Όχι στην υποτέλεια, όχι στην ψώρα!

Του Στέλιου Ελληνιάδη

Αυτό που κάνουν στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα πέντε τελευταία χρόνια, με προετοιμασία του από πολύ νωρίτερα, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Paul Mason, σε άρθρο του στην εφημερίδα The Guardian, το αποκαλεί carpet bombing.

Carpet bombing είναι ο συνεχής σταδιακός βομβαρδισμός μιας ολόκληρης πόλης, μέχρι την πλήρη ισοπέδωσή της, με θύματα κυρίως άμαχους, π.χ., το 1945, του Τόκιο από τους Αμερικάνους με πάνω από 100.000 νεκρούς ή της Δρέσδης από τα αμερικανοβρετανικά αεροπλάνα με 25.000 νεκρούς και σε μερικές περιπτώσεις τεράστιων εκτάσεων μιας ολόκληρης χώρας, επί χρόνια, π.χ. του Βιετνάμ, με σκοπό το γονάτισμα των άλλων και την παράδοσή τους άνευ όρων.

Έχει πλέον γίνει αντιληπτό από πάρα πολλούς ανθρώπους στον κόσμο όλο, ότι ένας πολιτικός, οικονομικός, κοινωνικός και πολιτισμικός βομβαρδισμός αυτού του τύπου, του ισοπεδωτικού, βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ελλάδα. Για άλλη μια φορά, οι σύμμαχοι στρέφουν τα παντοειδή όπλα τους εναντίον της Ελλάδας, γιατί τα συμφέροντά τους υπερβαίνουν τις «συμμαχίες» και τις «φιλίες». Σ’ αυτή την επίθεση, που τελειωμό δεν έχει, πρέπει να πούμε “Όχι”!

Δεν είναι της στιγμής να συζητήσουμε το “μέσα” ή το “έξω” από την Ευρώπη, γιατί οι συγκυρίες δεν είναι τόσο ευνοϊκές. Αλλά, σίγουρα, έχουμε καθυστερήσει να αποκαλύψουμε με στοιχεία τον αληθινό χαρακτήρα και τις επιδιώξεις αυτής της “Ευρώπης”, των κυρίαρχων δυνάμεων σήμερα, αλλά και του background των συμμάχων μας. Η ωραιοποίηση και ο εξωραϊσμός τους λειτουργούν παραπλανητικά και δυσχεραίνουν πάρα πολύ τη διαμόρφωση μιας σωστής εθνικής αμυντικής πολιτικής.

Οι ηγετίσκοι του εσωτερικού είναι ταυτισμένοι με εκείνους, μέσα κι έξω από τη χώρα, που σε όλη αυτή την περίοδο συμμετείχαν στην τρομερή λεηλασία της Ελλάδας. Η ληστεία του Χρηματιστηρίου, η στρεβλή ένταξη στο ευρώ, τα δομημένα ομόλογα, το φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων, οι απίστευτες μίζες για τις εξωφρενικές δαπάνες για οπλικά συστήματα και πολλά άλλα «ευγενή πρότζεκτ» ήταν μέρος αυτού του βομβαρδισμού κατά κύματα, γνωστού ως carpet bombing, που στην τελική του φάση αφήνει μόνο ερείπια, θάνατο και υποταγή.

Καταργώντας το κοινωνικό κράτος και εξαπολύοντας πολέμους στο Ιράκ, τη Λιβύη, την Ουκρανία, τη Συρία και πολλές άλλες χώρες στην Ασία και την Αφρική, αυτή η Ευρώπη επιστρέφει ραγδαία στον παλιό της εαυτό που γέννησε τους δύο παγκόσμιους πολέμους με 100.000.000 νεκρούς. Χωρίς τις αξίες που προς στιγμήν φάνηκε ότι θα επικρατήσουν με διάρκεια και εμβάθυνση, η έννοια Ευρωπαίος εξελίσσεται από τίτλος αξιοζήλευτος σε επιδημική κοινωνική και πολιτισμική ψώρα. Κι όταν βλέπεις όλα αυτά τα θύματα του βομβαρδισμού να φωνάζουν, δίπλα σ’ αυτούς που πλούτισαν λεηλατώντας τη ζωή τους, ότι θέλουν να είναι Ευρωπαίοι, πάση θυσία, τότε συνειδητοποιείς ότι γέμισε ο τόπος κοινωνικούς ψωριάρηδες, Ευρωπαίους τάχα μου, που καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια σε μια χώρα που οι Ευρωπαίοι κηδεμόνες της, μαζί με τους εντόπιους μακρυχέρηδες, προσπαθούν με τα πιο χυδαία μέσα να την κάνουν ξανά Ψωροκώσταινα. Γι’ αυτό, ας μην τους χαϊδεύουμε. Η ψώρα είναι μεταδοτική.

Όχι! θα πούμε, όσες φορές χρειαστεί και δεν θα κωλώσουμε όσες βόμβες κι αν μας ρίξουνε. Εξ άλλου, ως γνωστόν, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Κουφάλες!

Στέλιος Ελληνιάδης

Σάββατο, 4 Ιουλίου 2015

(Η φωτογραφία μου είναι από χτες το βράδυ. Η σημαία και το φεγγάρι, πάνω από τη Βουλή και πάνω από έναν παλλόμενο κόσμο που κατέκλυσε όλο το Σύνταγμα για να φωνάξει αταλάντευτα Όχι!)

--