Αυτές οι
εκλογές είναι υπαρξιακές για τη χώρα. Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν έχουν
καμιά απολύτως άλλη επιλογή από το να πείσουν : Να πείσουν αυτούς που αύριο
κινδυνεύουν να μην υπάρχουν ως αυτεξούσιοι Έλληνες πολίτες.
Είναι μια
μεγάλη , αντιαποικιακή μάχη, μάχη
πρότυπη και πρωτότυπη : «Ορατή» από τους λαούς όλου του κόσμου, πρωτότυπη από το
βαθμό παρουσίας του εχθρού εντός των
τειχών.
Οι
πατριωτικές-δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας πρέπει να αρθούν στο ύψος των
περιστάσεων. Πρέπει όχι απλώς να κερδίσουν ένα σημαντικό ποσοστό προσθέτοντας
μια νέα «ελπιδοφόρα» παράταξη στις υπάρχουσες, αλλά να γίνουν κυβέρνηση της χώρας. Προεκλογικά και
μετεκλογικά, πρέπει να εμπνεύσουν την κοινωνία και να αποκαταστήσουν ό,τι
μπορεί να αποκατασταθεί ,από τη πεντάχρονη περιπέτεια της καταστροφής.
Σε αυτό το
σκηνικό, οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής οικολογίας – σαφώς διακριτές από τους οικολογούντες
διεκπεραιωτές θελημάτων ! - πρέπει να επαναλάβουν τη δύσκολη πορεία της δημιουργικής πολιτικής. Να επανατροφοδοτήσουν την ολιστική κριτική του συστήματος αναγκών, των υπαρκτών παραγωγικών δυνάμεων και της τρέχουσας
ποιότητας ζωής.
Η πολιτική
γεωγραφία φαίνεται δυσμενής γι αυτό το μεγάλο εγχείρημα της Αντιμνημονιακής
Αριστεράς, των Πατριωτών, των Ελευθεριακών Οικολόγων, των
ανθρώπων του Πολιτισμού και της καλλιτεχνικής ευαισθησίας. Όμως η καθοδηγητική έμπνευση
του μεγάλου ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου, μαζί με τα πολλά μικρά ΟΧΙ που δεν
εκφωνήθηκαν αλλά εκκρεμούν εν όψει του επερχόμενου μνημονιακού εφιάλτη, μπορούν
να φέρουν την ανατροπή.
Δεν υπάρχουν
πολλές, αλλά μία λύση. Κι αυτή είναι η λύση της λαϊκής μετωπικής συσπείρωσης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου