Αυτή η υπόθεση του Ηγουμένου Εφραίμ έχει κάτι από ένα παλιό φιλμ, τη «Νύχτα των στρατηγών» : Οπου μέσα σε ένα πρωτοφανές περιβάλλον πολεμικών εγκλημάτων, μακελέματος και μαζικής φρίκης, ένας Γερμανός ανακριτής στη Βαρσοβία του 1943 (τον υποδύεται ο Ομάρ Σαρίφ) , επιμένει να αναζητά κάποιον μικροδολοφόνο (Πήτερ Ο’ Τουλ) ….
Εδώ έχουν βυθίσει μια ολόκληρη κοινωνία σε βαθιά ύφεση, καθ’ομολογίαν 6% , αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα ΔΕΝ είναι το άθροισμα των Ελλήνων - γιατί αν το υποθέσουμε , τότε η απώλεια των ατομικών εισοδημάτων κατά 30 και 40 και 50%, αθροιζόμενη και διαιρούμενη δια του αριθμού των πολιτών, δεν μπορεί να σημαίνει την ύφεση που ομολογούν, δηλαδή μόλις 6% !
Εδώ έχουν προξενήσει κατάθλιψη, αυτοκτονίες, ξενιτεμούς, καταβύθιση της ποιότητας ζωής, ξεσπιτώματα, ματαιώσεις αναρίθμητων ονείρων, εδώ έχουν παραδεχθεί σκάνδαλα και σκάνδαλα….
Και τολμούν να αναφέρονται σε μια περίπτωση, που έχει προσλάβει πλέον τα χαρακτηριστικά πετροβολήματος μέσα σε ένα πεδίο βολών πυροβολικού….Και τολμούν να μας ζητούν να πάρουμε στα σοβαρά τις φωνές τους, αυτοί που έχουν αναγάγει τον αποπροσανατολισμό, το διχαστικό πνεύμα και τη στοχευμένη εκτροπή της κοινής γνώμης , σε επιστήμη….
Η απόφαση της προφυλάκισης του Ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου και μάλιστα σε μια συγκυρία αποφυλάκισης πολλών κρατουμένων, τους δίνει την ευκαιρία για ένα ακόμη αντιπερισπασμό, για «να κλείσουν το μάτι» στην κοσμική, μη θρησκευόμενη κοινωνία, ή εν γένει στην κοινωνία που έχει μια αντι-κληρικαλιστική άποψη …. Ταυτόχρονα όμως αποστέλνουν και ένα μήνυμα, το οποίο παραλαμβάνεται ακόμη και από τη Ρωσία : Γιατί κατά πως υποστηρίζει το ρωσικό ίδρυμα του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου,
«παρόμοιες δικαστικές αποφάσεις μπορούν να εξηγηθούν μόνο από τις πολιτικές δεσμεύσεις ορισμένων κύκλων της ελληνικής διοίκησης, οι οποίοι επιθυμούν κατ' αυτό τον τρόπο να επιδείξουν στη Δύση την ετοιμότητά τους να προχωρήσουν στην άρνηση των αρχών οργάνωσης της πνευματικής ζωής, που έχουν κατοχυρωθεί στο ελληνικό Σύνταγμα»,
Η απόφαση προφυλάκισης του Εφραίμ στο συγκεκριμένο χρόνο και στη συγκεκριμένη συγκυρία, μεθερμηνεύεται από πολλούς και διάφορους ως μήνυμα εξουσίας, κυριαρχίας των δυτικότροπων δυνάμεων και των «ανήκομεν εις την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν»….Γι αυτό οι επικριτές των εκκλησιαστικών πεπραγμένων και της ανάμιξης της Εκκλησίας στις κρατικές υποθέσεις, ακόμη και οι φορείς «κοσμικής ιδεολογίας», άθεοι, αντιεξουσιαστές, αγνωστικιστές, δωδεκαθεϊστές ή ο,τιδήποτε άλλο, δεν πρέπει «να τσιμπήσουν»….
ΥΓ. Εν όψει, έργο του Δημήτρη Μοράρου ("Κυκλάμινα")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου