του Γιάννου Χαραλαμπίδη
Από το κυπριακό SIGMALIVE
Θα σταθούμε σε
ένα ζήτημα, που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. Για να αποσύρει η Τουρκία τις
αγωγές της επί του Ισραήλ για τους δέκα νεκρούς στο «Ναβί Μαρμαρά», ζήτησε 20 εκ. δολάρια και το αίτημα έγινε
δεκτό. Ερώτημα: Πόσα πρέπει να ζητήσουμε εμείς από την Τουρκία για την εισβολή,
τις καταστροφές, την κατοχή, τους βιασμούς, τους νεκρούς και τον σφετερισμό
περιουσιών;
Το κομματικό
κατεστημένο, η Κυβέρνηση και δη ο Υπουργός Εξωτερικών Ι. Κασουλίδης όχι μόνο
δεν αξιώνουν τουρκικές αποζημιώσεις, αλλά τάζουν στην Άγκυρα και τον κατοχικό
ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί ότι τα έξοδα της λύσης θα καλυφθούν, όπως ζήτησε, από το
φυσικό αέριο.
Δηλαδή θα
πληρώσει το θύμα αντί ο θύτης και θα συμβεί αυτό, το οποίο θέλει η Τουρκία: Θα
πληρώσουμε αποζημιώσεις στους εαυτούς μας για να ισχύσει στο βορρά, η θέση της
Άγκυρας και του κ. Ακιντζί περί διπλής πλειοψηφίας. Και επί του πληθυσμού και
επί του εδάφους και μάλιστα επί τη βάσει πρωτογενούς δικαίου. Για να είναι
εσαεί ο βορράς τουρκικός.
Με άλλα λόγια,
θα νομιμοποιηθούν τα τετελεσμένα της εισβολής. Εν ολίγοις, θα επέλθει η
διχοτόμηση και η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δυο ισότιμα συνιστώντα
κράτη συν ένα τρίτο κοινό, τη λεγόμενη Κεντρική Εξουσία, στην οποία θα ανήκει
το φυσικό αέριο.
Αυτά τους είπαν
όταν έφτιαχναν και την ομοσπονδία του Ιράκ. Και αυτά αναφέροντα στα άρθρα 110
έως 112 του Συντάγματος. Όμως, η αυτόνομη κουρδική περιοχή έγραψε κανονικά τη
Βαγδάτη, με τις ευλογίες των ΗΠΑ και άλλων, και έκλεισε μονομερώς συμφωνία με
την EXXON-MOBIL για τους υδρογονάνθρακες της περιοχής
της. Και η Κεντρική Κυβέρνηση ψάχνεται...
Πέραν τούτων,
και επειδή περί χρημάτων και περιουσιακού ο λόγος, για να δικαιολογηθούν τα
αδικαιολόγητα, προβάλλεται ο ισχυρισμός του χρήστη και του ψυχολογικού δεσμού,
τον οποίον απέκτησε ο έποικος και τα προϊόντα του, καθώς και οι Τουρκοκύπριοι
με τις περιουσίες μας στα κατεχόμενα για να μας πουν οι ημέτεροι ότι πρέπει να
γίνει αποδοχή των πραγματικοτήτων και των αποφάσεων διεθνών δικαστηρίων.
Μια φόρμουλα
που παραπέμπει και πάλι στην τουρκική θέση περί πλειοψηφίας επί του εδάφους.
Εφόσον περί δικαίου είναι ο ισχυρισμός, τονίζουμε τα εξής:
1. Στην υπόθεση
Δημόπουλος, η αναφορά στον ψυχολογικό δεσμό του χρήστη γίνεται κατ' επίκληση
των όσων ανέφερε το σχέδιο Ανάν, το οποίο στις διατάξεις του καθορίζει ότι
είναι νεκρό εφόσον καταψηφιστεί. Άρα δεν μπορεί να παράγει δίκαιο.
2. Στην ίδια
υπόθεση σε καμιά περίπτωση δεν αναφέρεται ότι ο ιδιοκτήτης χάνει την κυριότητα
της ακίνητης περιουσίας. Το αντίθετο.
3. Οι έποικοι
και τα προϊόντα τους συνιστούν παράγωγα εγκλήματος πολέμου και δεν έχουν
δικαιώματα.
Το δε τέταρτο
και σημαντικότερο, είναι το εξής: Ποια είναι η αιτία της δημιουργίας του
ψυχολογικού δεσμού μεταξύ του εποίκου ή και του Τουρκοκυπρίου με την
ελληνοκυπριακή περιουσία; Και ποιος στερεί από εμάς τους ιδίους και τα παιδιά
μας, πρόσφυγες και μη, την ανάπτυξη του ψυχολογικού δεσμού με την περιουσία
τους ή και την πατρίδα τους στον βορρά;
Η κατοχή και το
καθεστώς του οποίου ηγείται ο κ. Ακιντζί, που με βάση τα ψηφίσματα 541 και 550
του Συμβουλίου Ασφαλείας καθώς και την αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του
2005, δεν ισχύει. Δεν αναγνωρίζεται. Είναι προϊόν χρήσης βίας. Από πότε,
λοιπόν, αποδέχεται η ηγεσία και οι συνομιλητές μας ότι η κατοχή μπορεί να
παράγει δίκαιο;
Βεβαίως, δεν
έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτή η επιχειρηματολογία ετέθη στις συνομιλίες,
διότι θα χαλούσε το καλό κλίμα και τη συναντίληψη με τον κ. Ακιντζί. Οπότε,
λοιπόν, είναι πρόδηλο ότι, υπό τις υφιστάμενες συνθήκες, στις συνομιλίες ο
στόχος δεν είναι, όπως λέγεται, η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά η
νομιμοποίηση των διχοτομικών τετελεσμένων της εισβολής, η κατάργηση των
ψηφισμάτων του Σ.Α. και των αποφάσεων της Ε.Ε. και η αναγνώριση του
ψευδοκράτους ως ισότιμου συνιστώντος κράτους. Σε αυτά προστίθεται βεβαίως και ο
λογαριασμός...
α
σταθούμε σε ένα ζήτημα, που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. Για να αποσύρει
η Τουρκία τις αγωγές της επί του Ισραήλ για τους δέκα νεκρούς στο
«Ναβί Μαρμαρά», ζήτησε 20 εκ. δολάρια και το αίτημα έγινε δεκτό.
Ερώτημα: Πόσα πρέπει να ζητήσουμε εμείς από την Τουρκία για την εισβολή,
τις καταστροφές, την κατοχή, τους βιασμούς, τους νεκρούς και τον
σφετερισμό περιουσιών;
Το κομματικό κατεστημένο, η Κυβέρνηση και δη ο Υπουργός Εξωτερικών Ι.
Κασουλίδης όχι μόνο δεν αξιώνουν τουρκικές αποζημιώσεις, αλλά τάζουν
στην Άγκυρα και τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί ότι τα έξοδα της
λύσης θα καλυφθούν, όπως ζήτησε, από το φυσικό αέριο.
Δηλαδή θα πληρώσει το θύμα αντί ο θύτης και θα συμβεί αυτό, το οποίο
θέλει η Τουρκία: Θα πληρώσουμε αποζημιώσεις στους εαυτούς μας για να
ισχύσει στο βορρά, η θέση της Άγκυρας και του κ. Ακιντζί περί διπλής
πλειοψηφίας. Και επί του πληθυσμού και επί του εδάφους και μάλιστα επί
τη βάσει πρωτογενούς δικαίου. Για να είναι εσαεί ο βορράς τουρκικός.
Με άλλα λόγια, θα νομιμοποιηθούν τα τετελεσμένα της εισβολής. Εν
ολίγοις, θα επέλθει η διχοτόμηση και η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας
σε δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη συν ένα τρίτο κοινό, τη λεγόμενη
Κεντρική Εξουσία, στην οποία θα ανήκει το φυσικό αέριο.
Αυτά τους είπαν όταν έφτιαχναν και την ομοσπονδία του Ιράκ. Και αυτά
αναφέροντα στα άρθρα 110 έως 112 του Συντάγματος. Όμως, η αυτόνομη
κουρδική περιοχή έγραψε κανονικά τη Βαγδάτη, με τις ευλογίες των ΗΠΑ και
άλλων, και έκλεισε μονομερώς συμφωνία με την EXXON-MOBIL για τους
υδρογονάνθρακες της περιοχής της. Και η Κεντρική Κυβέρνηση ψάχνεται...
Πέραν τούτων, και επειδή περί χρημάτων και περιουσιακού ο λόγος, για να
δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, προβάλλεται ο ισχυρισμός του χρήστη
και του ψυχολογικού δεσμού, τον οποίον απέκτησε ο έποικος και τα
προϊόντα του, καθώς και οι Τουρκοκύπριοι με τις περιουσίες μας στα
κατεχόμενα για να μας πουν οι ημέτεροι ότι πρέπει να γίνει αποδοχή των
πραγματικοτήτων και των αποφάσεων διεθνών δικαστηρίων.
Μια φόρμουλα που παραπέμπει και πάλι στην τουρκική θέση περί
πλειοψηφίας επί του εδάφους. Εφόσον περί δικαίου είναι ο ισχυρισμός,
τονίζουμε τα εξής:
1. Στην υπόθεση Δημόπουλος, η αναφορά στον ψυχολογικό δεσμό του χρήστη
γίνεται κατ' επίκληση των όσων ανέφερε το σχέδιο Ανάν, το οποίο στις
διατάξεις του καθορίζει ότι είναι νεκρό εφόσον καταψηφιστεί. Άρα δεν
μπορεί να παράγει δίκαιο.
2. Στην ίδια υπόθεση σε καμιά περίπτωση δεν αναφέρεται ότι ο ιδιοκτήτης
χάνει την κυριότητα της ακίνητης περιουσίας. Το αντίθετο.
3. Οι έποικοι και τα προϊόντα τους συνιστούν παράγωγα εγκλήματος πολέμου και δεν έχουν δικαιώματα.
Το δε τέταρτο και σημαντικότερο, είναι το εξής: Ποια είναι η αιτία της
δημιουργίας του ψυχολογικού δεσμού μεταξύ του εποίκου ή και του
Τουρκοκυπρίου με την ελληνοκυπριακή περιουσία; Και ποιος στερεί από εμάς
τους ιδίους και τα παιδιά μας, πρόσφυγες και μη, την ανάπτυξη του
ψυχολογικού δεσμού με την περιουσία τους ή και την πατρίδα τους στον
βορρά;
Η κατοχή και το καθεστώς του οποίου ηγείται ο κ. Ακιντζί, που με βάση
τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας καθώς και την
αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, δεν ισχύει. Δεν αναγνωρίζεται.
Είναι προϊόν χρήσης βίας. Από πότε, λοιπόν, αποδέχεται η ηγεσία και οι
συνομιλητές μας ότι η κατοχή μπορεί να παράγει δίκαιο;
Βεβαίως, δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτή η επιχειρηματολογία ετέθη
στις συνομιλίες, διότι θα χαλούσε το καλό κλίμα και τη συναντίληψη με
τον κ. Ακιντζί. Οπότε, λοιπόν, είναι πρόδηλο ότι, υπό τις υφιστάμενες
συνθήκες, στις συνομιλίες ο στόχος δεν είναι, όπως λέγεται, η συνέχεια
της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά η νομιμοποίηση των διχοτομικών
τετελεσμένων της εισβολής, η κατάργηση των ψηφισμάτων του Σ.Α. και των
αποφάσεων της Ε.Ε. και η αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισότιμου
συνιστώντος κράτους. Σε αυτά προστίθεται βεβαίως και ο λογαριασμός...
α
σταθούμε σε ένα ζήτημα, που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. Για να αποσύρει
η Τουρκία τις αγωγές της επί του Ισραήλ για τους δέκα νεκρούς στο
«Ναβί Μαρμαρά», ζήτησε 20 εκ. δολάρια και το αίτημα έγινε δεκτό.
Ερώτημα: Πόσα πρέπει να ζητήσουμε εμείς από την Τουρκία για την εισβολή,
τις καταστροφές, την κατοχή, τους βιασμούς, τους νεκρούς και τον
σφετερισμό περιουσιών;
Το κομματικό κατεστημένο, η Κυβέρνηση και δη ο Υπουργός Εξωτερικών Ι.
Κασουλίδης όχι μόνο δεν αξιώνουν τουρκικές αποζημιώσεις, αλλά τάζουν
στην Άγκυρα και τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί ότι τα έξοδα της
λύσης θα καλυφθούν, όπως ζήτησε, από το φυσικό αέριο.
Δηλαδή θα πληρώσει το θύμα αντί ο θύτης και θα συμβεί αυτό, το οποίο
θέλει η Τουρκία: Θα πληρώσουμε αποζημιώσεις στους εαυτούς μας για να
ισχύσει στο βορρά, η θέση της Άγκυρας και του κ. Ακιντζί περί διπλής
πλειοψηφίας. Και επί του πληθυσμού και επί του εδάφους και μάλιστα επί
τη βάσει πρωτογενούς δικαίου. Για να είναι εσαεί ο βορράς τουρκικός.
Με άλλα λόγια, θα νομιμοποιηθούν τα τετελεσμένα της εισβολής. Εν
ολίγοις, θα επέλθει η διχοτόμηση και η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας
σε δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη συν ένα τρίτο κοινό, τη λεγόμενη
Κεντρική Εξουσία, στην οποία θα ανήκει το φυσικό αέριο.
Αυτά τους είπαν όταν έφτιαχναν και την ομοσπονδία του Ιράκ. Και αυτά
αναφέροντα στα άρθρα 110 έως 112 του Συντάγματος. Όμως, η αυτόνομη
κουρδική περιοχή έγραψε κανονικά τη Βαγδάτη, με τις ευλογίες των ΗΠΑ και
άλλων, και έκλεισε μονομερώς συμφωνία με την EXXON-MOBIL για τους
υδρογονάνθρακες της περιοχής της. Και η Κεντρική Κυβέρνηση ψάχνεται...
Πέραν τούτων, και επειδή περί χρημάτων και περιουσιακού ο λόγος, για να
δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, προβάλλεται ο ισχυρισμός του χρήστη
και του ψυχολογικού δεσμού, τον οποίον απέκτησε ο έποικος και τα
προϊόντα του, καθώς και οι Τουρκοκύπριοι με τις περιουσίες μας στα
κατεχόμενα για να μας πουν οι ημέτεροι ότι πρέπει να γίνει αποδοχή των
πραγματικοτήτων και των αποφάσεων διεθνών δικαστηρίων.
Μια φόρμουλα που παραπέμπει και πάλι στην τουρκική θέση περί
πλειοψηφίας επί του εδάφους. Εφόσον περί δικαίου είναι ο ισχυρισμός,
τονίζουμε τα εξής:
1. Στην υπόθεση Δημόπουλος, η αναφορά στον ψυχολογικό δεσμό του χρήστη
γίνεται κατ' επίκληση των όσων ανέφερε το σχέδιο Ανάν, το οποίο στις
διατάξεις του καθορίζει ότι είναι νεκρό εφόσον καταψηφιστεί. Άρα δεν
μπορεί να παράγει δίκαιο.
2. Στην ίδια υπόθεση σε καμιά περίπτωση δεν αναφέρεται ότι ο ιδιοκτήτης
χάνει την κυριότητα της ακίνητης περιουσίας. Το αντίθετο.
3. Οι έποικοι και τα προϊόντα τους συνιστούν παράγωγα εγκλήματος πολέμου και δεν έχουν δικαιώματα.
Το δε τέταρτο και σημαντικότερο, είναι το εξής: Ποια είναι η αιτία της
δημιουργίας του ψυχολογικού δεσμού μεταξύ του εποίκου ή και του
Τουρκοκυπρίου με την ελληνοκυπριακή περιουσία; Και ποιος στερεί από εμάς
τους ιδίους και τα παιδιά μας, πρόσφυγες και μη, την ανάπτυξη του
ψυχολογικού δεσμού με την περιουσία τους ή και την πατρίδα τους στον
βορρά;
Η κατοχή και το καθεστώς του οποίου ηγείται ο κ. Ακιντζί, που με βάση
τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας καθώς και την
αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, δεν ισχύει. Δεν αναγνωρίζεται.
Είναι προϊόν χρήσης βίας. Από πότε, λοιπόν, αποδέχεται η ηγεσία και οι
συνομιλητές μας ότι η κατοχή μπορεί να παράγει δίκαιο;
Βεβαίως, δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτή η επιχειρηματολογία ετέθη
στις συνομιλίες, διότι θα χαλούσε το καλό κλίμα και τη συναντίληψη με
τον κ. Ακιντζί. Οπότε, λοιπόν, είναι πρόδηλο ότι, υπό τις υφιστάμενες
συνθήκες, στις συνομιλίες ο στόχος δεν είναι, όπως λέγεται, η συνέχεια
της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά η νομιμοποίηση των διχοτομικών
τετελεσμένων της εισβολής, η κατάργηση των ψηφισμάτων του Σ.Α. και των
αποφάσεων της Ε.Ε. και η αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισότιμου
συνιστώντος κράτους. Σε αυτά προστίθεται βεβαίως και ο λογαριασμός...
- See more at: http://www.sigmalive.com/blog/charalambidesg/2016/07/1755/entatikes-kai-dixotomisi-kai-logariasmo#.dpuf
- See more at: http://www.sigmalive.com/blog/charalambidesg/2016/07/1755/entatikes-kai-dixotomisi-kai-logariasmo#.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου