Τσίπρας – Νταλαντιέ

Θυμόσαστε μια φορά κι έναν καιρό που όταν αναφερόμασταν στον ΓΑΠ λέγαμε ο «Παπανδρέου-Τσολάκογλου»; Λοιπόν, τώρα τα πράγματα δεν είναι το ίδιο, δεδομένου ότι ένα τέτοιο «σημαίνον» (Τσολάκογλου) δεν μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί -   όπως η παρθενία εξαλείφεται  άπαξ ή η  ανακάλυψη της Αμερικής κατακυρώνεται σε  ένα και μόνο εξερευνητή (Κολόμβος), μετά τον οποίο,  όλοι οι άλλοι που πήγαν εκεί  θεωρούνται  απλοί ταξιδιώτες.

Όμως δεν είναι άστοχη η  συσχέτιση του Τσίπρα με τον Νταλαντιέ – τον  γνωστό  Γάλλο πρωθυπουργό  που μαζί με τον Τσάμπερλαιν υπέγραψε στο Μόναχο τη   συμφωνία παράδοσης της Τσεχοσλοβακίας στην Γερμανία το 1938 :  Τη συμφωνία που ουδόλως απέτρεψε το ξέσπασμα του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ένα χρόνο αργότερα….

Κάνω αυτή τη συσχέτιση έχοντας διαβάσει μέρος από τα απομνημονεύματα του Νταλαντιέ, ο οποίος γύρισε από το Μόναχο στο Παρίσι με αεροπλάνο.  Ενώ το αεροπλάνο ήταν στην τελική φάση  προσγείωσης, ο Γάλλος Πρωθυπουργός  διαπίστωσε ότι τον περίμεναν επί του εδάφους  δεκάδες χιλιάδες άτομα ! Τότε αυθόρμητα υπέθεσε ότι τον περίμεναν  για να τον αποδοκιμάσουν, όμως  κατάπληκτος  διαπίστωσε μερικά λεπτά αργότερα, πατώντας το έδαφος, ότι τον περίμεναν για  να τον επευφημήσουν ως σωτήρα της ειρήνης !

Δεν ξέρω τι προσδοκίες έχει ο Αλέξης Τσίπρας, πριν  πατήσει το έδαφος της ελληνικής πραγματικότητας  για τα καλά και σταματήσει επί τέλους να διαπραγματεύεται για να ασκήσει κυβερνητικό έργο – όπως ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα.…Ο,τιδήποτε όμως και αν περιμένει, το βέβαιο είναι ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν  γι αυτόν και για τη χώρα :  Κάθε συμφωνία τύπου Μονάχου οδηγεί σε  πόλεμο – αργότερα ή γρηγορότερα.