ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

 

H Πρόεδρος  της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ξεκίνησε τη θητεία της με άριστους οιωνούς.

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Παρέστη στην έπαρση της σημαίας στην Ακρόπολη, μετέβη στο Πεντάγωνο, μίλησε με αξιωματικούς φρουρούς των συνόρων μας, τους εμψύχωσε, έκανε λόγο για έναν νέο πατριωτισμό. Με το διάγγελμά της προχθές βράδυ για την εθνική επέτειο φάνηκε να κερδίζει τις εντυπώσεις. Με λόγο κοφτό, ύφος συνεσταλμένο, πρόσωπο αποφασιστικό, απέσπασε καταρχάς θετικά σχόλια από τους πολίτες. Άρεσε και σε εμάς.

Ωστόσο, τα φαινόμενα απατούν. Μελετώντας εκ των υστέρων το γραπτό κείμενο των μηνυμάτων που απηύθυνε με την ευκαιρία της εθνικής επετείου προς τους απόδημους Ελληνες (23/3/2020) και προς τον ελληνικό λαό (24/3/2020), διαπιστώσαμε με οδυνηρή έκπληξη ότι η κυρία Σακελλαροπούλου προέβη σε παραλείψεις ασυγχώρητες για το αξίωμά της. Πλέον αυτών αποτάθηκε με άλλη γλώσσα στους απόδημους Ελληνες και άλλη γλώσσα στους γηγενείς κατοίκους της Ελλάδος. Πρωτοφανές να χρησιμοποιεί διπλή γλώσσα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να νομίζει πως δεν θα γίνει αντιληπτή!

Κωδικοποιούμε:

 1. Και από τα δύο μηνύματα-διαγγέλματα λείπει παντελώς η λέξη «έθνος». Στο μήνυμά της προς τους αποδήμους έχει χρησιμοποιήσει μερικά παράγωγά του («εθνική επέτειος», «εθνική κυριαρχία», «εθνικοί ευεργέτες»), στο μήνυμά της προς τον ελληνικό λαό τα έχει διαγράψει, πλην εξαιρέσεως. Όπως θα διαπιστώσετε από την αντιπαραβολή των κειμένων, η λέξη «επέτειος» στο διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό δεν συνοδεύεται από το επίθετο «εθνικός», ενώ η εθνική μνήμη καλείται «συλλογική». Και βεβαίως δεν υπάρχει πουθενά η λέξη «έθνος». Λυπούμεθα για το σχόλιο, αλλά κουτοπονηριές… χαμηλοβλεπούσης.

2. Στο κείμενο προς τους αποδήμους η κυρία Σακελλαροπούλου αναφέρεται στον «οθωμανικό ζυγό». Στο κείμενο προς τον ελληνικό λαό διαγράφει τη λέξη «ζυγός» και την αντικαθιστά με την ηπιότερη λέξη «δεσποτισμός», που απηχεί το ρεύμα εκείνο των αναθεωρητών της Ιστορίας που προπαγανδίζουν ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ανεκτική και φιλική προς τους υπόδουλους Έλληνες.

3. Στο μήνυμα προς τους αποδήμους κάνει αόριστη αναφορά στην «επιθετική συμπεριφορά γειτονικών κρατών», χωρίς να τολμά να κατονομάσει την Τουρκία. Στο διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό κάνει μνεία στην «επιθετικότητα της Τουρκίας», λέξη απολύτως χλιαρή για να περιγράψει αυτό που έκαναν οι Τούρκοι με τις παραβιάσεις πάνω από το Αιγαίο χθες.

4. Τόσο στο μήνυμά της προς τους αποδήμους όσο και στο διάγγελμά της προς τον ελληνικό λαό η Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέφυγε να κάνει την παραμικρή αναφορά στα εθνικά θέματα, σπάζοντας την παράδοση των προκατόχων της Κωνσταντίνου Καραμανλή, Χρήστου Σαρτζετάκη, Κωστή Στεφανόπουλου, Κάρολου Παπούλια και Προκόπη Παυλόπουλου. Ο κορωνοϊός δεν μπορεί να είναι άλλοθι για να παραλείπει κανείς αναλυτικές αναφορές τουλάχιστον στα ελληνοτουρκικά (Αιγαίο, Κύπρος).

Για να μην πούμε και στις προϋποθέσεις παροχής στήριξης στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την Ε.Ε. (ελληνική μειονότητα Βορείου Ηπείρου, περιουσίες, Τσάμηδες). Η επανάληψή τους είναι υποχρεωτική για τον αρχηγό του κράτους. Ως έναν βαθμό μπορεί να μην είναι το βασικό θέμα που απασχολεί τους Έλληνες σήμερα, αλλά τα διαγγέλματα τα διαβάζουν και στην Άγκυρα και στα Τίρανα. Και εξάγουν τα συμπεράσματά τους.

Τελευταίο, αλλά όχι έλασσον. Η κυρία Πρόεδρος απέφυγε και στα δύο κείμενα της -μήνυμα και διάγγελμα- α) να κάνει αναφορά στον ρόλο της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας στην Επανάσταση, β) να κάνει αναφορά στους ήρωες της Επανάστασης, υπακούοντας στη νέα προσέγγιση που μας ετοιμάζεται προς σερβίρισμα εν όψει του εορτασμού των 200 ετών, γ) σε αντίθεση με τους προκατόχους της, να κάνει αναφορά στον Καποδίστρια, στον Ρήγα και τον Κοραή. Για να μην την παρεξηγήσουν ως προς τον Καποδίστρια, να υποθέσουμε οι διπλωμάτες που τηλεδιασκέπτεται;

Ειλικρινώς λυπούμεθα. Η στήλη μας ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή ότι θα στηρίξει τη νέα Πρόεδρο, γιατί αυτό επιβάλλεται από το αξίωμά της. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα κλείσουμε τα μάτια στον προεδρικό αναθεωρητισμό και στους δισταγμούς που απορρέουν από αυτόν. Οι Έλληνες θέλουν Πρόεδρο «λιοντάρι», όχι τρομαγμένο περιστέρι.