O τορπιλισμός της Ελλάδας

Τον Αύγουστο του 1940 ιταλικό υποβρύχιο τορπίλισε στο λιμάνι της Τήνου το καταδρομικό  «Έλλη», που βρισκόταν εκεί για καθαρά θρησκευτικούς λόγους, εν καιρώ ειρήνης.

Ο σημερινός, μεταμοντέρνος τορπιλισμός της ελληνικής οικονομίας,  δεν χρειάζεται  τορπίλες κι ακόμη δεν χρειάζεται μόνο έξωθεν δράση :  Εξ ίσου αποτελεσματική με αυτά τα μέσα είναι η χρόνια κακομοιριά των πολιτικών παραγόντων της χώρας,  το σύμπλεγμα της υποτέλειας, η δουλοφροσύνη και  «ευρωλιγούρα» - για να θυμηθούμε και κάποιον  αξιολύπητο λόγιο της πατριδοφροσύνης .

Μέχρι τώρα, η χώρα «φοβάται την ελευθερία της», θα λέγαμε  με τα λόγια του Έριχ Φρομ. Όμως μέσα σε αυτή τη πλειοψηφική δυναμική αναπτύσσεται και η αντίθετή της, που είναι η δυναμική της χειραφέτησης : Το αποδεικνύει το 61% του δημοψηφίσματος, το αποδεικνύει η  υπερέχουσα ενεργητικότητα και δημιουργικότητα των αντιμνημονιακών  μαχητών .  Όπως οι Έλληνες στην  πρώτη πολιορκία του Μεσσολογγίου  έτρεχαν κατά μήκος των τειχών πυροβολώντας και δίνοντας το αποτέλεσμα και την αίσθηση υπέρτερης δύναμης, έτσι και οι  συνεπείς αντιμνημονιακοί αγωνιστές υπερέβαλαν τον εαυτό τους σε πυκνότητα δράσης, δίνοντας  μαθήματα ήθους στους «πολιτικούς νομάδες» εντός και εκτός αριστεράς.

Στη ζωή  πολλές φορές οι ψεύτες πιστεύουν τα ίδια τα ψέματά τους, αλλά αυτό δεν αλλάζει την κατάσταση . Οι πολιτικοί Μυγχάουζεν της ηγετικής ομάδας του   ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν    να καταλάβουν    ότι δανείστηκαν  και ελάχιστα προσεταιρίσθηκαν  ένα πρωτοφανές ποσοστό του ελληνικού λαού – πλέον του 4%.. Ένας νέος «πολιτικός δανεισμός» από τον αντιμνημονιακό  ΣΥΡΙΖΑ – για τον υπόλοιπο δεν αξίζει πλέον να ασχολούμαστε-  δεν μπορεί να γίνει πάνω στη βάση της ανισοτιμίας και της ηγεμόνευσης.  Αυτό  μπορεί να γίνει πάνω σε μια νέα πολιτική βάση, καθαρά αντιαποικιακή και  πατριωτική, Αυτό σημαίνει ότι εκτός από τις φωνασκίες των  πολιτικών ακτιβιστών  θα πρέπει να ακουσθεί  και η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή :  Αυτών  που ο ορίζοντάς τους δεν υπερβαίνει τα αιτήματα της αξιοπρεπούς και ποιοτικής επιβίωσης.

Ο παρών ιστότοπος συνηγορούσε πάντοτε με την άποψη του παλλαϊκού μετώπου, «από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι τον Καμμένο», που έλεγαν. Μάλιστα  μια φορά κι έναν καιρό,  πρότεινε στον ίδιο τον Τσίπρα να συναντηθεί και να δράσει από κοινού με τον Σαμαρά, όταν   ο δεύτερος ήταν αντιμνημονιακός !

Και τώρα πλέον, τα ίδια τα παλλαϊκά και ενωτικά προτάγματα υπερέχουν.. Η στρατιωτική και οικονομική έφοδος της Νέας Τάξης εναντίον των λαών της περιφέρειας απαιτεί ευθύνη, πνεύμα ενότητας και πολιτικής γενναιοδωρίας.

Το νέο μέτωπο του λαού πρέπει και μπορεί να θρυμματίσει την πολιτική γεωγραφία της υποταγής, ανοίγοντας το δρόμο της χειραφέτησης.