To AKEΠ και η Ένωση Κεντρώων

Τόσα και τόσα χρόνια, το ΑΚΕΠ στηρίχθηκε πρωτίστως στην αφισοκόλληση. Επί παντός του επιστητού , θα έλεγα, και πάντα  από μια ιδιότυπη αριστερή σκοπιά. Μια φορά, σε κάποια μαζική εκδήλωση, έτυχε να συναντήσω και μια εκπρόσωπό του, που ήταν ιδιαίτερα λιγόλογη στην απεύθυνσή της προς το κοινό. Και ενώ όλα αυτά μου είχαν καλλιεργήσει μια υποψία «αριστερού σούργελου», συνέβη κάτι καταπληκτικό, κάτι σαν ένα τρίποντο στην εκπνοή αγώνα μπάσκετ  που επιτεύχθηκε με  την πιο απόμακρη βολή,  από τη μια μπασκέτα την άλλη : Το ΑΚΕΠ συντάχθηκε με τη ΛΑΕ, επιστρατεύοντας το πιο εύστοχο και λιγόλογο και στοχαστικό σύνθημα από όσα  εκφωνήθηκαν  σε αυτή τη προεκλογική μάχη :  ΤΟ ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ  !   Σύνθημα που ήταν  απόφανση του Περικλή στον μεγαλειώδη ΕΠΙΤΑΦΕΙΟ του, προς τιμήν των  Αθηναίων νεκρών του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού  πολέμου, και που  σήμαινε «ευτυχείς είναι οι ελεύθεροι» - άρα η δυστυχία ταιριάζει στους σκλάβους….

Το κείμενο «Η ριζοσπαστική Πολιτική Οικολογία στη φάση του «Αριστερού» μνημονίου» (30.8.15)

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/08/blog-post_32.html

κατέληγε επίσης σε  μια αναφορά στο πνεύμα του Περικλέους υπενθυμίζοντας  το γνωμικό «Άνδρες γαρ πόλις", όμως η επιλογή του ΑΚΕΠ πραγματικά «δεν παιζόταν», από την άποψη της επικοινωνιακής ευστοχίας.

Στον αντίποδα όλων αυτών ήλθε ο αναβαπτισμένος κύριος Βασίλης Λεβέντης, κατευθείαν από τη σφαίρα του πολιτικού παράδοξου και της υπερκομματικής πρόγκας. Ήλθε εντυπωσιακά στο προσκήνιο, πολυπροωθήθηκε  τηλεοπτικώς και πολυπροβλήθηκε, παρά τις επιδόσεις που είχε στο παρελθόν .

Σιγανό «Ποτάμι» ο Λεβέντης, "χαμηλών τόνων",  όμως  απεδείχθη λαλίστατος και φιλόφρων έναντι της κυρίας Μέρκελ «που μας έσωσε»,  με συνέπεια να εισάγει μια μεγάλη πολιτική καινοτομία στη ζωή της χώρας : Δηλαδή να « εφαρμόζει την πολιτική ομοιοπαθητική, για την θεραπεία της πολιτικής υποτέλειας δια της μεγαλύτερης υποτέλειας !»

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/09/blog-post_61.html