Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΤΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΩΝ «ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ»

Από το Γραφείο Τύπου του ΔΗΚΚΙ

   Αφού πρώτα συνεχίσαμε να αποδεχόμαστε τους δανειστές ως επικυρίαρχους στην χώρα μας θέτοντας υπό την έγκρισή τους όχι τις προτάσεις μας επί του (εν΄ πολλοίς πλασματικού και σε μεγάλο βαθμό ήδη αποπληρωμένου «χρέους») αλλά την κάθε λεπτομέρεια της δημοσιονομικής μας πολιτικής και αφού διαδοχικά εγκαταλείψαμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και τις «κόκκινες γραμμές»,  εισπράττουμε τώρα τα επίχειρα:

   Αντιπροσωπεία «πρώτων τη τάξη» Eλλήνων Υπουργών μετέβη στις Βρυξέλλες για να συναντήσει υπαλλήλους της Κομισιόν και του ΔΝΤ και οι τελευταίοι της «έκλεισαν την πόρτα». Προηγουμένως είχαν απαιτήσει και πέτυχαν την αντικατάσταση από την διαπραγμάτευση του Έλληνα ΥΠΟΙΚ! Ύστερα από αυτά η Κυβέρνηση βγήκε πρώτη να ζητήσει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

   Αρκεί να σταθεί κανείς στην σημειολογία των προηγούμενων για να διαπιστώσει με τον πιο ασφαλή πολιτικά τρόπο το που έχει περιέλθει η διαδικασία διαπραγμάτευσης, το ποιος έχει το «πάνω χέρι» και το που κινδυνεύει να καταλήξει. Το πόσο κινδυνεύουν να διευρυνθούν οι υποχωρήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα από την ελληνική πλευρά. Υφεσιακά μέτρα νέα και παλαιά (κρίσιμες αυξήσεις στον ΦΠΑ, μαζική απελευθέρωση επαγγελμάτων, άρση εμποδίων στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και της κατάργησης του αφορολόγητου των 12.000 ΕΥΡΩ, παραμονή των σημερινών κατώτερων μισθών, κ.ά.), μέτρα ισοδύναμα σε ένταση με νέο Μνημόνιο, βρίσκονται «προ των πυλών». Μέτρα, ορισμένα εκ΄ των οποίων είναι από μόνα τους υπεραρκετά για να προάγουν την εσωτερική υποτίμηση, την γενικευμένη φτωχοποίηση και τελικά την πορεία καθοδικού σπιράλ της ελληνικής Οικονομίας.

   Και τούτο παρότι το τελευταίο διάστημα, και εν΄ μέσω του δυσμενούς κλίματος που καλλιεργούν οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης απέναντι στην χώρα μας, τόσο από τις δηλώσεις ισχυρών χρηματιστικών κέντρων των ΗΠΑ (MORGAN STANLEY κ.ά.) όσο και από τις δηλώσεις αντίστοιχων παραγόντων της Ε. Ένωσης (Μ. Ντράγκι κ.ά.) έγινε ακόμη περισσότερο εμφανές ότι οι «αγορές» δεν αντέχουν την απειλή του Grexit. Φαίνεται όμως ότι θεωρούν ταυτόχρονα την ελληνική Κυβέρνηση δεδομένη. Η μέχρι τώρα στρατηγική του «πάση θυσία συμφωνία» και του «πάση θυσία παραμονή στο ΕΥΡΩ» αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να φέρει.

   Αφού πρώτα, με την προηγούμενη γραμμή πλεύσης παραιτηθήκαμε από την δυνατότητα που μας δινόταν από το εκλογικό αποτέλεσμα και από το αναφαίρετο δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας να φέρουμε για ψήφιση στην Βουλή προεκλογικές δεσμεύσεις προκαθορίζοντας έτσι την τροπή των πραγμάτων, αφού επί ένα πεντάμηνο διστάσαμε να υποβάλλουμε αίτημα δανειοδότησης από την Ρωσία και τους BRICS όπως μας είχε επίσημα ζητηθεί (δηλώσεις μετά την συνάντηση Τσίπρα - Πούτιν) και αφού παρά την μη καταβολή της τρέχουσας δόσης του δανείου καταβάλαμε στους δανειστές οικονομικά αποθέματα ύψους 7δις εισπράττουμε τώρα το «κλείσιμο της πόρτας» ακόμη και από τα τεχνικά κλιμάκια. Εισπράττουμε μέχρι και προτάσεις για κατάργηση του ΕΚΑΣ και εμμονές στις μειώσεις των επικουρικών συντάξεων από τους δανειστές με την προφανή σκοπιμότητα να διασφαλίσουν και να διευρύνουν περαιτέρω τα υπόλοιπα.

   Ωστόσο το 2015 δεν είναι 2010 ή 2012, δεν υπάρχουν πλέον άλλες αντοχές ούτε στον λαό ούτε στην ελληνική Οικονομία. Από την κατάρρευση προτιμάμε την ρήξη και την Ανατροπή του αρρωστημένου καθεστώτος των Μνημονίων, της ΟΝΕ, και συνολικά της κατοχοποίησης – διάλυσης της χώρας. Ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός και η κυβέρνηση έχει την ιστορική ευθύνη και την λαϊκή εντολή να τον ακολουθήσει.