Ψήφισμα βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κατά της ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Οι  συντάκτες και υποστηρικτές  του ψηφίσματος καλά έκαναν που διεμήνυσαν στο κόμμα και στην κυβέρνηση τα παρακάτω περί της απειλούμενης ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων. Θα έκαναν όμως ακόμη καλύτερα αν προωθούσαν μια ευρύτερη πανελλαδική  καμπάνια με χιλιάδες υπογραφές και συμμετοχές πολλών κοινωνικών οργανώσεων. Επίσης  καλό θα ήταν  να αναγράφουν ορθώς τα κυβερνητικά στοιχεία : ‘Όχι κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς – όπως γράφουν στο ψήφισμά τους προς την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος -  αλλά συγκυβέρνηση Αριστεράς και ΑΝΕΛ. Το καπέλωμα των τελευταίων αφενός και αφετέρου ο ισχυρισμός περί ριζοσπαστικότητας, ελέγχονται ως πολιτικές αστοχίες.

ΣΧΕΤΙΚΑ

 http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/04/blog-post_68.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/04/blog-post_17.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/04/fraport.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/10/blog-post_18.html

    ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ :

"Παρά τις σκληρές πιέσεις που έχει να αντιμετωπίσει η σημερινή κυβέρνηση, μπροστά στην αδιάλλακτη πολιτική των χρηματοπιστωτικών μηχανισμών της Ε.Ε. και την αδίστακτη πρακτική των εγχώριων και εξωχώριων υπερασπιστών του νεοφιλελεύθερου δόγματος της κερδοσκοπίας σε βάρος του ελληνικού λαού, οφείλουμε να περιφρουρήσουμε ως κόρη οφθαλμού τη δημόσια γη και περιουσία. Οφείλουμε να αποτρέψουμε το ξεπούλημα των κοινόχρηστων και αναπαλλοτρίωτων - κατά το Σύνταγμα της Ελλάδας – πραγμάτων, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις μεθόδευσαν δια των μνημονιακών νόμων και του ΤΑΙΠΕΔ.

Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα 14 Περιφερειακά Αεροδρόμια της χώρας, τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονται στις νησιωτικές Περιφέρειες της Ελλάδας (των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, της Δωδεκανήσου, του Αιγαίου), γεγονός που τα καθιστά άκρως αναγκαία για την ενδοπεριφερειακή κοινωνική συνοχή, την αναπτυξιακή προοπτική των νησιών και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας .

Είναι απόλυτα κερδοφόρες και βιώσιμες επιχειρήσεις υπό δημόσια ιδιοκτησία και διοίκηση, ενισχύουν σημαντικά τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν επιβαρύνουν τον Έλληνα

φορολογούμενο και έχουν άμεσες δυνατότητες αύξησης της αποδοτικότητας - κερδοφορίας τους. Η ζημία στην εθνική οικονομία από την ιδιωτικοποίησή τους, θα είναι άμεση αν σκεφτεί κανείς ότι τα έσοδα μόνο από το Σπατόσημο των περιφερειακών αεροδρομίων είναι πολλαπλάσια από τα ετήσια έσοδα του δημοσίου από τον ιδιώτη στον οποίο θα παραχωρηθούν.

Οποιαδήποτε εκβιαστική ή αναγκαστική απόφαση ιδιωτικοποίησής τους, θα αποβεί άκρως επιζήμια για την οικονομική και παραγωγική εξέλιξη της χώρας και θα δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μονοπώλιο στον τομέα των αερομεταφορών. Αν σκεφτούμε ότι στις νησιωτικές περιφέρειες ο συντριπτικά μεγαλύτερος βαθμός εξάρτησης του Τουρισμού ,είναι από τις αερομεταφορές , τότε εύκολα διαπιστώνουμε τον έλεγχο που μπορεί να επιβάλει στο τουριστικό κεφάλαιο το οποιοσδήποτε ιδιωτικό μονοπώλιο, εν προκειμένω της γερμανικής εταιρίας FRAPORT.

Το ίδιο θα συμβεί και στην περίπτωση ιδιωτικοποίησης υπό τη μορφή κοινοπρακτικού σχήματος (ΣΔΙΤ), τόσο λόγω της υπάρχουσας νομοθεσίας όσο και λόγω της ουσιαστικής πρόθεσης της FRAPORT για εύκολο και γρήγορο κέρδος, που σε καμία περίπτωση δεν θα την αποτρέψει από την μονοπωλιακή πρακτική της περικοπής εργαζομένων και της αύξησης των ναύλων. Εξάλλου, ήδη οι Κρατικοί Αερολιμένες έχουν συνάψει επιχειρηματικές σχέσεις με ιδιωτικές εταιρίες και ομίλους στα πλαίσια των ΣΔΙΤ και ήδη το 80% των εργαζομένων σε αυτούς απασχολούνται από ιδιωτικές εταιρείες χρηστών των Αερολιμένων.

Οι συνέπειες από την υποθήκευση των κρατικών αναπτυξιακών μας υποδομών, θα είναι μη αναστρέψιμες και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η σημερινή κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να χρεωθεί το βάρος αυτής της ιστορικής πράξης, με τη δικαιολογία της άσκησης ωμών εκβιασμών από τους δανειστές. Η αδικαιολόγητη και άμεσα επιζήμια για την οικονομία και την αναπτυξιακή προοπτική, ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, αποτελεί την κόκκινη γραμμή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, των κινημάτων και των φορέων, που εδώ και τρία χρόνια κατάφεραν να συσπειρώσουν ευρύτερες συλλογικότητες εμπνεόμενες από τα οράματα και τους δίκαιους αγώνες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή που πρέπει να έχει η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ''.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015