Oι γέροι και οι υπέργηροι πολύ
περισσότερο, έχουν μια σημαντική ιδιαιτερότητα, δηλαδή θυμούνται τα παλιότερα γεγονότα της
ζωής τους, κάποτε μάλιστα με εντυπωσιακή
ακρίβεια, αλλά ξεχνάνε τα πιο πρόσφατα –
είτε σχετίζονται με πρόσωπα είτε με καταστάσεις .
Ακούω
διάφορους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ να αναφέρονται στη γενιά της Εθνικής Αντίστασης
…Και μετά στη γενιά των Λαμπράκηδων, του 114, της αντιδικτατορικής πάλης, του
Πολυτεχνείου, της Μεταπολίτευσης.
Τα θυμούνται
όλα πολύ καλά, μπράβο τους. Όμως φαίνεται ότι ξεχνάνε τα πιο πρόσφατα : Ξεχνάνε το ποιοι και πόσο στοιχήθηκαν από την
πρώτη στιγμή με τον αντιμνημονιακό αγώνα και προχώρησαν αταλάντευτα , χωρίς
σουξουμου με επαμφοτερίζοντα πολιτικά ρεύματα, χωρίς κορώνες ενάντια στον «λαϊκισμό», χωρίς αναχωρητισμό και αβλαβείς γενικότητες "οικολογικού" περιεχομένου.
Δεν θέλω να πιστεύω
ότι αυτή η μεγάλη αλλαγή που
υπηρέτησα και υπηρετώ και που θα έλθει
στις 25 Γενάρη, θα έχει μεταξύ των
πρωταγωνιστών της και ανθρώπους πρόωρα ή
διανοητικά γερασμένους : Αλλά τα
γεγονότα είναι πεισματάρικα, που έλεγε ο αείμνηστος Λένιν….
