ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΑΛΕΞΗ;



Του Γιάννη Κουρμουλάκη *

  Δέκα μέρες μετά τη νίκη μας στις εκλογές, μια νίκη που σκόρπισε ενθουσιασμό σε όλο τον κόσμο και γέμισε ελπίδα στους χειμαζόμενους λαούς της Ευρώπης, ο Σύντροφος Πρόεδρος μετάλλαξε  τις προεκλογικές μας εξαγγελίες, όσον αφορά τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.

Παρακολουθούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα, δια στόματος Γ. Βαρουφάκη, την μετατόπιση, από τη  διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, στην επιμήκυνση και την ανταλλαγή του χρέους, με ομόλογα, είτε αορίστου χρόνου(perpetual bonds), είτε με ομόλογα ρήτρας ανάπτυξης.

Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε παρουσιάσει τις απόψεις αυτές σε παρουσίαση του βιβλίου του την εβδομάδα πριν τις εκλογές.
 
  Για να είμαι ειλικρινής, τότε,  πίστευα ότι αποτελούν θέσεις προσωπικές και εκτιμήσεις που θα έπεφταν στο τραπέζι, αν δεν πετυχαίναμε τον πρωταρχικό μας στόχο, δηλαδή τη διαγραφή μέρους (μεγαλύτερου) του χρέους.

Εκ των υστέρων όλοι καταλάβαμε ότι αυτό ήταν το περίφημο PLAN B, στο οποίοι περάσαμε αμέσως μετά τις εκλογές. Είχαμε επομένως εναλλακτικό σχέδιο στο οποίο περάσαμε αμέσως μετά τα πρώτα εικοσιτετράωρα. Χωρίς κανείς να μας πιέσει και χωρίς να πιέσουμε καθόλου τους δανειστές μας, έχοντας δοκιμάσει τις αντοχές  του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος από μια απειλούμενη έξοδό μας από το ενιαίο νόμισμα.
Υποχωρήσαμε κατ’ ευθείαν στο εναλλακτικό σχέδιό μας.

Παραθέτω εδώ αποσπάσματα από τον ξένο τύπο όπως αυτά δημοσιεύτηκαν στο LEFT.


EL PAIS
Το Λονδίνο προειδοποιεί για «παγκόσμιο ρίσκο» από τη σύγκρουση ανάμεσα στην Ελλάδα και στην ΕΕ.

THE WALL STREET JOURNAL
Η Βρετανία προειδοποιεί για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η κρίση χρέους της Ελλάδας.
 
DIE WELT
Ποιος σηκώνει πρώτος τους ώμους, η Ευρώπη ή η Ελλάδα; Οι δυο πλευρές δείχνουν τάσεις μετωπικής. Ελλάδα και ΕΕ διαφωνούν έντονα για τις μεταρρυθμίσεις και τα προγράμματα λιτότητας. Όποιος δραπετεύσει πρώτος από τη σύγκρουση χάνει. Κάποιος όμως πρέπει να υποχωρήσει, αλλιώς έρχεται το
«Big Bang.

Αυτή τη στιγμή η Γερμανία έχοντας στο χέρι όλη τη Βόρεια Ευρώπη που παραδοσιακά είναι φασίστες και δεμένοι στο άρμα της τόσο πολιτικά και οικονομικά όσο και ιδεολογικά, τώρα πιέζει την αδύναμη, λόγω οικονομικών προβλημάτων, να αντισταθεί Γαλλία, όσο και τις συντηρητικές Ισπανία και Πορτογαλία που εκτός από τα δεδομένα  οικονομικά τους προβλήματα δεν θέλουν να φανούν και ηλίθιοι έναντι των Ελλήνων και του Τσίπρα, αν αυτός εξασφαλίσει ευνοϊκότερες συνθήκες αποπληρωμής του δανείου από ότι αυτοί.
Ζητούσε ο Σύντροφος Πρόεδρος Αλέξης, τον οποίο σημειωτέον εκτιμώ, να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε θυσίες.

Είχαμε προετοιμαστεί να υπερασπιστούμε την κυβέρνηση της Αριστεράς με οποιοδήποτε κόστος. Μας μίλησε για ανηφόρα και σύγκρουση με αυτούς που θα προσπαθούσαν να βάλουν φρένο στην πορεία που είχαμε χαράξει.

Την επομένη των εκλογών με μια σειρά  δηλώσεων «ψηθήκαμε» ότι πάμε για διαπραγμάτευση με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας υπό τις προτάσεις Γ. Βαρουφάκη.

Σήμερα που το σχέδιο φαίνεται να ναυαγεί, πως θα γυρίσουμε να πούμε στο λαό να είναι σε επαγρύπνηση, όταν πρώτα τον καθυσηχάσαμε;

Αν τρομάξαμε από αθρόα εξαγωγή τραπεζικών καταθέσεων προς τα πιστωτικά ιδρύματα της αλλοδαπής και δεν το περιμέναμε τότε πιαστήκαμε απλά αδιάβαστοι.

 Σήμερα που η Αμερικανική Κυβέρνηση ανησυχεί για την μετατροπή της  Ε.Ε. σε μια νέου τύπου γερμανική οικονομική αποικία.

 Τη στιγμή που οι υφεσιακές πολιτικές της Μέρκελ δημιουργούν προβλήματα και στις οικονομίες χωρών πέραν του Ατλαντικού.

Όταν  μαίνεται ο νομισματικός πόλεμος ενάντια στη Ρωσία και η Κίνα έχει επαναπροσδιορίσει την στρατηγική  διοχέτευσης των πλεονασμάτων της.

Αυτή τη στιγμή διαλέξαμε να προσέλθουμε στις διαπραγματεύσεις με προτάσεις που είναι σαφώς υποδεέστερες σε τόλμη και υπολειπόμενες των προεκλογικών μας εξαγγελιών κατά πολύ. Έτσι βλέπουμε π.χ. πως αντί για τη  διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους να προτείνουμε την διαγραφή μόνο 25 δις μέσω των ομολόγων χωρίς λήξη(perpetual bonds).

  Και μετά την άρνηση των ευρωπαίων τι θα κάνουμε;
Θα προσέλθουμε στη σύνοδο κορυφής της 12/02/2015 με την προεκλογική μας πρόταση ή θα αναδιπλωθούμε περαιτέρω για να επιτύχουμε έναν έντιμο συμβιβασμό;

 Σήμερα μετά την διαπιστωμένη άρνηση των Ευρωπαίων μετά από τον πρώτο κύκλο επαφών που πραγματοποιήθηκαν είναι η κατάλληλη  συγκυρία να επιστέψει   η Κυβέρνηση της Αριστεράς στην θέση που προεκλογικά διατύπωσε για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δοκιμάζοντας την αντοχή των εταίρων σε ένα πόλεμο νεύρων όπου θα κινδύνευαν να χάσουν όλα τα χρήματα που μας έχουν δανείσει, μετά από μια πιθανή έξοδό μας από το EURO.

Στις 12 Φεβρουαρίου, που είναι η σύνοδος κορυφής, η Μέρκελ είναι πιθανό ότι θα παρουσιαστεί αδιάλλακτη και θα μας τραβήξει  σε διαπραγματεύσεις μέχρι τον Αύγουστο, λόγου χάριν, χωρίς στο τέλος να δεχτεί καμία από τις  Ελληνικές προτάσεις, ενώ ταυτόχρονα θα μας έχει  στεγνώσει, τεχνητά, από άποψη ρευστότητας.
 Τότε αν  επιχειρήσουμε μία ρήξη, θα είμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι σήμερα.

Όσον αφορά το κύμα συμπάθειας που σήκωσε στην Ευρώπη η Νίκη μας στις 25 Ιανουαρίου, βλέπουμε πως εξατμίστηκε μόλις η Γερμανίδα καγκελάριος τράβηξε το αυτί του Ρέντζι και του Ολάντ.

Δεν γνωρίζω τι μπορούμε να περιμένουμε από τον αμερικανικό παράγοντα στις 9 Ιανουαρίου στην Ουάσιγκτόν, αλλά νομίζω ότι πρέπει να προετοιμαζόμαστε για συγκρούσεις  εντός και εκτός Ελλάδος.
06/02/2012
  •  Ο Γιάννης Κουρμουλάκης   είναι στην Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας