Οι Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας προσπαθούσαν ανέκαθεν να εξηγήσουν στο κοινό ότι η «Ολυμπιακή» και η «Πολιτική Αεροπορία» δεν ήταν ταυτόσημες, ότι μεταξύ τους υπήρχε απλώς σχέση μιας εταιρίας με μια κρατική εποπτεύουσα αρχή….Δεν ξέρω αν η διάκριση έγινε κατανοητή, πάντως ως ενεργός Ελεγκτής Εναέριας Κυκλοφορίας επί 30 χρόνια, διαπίστωσα ότι υπήρχε κοινό βιωματικό υπόβαθρο και των δυο μερών. Είδα ανθρώπους της Ολυμπιακής να συγκινούνται μέχρι δακρύων με την αποστράτευση του υπερήφανου Μπόϊνγκ 747 από τη γραμμή της Νέας Υόρκης, είδα Ελεγκτές να είναι με πάθος δοσμένοι στο αεροπλάνο, στις δυνατότητες και στις διακινδυνεύσεις του. Κάποτε πάλι γνώρισα και έναν οδηγό πούλμαν , «αερομοντελιστή» και παλιό υποψήφιο στη Σχολή Ικάρων, που έτρεφε λατρεία για την υπόθεση της αεροπορίας και ήξερε άπειρα πράγματα για τύπους αεροσκαφών και διαδικασίες πτήσης. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εύρισκα ότι ταίριαζε ο στίχος του Έζρα Πάουντ : Ό,τι αγαπάς βαθιά, δεν θα σου αφαιρεθεί ποτέ….
Είθισται η χαρά και τα «έπεα πτερόεντα» να κυριαρχούν στις συναντήσεις των πλέον ευφάνταστων ανθρώπων του αεροπορικού χώρου. Όμως σε μια συγκυρία όπως η σημερινή, κύριο μερίδιο έχει η χαρμολύπη. Η πρόσφατη , μαζική, έμμεση πλην αναγκαστική έξωση συναδέλφων από την ΥΠΑ, η παράλειψη της οφειλόμενης τιμής και αναγνώρισης στο έργο τους, η πικρή και μελαγχολική αποχώρησή τους, βάζουν σε σκέψη οποιονδήποτε νοήμονα άνθρωπο : Γιατί μια μικρή ή μεγάλη συλλογικότητα, οικοδομείται με «χορηγίες ευγνωμοσύνης». Γιατί η ευγνωμοσύνη έναντι του παρελθόντος είναι επένδυση στο μέλλον. Γιατί με αυτό το σκεπτικό τιμούμε την Επανάσταση του 21 και την Εθνική Αντίσταση.
Στις αρχές του Δεκέμβρη έκλεισαν 108 χρόνια από την πρώτη πτήση των αδελφών Wright. Από τότε έως σήμερα το αεροπλάνο άλλαξε ριζικά τον κόσμο και εξακολουθεί να τον αλλάζει. Παλιά και δυσνόητα πράγματα έγιναν αυτονόητα, παλιές εντάσεις ξεπεράσθηκαν για να παραδώσουν τη σκυτάλη σε νέες. Η ζωή συνέχισε να αλλάζει «δίχως να κοιτάζει τη δική μας μελαγχολία», έστω και εάν στον πυρήνα της διατηρούσε ορισμένα στοιχεία - όπως η τόλμη, η προσέγγιση των ορίων, η αναζήτηση - ακόμη και εκεί όπου όλα φαίνονταν τελειωμένα….
Αυτή τη ζωή, που μεταβάλλεται αλλά και εμμένει στον βαθύτερο εαυτό της, μπορούμε να υπηρετούμε όσοι εμπνευσθήκαμε ή συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε από το αεροπλάνο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου