακόμα η Ιστορία ν’ αγγίξει, γιατί τα ΜΜΕ εξακολουθούν να ζουν σε παρωχημένες, απλοϊκές και κυρίως απληροφόρητες εποχές.

Βέβαια, ειδικά οι του ΡΙΚ μπορούν μια χαρά να ισχυρισθούν εκ των υστέρων ότι το ψεσινό «χρονογράφημα» ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στα υποκριτικά ταλέντα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, αφού ακολούθησαν και οι συνήθως πολιτικού περιεχομένου «Φάκελοι», οι οποίοι παρουσίασαν εκτάκτως το υποκριτικό ταλέντο μιας κορυφαίας ηθοποιού της Κύπρου μας.

Είναι πραγματικά απίστευτο πώς εκείνοι που έχουν την ευθύνη επιτρέπουν να περιφέρονται άνθρωποι αδιάβαστοι σε θέσεις που επηρεάζουν την κοινή γνώμη, με αποτέλεσμα την υπονόμευση και της εξωτερικής μας πολιτικής, άνθρωποι άσχετοι, ανεύθυνοι και απληροφόρητοι. Οι ίδιοι που μάς είπαν την περασμένη βδομάδα ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήταν ένας «λαοπλάνος», που… αυτοεξορίσθηκε στις μαγικές Σεϋχέλλες, όπου, τους πληροφορώ, αγόρασε και οικόπεδο. Όταν, όμως, οι μαγείες του μας έριξαν στους μαύρους λάκκους με το κόκκινο νερό και τα φαρμακερά φίδια, πούλησε το οικόπεδο κι έστειλε στη φυλακή εκείνο που έγραψε την είδηση.