Μια Ελληνική Εταιρεία που κρίνει και κρίνεται

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 3.7.15

Aυτό το δημοψήφισμα είναι  κανονικό όργιο :  Όργιο στρεβλής αντιπαράθεσης επιχειρημάτων, σαν   ποδοσφαιρικό παιχνίδι όπου κάποιοι  εννοούν να «σουτάρουν»    σε παρακείμενο  γήπεδο μπάσκετ ! Είναι  όργιο στρεψοδικίας, από τη στιγμή που κάποιοι «στο δια ταύτα» αθωώνουν τους  ενόχους  της πεντάχρονης εθνικής λεηλασίας  και ενοχοποιούν  αθώους μηνυτές. Είναι  όργιο  παραγωγής γεωπολιτικών φόβων, τους οποίους  κάποιοι θέλουν να αναβαθμίσουν σε  «φοβίες» με την καθαρά ψυχιατρική έννοια : Ως παράλογες  στάσεις ζωής, ανεπίδεκτες  υπέρβασης.

Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι η  «τελευταία» πρόταση των δανειστών και αυτό που άμεσα συνεπάγεται. Το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος δεν  είναι φυσικά  το τέλος της  ιστορίας της εξάρτησης, όμως η συνέχεια των αγώνων και των διαπραγματεύσεων είναι  άλλη ιστορία. Κάποιοι εισάγουν  συστηματικά αυτή την «μετά»  ιστορία στην πολιτική αντιπαράθεση , πρωτίστως για κομφουζιονιστικούς λόγους και δευτερευόντως για λόγους σωτηρίας του προσωπικού  τους μικρομάγαζου. 

  Σε αυτή την τελευταία κατηγορία κάθε άλλο παρά ανήκει η «Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού». Σωματείο με χρόνο ίδρυσης το 1972 και σωρεία δράσεων σε ζητήματα  ποιότητας ζωής, έρχεται με μια τελευταία ανακοίνωσή της να μας θυμίσει τα θετικά πεπραγμένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης : Όπως ήταν η ακύρωση της εκτροπής του Αχελώου, η διαφύλαξη του ιστορικού χαρακτήρα του Μαραθώνα, η ανάδειξη παραδοσιακών οικιστικών συνόλων με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και άλλα τινά.

Σε αυτά μπορεί κανείς  να αντιπαραθέσει σωρεία άλλων ενεργειών με αρνητικό πρόσημο,  στις οποίες  συχνά και  μεταξύ άλλων αντιτάχθηκε   η «Ελληνική Εταιρεία» :

Υπενθυμίζω τις πρόσφατες «αναθεωρητικές» επιδιώξεις της ΕΕ όσον αφορά τις οδηγίες για τα πουλιά και τους οικοτόπους , που προκαλούν  αντιδράσεις   οργανώσεων και χιλιάδων πολιτών.

Υπενθυμίζω την καμπάνια 100 οργανώσεων εναντίον της προσχηματικής ρητορικής του κυρίου Γιούνκερ, που θέλει να μας απαλλάξει από τη «περιβαλλοντική γραφειοκρατία» ! (oikologein, 12.5.2015)Υπενθυμίζω τη χλιαρή στάση της ΕΕ στην υπόθεση των μεταλλαγμένων και της διαβόητης συνθήκης TTIP, περί της οποίας  διαπραγματεύονταν παράγοντες των Βρυξελλών τουλάχιστον επί δυο χρόνια εν κρυπτώ, πριν πάρει χαμπάρι η κοινωνία  !    

Ωραία, και τι σημαίνουν όλα αυτά; Τα υπέρ και τα κατά των ευρωπαϊκών πεπραγμένων;

 Στη συγκεκριμένη περίπτωση και στο συγκεκριμένο δημοψήφισμα ,  δεν σημαίνουν τίποτε !  Δεν λειτουργούν ως έναυσμα συστηματικών εκτιμήσεων   του ρόλου της ΕΕ σε ζητήματα ποιότητας ζωής, έστω και αν δίνουν μια αφετηρία κριτικής του «κατά φαντασίαν ευρωπαϊσμού» -  με μολιερικούς όρους !

Γιατί ο πραγματικός ,  δηλαδή κριτικός ευρωπαϊσμός ,   δεν αποδέχεται χώρες- παρίες σαν την Ελλάδα, δεν κάνει  «έξωση» στη Ρωσσία,   όπως επίσης δεν συναινεί στη νεοφιλελεύθερη επίθεση στις θεσμίσεις προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής !