ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΟΣ ΜΑΛΘΟΥΣΙΑΝΙΣΜΟΣ

Έχουν φαγωθεί οι Νεοφιλελεύθεροι, στο να προπαγανδίζουν την υπεροχή του ιδιωτικού τομέα έναντι του δημοσίου. Η «εργοδοτική πειθαρχία» θεωρείται από τους πολιτικούς Νεάντερνταλ αυτής της κατηγορίας, ως αποδοτικότερη από την πειθαρχία που μπορεί να επιβάλει στον εργασιακό χώρο η δημοσιοϋπαλληλική εξουσία. Η συγκεκριμένη θεώρηση περί υπερέχουσας ιδιωτικής επιχειρηματικότητας έχει μάλιστα περάσει σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας και σε πολιτικούς χώρους, ακόμη και αριστερούς . Και ναι μεν η σύγκριση του προϊόντος και της αποδοτικότητας των δύο τομέων – του ενός που διέπεται από την εργοδοτική ασυδοσία και του άλλου που συγκροτεί μια διεφθαρμένη και παρασιτική κατάσταση - είναι οπωσδήποτε άνιση. Όμως τα πράγματα θα μπορούσαν να αλλάξουν , αν ο δημόσιος τομέας έμπαινε κάτω από τον πολύπλευρο, ιεραρχικό αλλά και οριζόντιο, έλεγχο της πολιτικής και της κοινωνίας. Αν το οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα κρινόταν άμεσα από το μέγεθος και την ποιότητα του προϊόντος του δημόσιου τομέα, και επομένως από την ικανότητά του να ενορχηστρώνει, ως πολιτική εξουσία , τον «άνωθεν» πολιτικό έλεγχο της δημοσιουπαλληλίας με τον έλεγχο των κοινωνικών οργανώσεων και της ολότητας των πολιτών.

Τα δεδομένα της σύγκρισης θα μπορούσαν επίσης να αλλάξουν, αν αναγνωριζόταν η υποβάθμιση της ποιότητας των "ιδιωτικών"προϊόντων υπό συνθήκες ανταγωνισμού, αν λαμβάνονταν υπόψη τα μη παραγωγικά έξοδα(π.χ. διαφήμιση) για τη διακίνηση των προϊόντων, η κακοποίηση των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος από τους επιχειρηματίες, η όξυνση όλων αυτών των καταστάσεων υπό μονοπωλιακές συνθήκες, κι ακόμη οι «παθητικές προσαρμογές» ή «ιδιωτικές αντιστάσεις» του κόσμου της εργασίας : Αυτές που έκαναν τον Κορνήλιο Καστοριάδη («Το περιεχόμενο του Σοσιαλισμού»), να μιλάει για ένα διαρκές αυθόρμητο σαμποτάζ των εργαζομένων ενάντια στους επιχειρηματίες…..

Οι έξωθεν βολές εναντίον του δημόσιου τομέα και η έσωθεν υπονόμευση, χαρακτήρισαν ολόκληρη την περίοδο της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού. Ο δημόσιος τομέας έπαιξε το ρόλο του σάκου πολιτικής πυγμαχίας και δυσφημίστηκε χοντρά – μέχρι που οι κυρίαρχες δυνάμεις, επικουρούμενες από δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και ιδεολογικούς κομφορμιστές κάθε κατηγορίας, ανέλαβαν να μας αποδείξουν ότι όχι μόνο ποιοτικά αλλά και ποσοτικά, ο δημόσιος τομέας ήταν συνώνυμος της "πλεονασματικότητας" και της σπατάλης. Η άποψη περί του «Δημοσιοϋπαλληλικού υπερπληθυσμού» διατυμπανιζόταν για κάμποσα χρόνια από εφημερίδες όπως η «Ημερησία», «Το Βήμα», «Το Έθνος», μέχρι που η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων τον Ιούλιο του 2010 έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: Έτσι σε μια εμπεριστατωμένη ανάλυση του «Ιού» στην «Ελευθεροτυπία» της 19.9.2010, αποδείχτηκε περίτρανα πως οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι είναι συνολικά 768 χιλιάδες, δηλαδή αρκετά λιγότεροι από τους 1,1 εκατ. και βάλε, που υπολόγιζαν οι νεοφιλελεύθεροι και «αγανακτισμένοι» κάθε κατηγορίας…..

Φυσικά η υπονόμευση του δημόσιου τομέα δεν πρόκειται να ανακοπεί από αυτή την αποκάλυψη. Όπως επίσης δεν πρόκειται να ανακοπεί η διχαστική λογική που στρέφει τη προσοχή των εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα στις αποδοχές και τις συνθήκες εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο την πρόκληση διχόνοιας και φθόνου. Είπαμε κάμποσες φορές, από αυτό το βήμα και όχι μόνο : Οι κυρίαρχες δυνάμεις δεν ενδιαφέρονται για την αναδιανομή του πλούτου αλλά για την αναδιανομή της φτώχειας….

ΠΑΡΔΑΛΑ ΚΑΤΣΙΚΙΑ

Η Σάρα Πέϊλιν, υποψήφια αντιπρόεδρος των ΗΠΑ το 2008 στο πλευρό του Μακαίην (Ρεπουμπλικανοί) ήταν εχθρός της Θεωρίας του Θερμοκηπίου, υπέρ της κατασκευής πετρελαϊκού αγωγού στην Αλάσκα , πιστή στη Βίβλο και δηλωμένη οπαδός της κυνηγετικής ιδεολογίας, τόσο ώστε να εμφανίζεται σε φωτογραφίες με βαλσαμωμένες αρκούδες και ελάφια …Σήμερα η Πέϊλιν δηλώνει αισιόδοξη για το μέλλον της ρεπουμπλικανικής κίνησης «Tea Party» και απορριπτική όσον αφορά τα δημοσιονομικά ελλείμματα , που κατ’ ανάγκη προκαλεί η πολιτική του Προέδρου Ομπάμα εναντίον της ύφεσης….

Μια άλλη κυρία του ιδίου φυράματος – συγγνώμη, του ιδίου «χώρου» ήθελα να πω - η Κριστίν Ο’ Ντόνελ, διεκδικεί την έδρα του Ντελαγουαίαρ στην αμερικανική γερουσία. Η κυρία Ο’ Ντόνελ ισχυρίζεται ότι διαθέτει επιστημονικές αποδείξεις (Ελευθεροτυπία, 19.9.2010) αφενός για τη δημιουργία του κόσμου σε έξη μέρες και αφετέρου για τις βλαβερές συνέπειες του αυνανισμού…..

Να μια άποψη που θα έκανε ακόμη και τα κατσίκια της φωτογραφίας να γελάσουν…..

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

^{- Το 1966, ο Μίντωφ, Πρωθυπουργός της Μάλτας, αξίωσε από τους Αμερικανούς περισσότερα χρήματα για την παροχή λιμενικών διευκολύνσεων στον Έκτο Στόλο. Οι Αμερικανοί απέρριψαν το αίτημα, οπότε ο Μίντωφ – χωρίς να πτοηθεί από το μέγεθος των «νοικάρηδών» του στράφηκε στους Σοβιετικούς, οι οποίοι με μεγάλη ευχαρίστηση «πλειοδότησαν» για να εισπράξουν τις συγκεκριμένες λιμενικές διευκολύνσεις…Την ίδια περίοδο η Μάλτα έγινε γνωστή για το «βέτο» που όρθωσε έναντι δεκάδων χωρών ματαιώνοντας τη σύναψη διεθνούς συμφωνίας, που απαιτούσε τη συναίνεση όλων….Στην Κύπρο ο Πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος αντιμετώπισε το 2004 όχι λίγες απειλές , λόγω της στάσης του απέναντι στο αποικιακό σχέδιο Ανάν. Τελικά δεν έγινε τίποτε, το σχέδιο απορρίφθηκε σε σχετικό δημοψήφισμα και ο Πρόεδρος παρέμεινε αλώβητος στη θέση του….}

Προ τριετίας – αν δεν κάνω λάθος - ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ερντογκάν είχε προσκληθεί ως ομιλητής στο διεθνές φόρουμ του Νταβός, όμως όταν ανέβαινε στο βήμα του έγινε η υπόδειξη να μην μακρηγορήσει. Τότε ο Ερντογκάν άφησε τους πάντες σύξυλους και αποσύρθηκε, θεωρώντας μειωτική για το αξίωμα και τη χώρα του τη συμπεριφορά του Προεδρείου…Το επεισόδιο δεν πέρασε φυσικά απαρατήρητο, είχε δε σαν αποτέλεσμα να επιφυλαχθεί στον Τούρκο πρωθυπουργό υποδοχή ήρωα, όταν επέστρεψε στη χώρα του….Στην ιστορία είναι σίγουρο ότι ο ηρωϊσμός και η αξιοπρέπεια ξεχωρίζουν ως πολιτικές συμπεριφορές, , όμως αγνοούμε το κατά πόσο είναι πλειοψηφικές ή μειοψηφικές . Τελευταίο επεισόδιο αξιοπρέπειας και ηρωϊσμού εν καιρώ ειρήνης είναι η περίπτωση της Δεξιάς Κυβέρνησης της Ουγγαρίας, που όμως διερμηνεύει πραγματικά το λαϊκό αίσθημα απέχθειας προς τους σατραπίσκους του ΔΝΤ.Σκέπτομαι πόσο σημαντική θα ήταν η πρωτοβουλία αυτής της χώρας για τη συσπείρωση και συνεργασία όλων των χωρών που απειλούνται από τους διεθνείς τοκογλύφους. Κι ακόμη πόσο ουσιαστικότερη θα ήταν μια τέτοια κίνηση σε σχέση με την παραγοντίστικη και αυτάρεσκη κινητικότητα του δικού μας , Φιλέα Φογκ-Παπανδρέου, που κάνει τον γύρο του κόσμου κάθε 8 ημέρες νομίζοντας ότι κάτι κάνει…..Στην Ουγγαρία αναφέρεται σε άρθρο του ο Γιώργος Δελαστίκ (Ουγγαρία Reloaded 10.9.2010, πηγή ο ιστότοπος ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ POLITICAL REVIEW ) από όπου και το παρακάτω απόσπασμα :
　
　
　«Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».

Η επίσης γαλλική

«Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.

«

Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η

«Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον... τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου!»….

"ΟΡΕΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ .....

Η ιδέα της "Κυβέρνησης των Βουνών" ήταν κάποτε πολύ της μόδας, υλοποιήθηκε δε με σχετική επιτυχία στην οροσειρά Σιέρα Μαέστρε από τον Φιντέλ Κάστρο, στις Άνδεις από τον Μπολιβάρ, στη Στερεά Ελλάδα από τους δικούς μας αντιστασιακούς εναντίον των Γερμανών κλπ.κλπ. Όμως η ιδέα ενός "Πανεπιστημίου των ορέων" σε μια εποχή όπως η σημερινή, χωρίς ορατούς κατατρεγμούς από την εξουσία, φαίνεται ελαφρώς παράδοξη. Η νέα εποχή προωθεί το ρόλο της " ψυχαγωγικής ψευτοϋπαίθρου"(Καταστασιακή Διεθνής), ακυρώνοντας βαθμιαία τις παραγωγικές λειτουργίες της περιφέρειας και τείνοντας να τη μετατρέψει σε καταναλώσιμη τουριστική "ατραξιόν", όμως οι δυνάμεις που αντιστέκονται δεν είναι αμελητέες : Σε αντίθεση με την αστικοποίηση του πλανήτη (50% και βάλε...) και σε αντιπαράθεση με το αναγενησιακό γνωμικό "Ο αέρας των πόλεων απελευθερώνει", κάποιοι αναζητούν νέα εκπαιδευτικά μικροπεριβάλλοντα, για το σχηματισμό μιας νέας συνείδησης.

Η όλη υπόθεση "μυρίζει" κάπως κρυφό σχολειό, αλλά δεν είναι : Στις συνθήκες της πληροφορικής και τηλεματικής επανάστασης, η Live Παιδεία (Παιδεία δια ζώσης...)μπορεί να συνδυάζεται με την υποστήριξη ενός μεγάλου γνωστικού υλικού, μπορεί να συγκατοικεί με την τηλεπαιδεία, έστω και στα υψίπεδα του Καϊμακτσαλάν....

Πάντως η συγκεκριμένη προσπάθεια "ορεοποίησης"(!!) της Πανεπιστημιακής Παιδείας βάζει σε πρώτο πλάνο την "βιωματική γνώση" και βασίζεται σε γνωστούς πανεπιστημιακούς, που μάλιστα μίλησαν πρόσφατα(17.7.2010) σε εκπομπή του CNN.

Αντιγράφουμε τμήμα από το διακηρυκτικό κείμενο της πρωτοβουλίας, που δημοσεύεται στο www.panoreon.gr

　

".........Η βιωματική γνώση ήδη εξαφανίζεται κάτω από τα στατιστικά δεδομένα της Επιστήμης, όπου η πληροφοριακή ανακύκλωση μας έχει καταστήσει άναρθρους, ενώ η βιομηχανία πτυχίων στα πανεπιστήμιά μας κινδυνεύει να μας οδηγήσει σε πνευματική οκνηρία, απειλώντας την «οξυγόνωση» των νουνεχών εγκεφάλων.

Οι κίνδυνοι για την Κρήτη είναι ορατοί. Το νησί οδηγείται στη βάναυση αλλοίωση της περιβαλλοντολογικής, οικιστικής και πολιτιστικής του ταυτότητας εν ονόματι του εύκολου πλουτισμού που βασίζεται στη μαζική τουριστικοποίηση και εκποίηση της κρητικής γης. Ο κοινωνικός ιστός αποδομείται, η παραβατική συμπεριφορά αυξάνεται και το νησί οδηγείται στον ευτελισμό των παραδοσιακών αξιών και του πολιτισμού του, εγχωρίως και διεθνώς.

Ως αντίρροπο στη δράση αυτών των παραγόντων, το Πανεπιστήμιο των Ορέων προβάλλει ως ένα αναπτυξιακό όραμα που δίνει έμφαση σε αξίες όπως ο σεβασμός στις ιδιαιτερότητες της τοπικότητας, στη μακραίωνη πολιτισμική παράδοση της ορεινής περιφέρειας και στα ειδικά χαρακτηριστικά της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας.

Το όραμα αυτό υλοποιείται ως πολυδιάστατη δράση-εγχείρημα, η οποία ξεκινά «από την ανθρώπινη πληθυσμιακή βάση», επενδύει στις τοπικές κοινωνίες οι οποίες εγκαταβιώνουν στους ορεινούς όγκους της Κρήτης, εκφράζεται ως εγχείρημα ολοκληρωμένης παρέμβασης στην Περιφέρεια και είναι προϊόν αυθεντικού, συστηματικού και πρωτότυπου προβληματισμού.

Μέσα στους στόχους του Πανεπιστημίου των Ορέων είναι η προστασία του ανθρώπινου και φυσικού περιβάλλοντος, η ενίσχυση της παραδοσιακής οικονομίας με μοντέρνα εργαλεία διαχείρισης για την αναστολή της υπερεκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου, η απάλειψη της παραβατικότητας και η απεξάρτηση από την οικονομία του δανεισμού και των επιδοτήσεων. Αποτέλεσμα αυτών θα είναι η ανάκτηση των χαμένων ανθρωπίνων σχέσεων και της πολιτισμικής ταυτότητος των μικρών κοινωνιών, καθώς και ο επαναπροσδιορισμός της ανθρώπινης ευτυχίας με ανθρώπινους δείκτες και όχι με εισοδηματικά δεδομένα.

Ως εργαλεία για την επίτευξη των στόχων του το Πανεπιστήμιο των Ορέων θα χρησιμοποιήσει το διάλογο και το συγκερασμό της βιωματικής με την επιστημονική γνώση από τους ανθρώπους που τις υπηρετούν, εντός και εκτός των Πανεπιστημίων, στο χώρο της πρωτογενούς παραγωγής της. Επιστημονική υποστήριξη θα δοθεί σε κάθε επίπεδο ενεργειών σε κύριους τομείς παρέμβασης: παιδεία, πολιτισμός, οικονομία, υγεία.

Το Πανεπιστήμιο των Ορέων ως Πανεπιστήμιο έξω από πανεπιστημιακά κτήρια θα δραστηριοποιείται στις παρυφές των ορεινών και αποκλεισμένων οικισμών, μέσα στην καρδιά της κάθε τοπικής κοινωνίας, προσπαθώντας να υλοποιήσει το ευρωπαϊκό όνειρο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, όπου η διατήρηση της «περιφερειακής ταυτότητας» θα αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη σύνθεσης του κοινωνικού μωσαϊκού της παγκοσμιοποιημένης ευρωπαϊκής εικόνας"

ΥΓ Η φωτογραφία είναι του Γιάννη Κοφινά, στον Ταϋγετο....

　

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΦΑΓΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΛΑΓΝΩΝ ….

22 Σεπτεμβρίου : Η «Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο» δίνει τη δυνατότητα στους «οικολογούντες» εντός και εκτός των κομμάτων, να επιβεβαιώσουν το αυτονόητο : Να υπογραμμίσουν ότι οι συλλογικές μεταφορές υπερέχουν των ιδιωτικών , ότι εξοικονομούν χώρο και χρόνο για τους πολίτες, ότι βελτιώνουν το αστικό τοπίο. Ότι η πρωτοκαθεδρία των μαζικών μεταφορών, των πεζών και της ποδηλατοκίνησης, έχει πρωτογενή και δευτερογενή οφέλη για την ποιότητα ζωής . Ότι διαμορφώνει άμεσα αλλά κυρίως μακροπρόθεσμα, έναν αστικό χώρο πιο καθαρό, πιο ασφαλή, πιο ήσυχο και καλαίσθητο. Με εγγύτητα των χρήσεων και αυξημένη δυνατότητα εξυπηρετήσεων προς τους πολίτες….

Όμως η «Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο» επιτελεί πιλοτική και ιδεολογική λειτουργία, όταν και εφόσον δεν περιορίζεται σε στερεοτυπικές εκδηλώσεις. Όταν εμπεριέχει φαντασία και έμπνευση, καινοτόμες πολεοδομικές παρεμβάσεις και μια ριζοσπαστική αλλά ταυτόχρονα ήπια συγκοινωνιολογία . Όταν ακυρώνει τις γενικολογίες και ασημαντολογίες διαφόρων «ΠεριΒΑΝΤΟλόγων»….Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες του Μνημονίου, όπου οι εισαγωγείς αυτοκινήτων επισείουν την πτώση των εισαγωγών ΙΧ αξιώνοντας την υποστήριξη της κυβέρνησης - για να συνεχίσουν το «θεάρεστο έργο» της επιβάρυνσης του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας και της αδρανοποίησης των εγχώριων επισκευαστικών δραστηριοτήτων - θα περίμενε κανείς τον κριτικό αντίλογο όσων σχετίζονται με την οικολογία. Θα περίμενε την διατύπωση τολμηρών θέσεων υπέρ της συνετής και μακρόπνοης χρήσης των μηχανών και όλων των υλικών μέσων. Γιατί κατά βάθος η οικολογία συγκλίνει με την οικονομία. Γιατί το γενετικό της πρόγραμμα περιλαμβάνει τη μακροβιότητα των υλικών, την αποφυγή της σπατάλης και της εύκολης σκουπιδοποίησης των αντικειμένων.

Όμως οι θέσεις αυτές δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν μέσα σε κύκλους που αγνοούν την αξία των αγωνιστικών διεκδικήσεων. Που τελούν σε σχέση «συγκοινωνούντων δοχείων» με τις δυνάμεις του Μνημονίου, προσδοκώντας πολιτικά χαρτζηλικώματα. Που μας διαπαιδαγωγούν περί ανέμων και περί υδάτων, ψιλοδιαμαρτυρόμενοι ενίοτε αλλά παραβλέποντες το ασφυκτικό πλαίσιο για τα αιτήματα ποιότητας ζωής, μέσα στις συνθήκες της νεοφιλελεύθερης - πανευρωπαϊκής εφόδου εναντίον των δυνάμεων της εργασίας…..

ΙΛΙΣΣΟΣ

Δεν ήταν ποτέ ένα διάσημο ποτάμι όσο τα ποτάμια που ρέουν δια μέσου άλλων πόλεων, όπως ο Σηκουάνας στο Παρίσι, ο Τίβερης στη Ρώμη ή ο Δούναβης στη Βουδαπέστη - και για την ακρίβεια δεν ήταν καν ποτάμι, αλλά χείμαρος. Όμως είχε δεθεί με τη ζωή της Αθήνας, καθώς το ίδιο το όνομά του είχε θεωρηθεί ως πελασγικής προέλευσης, όπως τα τοπωνύμια Υμηττός, Λυκαβηττός, κλπ. Όταν η Νάνα Μούσχουρη τραγουδούσε το "πως τον λεν τον ποταμό" ο Ιλισσός παρέμενε ακόμη στη κατάσταση του χειμάρου, όμως η δεκαετία της αντιπαροχής, των μπαζωμάτων και των πρώτων δρόμων ταχείας κυκλοφορίας - επί Καραμανλή του πρεσβύτερου - τον ήθελε στη κατάσταση του υπονόμου... Έτσι διαμορφώθηκε η οδός Καλιρρόης, ενώ η Αθήνα στερήθηκε ένα φυσικό κλιματιστικό και μια νότα διαφορετικότητας μέσα στη χασμωδία του τετραγωνισμού,της τσιμεντοποίησης, της ορθογωνιοποίησης των μορφών. Ο Τρίτσης είχε κατηγορήσει γι αυτό τον Καραμανλή - αλλά η ζημιά πλέον είχε γίνει...


Σήμερα υπάρχουν ορισμένα κομάτια του Ιλισσού, που αν δεν στοιχειοθετούν κάποια ελπίδα "επανασύνθεσης" του ποταμού ως τις εκβολές του στον Φαληρικό, τουλάχιστον προσφέρουν τη δυνατότητα της μερικής "αναστήλωσης" κάποιων λειτουργιών του. Έτσι οργανώθηκε ένας καθαρισμός της κοίτης του Ιλισσού από εθελοντές στις 12.9.2010, ενώ προοβλέπεται να επαναληφθεί και άλλος στις 26.9.2010.


Η πρωτοβουλία πάρθηκε από τρεις συλλογικότητες (Πρωτοβουλία Πολιτών Μετς, Δίκτυο Μεσόγειος και Ελληνική Εταιρεία) και συσπείρωσε τον ενδιαφέροντα αριθμό των 80 περίπου ατόμων - σε μια εποχή μάλιστα που η αγανάκτηση και η θλίψη ενισχύουν τον ΔΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ (κατά την Τζιμυπανούσειον έννοια...) παρά τον ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ....


Ιδού και η συμπαθητική ανακοίνωση για την παρέμβαση των τριών οργανώσεων - παρέμβαση που θα ήταν πολύ καλό να παραμείνει "καθαρή" από προεκλογικές σκοπιμότητες :

Την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου πάνω από 80 άτομα ενώσαμε τις δυνάμεις

　μας και την αποφασιστικότητά　

μας να διαφυλάξουμε τη φυσική και πολιτιστική μας κληρονομιά, πραγματοποιώντας τον πρώτο καθαρισμό της αρχαίας κοίτης του Ιλισσού.

Δυστυχώς αποτελεί εύκολη και κοινή διαπίστωση ότι πρόκειται για μια απαξιωμένη περιοχή με μπάζα και πολλά σκουπίδια όλων των ειδών . Παρ’ όλη την ιστορική σημαντικότητά της, δυστυχώς

　 δεν τυγχάνει της αναγνώρισης που της αξίζει.　

Με την πολιτεία να έχει επιδείξει μέχρι σήμερα χαρακτηριστική αδιαφορία, χρειάστηκε το ενδιαφέρον και οι πρωτοβουλίες πολιτών και ΜΚΟ για να ξεκινήσουν κάποια πρώτα βήματα αναβάθμισης του χώρου.

Οι ΜΚΟ και οι Κινήσεις Πολιτών θέλουν να ευχαριστήσουν όλους όσους συμμετείχαν στον καθαρισμό του Ιλισσού και έδειξαν έμπρακτα τον ενδιαφέρον τους για τους ανοιχτούς χώρους πρασίνου και την πολιτιστική κληρονομιά που ολοένα και απαξιώνονται, δίχως καμία μέριμνα από την πολιτεία.

Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε το συνεργείο Πρασίνου, Κηποτεχνίας & Ηλεκτρολογικού και καθαριότητας του 2oυ Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων, που διευκόλυναν και συνέβαλαν στον καθαρισμό, με την κοπή και αποκομιδή ξερών κλαδιών και την τελική απομάκρυνση των σκουπιδιών.

Με την βοήθεια όλων καταφέραμε να καθαρίσουμε αρχικά την περιοχή ώστε να μοιάζει και πάλι ανθρώπινη και επισκέψιμη.

Δεν σταματάμε όμως εδώ, συνεχίζουμε των καθαρισμό για να δώσουμε ζωή σε αυτόν τον μαγευτικό τόπο του Ιλισσού.

MH ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗ ΣΧΙΖΑ

Δεν πρόκειται για θηλυκό συγγενή κάποιου βαθμού, του υποφαινόμενου ή του
«άλλου Σχίζα», με τον γνωστό δικτυακό τόπο. Πρόκειται για τη ΝΗΣΟ ΣΧΙΖΑ, που βρίσκεται στη Νότια Πελοπόννησο, απέναντι από την περιοχή Φοινικούντα : Η οποία αποτελούσε για πολλά χρόνια «οβιδο-βιότοπο» του πολεμικού Ναυτικού, καθότι χρησίμευε ως πεδίο βολής….Πρόσφατα όμως έγινε γνωστό ότι το νησί επανακάμπτει στον παλιό πολεμικό του ρόλο, πράγμα που προκάλεσε ερώτηση του βουλευτή Π.Λαφαζάνη προς τους Υπουργούς Εθνικής Άμυνας - Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, για την « ανάγκη άμεσης ανάκλησης της απόφασης για ενεργοποίηση πεδίου βολής στη νήσο Σχίζα της Μεσσηνίας».

Ανέφερε μεταξύ άλλων ο Λαφαζάνης :

　
«…… από το 2004 είχε κλείσει το πεδίο βολής της νήσου Σχίζας στη Μεσσηνία, μετά φυσικά από πολύχρονους αγώνες των κατοίκων της περιοχής και των φορέων του Ν. Μεσσηνίας. Παράλληλα ολοκληρώθηκε και η μελέτη "Natura 2000" χαρακτηρίζοντας την Σχίζα σημαντική περιοχή προστασίας της φύσης. Η μελέτη που έχει γίνει πια σχέδιο νόμου είναι στη διαδικασία για να γίνει νόμος του κράτους και να οριστεί ο φορέας διαχείρισης.

Η ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς, του δάσους κουμαριάς, των σπηλαίων Σικύας και Μαύρης Τρύπας, τα μονοπάτια και οι άλλες δράσεις που προβλέπονται από το "Natura", δημιουργούν προϋποθέσεις μαζί με τα νησιά της Αγίας Μαρίνας και της Σαπιέντζα στην ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού στην περιοχής αυτή της Μεσσηνίας….. Η επαναλειτουργία του πεδίου βολής της Σχίζας θα επιφέρει σημαντικό πλήγμα στην αναπτυσσόμενη τουριστικά αυτή περιοχή της Μεσσηνίας. Η εξέλιξη αυτή δοκιμάζει και την κοινή λογική και την περιβαλλοντική ευαισθησία των αρμοδίων.

Τα Δημοτικά Συμβούλια Κορώνης, Μεθώνης και Πύλου με ομόφωνες αποφάσεις τους είναι ριζικά αντίθετα με την επαναλειτουργία του πεδίου βολής της Σχίζας, όπως βέβαια και όλοι οι φορείς της Μεσσηνίας. Επιπλέον ζητούν την παραχώρηση στο Δήμο Μεθώνης του τμήματος του νησιού που είναι δεσμευμένο από το Υπουργείο Άμυνας και την Πολεμική Αεροπορία.

Παράλληλα, την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010 σε μια μεγάλη συγκέντρωση στην Φοινικούντα, που οργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, όλοι οι φορείς της περιοχής, όλα τα Δημοτικά Συμβούλια Κορώνης, Μεθώνης, Πύλου και Νέστορος, σύσσωμο το Νομαρχιακό Συμβούλιο Μεσσηνίας, όλοι οι υποψήφιοι περιφερειάρχες της Πελοποννήσου και οι υποψήφιοι δήμαρχοι του νέου Δήμου Πύλου – Νέστορος τάχθηκαν ενάντια στην επαναλειτουργία του πεδίου βολής και απαιτούν να γίνει άμεσα νόμος του κράτους το σχέδιο νόμου που έχει συνταχθεί για την ένταξη της Σχίζας σε περιοχή του δικτύου
«Natura 2000».

ΜΑΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ...

To ECOnews (16.9.2010) μας πληροφορεί ότι υπάρχουν χιλιάδες αγρότες που επένδυσαν μεγάλα χρηματικά ποσά σε μελέτες για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και τώρα πληροφορούνται ότι ελάχιστες αιτήσεις θα μπορέσουν να ικανοποιηθούν. Όριο επίσης μπαίνει και στο σύνολο των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων σε στέγαστρα και ταράτσες, που δεν θα μπορούν να ξεπερνούν τα 200 μεγαβάτ μέχρι το 2014. Την ίδια στιγμή τα αιολικά παίρνουν υψηλή προτεραιότητα στις κυβερνητικές επιλογές, καθώς προβλέπεται να φτάσουν την επόμενη δεκαετία στα 7500 μεγαβάτ από τα σημερινά 1327 !

Και ο μεν ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζανέτος Καραμίχας , σε συνέντευξή του στον ΣΚΑϊ, επιρρίπτει ευθύνες στο υπουργείο Περιβάλλοντος που καθυστέρησε να αποσαφηνίσει τις προϋποθέσεις ένταξης στο πρόγραμμα. Από την άλλη όμως πλευρά τίθεται το ζήτημα της μακροπρόθεσμης οικονομικότητας των φωτοβολταϊκών και του αριθμού των αιτήσεων που θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν στην παρούσα συγκυρία – της καταλήστευσης της χώρας από τους ενεργητικούς και παθητικούς φορείς του Μνημονίου, λέω εγώ….

Στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ της 19.9.2010 δημοσιεύεται άρθρο του μηχανικού Α. Τσίτσοβιτς httpHYPERLINK "http://www.epohi.gr/portal/perivallon/7679-2010-09-19, που υποστηρίζει ότι τα φωτοβολταίκά συνιστούν μια οικολογική μεν, πλην πανάκριβη ενεργειακή δυνατότητα.

Γράφει ο Α.Τσίτσοβιτς,ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες μας είχε σημαντικό ρόολο στην εγκατάσταση ανεμογεννητριιών στην Ικαρία και στην εύβοια :

«Το κόστος επένδυσης σε μεγάλες Φ/Β εγκαταστάσεις βιομηχανικής ηλεκτροπαραγωγής είναι ακόμα, δυστυχώς, δέκα με είκοσι φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο κόστος θερμικών μονάδων. Απαιτείται μεγάλη ενιαία έκταση γης. Τέλος, απαιτείται σχολαστική επιμέλεια στην επίβλεψη λειτουργίας και τη συντήρηση. Με δυο λόγια είναι αναγκαία μεγάλης έκτασης επιδότηση του κόστους επένδυσης και καλή οργάνωση. Γι’ αυτό το λόγο, ενώ οι Φ/Β εγκαταστάσεις είναι αρκετά διαδεδομένες σαν συμπληρωματικές οικιακές εγκαταστάσεις σε απομονωμένα σπίτια και αγροικίες, δεν υπάρχουν ακόμα αξιόλογης κλίμακας βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε καμία ανεπτυγμένη τεχνολογικά και οικονομικά χώρα»

Αυτός ο υπολογισμός του «φωτοβολταϊκού» κόστους ως δεκαπλάσιου και εικοσαπλάσιου μιας συμβατικής θερμικής παραγωγής, ηχεί κάπως υπερβολικός. Το κόστος είναι μια έννοια «ρελατιβιστική», που τελεί σε συνάρτηση με διάφορους παράγοντες, όπως είναι η κλίμακα παραγωγής, η τεχνολογία παραγωγής, η διαθεσιμότητα εδαφών και εργατικής δύναμης κλπ. Κι ακόμη το κόστος μπορεί να εκτιμηθεί όχι μόνο με βάση τον σημερινό οικονομικό ορίζοντα, αλλά και με τις εξελίξεις που μπορεί εύλογα να πιθανολογηθούν, όπως επίσης και με βάση εξωοικονομικά κριτήρια «ποιότητας ζωής».

Στο δια ταύτα λοιπόν : Η κυβέρνηση επικαλείται την οικονομική κρίση υπονομεύοντας την αξιοπιστία του Κράτους και απεμπολώντας ένα σημαντικό τεχνολογικό άνοιγμα στο μέλλον. Κι ακόμη παρέχει ένα επί πλέον δείγμα παράκαμψης των αιτημάτων ποιότητας ζωής – για την προστασία του κλίματος, για την τοπική μείωση της ρύπανσης….Είναι φανερό ότι η «παράκαμψη» αυτή θα φέρει και άλλες παρακάμψεις – στην Παιδεία, στον Πολιτισμό, στην Χωροταξία, στη διαχείριση του τοπίου κλπ. - εκτός αν υπάρξουν σοβαρές κοινωνικές αντιστάσεις….

ΦΕΡΧΟΪΓΚΕΝ

Οι πολιτικοί που μετά την έξοδό τους από τον στίβο της πολιτικής απασχολούνται σε διάφορες ακριβοπληρωμένες «θεσούλες» , εγείρουν οπωσδήποτε ερωτηματικά όσον αφορά τη σχέση της ενεργού πολιτικής ζωής τους με τους νέους συνεργάτες ή «εργοδότες» τους. Στη κατηγορία αυτών των πολιτικών υπάγεται ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνυ Μπλαιρ όπως και ο πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρτ Σρέντερ - που είχε μάλιστα την ιδιαιτερότητα να εξασφαλίσει για τον εαυτό του μια «ιδιωτική θέση» συμβούλου σε Γερμανορωσικά ενεργειακά θέματα, προκαλώντας δηλητηριώδη σχόλια εναντίον του. Στη χώρα του και διεθνώς…

Το νέο επεισόδιο στο σήριαλ των «πρώην» που μετέχουν σε καλά αμειβόμενες εργασίες ιδιωτικού χαρακτήρα αφορά τον Επίτροπο Γκύντερ Φερχόϊγκεν, που μετά τη λήξη της θητείας του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έσπευσε να εξασφαλίσει παχυλό «μεροκάματο» ως σύμβουλος στην Ένωση Επιμελητηρίων και Χρηματιστηρίων Εμπορευμάτων της Τουρκίας(ΤΟDD)…Η υπόθεση της χρονικά κοντινής αποχώρησης από την ΕΕ και της πρόσληψης από την τουρκική TODD, προκάλεσε ερώτηση της Κυπρίας ευρωβουλευτίνας του ΔΗΚΟ Αντιγόνης Παπαδοπούλου, που όμως απαντήθηκε αρνητικά από τον Πρόεδρο της Κομισιόν Ζ.Μ. Μπαρόζο.

Οι διαχρονικές φιλοτουρκικές θέσεις του κ. Φερχόϊγκεν είχαν οπωσδήποτε διάρκεια και βάθος – και είναι σίγουρο πως ελήφθησαν υπόψη από τον νέο εργοδότη του στο βιογραφικό του σημείωμα . Σε όλη όμως αυτή την πορεία, πολλοί από όσους στρατεύθηκαν ενάντια στο αποικιακό σχέδιο Ανάν μέχρι την απόρριψή του (Απρίλιος 2004), θα πρέπει να εγχάραξαν στη μνήμη τους τις ΛΥΣΣΩΔΕΙΣ παρεμβάσεις του Φερχόϊγκεν κατά της ελληνοκυπριακής και ελληνικής πλευράς…Επρόκειτο για κάτι περισσότερο από απλή συνέπεια, πολιτική εμμονή, αίσθηση διακινδύνευσης υπέρτερων συμφερόντων, αγωνία για το μέλλον της ευρωπαϊκής ιδέας κλπ. κλπ. Όχι, επρόκειτο περί κανονικής ΛΥΣΣΑΣ.

Ανακαλώ στη μνήμη μου την κουασιμόδικη φάτσα του κ. Επιτρόπου εκείνης της περιόδου, σε μια από τις πολλές εξωτερικεύσεις του. Και σκέπτομαι πως μερικές φορές η Ιστορία συναινεί με το στερεότυπο της κινηματογραφικής βιομηχανίας, συζευγνύοντας την ασχήμια με το κακό….

ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ

Το παρακάτω γράμμα προς το ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ λέει πολλά. Δεν στέκεται μόνο σε ένα σκάνδαλο εκποίησης ελληνικής γης με αποικιακούς όρους, αλλά επίσης «σημαδεύει» το τουριστικό μοντέλο και την γενικότερη εγκατάλειψη ή κακοδιαχείριση του εδαφικού κεφαλαίου της χώρας . Ας το διαβάσουμε λοιπόν κι ας το προσέξουμε, έστω κι αν δεν μας είναι γνωστό το όνομα του συντάκτη:

　

ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ; ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΑΝΕ;

Αγαπητοί φίλοι του Δικτύου Αιγαίου, επειδή τούτες τις χαλεπές ημέρες που διανύουμε σαν λαός και έθνος αισθανθήκαμε ότι οι ξένοι μάς έχουν πάρει στο ψιλό

-μιας και μέσα σε άλλες αθλιότητες ακούστηκε και η προτροπή να πουλήσουμε τα νησιά μας για να ξεχρεώσουμε- σας ενημερώνουμε ότι μετά από σχετική έρευνα για μελλοντικό τεύχος της Εύπλοιας διαπιστώσαμε ότι η Ελλάδα πωλείται επισήμως τουλάχιστον εδώ και 20 χρόνια. Τι να πρωτοθυμηθούμε, τον πολιτικό άνδρα Μητσοτάκη, που επί πρωθυπουργίας του έβγαλε στο σφυρί αρκετά μικρά νησιά ή

την ανοχή του ελληνικού κράτους απέναντι σε δεκάδες ιδιώτες, φερόμενους ως ιδιοκτήτες νησιών επειδή έχουν στην κατοχή τους κάποια κουρελόχαρτα που τα ονομάζουν τίτλους ιδιοκτησίας (τούρκικα φιρμάνια κλπ) και οι οποίοι πουλάνε τα νησιά; Μάλλον άχρηστη μας είναι λοιπόν η συμβουλή των ξένων.

Εμείς, όμως, πονάμε το ίδιο όταν η αγροτική γη αλλάζει χρήση και οικοπεδοποιείται ή όταν οι δασικές εκτάσεις αποχαρακτηρίζονται με παράνομες μεθόδους για να χτιστούν. Το Δίκτυο Αιγαίου έχει αγωνιστεί και αγωνίζεται για να αποτραπεί η παράνομη δημιουργία οικισμών στα νησιά. Στη Σύρο, για παράδειγμα, θέλησαν να χτίσουν εκατοντάδες διώροφα σπίτια με πισίνες, στον Χαρασσώνα, στο Ατσιγγανόκαστρο, στην Πάνω Μεριά (πλατύ Βουνί και, Κάμπος).

Δείτε παρακάτω σε πόσες περιοχές συμβαίνει αυτό στις μέρες μας, σε όλα τα παράλια και ειδικά στα νησιά μας.

Δείτε στην Εύπλοια:

Πωλούνται Ελληνικά Νησιά

http://old.eyploia.gr

και στο διαδίκτυο:

Νησιά προς πώληση για Ροβινσώνες και Κροίσους

Σαράντα ιδιωτικά νησάκια διαθέτει η Χαλκιδική, με μέση τιμή πώλησης τα 10 εκατ. ευρώ

Ελληνικά νησιά για πώληση

Ελληνικά νησιά σε τιμή ευκαιρίας

Δρυμός και Κύθρο, Παραπόλα, Μακρή, Βελοπούλα,

Το σύμπλεγμα των Εχινάδων, Ασπρονήσι, Καρδιότισσα,

Σκυροπούλα, Πάτροκλος, Αρκούδι, Αλατάς, Δοκός

http://www.makthes.gr/index.php?name=NewsHYPERLINK "http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=6841"&HYPERLINK "http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=6841"file=articleHYPERLINK "http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=6841"&HYPERLINK "http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=6841"sid=6841

http://anatakti.wordpress.com/2009/12/04/greek-islands/

http://www.aiare.gr/InteratticaGRpages/interattica-gr.html.

http://www.ithacanews.gr/index.php?

http://pili-space.com/content/view/149/2/lang,greek/

　

　

ΧΑΤΖΗΝΙΚΟ-ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ

Ο κ. Χατζηνικολάου «αρπάζεται» σε τηλεοπτική εκπομπή του ΑΛΦΑ (15.9.2010) με τον εκπρόσωπο των φορτηγών βυτιοφόρων κ. Τζωρτζάτο. Για την ακρίβεια, είναι ο κ. Χατζηνικολάου αυτός που περνάει σε κατάσταση έκρηξης και παρουσιάζεται με ένα στυλ εξαιρετικά οργίλο και ασυνήθιστο στις δημόσιες εμφανίσεις του. Έχοντας αυτούς τους τρόπους, παρεμποδίζει τον συνομιλητή του να πει την άποψή του, καταγγέλλει τους ιδιοκτήτες βυτιοφόρων ως Μαφία, αναφέρεται σε ιδιοκτήτες που κατέχουν μέχρι και 20 άδειες, κι ακόμη μιλάει ανοιχτά για συνεννόηση των ιδιοκτητών βυτιοφόρων με την κ. Παπαρήγα του ΚΚΕ !

Ο δημοσιογράφος που παρεμποδίζει την έκφραση γνώμης του αντίθετου μέρους φωνασκώντας και ουρλιάζοντας, ακόμη και αν το αντίθετο μέρος ανήκει στην Κόζα Νόστρα, παραβιάζει βάναυσα την δημοσιογραφική και δημοκρατική δεοντολογία . Παραβιάζει ακόμη τη δημοσιογραφική δεοντολογία όταν προβαίνει σε ισχυρισμούς εναντίον μιας συλλογικότητας και ενός πολιτικού κόμματος, χωρίς να καταθέτει ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία.

Το κυριότερο όμως θέμα που εγείρει η συγκεκριμένη τηλεοπτική κόντρα, είναι η «εξωφρενική» συμπεριφορά του κ. Χατζηνικολάου. Είναι το ερώτημα για το τι και ποιόν υπηρετούσε πραγματικά όλο αυτό το πάθος και η έκρηξη.

Ψυχολόγος δεν είμαι, αλλά είναι δύσκολο να πιστέψω ότι επρόκειτο για «ενδογενή» και φυσική αγανάκτηση. Περισσότερο μου φαίνεται πιθανό το ότι ο κ. Χατζηνικολάου εμφανίσθηκε ως «έξω- φρενών» για να υπηρετήσει τας γνωστάς «φρένας» - δηλαδή αυτών που έχουν δέσει τη χώρα στη μέγγενη του ΔΝΤ ….

ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Οι άνθρωποι δεν έχουν το θεό τους :

　　

Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων(ΟΠ) υποτίθεται ότι υπογράφει σχόλιο, που κατά τα άλλα κάνει ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος – ο Γιάννης Παρασκευόπουλος !

Η υπόθεση μυρίζει παραγοντισμό, ανάλογο με αυτόν που εκδηλώθηκε με την συμπεριφορά του Νίκου Χρυσόγελου : Ο οποίος και γνωστοποίησε προς κάθε κατεύθυνση τη συμμαχία των ΟΠ με τον Καμίνη στο Δήμο της Αθήνας, πολύ πριν παρθεί οποιαδήποτε απόφαση από τους ΟΠ ! Και ο οποίος δεν υπέστη καμία απολύτως κύρωση ή δημόσια αποδοκιμασία για τη συμπεριφορά του !

Παρ’ όλα όμως αυτά, ας ακούσουμε το σχόλιο του ΓΠ :

　

　

"Δε μας εκπλήσσει που ο πρωθυπουργός εκφράζει την οικουμενική επιδίωξη του 　χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος, να προωθήσει λογικές δημοψηφίσματος 　　

κεντρικής πολιτικής στις εκλογές για την αυτοδιοίκηση: δύσκολα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο από τα κόμματα που απέτυχαν δραματικά να δώσουν χώρο στην τοπική δημοκρατία. Η πρόκληση για τις εκλογές του Νοεμβρίου είναι, παράλληλα με την οργή των πολιτών, να αναδειχθούν βιώσιμες τοπικές απαντήσεις για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση, και να τεθούν οι βάσεις για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, στηριγμένο πρώτα από όλα στην αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών, όπου η αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να έχει ζωτικό ρόλο"

.

　

Ένθερμη λίαν η δήλωσις του ΓΠ, όμως η υπέρ αυτοδιοίκησης συνηγορία του ίδιου και των όποιων ΟΠ , ελάχιστα θα ακουσθεί σε ένα συνασπισμό δομημένο ειδικά για τη κατασκευή συναινέσεων στις πολιτικές ΠΑΣΟΚ-ΔΝΤ .

Εξ άλλου το μεγάλο ζήτημα έγκειται στο κατά πόσο το πλαίσιο

«ΔΝΤ και εξαρτημένων δυνάμεων», θα αφήσει περιθώρια για πολιτικές ποιότητας ζωής και προστασίας του περιβάλλοντος.Γιατί είναι βέβαιο ότι η οποιαδήποτε «αυτοδιοικητική προσέγγιση»

θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις πολιτικές υποβάθμισης της ποιότητας ζωής ή παράδοσής τους στην διάκριση των μεγαλοεπενδυτών, που επιχειρεί να προσελκύσει η κυβέρνηση…

　

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Αναμοχλεύουν την υπόθεση της απόσυρσης οχημάτων- ποιοι άλλοι; - μα φυσικά οι εισαγωγείς αυτοκινήτων, με την ιδεολογική κάλυψη παραγόντων της δημοσιογραφίας. Τα ΝΕΑ στις 9.9.10 αναφέρονται σε κάποιες προθέσεις κυβερνητικών κύκλων, για την επαναφορά της απόσυρσης. Ο δε πρόεδρος του Συνδέσμου Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων (ΣΕΑΑ) συνεντευξιάζεται στον σταθμό ΒΗΜΑ 99,5, όπου γνωστοποιεί την μείωση των αγορών καινούριων ΙΧ κατά 45-50% και την εξ αυτού απώλεια φορολογικών εσόδων για το κράτος - 700 περίπου εκατ. Ευρώ. Ο πρόεδρος του ΣΕΑΑ (Γιώργος Βασιλάκης) αναφέρεται στον σχετικά χαμηλό βαθμό αντικατάστασης των παλιών οχημάτων από νέα στην Ελλάδα, στην υπερφορολόγηση του ΙΧ και στην ανάγκη επαναπροσανατολισμού της φορολόγησης, με κριτήριο την παραγόμενη ρύπανση μάλλον παρά τα κυβικά.

Ο εκπρόσωπος των εισαγωγέων λέει πολλά στη συνέντευξή του, όμως δεν λέει τίποτε για την διαχρονική καταβύθιση του εμπορικού ισοζυγίου μέσω των εισαγωγών οχημάτων. Δεν λέει τίποτε για την ανάγκη ενίσχυσης της εγχώριας επισκευαστικής βιομηχανίας (συνεργείων) μέσω της παράτασης της μέσης διάρκειας ζωής των οχημάτων. Δε λέει τίποτε για την ανάγκη της συνετής και μακρόχρονης συντήρησης των μηχανών και των κάθε είδους συσκευών, αντί της σπάταλης απόρριψής τους στο περιβάλλον.

Το καταπληκτικότερο όλων είναι ότι η κυβέρνηση φαίνεται να ανοίγει διάλογο με τους υποστηρικτές τέτοιων επιλογών, όντας έτοιμη να χρησιμοποιήσει ανάλογα με το παρελθόν «οικολογικά» προσχήματα – όπως αυτά που εκστόμιζε ο παλιός ΠΕΧΩΔΕ κ . Σουφλιάς.

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την πτώση του εισαγωγικού κλάδου εφαρμόζοντας μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης κάποιων φυσικών προσώπων και παροχής δυνατοτήτων απασχόλησης σε αυτούς που «εξώσθηκαν» από τις επιχειρήσεις. Όμως η επικίνδυνη λογική που τείνει να ακολουθήσει, διαιωνίζει το πρόβλημα του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου. Αναρωτιέμαι, αν πίσω από τις διαφαινόμενες κυβερνητικές τάσεις, υποβόσκουν άδηλες διεθνείς εξαρτήσεις και συναλλαγές – όπως αυτές που κατά καιρούς βγαίνουν στη φόρα, χωρίς όμως να θεραπεύουν τη σπατάλη των δημόσιων πόρων σε εξοπλισμούς από τη Γερμανία…

　

ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ;

Διαβάζω δυο άρθρα στην ΑΥΓΗ σχετικά με τη Σαμοθράκη, με κύριο αλλά όχι και μοναδικό θέμα το πως πάνε στο μακρινό αυτό νησί. Το διάβασμά μου είναι «κατόπιν τουριστικής σαιζόν» - κατόπιν εορτής που λέμε- αλλά δεν πειράζει: Εξ άλλου δεν υπάρχει νηφαλιότερος χρόνος για σκέψεις επί του τουρισμού από τον Χειμώνα….

Το ένα λοιπόν άρθρο είναι γραμμένο (5.9.2010) από την Λίλα Λεοντίδου, καθηγήτρια Γεωγραφίας και Ευρωπαϊκού πολιτισμού στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, έχει δε σαν τίτλο:
«Θάσος-Σαμοθράκη : 7 ώρες και 150 ευρώ….» Ο τίτλος υπονοεί πολλά, αφήνοντας ακάλυπτο μόνο εκείνο το κομμάτι του άρθρου που αναφέρεται στα κάλλη του νησιού :

«
Η αγκαλιά της Σαμοθράκης μαγνητίζει και παρηγορεί : βάθρες, ιερά των μεγάλων θεών, δάση, μυστήρια, παραλίες με πλατάνια, βυθοί με ερείπια αρχαίων πολιτισμών, η αύρα της Νίκης του …Λούβρου των Παρισίων!»
Σύμφωνα με την ανάλυση της ΛΛ, το κόστος της προσέγγισης στη Σαμοθράκη είναι μεγάλο, όμως μεγάλο είναι και το όφελος από την απόλαυσή της. Έχοντας επισκεφθεί την Σαμοθράκη τρεις φορές και μάλιστα για αρκετές ημέρες, ο υποφαινόμενος θα έλεγε : Αν αυτή την απόλαυση την δει κανείς «ολιστικά», με ένα γενναίο «ξεκοκάλισμα» όλων των στοιχείων ενδιαφέροντος, τότε το κλάσμα «όφελος δια του κόστους» θα ήταν πολύ- μα πολύ μικρό…
Το άλλο άρθρο είναι της βουλευτίνας ***** του ΣΥΡΙΖΑ Λίτσας Αμανατίδου Πασχαλίδου και δημοσιεύθηκε στις 27.8.2010 . Το άρθρο αναφέρεται επίσης στα προβλήματα της συγκοινωνίας του νησιού, στην μονοπωλιακή διαχείριση της θαλάσσιας συγκοινωνίας από έναν επιχειρηματία, στην κάμψη της τουριστικής ζήτησης τα δυο τελευταία χρόνια. Η αναφορά της βουλευτίνας εμπεριέχει στοιχεία γνώριμα και από άλλες προσεγγίσεις τουριστικών χώρων : Όπως είναι η ανάγκη της χρονικής διεύρυνσης της τουριστικής σαιζόν, η ανάδειξη όλων των στοιχείων ενδιαφέροντος του νησιού, η ανάπτυξη της παραγωγικής του δομής και ιδιαίτερα της κτηνοτροφίας.

Και ενώ όλα αυτά ηχούν φιλικά με τις ανάγκες εγχώριων και ξένων
«χρηστών» της Σαμοθράκης, απουσιάζει η έκθεση κάποιων προβλημάτων που η επίλυσή τους θα μπορούσε να κάνει το χώρο πιο ελκυστικό . Που θα μπορούσε να ενισχύσει το κριτικό πνεύμα της τοπικής κοινωνίας και να αυξήσει τις πιέσεις ενάντια στη συγκοινωνιακή κερδοσκοπία και δυσλειτουργία : Λόγου χάρη η κόπια της περίφημης «Νίκης της Σαμοθράκης», του αγάλματος που αγοράστηκε το 1863 από τον Γάλλο Πρόξενο Σαμπουαζώ από τους Τούρκους για να μεταφερθεί στο Λούβρο. Η κόπια είναι εκτεθειμένη στον αρχαιολογικό χώρο των Καβείριων Μυστηρίων και είναι ένα άθλιο κατασκεύασμα, που προξενεί θλιβερή εντύπωση σε όσους έχουν δει το πρωτότυπο στο Λούβρο…
Ακόμη πιο σημαντικό πρόβλημα είναι η κατάντια του όρους Σάος(Φεγγάρι) – με το επιβλητικό υψόμετρο των 1664 μέτρων και τη μοναδική θέα προς την Ίμβρο και το Βόσπορο. Εδώ η ανεξέλεγκτη βόσκηση έχει εξαλείψει όλα τα νεαρά άτομα της βελανιδιάς, που είναι κυρίαρχο δένδρο στο συγκεκριμένο ορεινό συγκρότημα. Στην πορεία προς την κορυφή του
«Φεγγαριού» ανακαλύπτει κανείς ότι το δάσος είναι ένα δασικό γηροκομείο, ότι οι κατσίκες είναι πανταχού παρούσες, ότι η επιλογή της βοσκήσιμης ύλης από αυτές έχει σαν συνέπεια την ανάπτυξη των λιβαδιών της φτέρης(που είναι μη φαγώσιμη….)και την υποβάθμιση της φυτικής ποικιλότητας του χώρου…

Έχοντας κατά νου την μεγάλη απώλεια του Δάσους της Πρέβελη, και παρακολουθώντας τις απόψεις που αναπτύσσονται για την επιτάχυνση της αναγέννησής του στον δικτυακό τόπο PEEGEP, σκέπτομαι ότι θα ήταν πραγματικά ανατριχιαστική η πιθανότητα της απώλειας του αρχέγονου δάσους βελανιδιάς στο όρος Σάος, από την συνεργηστική δράση της υπερβόσκησης και μιας τυχαίας πυρκαγιάς…

Στο δια ταύτα λοιπόν : Ο καιρός γαρ του επόμενου καλοκαιριού εγγύς…Καλό θα ήταν να πουν κάποιοι «στα ίσια» στην τοπική κοινωνία, ότι σε σχέση με το χειρότερο που βιώνουν τώρα, μπορεί να υπάρξει και το χειροτερότερο, αν δεν αποδεχτούν κάποιους περιορισμούς. Ότι υπάρχει ένας συλλογικός πλούτος, που χρειάζεται συλλογική προστασία….
　

　
Σημειώσεις
H φωτογραφία είναι του Γιάννη Κοφινά από τα υψίπεδα του Ολύμπου....

*****
Ο λαός μας μίλαγε παλιά για βουλευτίνες, σωφερίνες, εισπρακτορίνες κλπ., μέχρι που οι σοφολογιότατοι απεφάνθησαν υπέρ μιας άλλης «ορθότητας»…Συνέβη και εδώ κάτι αντίστοιχο με την γραφή των ξενικών ονομάτων, που κάποια στιγμή κάποιοι απεφάσισαν να μας κοινοποιήσουν την «ορθή γραφή»(ορθογραφία), αντικαθιστώντας το Σαίξπηρ με το «Σέξπιρ», το πάρτυ με το «πάρτι» και το τραίνο με το «τρένο» , παραγνωρίζοντας την εγγύτητα της παραδοσιακής γραφής με την ξενόγλωσση ορθογραφία :Shakespeare, party, train.