του Άντη Ροδίτη
Χρόνια
τώρα ο Άριστος Μιχαηλίδης του «Φιλελευθέρου», περιμένει να βάλουμε μυαλό.
Βλέπετε ο ίδιος έχει μυαλό και θα ήθελε πολύ όλοι οι άλλοι να πάρουν λίγο από
το δικό του και να μπολιάσουν το δικό τους, ώστε να γίνουμε όλοι «μυαλωμένοι»,
σαν τον ίδιο.
Παλιά ο Μόντης έλεγε για τους ήρωες της ΕΟΚΑ «να
πάρουμε μια σταγόνα από το αίμα σας, να μπολιάσουμε το δικό μας». Τελικά,
όμως, αντί αίμα του Αυξεντίου ο «Φιλελεύθερος» και ο Άριστος προτίμησαν μια
σταγόνα από τον νουν του Μακαρίου και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Τόση ήταν η
πίστη (τάχα) που είχε ο «Φ» στον Μακάριο, που το ’64 δήλωνε «ευθαρσώς» πως έτσι
και ο Μακάριος αποφάσιζε να γράφει το «και» με Έψιλον και περισπωμένη, έτσι θά
’κανε (πιστό σκυλί - «ο σιύλλος τζιει που τρώει λάσσει») και ο «Φ».
Ο Άριστος, ένας λογοκριτής όσον αφορά δικά μου
κείμενα, έχει την «άποψη» ότι φταίει ο Βασιλείου που πρώτος δέχτηκε το 1990 τον
όρο Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Εγώ, όμως, που δεν θα γράψω ποτέ το «και» με
Έψιλον και περισπωμένη, όποιος «μάστρος» κι αν το αποφασίσει, συστήνω στον
Άριστο να ρίξει μια ματιά (τάχα δεν έριξε μέχρι τώρα) στα πρακτικά που εξέδωσε
ο Σάββας Παύλου το 1991, της εθνικής σύσκεψης που έγινε στην Ελλάδα στις 30/11
και την 1/12 του 1974 πριν επιστρέψει στην Κύπρο ο Μακάριος. Εκεί ο μεγάλος ηγέτης
λέει κατά λέξη: «Κατ’ αρχήν δεχόμεθα ως βάσιν τη multiregional federation»! (σ.55). Δέχεται, δηλαδή, κάποιου
τύπου federation. Λίγο πριν (σ. 27) λέει ότι ο Κίσσιγκερ
περίμενε να μάθει από τον ίδιο (τον Μακάριο) ποια ήταν η προτίμησή του, multiregional ή birigional ομοσπονδία για να
«βολιδοσκοπήσει» τους Τούρκους!
Τι να πω για το τι συμφώνησε ή αποδέχτηκε ο
Μακάριος το 1977 ενώπιον Βάλντχαϊμ και Ντενκτάς; Αυτός που φταίει είναι ο
Βασιλείου του 1990!!
Το 1964 οι Αμερικανοί μάς έδωσαν τη δυνατότητα
να πραγματοποιήσουμε την Ένωση χωρίς κανένα εδαφικό αντάλλαγμα στους
Τούρκους.
Εξηγώντας ο Ανδρέας Χριστοφίδης γιατί ματαίωσε την Ένωση το ’64 ο
Μακάριος, μας είπε (5/8/1982 στην «Ελευθεροτυπία») ότι το έκανε επειδή είχε
κάτι… καλύτερο στο νου του!! Τόσος ήταν ο νους του.
Αυτά, όμως, δεν είναι τίποτε μπροστά στον νουν
του Άριστου με τον οποίο θα έπρεπε να μπολιάσουμε τον δικό μας, λες κι ο δικός
του είναι ένας original πατριωτικός εγκέφαλος
και ανεμπόλιαστος! Ο δικός μας είναι σκάρτος.
Η ταπεινή μου, λοιπόν, «μπολιασμένη» από αλλού
άποψη (δεν θα πω από πού, δεν έχει θέση εδώ, θα πω μόνο ότι ο Σεφέρης λέει
ξεκάθαρα ότι τα λόγια μας είναι φωνές πολλών ανθρώπων), είναι πως ο νους του
Άριστου είναι μπολιασμένος από τον νουν του Μακαρίου κατά 50% και από τον νουν
του ΑΚΕΛ κατά άλλα 50%. Αυτό κάνει μια 100% πατριωτική σούπα, που χάρη στη
λογοκρισία που ασκούν διάφοροι την τρώει μια χαρά και τρέφεται καλά (θα φας
καλά) η πλειονότητα του κυπριακού λαού εδώ και πολλές δεκαετίες.
Και για να μην πει κανείς ότι «κρύβω» την άποψή
μου, είναι αυτή: Το Κυπριακό, μετά την προδοσία του ’64, δεν έχει άμεση
λύση. Δυστυχώς δρομολογηθήκαμε προς το τούρκεμα. Αποδεχόμαστε να συζητούμε τις
«παράλογες αξιώσεις» της Τουρκίας και όσων έχουν συμφέροντα να μη βλέπουν τον
«παραλογισμό», για να φαινόμαστε διαλλακτικοί, επειδή απλούστατα δεν έχουμε
Δύναμη. Και δεν έχουμε Δύναμη (Ελλάδα και Κύπρος) επειδή δεν έχουμε Νουν. Και
από τον νουν των λογοκριτών (Άριστος Μιχαηλίδης, Μ. Ιγνατίου, Άρδην, Π. Παπαπολυβίου
κ.α.) δεν μπορούμε να πάρουμε επειδή είναι ακατάλληλος για μπόλιασμα!
Όλο
το ηρωικό άρθρο του Άριστου, εδώ: http://ardin-rixi.gr/archives/208584
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου