του Απόστολου Αποστολόπουλου
ου
ου
Η βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ έπιασε κυριολεκτικά στον ύπνο όλους στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Τόσο δεν το πίστευαν που κανείς δεν ήταν έτοιμος να παραδεχθεί ότι έχασαν. Αν ο κόσμος διαπιστώσει ότι επιμένουν αλαζονικά στην ίδια γραμμή, είναι πολύ πιθανόν η τιμωρία των ευρωεκλογών να μετατραπεί σε αποβολή διαρκείας στις εθνικές εκλογές.
Οι ανακουφιστικές «διαπιστώσεις» ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «εξασφάλισε» για τον εαυτό του τη θέση του άλλου πυλώνα στο δικομματικό σύστημα, επειδή κράτησε ένα πυρήνα δυνάμεων, μπορεί να αποδειχθούν απατηλές. Υπάρχει η απότομη κατάρρευση, υπάρχει και η σταδιακή απαξίωση. Όπως συμβαίνει με την πορεία από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΙΝΑΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πιστούς οπαδούς αλλά περιστασιακούς ψηφοφόρους.
Το νέο πολιτικό σκηνικό μετά τις εθνικές εκλογές έχει ένα κίνδυνο, ορατό από τώρα. Η νέα κυβέρνηση, μονοκομματική ή όχι, της ΝΔ έχει μπροστά της δυσεπίλυτα προβλήματα οικονομικά και εθνικά. Η τουρκική απειλή είναι σημαντική αλλά ίσως δεν είναι η πιο επικίνδυνη. Επειδή οι κινήσεις του Ερντογάν εξαρτώνται, εν πολλοίς, από τις διαθέσεις, τις βλέψεις, τους στόχους, των υπερκείμενων Δυνάμεων με ισχυρό λόγο στην περιοχή. Ως τώρα ο Ερντογάν δεν έχει παραβιάσει ρητές ή άρρητες επιθυμίες των ΗΠΑ, της Γερμανίας και φυσικά της Ρωσίας. Η Ελλάδα είναι εκ νέου πεδίο ανταγωνισμού τους.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιμείνει να μην παραδέχεται την βαριά ήττα και νομίζει ότι «μπόρα είναι θα περάσει» μπορεί να πάψει να θεωρείται εναλλακτικός πόλος πριν καν το καταλάβει. Άλλωστε δεν είδε κάποια αξιόλογη στήριξη ούτε από τις ΗΠΑ αν και προσκολλήθηκε με θρησκευτική προσήλωση στις επιθυμίες της Ουάσιγκτον στο Σκοπιανό, χωρίς αντάλλαγμα όπως αποδείχθηκε. Αλλά ούτε από την ΕΕ, τη Γερμανία ή έστω τη Γαλλία. Με απλά λόγια του γύρισαν την πλάτη ή, αλλιώς, τον άδειασαν στην ψύχρα.
Η νέα κυβέρνηση, με άλλα λόγια, μπορεί να βρεθεί με ένα αντίπαλο ημιθανή και αυτό δεν είναι καλό ούτε για την ίδια ούτε για τη χώρα. Θυμίζει, χωρίς να το θέλει η νέα κυβέρνηση, το γνωστό «μετά από μένα ο κατακλυσμός».
Οι ανακουφιστικές «διαπιστώσεις» ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «εξασφάλισε» για τον εαυτό του τη θέση του άλλου πυλώνα στο δικομματικό σύστημα, επειδή κράτησε ένα πυρήνα δυνάμεων, μπορεί να αποδειχθούν απατηλές. Υπάρχει η απότομη κατάρρευση, υπάρχει και η σταδιακή απαξίωση. Όπως συμβαίνει με την πορεία από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΙΝΑΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πιστούς οπαδούς αλλά περιστασιακούς ψηφοφόρους.
Το νέο πολιτικό σκηνικό μετά τις εθνικές εκλογές έχει ένα κίνδυνο, ορατό από τώρα. Η νέα κυβέρνηση, μονοκομματική ή όχι, της ΝΔ έχει μπροστά της δυσεπίλυτα προβλήματα οικονομικά και εθνικά. Η τουρκική απειλή είναι σημαντική αλλά ίσως δεν είναι η πιο επικίνδυνη. Επειδή οι κινήσεις του Ερντογάν εξαρτώνται, εν πολλοίς, από τις διαθέσεις, τις βλέψεις, τους στόχους, των υπερκείμενων Δυνάμεων με ισχυρό λόγο στην περιοχή. Ως τώρα ο Ερντογάν δεν έχει παραβιάσει ρητές ή άρρητες επιθυμίες των ΗΠΑ, της Γερμανίας και φυσικά της Ρωσίας. Η Ελλάδα είναι εκ νέου πεδίο ανταγωνισμού τους.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιμείνει να μην παραδέχεται την βαριά ήττα και νομίζει ότι «μπόρα είναι θα περάσει» μπορεί να πάψει να θεωρείται εναλλακτικός πόλος πριν καν το καταλάβει. Άλλωστε δεν είδε κάποια αξιόλογη στήριξη ούτε από τις ΗΠΑ αν και προσκολλήθηκε με θρησκευτική προσήλωση στις επιθυμίες της Ουάσιγκτον στο Σκοπιανό, χωρίς αντάλλαγμα όπως αποδείχθηκε. Αλλά ούτε από την ΕΕ, τη Γερμανία ή έστω τη Γαλλία. Με απλά λόγια του γύρισαν την πλάτη ή, αλλιώς, τον άδειασαν στην ψύχρα.
Η νέα κυβέρνηση, με άλλα λόγια, μπορεί να βρεθεί με ένα αντίπαλο ημιθανή και αυτό δεν είναι καλό ούτε για την ίδια ούτε για τη χώρα. Θυμίζει, χωρίς να το θέλει η νέα κυβέρνηση, το γνωστό «μετά από μένα ο κατακλυσμός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου