Το ότι τα εξοχικά σπίτια έχουν κατασπαράξει ένα τεράστιο μέρος του διαχρονικού ΑΕΠ ενώ επί πλέον έχουν κατακερματίσει και απαρτιώσει πολλές περιοχές της φύσης, είναι γνωστό σε όλους, οικολογίζοντες και μη. Ελάχιστα όμως είναι γνωστό ή ελάχιστα έχει προσεχθεί η βλάστηση που περιβάλλει διάφορες εξοχικές κατασκευές – που συνηθέστατα είναι σνομπ, επιδεικτική, συμπλεγματική, υδροβόρα και εξωτικίζουσα. Μια πρώϊμη προσέγγιση αυτού του φαινομένου κάνει ο Τζέϊμς Τζόϋς στον «Οδυσσέα» του(1905). Δανείζομαι σχετικό απόσπασμα από το δοκίμιο της Ελένης Κοβάνη «Φιλοσοφία και αισθητική του αγροτικού τοπίου».
Λέει λοιπόν ο Τζέϊμς Τζόϋς για τα τεκταινόμενα στους εξοχικούς μικροπαραδείσους :
«...γήπεδον τένις και πετοσφαίρας, γωνία φυτοκομίας, θερμοκήπιον τροπικών φυτών εξοπλισμένον με τον πλέον ενδεδειγμένον τρόπον δια την βοτανικήν, πέτρινη γλυπτική σύνθεση κήπου με συντριβάνι, μελισσοκομείον οργανωμένον επί ανθρωπιστικών αρχών, παρτέρια σε σχήμα οβάλ μέσα σε κομμάτια ορθογωνίου γρασιδίου με εκκεντρικές καμπύλες από κόκκινες και κίτρινες τουλίπες, γαλάζια σκυλάκια, κρόκους κλπ.»
Η αξιοποίηση γηγενών φυτών και η διαμόρφωση μικροτοπίων συμβατών με τον συγκεκριμένο γεωγραφικό και πολιτιστικό περίγυρο, είναι συνήθως άγνωστη υπόθεση για την κουρελέ πλουτοκρατία. Όμως δεν παύουν να υπάρχουν άνθρωποι με μεράκι και γούστο, που επί πλέον κατανοούν την αξία της λιτότητας και οικονομίας στις κηπευτικές επιλογές. Διαβάζω λόγου χάρη την αναφορά στον δικτυακό τόπο της peegep@googlegroups.com σχετικά με δυο κηπουρούς «που φυτεύουν ρίγανη και σκίνα», και ευφραίνομαι. Η προέλευση του κειμένου είναι η εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή» (25.9.2010) και συντάκτης του είναι η Ξανθή Γούναρη.
Γράφει λοιπόν η ΞΓ για τους Αντώνη Σκορδίλη, Βιολόγο με διδακτορική διατριβή στην οικολογία μεσογειακών φυτών και Κάρολο Χαρικιάν, αρχιτέκτονα μηχανικό ΕΜΠ, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχιτεκτονική Τοπίου- που είναι και ιδρυτές της Εταιρείας “Greenways”:
«Μπορεί να μην ανήκουν στους Guerilla Gardeners, ωστόσο μια επανάσταση έστω και μικρή την έχουν στο ενεργητικό τους: όταν όλοι φύτευαν μετά μανίας φοίνικες και έσπερναν γκαζόν, εκείνοι προσπαθούσαν να διδάξουν τα προτερήματα των σκίνων ,της ελιάς ,της ρίγανης και της λεβάντας».
Μεταξύ των έργων που έχουν υλοποιήσει οι δυο δημιουργοί, ξεχωρίζουν ο σχεδιασμός πράσινου στους Σταθμούς του Μετρό της Αθήνας, η κατασκευή του τοπίου στο Allou Fun Park, καθώς και η κατασκευή ενός θεματικού κήπου 250 στρεμμάτων στο Ξενοδοχείο Neptune στην ΚΩ. Αυτός ο τελευταίος είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αναδειχθεί η Ελληνική Μυθολογία και οι Δώδεκα Θεοί του Ολύμπου. Μάλιστα έπειτα από μελέτη και έρευνα τα φυτά που φυτεύτηκαν όχι μόνο υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και συνδέονταν με την …προσωπικότητα του κάθε Θεού!
ΥΓ
Η φωτογραφία είναι του Berdrand
