ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Σπύρος Σγούρος 1962-2012




Ο Σπύρος Σγούρος, αγαπητός φίλος και συναγωνιστής, όργωσε το οικολογικό κίνημα σε πλάτος και σε βάθος  από τα φοιτητικά του χρόνια ως πρόσφατα,  μέχρι να μας έλθει το πικρό μήνυμα του θανάτου του. Από τα Εξάρχεια και την οδό Αραχώβης, με την «Οικολογική Εφημερίδα» και την  «Οικολογική Πρωτοβουλία», στη συνέχεια στην οδό Ισαύρων  με  την Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων, με τους Οικολόγους Εναλλακτικούς , με το μεγάλο και επιτυχημένο εγχείρημα της ΔΗΩ ,  με  τη στράτευσή του σε αυτοδιοικητικά σχήματα και τη παρουσία του στο χώρο της Πράσινης Πολιτικής  και  των Οικολόγων Πρασίνων, ο Σπύρος Σγούρος ξόδεψε  την ολότητα της ώριμης ζωής του για την υπόθεση της  Οικολογίας. Τον θυμάμαι στις  παλιές ατέλειωτες συνεδριάσεις της Οικολογικής Εφημερίδας, όταν οι αποφάσεις του «χώρου» παίρνονταν συναινετικά και ευνοούσαν τους αποφασισμένους να συνεδριάσουν μέχρι τελικής πτώσεως -   να βρίσκεται συνήθως στο πλευρό της συντρόφου του  Φαίης Νιάρχου, που ήταν κι αυτή από τους συντελεστές   των πρώϊμων οικολογικών εγχειρημάτων….

Εκείνο όμως που χαρακτήρισε ιδιαίτερα τη δράση του ήταν η σχέση του με τη βιολογική γεωργία.  Ο Σγούρος αναδείχθηκε σε κορυφαίο ειδικό στον τομέα της προτυποποίησης  και «ταυτοποίησης» των βιολογικών προϊόντων, όμως ταυτόχρονα  διατήρησε μια εξαιρετική ευρύτητα προβληματικής, εκφέροντας  απόψεις για την ολότητα  και την υφή  ενός νέου  παραγωγικού τοπίου,  μέσα σε συνθήκες εκτόπισης των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων και των λοιπών  όρων της συμβατικής γεωργίας.

Συναντηθήκαμε  σε πολλά βήματα και εκδηλώσεις, από τις εκπομπές του ΤΗΛΕΦΩΣ  έως το Γενάρη αυτής της χρονιάς στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ,  με θέμα την  υποστήριξη  της εγχώριας παραγωγής. Η τελευταία λέξη που μου απηύθυνε ήταν ηλεκτρονική – ένα  αγγλικό «thanks»  για την αναφορά μου στο oikologein.blogspot  για την «Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία»,  που ήταν η νέα του ενασχόληση …

Τι κρίμα ! Θα ήθελα τόσο πολύ να του δώσω τις δικές μου, άπειρες ευχαριστίες, για τις συμβολές και την ευρηματικότητά του, για το χιούμορ  που διατήρησε αλώβητο  - παντός καιρού, παντός γκρουπούσκουλου, παντός κόμματος….