Το θέμα δεν είναι ποιοί κρίνουν, αλλά τι κρίνεται

Σε μια περυσινή ανάρτηση, που είχε  δημοσιοποιηθεί στην ΑΥΓΗ, μιλούσα για την αστοχία που έχει κάθε επιχείρημα ad hominem – τσιτάροντας  επί του προκειμένου έναν ιστότοπο. Τι σήμαινε αυτό; Απλούστατα, ότι ένα επιχείρημα που τίθεται στον δημόσιο διάλογο δεν πρέπει να κρίνεται από το όνομα αυτού που το καταθέτει (που μπορεί να είναι ο Σαμαράς ή ο Κουτσούμπας ή ο Κασιδιάρης ), αλλά από το περιεχόμενο και την ποιότητά του….

Κάνω λοιπόν εφαρμογή του παραπάνω (δημοκρατικού) σκεπτικού  και παραθέτω την αντίρρηση κάποιου  πολιτικού κόμματος  στην ομιλία Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖ«Α», χωρίς να αναφέρω το όνομά του κόμματος : Γιατί δεν έχει και μεγάλη σημασία…..  

«Στην προηγούμενη κυβέρνηση είχαμε τον Τσίπρα εσωτερικού και τον Τσίπρα εξωτερικού. Και είδαμε τις συνέπειες. Σήμερα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ είδαμε τον Τσίπρα του αριστερού λόγου και της δεξιάς πράξης….εξορκίζουν την εξάρτηση αυτοί που παραδόθηκαν άνευ όρων στο χειρότερο μνημόνιο και συμφώνησαν με την πιο σκληρή επιτροπεία». 

«Μιλούν δήθεν για ανάπτυξη αυτοί που μας επιστρέφουν στην ύφεση, που διογκώνουν την ανεργία.
Μιλούν δήθεν για κοινωνική πολιτική, την ώρα που μεθοδεύουν με το ΔΝΤ την περικοπή των συντάξεων, την ώρα που έρχεται η φόρο-καταιγίδα.
Μιλούν δήθεν για ευαισθησία αυτοί που ξεκινούν τις κατασχέσεις από μισθούς και συντάξεις. Που εγκατέλειψαν τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους.
Μιλούν για «κόμμα εκτός κράτους», ακριβώς την ώρα που κάνουν έφοδο «κατάληψης» της κρατικής εξουσίας.
Μιλούν για αριστερά, την ώρα που συνεργάζονται με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ…..τα λόγια όμως πετούν και φεύγουν(ΣΣ. «Έπεα πτερόεντα», έλεγε ο αείμνηστος Όμηρος..). Οι πράξεις που θίγουν τον πολίτη μένουν. Και η ώρα της αποκάλυψης έρχεται...».