του Σάββα Ιακωβίδη*
Η τουρκοφρενής διζωνική αντιστρατεύεται τις τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες και ακυρώνει την αξιοπιστία της Κυπριακής Δημοκρατίας τουλάχιστον έναντι του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θέλει «ασφάλεια και σταθερότητα»; Ας προετοιμάζεται για πόλεμο!
Κάθε σοβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση έχει δύο μείζονες στόχους: Πρώτον, την ασφάλεια του κράτους και των πολιτών έναντι εσωτερικών και, κυρίως, εξωτερικών κινδύνων και απειλών. Δεύτερον, την δι’ όλων των μέσων υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων του τόπου. Η Κύπρος βρίσκεται στην πλέον ασταθή, επικίνδυνη και εύφλεκτη περιοχή του κόσμου. Μετά τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη», η οποία κατάντησε «αραβικός σκληρός χειμώνας» και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Συρία, οι εξελίξεις στην περιοχή είναι τόσο ραγδαίες, ώστε απαιτείται ικανότητα άριστου πολιτικού ακροβάτη και δεινού διπλωμάτη για να είναι σε θέση ένας ηγέτης να αναλύει, να ερμηνεύει και να αποφασίζει ανάλογα.
Η Κύπρος κατέχεται από την Τουρκία από το 1974. Στοιχειώδης πολιτικός σχεδιασμός και διπλωματική προβλεπτικότητα επέβαλλαν όπως η εκάστοτε κυβέρνηση έχει τις δύο πιο πάνω προτεραιότητες ως κορωνίδα μιας μακράς πνοής πολιτικής, η οποία να στοχεύει στην απελευθέρωση του τόπου και την απαλλαγή του από τον Αττίλα. Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι οι κατ’ εξοχήν εγγυητές της ασφάλειας, της σταθερότητας και της υπεράσπισης των συμφερόντων της Κύπρου.
Ανέκαθεν, όλοι οι Πρόεδροι και όλες οι κυβερνήσεις υποτίμησαν, σε βαθμό ασύγγνωστου πολιτικού κακουργήματος, την άμυνα του τόπου. Μέχρι σήμερα, οι πολίτες εισέφεραν πέραν των 3,5 δισ. αλλά άμυνα δεν έχουμε και η Εθνική Φρουρά είναι εξουθενωμένη. Ακόμα και ο μ. Γλ. Κληρίδης, ο οποίος παρήγγειλε τους ρωσικούς πυραύλους S-300, το έπραξε, πρώτον, υποτιμώντας ότι η Κύπρος ανήκει στη σφαίρα επιρροής των Αγγλοαμερικανών και παραγνωρίζοντας τις αντιδράσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας. Δεύτερον, μπλόφαρε για να επιδιώξει λύση του Κυπριακού και απέτυχε.
Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκαν τρία κρίσιμης σημασίας γεγονότα. Πρώτον, Τάσσος, Χριστόφιας και Αναστασιάδης καθόρισαν την κυπριακή ΑΟΖ σε συνάρτηση προς το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τον Λίβανο (εκκρεμεί ακόμα το «ναι» της Βηρυτού) και ορθά συνέπηξαν τριμερείς και τετραμερείς συμμαχίες με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία. Δεύτερον, στην κυπριακή ΑΟΖ ανακαλύφθηκε φυσικό αέριο, ενώ εταιρείες-κολοσσοί διεξάγουν έρευνες με ακόμα πιο ενθαρρυντικές προοπτικές για νέα, πλούσια κοιτάσματα. Τρίτον, η υπογραφή από την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού EastMed. Όπως ήταν αναμενόμενο, η κατοχική Τουρκία εξαγριώθηκε και καθημερινά απειλεί και προκαλεί στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ.
Εξαιτίας των πιο πάνω εξελίξεων, θα ανέμενε κανείς ότι η κυβέρνηση θα μεριμνούσε για την τάχιστη ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς, αν μη τι άλλο για την προστασία εξεδρών άντλησης φυσικού αερίου και εγκαταστάσεων στην ξηρά. Όπως ακριβώς έπραξε το Ισραήλ. Όταν το 2009 ανακαλύφθηκε φυσικό αέριο στο κοίτασμα Ταμάρ και ακολούθως στο Λεβιάθαν, το Ισραήλ διέθεσε αμέσως πέραν των 700 εκατ. δολαρίων και σχημάτισε ειδική δύναμη προστασίας, εξοπλισμένη με πυραύλους, ναυτικό και αεροπορία.
Τι έπραξε η κυπριακή κυβέρνηση; Ας μιλήσουν οι αριθμοί: Το 1995, επί προεδρίας Κληρίδη οι δαπάνες για την άμυνα ανέρχονταν στα 288 εκ. λίρες για να φτάσουν στα 350 εκ. λίρες το 1998 (πριν από τον ενταφιασμό των S-300 στο κρητικό κοιμητήριό τους). Σήμερα, παρά τις επικίνδυνες εξελίξεις στη μεσανατολική σκακιέρα, την αστάθεια και την εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα, η κυβέρνηση Αναστασιάδη προβλέπει για το 2019 μόλις 51,8 εκ. ευρώ για την άμυνα, για το 2020 μόνο 34,7 εκ. ευρώ και για το 2021 το γελοίο ποσό των 27,9 εκ. ευρώ. Και πότε αυτές οι ολέθριες για την άμυνα του τόπου, αποφάσεις; Πρώτον, ο Ν. Αναστασιάδης κομπάζει ότι η Κύπρος είναι δήθεν «πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας».
Ο Πρόεδρος και ο υπουργός των Οικονομικών (σεσημασμένοι εχθροί της άμυνας) επιμένουν να αγνοούν ότι, σταθερότητα και ασφάλεια πηγάζουν και στηρίζονται μόνο σε ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις και στη μαχητική ικανότητά τους να υπερασπίζονται τα πάτρια εδάφη και τα συμφέροντα της Κύπρου. Δεύτερον, πέρσι τον Φεβρουάριο, οι Τούρκοι εισέβαλαν στο θαλασσοτεμάχιο 3, το έθεσαν υπό τον έλεγχό τους και εμπόδισαν με τα πολεμικά πλοία τους το γεωτρύπανο της ιταλικής ΕΝΙ να διεξαγάγει έρευνες. Τρίτον, ποιος θα προστατεύει τον EastMed και τις εξέδρες και εγκαταστάσεις φυσικού αερίου;
Είναι εμφανές ότι, έστω και τώρα επείγει, πρώτον, η αναβίωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου, με την εμπλοκή του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Δεύτερον, να επαναρχίσουν κοινές ασκήσεις Ελλάδος-Κύπρου με συμμετοχή της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας και του ναυτικού. Τρίτον, να σχεδιαστεί Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ). Τέταρτον, τάχιστη οπλική ενίσχυση της ΕΦ με διάθεση των εισφορών των πολιτών μόνο για την άμυνα. Πέμπτον, η τουρκοφρενής διζωνική αντιστρατεύεται τις τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες και ακυρώνει την αξιοπιστία της Κυπριακής Δημοκρατίας τουλάχιστον έναντι του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θέλει «ασφάλεια και σταθερότητα»; Ας προετοιμάζεται για πόλεμο!'
*Αρθρογράφος στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Η τουρκοφρενής διζωνική αντιστρατεύεται τις τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες και ακυρώνει την αξιοπιστία της Κυπριακής Δημοκρατίας τουλάχιστον έναντι του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θέλει «ασφάλεια και σταθερότητα»; Ας προετοιμάζεται για πόλεμο!
Κάθε σοβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση έχει δύο μείζονες στόχους: Πρώτον, την ασφάλεια του κράτους και των πολιτών έναντι εσωτερικών και, κυρίως, εξωτερικών κινδύνων και απειλών. Δεύτερον, την δι’ όλων των μέσων υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων του τόπου. Η Κύπρος βρίσκεται στην πλέον ασταθή, επικίνδυνη και εύφλεκτη περιοχή του κόσμου. Μετά τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη», η οποία κατάντησε «αραβικός σκληρός χειμώνας» και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Συρία, οι εξελίξεις στην περιοχή είναι τόσο ραγδαίες, ώστε απαιτείται ικανότητα άριστου πολιτικού ακροβάτη και δεινού διπλωμάτη για να είναι σε θέση ένας ηγέτης να αναλύει, να ερμηνεύει και να αποφασίζει ανάλογα.
Η Κύπρος κατέχεται από την Τουρκία από το 1974. Στοιχειώδης πολιτικός σχεδιασμός και διπλωματική προβλεπτικότητα επέβαλλαν όπως η εκάστοτε κυβέρνηση έχει τις δύο πιο πάνω προτεραιότητες ως κορωνίδα μιας μακράς πνοής πολιτικής, η οποία να στοχεύει στην απελευθέρωση του τόπου και την απαλλαγή του από τον Αττίλα. Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι οι κατ’ εξοχήν εγγυητές της ασφάλειας, της σταθερότητας και της υπεράσπισης των συμφερόντων της Κύπρου.
Ανέκαθεν, όλοι οι Πρόεδροι και όλες οι κυβερνήσεις υποτίμησαν, σε βαθμό ασύγγνωστου πολιτικού κακουργήματος, την άμυνα του τόπου. Μέχρι σήμερα, οι πολίτες εισέφεραν πέραν των 3,5 δισ. αλλά άμυνα δεν έχουμε και η Εθνική Φρουρά είναι εξουθενωμένη. Ακόμα και ο μ. Γλ. Κληρίδης, ο οποίος παρήγγειλε τους ρωσικούς πυραύλους S-300, το έπραξε, πρώτον, υποτιμώντας ότι η Κύπρος ανήκει στη σφαίρα επιρροής των Αγγλοαμερικανών και παραγνωρίζοντας τις αντιδράσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας. Δεύτερον, μπλόφαρε για να επιδιώξει λύση του Κυπριακού και απέτυχε.
Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκαν τρία κρίσιμης σημασίας γεγονότα. Πρώτον, Τάσσος, Χριστόφιας και Αναστασιάδης καθόρισαν την κυπριακή ΑΟΖ σε συνάρτηση προς το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τον Λίβανο (εκκρεμεί ακόμα το «ναι» της Βηρυτού) και ορθά συνέπηξαν τριμερείς και τετραμερείς συμμαχίες με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ιορδανία. Δεύτερον, στην κυπριακή ΑΟΖ ανακαλύφθηκε φυσικό αέριο, ενώ εταιρείες-κολοσσοί διεξάγουν έρευνες με ακόμα πιο ενθαρρυντικές προοπτικές για νέα, πλούσια κοιτάσματα. Τρίτον, η υπογραφή από την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού EastMed. Όπως ήταν αναμενόμενο, η κατοχική Τουρκία εξαγριώθηκε και καθημερινά απειλεί και προκαλεί στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ.
Εξαιτίας των πιο πάνω εξελίξεων, θα ανέμενε κανείς ότι η κυβέρνηση θα μεριμνούσε για την τάχιστη ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς, αν μη τι άλλο για την προστασία εξεδρών άντλησης φυσικού αερίου και εγκαταστάσεων στην ξηρά. Όπως ακριβώς έπραξε το Ισραήλ. Όταν το 2009 ανακαλύφθηκε φυσικό αέριο στο κοίτασμα Ταμάρ και ακολούθως στο Λεβιάθαν, το Ισραήλ διέθεσε αμέσως πέραν των 700 εκατ. δολαρίων και σχημάτισε ειδική δύναμη προστασίας, εξοπλισμένη με πυραύλους, ναυτικό και αεροπορία.
Τι έπραξε η κυπριακή κυβέρνηση; Ας μιλήσουν οι αριθμοί: Το 1995, επί προεδρίας Κληρίδη οι δαπάνες για την άμυνα ανέρχονταν στα 288 εκ. λίρες για να φτάσουν στα 350 εκ. λίρες το 1998 (πριν από τον ενταφιασμό των S-300 στο κρητικό κοιμητήριό τους). Σήμερα, παρά τις επικίνδυνες εξελίξεις στη μεσανατολική σκακιέρα, την αστάθεια και την εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα, η κυβέρνηση Αναστασιάδη προβλέπει για το 2019 μόλις 51,8 εκ. ευρώ για την άμυνα, για το 2020 μόνο 34,7 εκ. ευρώ και για το 2021 το γελοίο ποσό των 27,9 εκ. ευρώ. Και πότε αυτές οι ολέθριες για την άμυνα του τόπου, αποφάσεις; Πρώτον, ο Ν. Αναστασιάδης κομπάζει ότι η Κύπρος είναι δήθεν «πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας».
Ο Πρόεδρος και ο υπουργός των Οικονομικών (σεσημασμένοι εχθροί της άμυνας) επιμένουν να αγνοούν ότι, σταθερότητα και ασφάλεια πηγάζουν και στηρίζονται μόνο σε ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις και στη μαχητική ικανότητά τους να υπερασπίζονται τα πάτρια εδάφη και τα συμφέροντα της Κύπρου. Δεύτερον, πέρσι τον Φεβρουάριο, οι Τούρκοι εισέβαλαν στο θαλασσοτεμάχιο 3, το έθεσαν υπό τον έλεγχό τους και εμπόδισαν με τα πολεμικά πλοία τους το γεωτρύπανο της ιταλικής ΕΝΙ να διεξαγάγει έρευνες. Τρίτον, ποιος θα προστατεύει τον EastMed και τις εξέδρες και εγκαταστάσεις φυσικού αερίου;
Είναι εμφανές ότι, έστω και τώρα επείγει, πρώτον, η αναβίωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου, με την εμπλοκή του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Δεύτερον, να επαναρχίσουν κοινές ασκήσεις Ελλάδος-Κύπρου με συμμετοχή της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας και του ναυτικού. Τρίτον, να σχεδιαστεί Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ). Τέταρτον, τάχιστη οπλική ενίσχυση της ΕΦ με διάθεση των εισφορών των πολιτών μόνο για την άμυνα. Πέμπτον, η τουρκοφρενής διζωνική αντιστρατεύεται τις τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες και ακυρώνει την αξιοπιστία της Κυπριακής Δημοκρατίας τουλάχιστον έναντι του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θέλει «ασφάλεια και σταθερότητα»; Ας προετοιμάζεται για πόλεμο!'
*Αρθρογράφος στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου