Δηλητηριώδες σχόλιο περί Λαφαζάνη

Δηλητηριώδες  το  ανώνυμο σχόλιο περί Λαφαζάνη και περί του γνωστού  καλέσματος  για «πολιτική και κοινωνική συγκρότηση πανελλαδικού κινήματος» :

«Η απόφαση του Π. Λαφαζάνη να ανακοινώσει … σε συμπόρευση με παράγοντες της πολυδιασπασμένης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, το πρόπλασμα νέου πολιτικού φορέα, οριστικοποιεί την από καιρό ειλημμένη απόφασή του να διαλέξει ξεχωριστό δρόμο από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα πριν από το κοινά αποφασισμένο έκτακτο Συνέδριο».

Υπάρχουν δυο κατηγορίες ενδιαφερομένων  να παρουσιάσουν την αντιμνημονιακή δυναμική, που σαφώς σχετίζεται με τις τελευταίες κινήσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ως δυναμική  πολυδιασπασμένων αριστεριστών  ή ως δυναμική «χωροθετημένη» σε συγκεκριμένη πολιτική περιοχή….Η πρώτη κατηγορία προωθεί τη ρητή διαστρέβλωση ή τον υπαινιγμό ότι κάπου εκεί, στα Αριστερά της μνημονιακής «Αριστεράς»,εντός δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι επιμένουν σε «ακραίες» θέσεις.

Το λάθος τους  είναι μεγάλο έως τεράστιο. Γιατί αυτό που πρωτίστως υπάρχει  δεν είναι μια «τάση» ή μια «πτέρυγα» κάποιων-κάπου, αλλά  το παλλαϊκό αντιμνημονιακό κίνημα . Το κίνημα που δεν είναι  αριστερό ή  δεξιό στη παρούσα φάση, αλλά πατριωτικό  και  δημοκρατικό.  Περί της διαχείρισης  του οποίου όποιος μαλώνει, απλά μαλώνει σε ξένο αχυρώνα, πράγμα που είναι μεν δικαίωμά του, αλλά  δεν ακυρώνει και το δικό μας  δικαίωμα  να   προβληματιζόμαστε για το βαθμό του μακιαβελισμού   ή/και της διαταραχής  του.

Η δεύτερη κατηγορία συνδέεται με τις χρόνιες εμμονές  στον καθοδηγητικό ρόλο της προοδευτικής πολιτικής. Λάθος και πάλι, αν και μικρό : Ο ελληνικός λαός έχει καεί από τον αριστερό χυλό που κατέληξε στο τρίτο μνημόνιο , γι αυτό προτίθεται να φυσήξει  και το όποιο γιαούρτι  εφεξής θα του προσφέρεται. Η νέα αγωνιστική πανστρατιά – που έρχεται, αναπόφευκτα !-  απαιτεί νέα πολιτικά και αγωνιστικά ήθη, πρωτίστως δε  αποκλεισμό κάθε αβανγκαρντισμού. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς συναγωνιστές !