Τίποτε δεν πάει χαμένο !

Ο αγώνας μας ήταν άνισος, αλλά ωραίος. Από όσα υπέπεσαν στην αντίληψή μου, νομίζω ότι αποφύγαμε τις προεκλογικές ασάφειες και τα παλαιοκομματικά ήξεις-αφήξεις, που «κοσμούσαν» το λόγο των φιλομνημονιακών  αντιπάλων μας… Αποφύγαμε τις «εμπροσθοστραφείς» παπάρες του ΣΥΡΙΖΑ και κρατήσαμε τη μπάλα στο γήπεδο της κοινωνικής ανέχειας. Και όπου  μπορέσαμε,  κάναμε  βαθιές μπαλιές  προς την εστία της  βλακοποταγής (=βλακεία + υποταγή) !

 Οι αντίπαλοί μας αυτή τη φορά δεν μπόρεσαν να  περάσουν άκριτα και αναντίρρητα τις θεωρήσεις περί δραχμής ως μαύρης κατάρας και του ευρώ ως επί γης παραδείσου : Ακόμη και η περίφημη σφυγμομέτρηση περί της προτίμησης του ευρώ από το 70% του εκλογικού σώματος, διασκεδάστηκε από  το αντεπιχείρημα της δηλωμένης   βούλησης του εκλογικού σώματος του 62% υπέρ του ΟΧΙ.

Θα μας χρειαστεί δύναμη για το μέλλον, θα μας χρειαστεί ένα  plan b στον καθένα μας, θα μας χρειαστεί «να κόψουμε δρόμο» , που είπε ο συν-πατριώτης Γιώργος Παπαγιαννόπουλος (short cut, το λένε στην αεροπορία..) εννοώντας αντισυμβατικές αλλά επικοινωνιακά πειστικές  πολιτικές….

Κυρίως και προπάντων θα μας χρειαστεί έμπνευση,  και η έμπνευση έχει σχέση με την ποίηση. Ιδού οι στίχοι του Μανώλη Ρασούλη, που μελοποίησε ο Μάνος Λοϊζος και που  τόσο εύστοχα ανασύρθηκαν στο προσκήνιο από την ΛΑΕ Λακωνίας :

Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία
στους δρόμους σκεφτικός
μα χθες μες στην πορεία

περνούσες γελαστός.