H Ζωή και ο Λαζόπουλος

Σε μια «περιοχή»  του διαδικτύου,  η Ζωή Κωνσταντοπούλου επιτίθεται εναντίον του Λάκη Λαζόπουλου, χαρακτηρίζοντάς τον  αυλικό, σαλτιπάγκο και γελωτοποιό της εξουσίας. Κάπου αλλού – δεξιόθεν- του γίνεται επίθεση ως ψευτοαριστοφάνη, με το επιχείρημα ότι ο Αριστοφάνης τάβαζε με την εξουσία κι όχι με την αντιπολίτευση…
Ομολογώ ότι δεν είδα την εκπομπή   που αποτέλεσε τη βάση των παραπάνω «αποτιμήσεων» του έργου του Λαζόπουλου. Περιορίστηκα σε εκείνες τις μνήμες των παλιών εκπομπών, στα κατεδαφιστικά και άκρως ξεκαρδιστικά μηνύματά του εναντίον των  κυβερνήσεων   του μνημονιακού καθεστώτος.
 Με δεδομένο ότι το χιούμορ αποτελεί ζεύξη παράταιρων στοιχείων, μπορεί ακόμη και η αντιπολίτευση να είναι διακωμωδήσιμη, όπως επίσης  οι  Πόντιοι, οι Εβραίοι, οι απατημένοι σύζυγοι, οι Λαρισαίοι, o  Άδωνις ως πωλητής βιβλίων ή  ο Τσίπρας με τα κουτσοEnglish του.   Όμως όταν κυνηγάς το main stream και το μεγάλο πόπολο, πρέπει να ασχολείσαι και με τα μεγάλα αγγούρια που «καταπίνει»  αυτό το πόπολο. Πρέπει να κλίνεις το συνηρημένο ρήμα «φτουράω-φτουρώ» σε όλους τους χρόνους και τις εγκλίσεις , όταν βγαίνεις στην  επικοινωνιακή  πιάτσα όπου κυκλοφορούν και  διαδικτυώνονται  τα πιο ευρηματικά τσακάλια- επί-της-μνημονιακής αρλούμπας.  Κι αν είσαι φορέας πηγαίου πνεύματος, δηλαδή αν δεν είσαι απλός χιουμορίστας  του εργαστηρίου που  συλλέγει εδώ κι εκεί κωμική ύλη για να την συνθέσει  με ανώνυμους συνεργάτες και να την διεκπεραιώσει επ’ ακροατηρίω,   τότε θάπρεπε να έχεις τα κότσια να αντιμετωπίσεις τον Άδωνι -που σου την έστησε έξω από το στούντιο  - σε μονομαχία πρόσωπο με πρόσωπο….
Κατά τα άλλα, μην ελπίζεις σε ελαφρυντικά : Γελοιοποίηση έδωσες , γελοιοποίηση θα λάβεις. Ο Μωϋσής ήταν απολύτως σαφής στην 11^η εντολή του προς δημοσιολογούντες – που αποκάλυψε πρόσφατα γνωστός θαυμαστής του γέροντος Παϊσίου….