από το SIGMALIVE
Σήμερα έχουμε εκλογές στην Τουρκία. Οποιοσδήποτε και αν είναι ο νικητής, είτε από τον πρώτο είτε από το δεύτερο γύρο, η τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, στο Αιγαίο και στη Θράκη δεν θα αλλάξει. Μπορεί να αλλάξει η ρητορική ή οι μεθοδεύσεις. Όμως, ο στόχος της ομοσπονδίας ως οχήματος για την πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου, όπως το αξιώνουν οι Τούρκοι και καθορίζει το έγγραφο Γκουτέρες, θα είναι εκεί, εφόσον δεν υπάρχει σχέδιο Β. Και εφόσον η Τουρκία θέλει να καταστεί περιφερειακή δύναμη και δη θαλασσοκράτειρα, ελέγχοντας το νερό, τους αγωγούς του φυσικού αερίου και το ίδιο το δικό μας φυσικό αέριο της Κύπρου, είτε με είτε χωρίς λύση.
Το παλιό παραμύθι...
Συνεπώς, ο όποιος νέος κύκλος συνομιλιών για να έχει «επιτυχία» θα πρέπει να γίνουν δεκτοί οι τουρκικοί όροι. Το νέο, λοιπόν, λάθος ενδέχεται να είναι χειρότερο από τα προηγούμενα, διότι συνεχίζουμε την εξευμενιστική πολιτική, η οποία αποθρασύνει την Τουρκία. Υπάρχει και ο ισχυρισμός ότι θα πάμε σε συνομιλίες για να αποδειχτεί η τουρκική αδιαλλαξία. Παλιό παραμύθι. Το είχαν πει από τον Νοέμβριο του 2016. ΄Εφτασαν στο Κραν Μοντανά, αλλά ούτε κιχ για τις ευθύνες της Άγκυρας, διότι οι ημέτεροι δεν ήθελαν κάτι τέτοιο, αφού χωρίς σχέδιο Β, επιδίωκαν να μείνει στο τραπέζι το λεγόμενο κεκτημένο του σχεδίου Α, που είναι αντίθετο με τις αρχές και τις αξίες της Ε.Ε. Και για να καταστεί ευρωπαϊκό κεκτημένο, θα πρέπει να έχει πρωτογενή χαρακτήρα.
Περί αναγνώρισης
Τι έχει αλλάξει από το Κραν Μοντανά στην τουρκική εξωτερική πολιτική προς το θετικότερο; Τίποτα! Αντιθέτως η Άγκυρα προκαλεί στην ΑΟΖ, έχει φέρει το δικό της τρυπάνι, ονόματι «Πορθητής» στην Αττάλεια, το οποίο εμφανίζει ως δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας και θα το ενεργοποιήσει προ ή κατά τις συνομιλίες με τον εξής τρόπο: Για να προχωρήσουν οι συνομιλίες θα παγώσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλιώς θα βγάλω κι εγώ, δηλαδή η Άγκυρα, τον «Πορθητή» σεργιάνι, ομού μετά του τουρκικού στόλου.
Εάν πάλι δεν αρχίσουν συνομιλίες και συνεχίσει η Κυβέρνηση το ερευνητικό πρόγραμμα, και πάλι η Άγκυρα θα βγάλει τον «Πορθητή» για έρευνες. Και θα συμβούν αυτά ελλείψει σχεδίου Β. Δηλαδή συμμαχιών, αναβάθμισης της αποτροπής και πρόταξης των όσων η Ε.Ε. καθορίζει μέσα από τις αποφάσεις της και δη μέσα από αυτήν της 23ης Μαρτίου. Ότι δηλαδή η Άγκυρα οφείλει να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως καθορίζει και η αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, και όχι το προκύπτον από τη λύση πολιτειακό σύστημα, που διαλύει μία και διά παντός το ενιαίο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και το αντικαθιστά με δυο ισότιμου καθεστώτος κράτη. Εάν τα όσα καθορίζει η Ε.Ε. περί αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και περί ομαλοποίησης σχέσεων είναι ουτοπία, τότε γιατί τα ζητήσαμε από την Ε.Ε. και γιατί πανηγυρίζουν όλοι από δεξιά ως αριστερά, συμπεριλαμβανομένης και αυτής των Τσίπρα και Κοτζιά;
Η θεοποίηση και η μακεδονική εθνότητα
Ειδικώς τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών, οι εν Κύπρω «απορριπτικοί» είχαν με αμετροέπεια και αφέλεια θεοποιήσει, παρότι πολλάκις προειδοποιούσαμε με στοιχεία ότι επρόκειτο για την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Και αυτό αποδείχθηκε και στο Κυπριακό και στο Σκοπιανό. Στο μεν Κυπριακό ήταν πλήρως σύμφωνος και με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και με το ΑΚΕΛ και, σήμερα, ένθερμος υποστηρικτής του εγγράφου Γκουτέρες, στο δε, Σκοπιανό κατάφερε να υπογράψει μια συμφωνία, η οποία:
1. Από έναν γεωγραφικό προσδιορισμό, ο οποίος δεν θα ισχύει, δηλαδή της Δημοκρατίας της Βορείου Μακεδονίας, γέννησε μια εθνότητα, που θα την βρίσκουν μπροστά τους οι Έλληνες Μακεδόνες και μη. Διότι: Α. Τους αναγνώρισε ένα σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα ως γλώσσα. Β. τους αναγνώρισε εθνική μακεδονική ταυτότητα. Όπως κατά ανάλογο τρόπο ήθελε να πράξει και στο Κυπριακό επί σχεδίου Ανάν. Όταν δηλαδή εισηγείτο τη δημιουργία «κυπριακής εθνότητας» σε ένα ουδέτερο καντόνιο στη Λευκωσία, που θα συνιστούσε φόρμουλα βιωσιμότητας της λύσης (ήθελε δηλαδή κρατίδιο Κυπριλλίδων, βλέπε σχετικό άρθρο 1 Φεβρουαρίου 2015 με όλα τα συναφή στοιχεία). Ήδη το erga omnes (έναντι πάντων) και η σύνθετη ονομασία πήγαν περίπατο. Πριν η μελάνη στεγνώσει, ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ αναφέρθηκε σε Έλληνες και Μακεδόνες. Ποια, λοιπόν, σύνθετη ονομασία; Σκέτο Μακεδόνες!
2. Αναφέρεται σε σύσταση Επιτροπής για να ξαναγραφτούν τα βιβλία της Ιστορίας, ώστε να μην υπάρχουν στοιχεία που ενοχλούν τη μία ή την άλλη πλευρά ή/και στοιχεία αλυτρωτισμού. Τα ελληνικά βιβλία έχουν στοιχεία αλυτρωτισμού; Ποια είναι αυτά; Η αναφορά στον Μακεδονικό Αγώνα και ότι η Μακεδονία είναι ελληνική; Ή μήπως ο Παύλος Μελάς ήταν ένας ακραίος εθνικιστής;
3. Η διαδικασία είναι τέτοια, που το Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι πλέον παγιδευμένο. Τα Σκόπια, με βάση τη συμφωνία, προσδοκάται ότι θα πάρουν έναρξη ενταξιακών διαδικασιών στη Σύνοδο της 28ης και 29ης Ιουνίου και τον Ιούλιο ανάλογες διαδικασίες θα τροχοδρομηθούν και στο ΝΑΤΟ. Λογικά η Ελλάδα, ως ύστατη ασφαλιστική δικλίδα, θα πρέπει να ζητήσει την εξής διατύπωση: Ότι οι διαδικασίες αυτές θα προχωρήσουν υπό την προϋπόθεση ότι τα Σκόπια θα τηρήσουν τα υπεσχημένα. Κάτι που, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να γίνεται αποδεκτό. Βεβαίως, από την άλλη, οι Σκοπιανοί γιατί να μην τηρήσουν τα υπεσχημένα; Θα είναι αυτοκτονία γι' αυτούς να ενεργήσουν αλλιώς. Εάν, όμως, δεν ενεργήσουν αλλιώς, τότε τι θα πράξει το Ελληνικό Κοινοβούλιο όταν η αρχική συμφωνία, την οποία υπέγραψε ο κ. Κοτζιάς, θα έχει επικυρωθεί από τους Σκοπιανούς, δηλαδή τους Μακεδόνες; Θα πει όχι και θα έχει πλέον εναντίον του τη διεθνή κοινότητα; Δηλαδή θα περάσει στην απομόνωση ή θα προσεύχεται από τώρα να ακυρώσουν τη συμφωνία οι Σκοπιανοί, οπότε θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο διάλυσης; Άρα η διαπραγμάτευση Κοτζιά έδωσε στους Σκοπιανούς το δίλημμα ή θα γίνετε «Μακεδόνες» ή θα διαλυθείτε και στους Έλληνες ή θα αναγνωρίσετε τους Σκοπιανούς ως «Μακεδόνες» ή θα απομονωθείτε!
Η δε υπογραφή του έχει δημοκρατικό έλλειμμα. Διότι: Α. Δεν πέρασε από Υπουργικό Συμβούλιο. Β. Δεν ενημερώθηκαν οι πολιτικοί αρχηγοί. Γ. Δεν πραγματοποιήθηκε συζήτηση επί του θέματος στο Κοινοβούλιο, παρά μόνο στο πλαίσιο πρότασης μομφής. Και είναι πρόδηλο ότι, εφόσον ο Πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, είναι αντίθετος, ο Πρωθυπουργός δύσκολα θα είχε την πλειοψηφία των 50 συν 1, πόσω μάλλον των 180 για την επικύρωσή της, δηλαδή των δυο τρίτων, όπως ζητά ο κ. Καμμένος. Οπότε θα τεθεί και θέμα εμπιστοσύνης, που σημαίνει μαζί με την καταψήφιση θα πέσει και η Κυβέρνηση. Όταν όμως θα τρέξουν οι εξελίξεις, τι θα συμβεί; Η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει ή θα πιεστεί να πει ναι για να μην αναλάβει το κόστος της απομόνωσης της χώρας; Ο κ. Κοτζιάς με τη στήριξη του κ. Καμμένου κάνει ένα κεφαλοκλείδωμα όχι μόνο στη Νέα Δημοκρατία, αλλά στην ίδια την Ελλάδα. Βεβαίως, ο κ. Μητσοτάκης, ακόμη και τις προάλλες, την περασμένη Πέμπτη, υποστήριξε ότι το κόμμα του θα καταψηφίσει τη συμφωνία. Όσο, δε, για τους Ευρωπαίους εταίρους, μέχρι τα τέλη της περασμένης εβδομάδας, υπήρχε πρόβλημα με τη Δανία και τη Γαλλία. Οι δύο αυτές χώρες, καθώς και άλλες, εξέφρασαν επιφυλάξεις, ακόμα και διαφωνία, ως προς τον καθορισμό ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαδικασιών για τα Σκόπια. Στο αυριανό Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών θα διαφανούν οι πραγματικές τους προθέσεις.
Οι κατηγορίες Λεβέντη και η πρεσβεία των ΗΠΑ
Τονίζονται τα ανωτέρω για τους εξής λόγους: Πρώτον, ο κ. Κοτζιάς δηλώνει ότι θέλει να κλείσει το Σκοπιανό, και τώρα παίρνει σειρά το Αλβανικό; Τι εννοεί εδώ; Ότι μετά τη μακεδονική εθνότητα θα αναγνωριστεί αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα; Ή ότι θα επιλύσει τα προβλήματα της ελληνικής μειονότητας στη Βόρια Ήπειρο και πώς; Δεύτερο, ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης ισχυρίστηκε ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων, στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της μομφής που έθεσε η ΝΔ κατά της Κυβέρνησης, ότι τις θέσεις που προβάλλει σήμερα ο κ. Κοτζιάς και τα συναφή επιχειρήματα, τα είχε ακούσει διά ζώσης από τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα! Ότι δηλαδή θα πρέπει να ανακοπεί η ρωσική προέλαση στα Βαλκάνια και η τουρκική... Εξ ου και η επίλυση και του Σκοπιανού και του Αλβανικού.
Δεν είναι κακό το σκεπτικό. Εκείνη που είναι κακή είναι η συμφωνία για το Σκοπιανό, η οποία δημιουργεί ταυτοχρόνως ερωτήματα όχι μόνο για το αλβανικό, αλλά και για τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο. Ερώτημα: Επειδή ονόμασε η Αθήνα τους Σκοπιανούς ως «Μακεδόνες» θα τερματιστεί η επιρροή της Τουρκίας στα Βαλκάνια και δη επί των Σκοπίων ή της Αλβανίας; Επί τη βάσει ποιας στρατηγικής θα κινηθούν οι Αθήναις; Έχουν; Επί του παρόντος δεν υπάρχουν δείγματα γραφής, πλην των υποχωρήσεων. Εν συνεχεία, δε, γιατί τα Σκόπια να μην υιοθετούν την πολιτική του εκκρεμούς; Όταν,
δηλαδή, δεν τους κάνει τα χατίρια η Ελλάδα, να στρέφονται προς την Άγκυρα;
Όταν με τα υπό διάλυση Σκόπια, ο κ. Κοτζιάς έδωσε και το όνομα και τη γλώσσα και την εθνότητα, τι διαπραγμάτευση μπορεί να περιμένει κάποιος όταν θα συζητά με την πανίσχυρή Τουρκία; Τι υπολογίζει εκεί, ότι θα έχει με την Άγκυρα τη στήριξη των ΗΠΑ για να πετύχουμε την αποδοχή του εγγράφου Γκουτέρες; Ζήτω που καήκαμε! Σε μια τέτοια περίπτωση, όπως και στο Σκοπιανό, η ήττα θα εμφανιστεί ως νίκη. Και το έγγραφο Γκουτέρες, εάν κάποιος λάβει υπόψη τα όσα λέγονται για στρατηγική συμφωνία επί του εν λόγω εγγράφου, αντιλαμβάνεται ότι είναι μια ανάλογη περίπτωση με εκείνη των Σκοπίων. Θα υπάρχουν μεν εκκρεμότητες, αλλά δεν θα υπάρχει δρόμος επιστροφής... Νέο λοιπόν κεφαλοκλείδωμα επί τη βάσει νέων εκβιασμών: Ή δέχεστε την ομοσπονδία, συνομοσπονδιακού χαρακτήρα, ή θα πάει το Κυπριακό σε δυο κράτη... Ως να μην είναι η υπό συζήτηση λύση μορφή αναγνώρισης του ψευδοκράτους ως ισότιμου κράτους, με τις ελεύθερες σήμερα περιοχές, επί τη βάσει κάποιων εδαφικών αναπροσαρμογών, να τίθενται κάτω από τον πλήρη γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό έλεγχο της Άγκυρας.
Εναλλακτικές επιλογές και οι ευθύνες του Γ.Γ.
Το ερώτημα είναι εάν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές. Η απάντηση είναι θετική. Πάντα υπάρχουν. Πρώτο, η διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό και η σχετική αρχική συμφωνία δεν μπορεί να είναι πρότυπο για το Κυπριακό. Όπως οι Τσίπρας - Κοτζιάς αναγνώρισαν μακεδονικό κράτος και εθνότητα, είναι ως να αναγνωρίζουμε εμείς το ψευδοκράτος ως ισότιμο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος. Δηλαδή δυο κράτη με χαλαρούς δεσμούς. Αυτή η φόρμουλα αποτελεί διχοτόμηση με την ομοσπονδία και τις συνταγματικές της δομές να μετατρέπονται σε όχημα μεταφοράς για την πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου. Αυτήν τη φορά δεν θα γίνει μόνο με τη στρατιωτική ισχύ. Κυρίως θα επέλθει μέσω εποικιστικών ρευμάτων, που δεν θα είναι πλέον ως τέτοια, αλλά ως παράνομοι εργάτες, και της τουρκικής οικονομικής εισβολής.
Δεύτερο, η σύνδεση του φυσικού αερίου με την αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου και το Πρωτόκολλο 10 καθώς και με το άρθρο 47,2 των Συνθηκών. Αυτό σημαίνει ότι για να έχουν όφελος οι Τουρκοκύπριοι από το φυσικό αέριο θα πρέπει η Τουρκία αλλά και οι ίδιοι να αναγνωρίσουν, όπως τα ψηφίσματα του ΟΗΕ καθορίζουν, καθώς και η Ε.Ε., ότι στη νήσο Κύπρο υπάρχει μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτά αναφέρονται και στα συμπεράσματα της 23ης Μαρτίου.
Όσο, δε, για το 47,2 είναι σαφές: Εφόσον κράτος - μέλος δέχεται επίθεση, εφόσον ο τουρκικός στόλος μπει στην ΑΟΖ με τον «Πορθητή», θα πρέπει να γνωρίζουν από τώρα οι εταίροι μας, με δημόσια δήλωση από την κυπριακή Κυβέρνηση, ότι θα ζητηθεί η ενεργοποίηση του άρθρου 47,2 και η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, κατά το πρότυπο της Κριμαίας. Τρίτο, εφόσον προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ είναι αντίθετος με τις εγγυήσεις, και ως εκ τούτου και με την παραμονή στρατού κατοχής, δεν υπάρχει λόγος για περαιτέρω συζήτηση εάν η Άγκυρα επιμένει, όταν η νέα ειδική αντιπρόσωπός του θα βολιδοσκοπεί τις εμπλεκόμενες πλευρές, στη θέση της για τουρκική βάση στην Κύπρο, και για αποχώρηση στρατευμάτων σε 10 ή 15 χρόνια με αστερίσκους. Ο ίδιος ο Γ.Γ. του ΟΗΕ θα πρέπει να τεθεί ενώπιον των ευθυνών του ως θεματοφύλακας του διεθνούς δικαίου και της διεθνούς εννόμου τάξεως, η οποία παραβιάζεται από την Άγκυρα, όπως επίσης πράττει σε βάρος της κυριαρχίας κράτους μέλους του Οργανισμού.
Πικρές αλήθειες και δημοψηφίσματα
Εκείνο που ποτέ ο Πρόεδρος δεν θα πρέπει να πράξει, είναι να υπογράψει μια δήθεν ενδιάμεση στρατηγική συμφωνία επί των σημείων Γκιουτέρες και να φέρει ενώπιον του λαού μια λύση που θα τον αναγκάσει να επί όχι. Και, καλώς ή κακώς, το γνωρίζει άλλωστε η πολιτική ηγεσία, ότι η υπό συζήτηση λύση δεν περνά από δημοψήφισμα. Εδώ δεν περνά η ομοσπονδία ως τέτοια. Εάν περνά, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Ας βάλουν τώρα την ομοσπονδία σε δημοψήφισμα... Για να έχει ο Πρόεδρος άμεση λαϊκή εντολή και να μην υπάρχουν ούτε εκβιασμοί ούτε άλλα προβλήματα. Είναι όπως το δημοψήφισμα που στερήθηκε ο ελληνικός λαός για να πει τη θέση του στο Σκοπιανό. Ερώτημα: Δεν θα έπρεπε μια αριστερή Κυβέρνηση, όπως των Τσίπρα και Κοτζιά, να προχωρήσει σε δημοψήφισμα για να καλύψει το όποιο δημοκρατικό έλλειμμα; Οι δυο πρώην κομμουνιστές, αντιΝΑΤΟϊκοί και βάλε, βάζουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και όπως άφησε ο Βασίλης Λεβέντης να νοηθεί στην Ελληνική Βουλή, έχουν ήδη φορέσει αμερικανικό καπέλο! Για να δημιουργηθεί «Μακεδονικό έθνος», και τα Σκόπια να ονομαστούν «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».
Και στο τέλος σκέτη Μακεδονία. Ανάλογα δεν συμβαίνουν και εδώ; Η ηγεσία της Αριστεράς αποδέχεται αυτό που δεν αποδέχεται το αντιϊμπεριλιαστικό ΚΚΕ, δηλαδή την ιμπεριαλιστική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία βρετανικής και τουρκικής προέλευσης. Πικρές αλήθειες, που πρέπει να λέγονται για προβληματισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου