Του Φαίδωνα Χατζηδημητρίου*
Σχετικά 





Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ κρατούν επισήμως, αλλά και... ανεπισήμως, μια διαρκή και αδιατάρακτη στάση σιωπής απέναντι στον κ. Λεβέντη. Σε ό,τι πει, σε ό,τι κάνει, σε ό,τι έλεγε και έκανε στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν (τότε που προσέφερε αφειδώς θέαμα και ακρόαμα).
Αυτή την ασυλία (και όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από όλα τα κανάλια, περιλαμβανομένης της ΕΡΤ) δεν είναι, βέβαια, ικανά να τη διαταράξουν κάποια, σπανιότατα, μικρά και ευγενικά σχόλια στα "Παραπολιτικά" της "Αυγής". Η ασυλία (και η προώθηση) του κ. Λ., όσον αφορά τα συστημικά "μέσα ενημέρωσης", είναι άχαρο να αναλυθεί (μέλια τον περιχύνουν και μετά του γλείφουν το σοφό κεφάλι). Η σιωπή όλων των συστημικών κομμάτων (από τη Ν.Δ. έως το Ποτάμι και από τη Χρυσή Αυγή έως το ΚΚΕ) και η αποφυγή της παραμικρής κόντρας με τον κ. Λεβέντη είναι ευεξήγητη (ελπίδα ότι θα βλάψει τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά και άλλα οπορτουνιστικά. Βλέποντας και κάνοντας...).

Η σιωπή της Αριστεράς φαίνεται πιο δυσνόητη.΄Ισως, όμως, να είναι εξηγήσιμη. Και ίσως αναγκαία. Και ίσως ωφέλιμη (να και ολίγος οπορτουνισμός). Όχι όμως στο διηνεκές. Κάποια στιγμή θα πρέπει τα πράγματα να αρχίσουν να μπαίνουν στη θέση τους, όσο αφορά τον εν λόγω κύριο. Ας μου επιτραπεί, χωρίς βέβαια να εκφράζω την κυβέρνηση ή τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά μόνο έτσι, για ποικιλία και επειδή πολλά ακούγονται, να πω κάποιες προσωπικές (ελλείψει επισήμων) γνώμες:
Κατηγορηματικός ο κ. Λεβέντης, κατηγορηματικότερος όλων (και του Μητσοτάκη): Μην πειραχτούν τα κανάλια, να μείνει έτσι το ΕΣΡ κ.λπ. Ασχέτως του αν επί δεκαετίες τα έβριζε, όπως έβριζε χυδαιότατα τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, των οποίων υπήρξε ενεργό στέλεχος (πρώτα του ΠΑΣΟΚ και μετά της Ν.Δ., με ενδιαφέροντες, μάλιστα, ρόλους), πράγμα που συστηματικά απέκρυπτε και ακόμα αποκρύπτει.
Όπως αποκρύπτει, υποβοηθούμενος σήμερα στην απόκρυψη από τα κανάλια που τον παίζουν στο φουλ, τις κατάρες και τις ύβρεις εναντίον των ανθρώπων που κατά 99,90% δεν τον ψήφιζαν (ποιος δεν χαχάνισε βλέποντας και ακούγοντάς τον με τον φραπέ, ουρλιάζοντας να καταριέται και να αποκαλεί "ζώα" αυτό το 99,90% -εκ των οποίων ανένηψε, ως φαίνεται, το 3,5% και προφανώς μετετάγη από την ομοταξία "ζώα" στην ομοταξία "άνθρωποι").
Ο κ. Λ. δεν διέπρεψε μόνο ως στέλεχος κομμάτων της διαπλοκής, υπήρξε και ιδιοκτήτης καναλιού, είχε πάντοτε και έχει δικές του εκπομπές, κατόπιν συμφωνιών. Τα λεγόμενα μεγάλα κανάλια δεν τον έπαιζαν. Αυτό δεν αναιρεί το ότι ήταν πασίγνωστος. Δεν αναιρεί, επίσης, το ότι τώρα τον παίζουν μανιωδώς.
Ο κ. Λεβέντης, πασίγνωστο προϊόν αρνητικής δημοσιότητας παλαιότερα -που την προκάλεσε μόνος του, με τις εκπομπές του- και πασίγνωστο προϊόν θετικής δημοσιότητας σήμερα -ελέω καναλιών-, δείχνει "μεθυσμένος" από την επιτυχία της εισόδου στη Βουλή στοχεύοντας, όπως διακηρύσσει, σε πολλαπλάσια ποσοστά. Ποιος ξέρει. Αν δεν ισχύσει η παροιμία "Όταν ο Θεός ωργίσθη έδωσε φτερά στον μέρμηγκα...", τότε κι αυτό ίσως το δούμε. Εκτός, όμως, από τις παροιμίες, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε κάποια στιγμή να ασχολούμαστε, έστω και... ανεπισήμως, με τα όσα εκστομίζει ανενόχλητος εις βάρος των πολιτών και της χώρας, με "οικονομικές προτάσεις" όχι απλώς νεοφιλελεύθερες, αλλά χαοτικές.
 
* Ο Φαίδων Χατζηδημητρίου είναι συνταξιούχος δάσκαλος
ΠΗΓΗ :  ΑΥΓΗ, 23.1.16