"Απομονώστε τους απορριπτικούς!"

Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς.

ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ

Αδιαμφισβήτητα, αν κάτσει κανείς να σκεφτεί με ποιο τρόπο (καθημερινά) αντιμετωπίζονται όσοι κρατούν επιφυλάξεις και κρούουν κώδωνες κινδύνου για τη «διαφαινόμενη» λύση του Κυπριακού, μπορεί να γράψει ολόκληρες σελίδες κοινωνιολογικής ανάλυσης.

Όλοι, όσοι παρασύρονται από το επίπλαστο μομέντουμ, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, κομματικοί υπάλληλοι, διδάκτορες, επιχειρηματίες, αποτυχημένοι, γραφικοί, θεωρούν ότι όποιος μιλά εναντίον της διζωνικής, των ανεξέλεγκτων ΜΟΕ, των θεάτρων, των καφέδων, είναι λυσοφοβικός, απορριπτικός και πρέπει να απομονωθεί επειγόντως γιατί κάνει κακό στην «κουλτούρα λύσης».

Κι όμως, το πιο πάνω συμβαίνει στην Κύπρο του 2015, που είναι στην ΕΕ, στον ΟΗΕ, που έχει δημοκρατία, βουλή και σχεδόν μηδενικό αναλφαβητισμό. Δεν συμβαίνει σε αφρικανική χώρα, που, ενώ βίωσε μια αποικιοκρατία, δέχεται «πολιτιστικές» και «ανθρωπιστικές» επθέσεις από Ευρωπαίους λόρδους :  Συμβαίνει στην Κύπρο, από ανθρώπους που μια ζωή ζουν «υπό την προστασία» ενός μεγάλου κόμματος και όταν τους αναφέρεις τους φόβους σου είτε θα σου πουν ότι μπούχτισαν κι ότι δεν έχουμε χρόνο για πειραματισμούς (λες κι η ΔΔΟ δεν είναι πειραματισμός), είτε θα σε χτυπήσουν χαϊδευτικά στην πλάτη και θα σου πουν «δεν ξέρεις όλη την αλήθεια, φίλε, ας το σταματήσουμε εδώ».

Τέλος πάντων. Αν παρακολουθήσει κανείς τι γράφουν ή τι λένε τόσες μέρες όλοι αυτοί, θα διερωτηθεί αν τελικά υπάρχει ένα σχέδιο εξόντωσης του κυπριακού ελληνισμού και το εμφυτεύουν σε μια μερίδα ανθρώπων μέσω μικροτσίπ ή αεροψεκασμών (!).

Παράλληλα, αν τους παρατηρήσει κανείς, όλους αυτούς τους καλλιεργητές κουλτούρας λύσης, θα δει πως έιναι σαν τους μεθυσμένους, σαν τα ζόμπι σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, που περπατούν με τα χέρια υψωμένα και είναι έτοιμοι να πιουν το αίμα των «απορριπτικών», που εμποδίζουν το μομέντουμ και τους δύο ηγέτες, που έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά για να βρουν επιτέλους λύση. Εν τω μεταξύ, αν τους ρωτήσεις γιατί θέλουν λύση θα σου πουν ότι κουράστηκαν (σάμπως και δεν μπορούν να ζουν έτσι), την ώρα που αν τους ρωτήσεις γιατί θέλουν ΔΔΟ θα σου πουν είτε για τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, είτε (αυτοί που ξεπερνούν τα όρια της αγάπης για τον βιαστή τους) ότι είναι πιο δίκαιο για να μην εκμεταλλεύεται η πλειοψηφία (Ε/Κ) τη μειοψηφία (Τ/Κ).

Εν τέλει, δεν καταλαβαίνουμε ποιους εννοούν μιλώντας για «απορριπτικούς». Το 76% του 2004, τους Κερυνειώτες πρόσφυγες ή αυτούς που δεν εμπιστεύονται πως η Τουρκία θα αφήσει το «τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο» να λειτουργεί ανεξάρτητο; Προσοχή, κανείς απ’ αυτούς δεν μιλά για διχοτόμηση. Και οι «μαχητές της λύσης» συνεχίζουν να αναφέρονται σε απορριπτικά και διχοτομικά στοιχεία. Είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα προχωρήσει αυτή η αντιμετώπιση. Μπορεί να δημιουργήσουν και ομάδες κρούσης που θα δέρνουν τους «λυσοφοβικούς». Μπορεί να δημιουργήσουν και Πιστοποιητικό Κοινωνικών Φρονημάτων: Οι απορριπτικοί θα πρέπει να δηλώσουν ότι στηρίζουν τις προσπάθειες λύσης στη βάση της ΔΔΟ αλλιώς θα απολύονται, θα τιμωρούνται και θα απομονώνονται!

Αλ. Μιχ.

14 Ιουνίου 2015

Υ.Γ. Θα έρθει η εποχή, που όσοι «αμείβονται», κυριολεκτικά ή μεταφορικά, επειδή προωθούν τη διχοτόμηση και την υποδούλωση (υπό την ονομασία «διζωνική») δεν θα έχουν δουλειά στο νησί. Εμείς, οι «απορριπτικοί», που σκεφτόμαστε ως σκλαβωμένη πατρίδα τον Καραβά μας, όχι ως χώρο δικοινοτικής συνεύρεσης και κατάποσης μπλάντι μέρι και μαργαριτών, θα συνεχίσουμε να «απορρίπτουμε» οτιδήποτε θεωρούμε επικίνδυνο για το μέλλον του τόπου και του λαού. Εκείνοι, οι «θετικοί» και «κοινωνικοί» άνθρωποι, θα μπορούν να «απομονωθούν» στην Ελβετία, στο Βέλγιο, στις ΗΠΑ ή στη Ν. Αφρική, για να δουν τα «καλά» που άφησε πίσω του το άπαρτχαϊντ...